جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستار پیش رو، ارتباط اندیشۀ سعادت با سبک زندگی مطلوب را بر اساس مبانی علامه طباطبایی مورد واکاوی قرار می دهد. بر اساس دیدگاه تفسیری - کلامی علامه، سعادت، خیر وجودی است که مقدمه کمال موجود است و در انسان که مرکب از روح و بدن است، خیری است که مقتضای قوای روحی و بدنی اوست. این سعادت، مراتب، درجات و تقسیماتی چون دنیوی و اخروی دارد و انسان در گزینش و اکتساب راه سعادت مخیر است. ایشان حقیقت سعادت را در گذراندن مراحل توحید، عبودیت و اتصال به ذات یگانۀ سبحان می داند. حال فردی که به این اندیشه معتقد است و حقیقت سعادت را در لقاءالله می داند، در پی دستیابی و رسیدن به این حقیقت، راهی را می جوید که هرچه بهتر و آسان تر او را به سرمنزل مقصود برساند. بهترین طریق ارائه شده با نظر به جامعیت و ظرفیت های ویژۀ آیین اسلام و به ویژه مذهب تشیّع، تربیت افراد به شیوۀ مهرورزی و محبت است که حقیقت این حبّ در محبت حق تعالی و در رتبۀ بعد، محبت به راهنمایان مسیر تکامل و سعادت است و دراین میان، محبت و معرفت به امام عصر عج مصداق کنونی هدایتگران الهی است که با ایجاد سبک زندگی منتظرانه و تأثیر تکاملی خویش در ابعاد گوناگونی همچون بعد فکری، بعد روحی - روانی، بعد اخلاقی و بعد عملی، سبب تعالی فرد شود و او را به سعادت دنیوی و اخروی می رساند.

‫چکیده الکترونیکی در پیوستها موجود می باشد

---

---

اصل وابستگی همه ممكنات به وجود امام (عليه السلام) از طريق بحث‌های استدلالی و آيات و روايات ثابت گرديده است. هر عالَمی دارای يك نقطه مركزی است كه وجودش با آن نقطه مركزی ارتباط دارد؛ مانند انسان كه نقطه مركزی آن قلب است و حيات اعضا و اندام و بخش مادی او به وجود قلب بستگی دارد. از طرفی، ميان اعضای مادی و روح نيز ارتباطی دو سويه و به صورت تأثيرپذيری روح از جسم و به عكس نيز وجود دارد. از اين رو، تمام عوالم دارای يك نقطه مركزی ‌می باشند و آن وجود مقدس امام عصر (عج) است. ارتباط وجود ممكنات با وجود ولی قطب جهان به حكم اخبار پيامبر (صلی الله عليه وآله) و ائمه اطهار (عليهم السلام) ثابت است. از آن رو كه اولين بار مسئله مهدويت در كتاب‌های آسماني مطرح شده است، تجليات اين انديشه را بايد در آنجا جست وجو كرد. خوشبختانه هنگامی كه به اديان آسمانی مراجعه ‌می كنيم كتب آسمانی را سراسر اميد و سرشار از نويدهای بهروزی ‌می يابيم. در عهدين، اميد بستن به جهانی روشن و نورانی كه در آن آدمی بر همه خواست‌های خود كامياب و از گناهان پاك شود و از همه دلبستگی های مادی و جلوه‌های زشت آن رهايی يابد و به وجود منجی كه برآورنده آرزوها و نيازهاست ايمان بياورد، آشكارا ديده ‌می شود. فرقه‌های يهود و نصارا در انتظار ظهور موعود و منجی جهان، كه عدالت واقعی را در آخرالزمان در سراسر جهان برقرار نمايد، به سر ‌می برند. البته نجات دهنده واقعی، خداوند قادر و عالِم بر همه چيز است. در این مقاله موضوع مهدویت در اسلام و سایر ادیان بررسی می شود.

«الإتْحاف بِحُبّ الأشْراف»، کتابی در شرح حال خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه معصومین (علیهم السلام) تألیف جمال الدین ابو محمد عبدالله بن محمد بن عامر شبراوی از عالمان اهل سنت الازهر قاهره است. او در این کتاب، نام ائمه معصومین علیهم السلام و ابواب مختص به هر امام را به شیوه‌ ای خاص بیان می‌ کند. مؤلف ابتدا به بیان احادیثی درباره مقام و منزلت اهل بیت و ذریه پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌ پردازد. سپس شرح حال امام حسن (علیه السلام) و امام حسین (علیه السلام) را محور قرار داده و به صورت مفصل درباره آن دو امام سخن گفته است. در ادامه، فصلی را به بیان جواز و عدم جواز لعن یزید اختصاص داده و با نقل قول گروهی از عالمان اهل سنت از کنار آن گذشته و در همان باب، تاریخ کربلا را پی می گیرد. مؤلف به جهت سکونت در قاهره و اهمیت مشهد الرأس و کرامات مقام منسوب به سرِ مقدس امام حسین (علیه السلام) بابی را به این محل اختصاص داده است. باب پنجم کتاب درباره بقیه خانواده پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) و ائمه سخن می‌ گوید و مؤلف همه را ذیل یک باب جمع کرده است. او درباره پدر، مادر، همسر و دختر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم)، حسنین (علیهما السلام)، زید بن حسن، حسن مثنی، امام سجاد (علیه السلام)، امام باقر (علیه السلام) و به ترتیب ائمه شیعه تا امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) سخن گفته است. که در این کتاب ذیل بحث از امام دوازدهم با عنوان حجت و به قول شیعه، مهدی منتظر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) یاد شده ولی مؤلف می‌گوید این نظر شیعه درست نیست و او مهدی نیست. مهدی اگر چه از اهل بیت است ولی عمر طولانی ندارد و بعداً متولد خواهد شد.

