مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

شکی نیست که قرآن کریم و روایات بهترین منابع برای تربیت می باشند. به همین خاطر کتاب حاضر به بحث مهم تربیت از دیدگاه قرآن پرداخته و مسائل تربیتی مطرح شده در قرآن را با نگاه اعجاز نگاه می کند و اثبات می کند.

مصنف مجموعه کتاب های اعجاز قرآن این بار بحث اعجاز فواصل قرآن را مطرح کرده و سعی خوبی هم در این هدف داشته است که قرآن را از زاویه فاصله های بین کلمات و جملات ببیند و وجه اعجازی آن را اثبات نماید.

بحث متشابهات قرآن از جمله مباحثی است که برخی ها را دچار سردرگمی و باعث بروز اختلاف میان برخی شده است . کتاب حاضر به این موضوع مهم پرداخته و سعی می کند بحث متشابهات را از طریق مسائل فنی کلام عرب(قواعد عربی) حل و اثبات نماید.

کتاب «رابطه نهج البلاغه با قرآن» نوشته جواد مصطفوی، به بررسی رابطه نهج البلاغه با قرآن پرداخته است که مشتمل بر یک مقدمه و سه فصل است: مقدمه: حاوى سه عنوان راجع به قرآن و سه عنوان مربوط به نهج البلاغه است. اما فصول و رساله بدین ترتیب است: فصل اول: در بیان مطالب و موضوعاتى است که در قرآن و نهج البلاغه به طور مساوى و به یک مضمون آمده است که آن شامل سى و پنج عنوان است. فصل دوم: در بیان مباحثى که در یکى از این دو کتاب به صورت اجمال و در دیگرى به طور تفصیل شرح داده شده است، یا یکى از این دو کتاب مقید دیگرى است و از جهات دیگر غیر از تباین و تناقض اختلاف دارند. فصل سوم: در بیان اشکال و جواب مطالبى که در ظاهر در این دو کتاب از آنها بوى تناقض و تنافى استشمام مى شود. از مطالعه این رساله در مى یابیم که نهج البلاغه با قرآن کمال بستگى و ارتباط را دارد و على بن ابی طالب (ع) بهترین شاگرد مکتب قرآن است و خلاصه، معنى حدیث نبوى «على مع الحق و الحق مع على» تا حدى معلوم مى شود و نیز معنى اخوتى که علما به استناد همین حدیث ثابت کرده اند تا اندازه اى آشکار مى گردد.

شیخ طوسی (م ۴۶۰ ق) در اصول عقاید و کلام شیعی کتابهای مختلفی نگاشته، تلخیص و یا شرح کرده است از جمله: تلخیص الشافی فی الإمامه، المفصح فی الإمامه، مقدّمة فی المدخل إلی علم الکلام، ریاضة العقول، مالا یسع المکلّف الإخلال به، ما یعلل وما لا یعلل، الفرق بین النبي والإمام، المسائل الرازیة في الوعید و الاقتصاد فیما یجب علی العباد که برخی از این کتابها در دسترس نیستند. در میان این آثار، الاقتصاد با دیگر کتب عقایدی شیخ طوسی در نوع نگارش فرق دارد؛ چرا که وی در این کتاب افزون به پرداختن به عقاید و اصول دین، مسائل فقه را نیز بیان کرده است. ظاهرا