«ألعَدَدُ القَویّة لِدفْعِ المَخاوِفِ الیَوْمیّة» کتابی به زبان عربی نوشته علی بن یوسف بن مطهر حلی برادر علامه حلی، از علمای قرن هفتم و هشتم هجری است. موضوع کتاب، ادعیه و ذکرهای روزانه هر ماه و شرح حال متولدین در هر روز از ماه و خواص ایام است. این کتاب که در دو جلد تألیف شده و فقط جلد دوم آن موجود است، در ۳۰ فصل تنظیم شده و هر فصل مربوط به یک روز از ماه است. ۱۵ فصل اول در جلد اول بوده، که مفقود شده و حتی علامه مجلسی و صاحب ریاض العلماء هم آن را نیافته‌ اند و فقط ۱۵ فصل آخر کتاب یعنی جلد دوم آن موجود است. از جمله مباحث جنبی مهمی که در جلد دوم مورد بحث قرار گرفته، می‌توان به مواردی اشاره کرد از جمله: 1- در روز پانزدهم احوالات امام مجتبی (علیه السلام) و حضرت مهدی (عجل الله تعالی فرجه) را ذکر نموده است. 2- در روز هفدهم شرح زندگانی و بعثت و مکارم اخلاق رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و امام صادق (علیه السلام) بیان شده است. 3- در روز هجدهم بحثی مفصل پیرامون غدیر خم و وصایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) ذکر شده و جریان قتل عثمان، به روایت تاریخ آورده شده است. 4- در روز بیستم مناقب و تاریخ زندگی أم الأئمة، حضرت صدیقه کبری (سلام الله علیها) آمده است. 5- روز بیست و یکم زندگی نامه و مناقب امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) ذکر شده است.

این کتاب به تاریخ زندگانی، دلایل، معجزات و فضایل حضرت زهرا (سلام الله علیها) و ائمه معصومین علیهم‌ السلام می پردازد. ساختار کتاب، جز شرح زندگانى حضرت فاطمه (سلام الله علیها) و امام زمان (علیه السلام) بدین گونه است: شناخت، القاب، مادر، بَوّاب، نقش خاتم، فرزندان و معجزات. در منابع متأخر نشانى از عنوان بواب دیده نمى‌ شود؛ در این بخش بواب یا اصحاب خاصّ هر امامى نام برده شده‌ اند. شرح زندگانى حضرت فاطمه (سلام الله علیها) با مسند آن حضرت آغاز مى‌ شود؛ مباحثی چون، خبر ولادت، معنای محدثه، هجرت، ازدواج، خطبه عقد، مهریه، زفاف، فدک، عیادت زنان مدینه، مصحف، دعاى ایشان، ماجراى فدک، عیادت زنان مدینه از آن حضرت، وصیت، روِیاى قبل از شهادت و روایاتى در مناقب او آمده است. او تحت عنوان حدیث فدک سند این حدیث را به چندین طریق نقل می‌ کند. بخش آخر کتاب نیز در عناوین مطالب با دیگر بخش‌ ها متفاوت و بدین قرار است: شناخت وجود قائم، روایت مادر امام زمان و ماجراى خریده‌ شدنش، ولادت آن حضرت، نسب، کنیه، القاب، کسانى که امام (علیه السلام) را در حیات پدرش دیده‌ اند، علمایى که حضرت را در مدّت اقامتش در سامرا شناخته‌ اند، روایات وجوب غیبت، مشاهده‌ کنندگان آن حضرت در غیبت، دعاى امام زمان عجل الله تعالی فرجه، و اسامى یاران آن حضرت.

کتاب «بشارة الإسلام في علامات المهدي علیه السلام» نوشته مصطفى آل سيد حيدر كاظمی است. آنچه در این کتاب درباره امام مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) به زبان عربی بحث می‌ شود اخبار و روایاتی است از امام علی (علیه السلام) و امامان دیگر شیعه که طی آن از وجود و ظهور امام زمان سخن رفته است. برخی از احادیث و روایات نیز از پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) و صحابه نقل شده است.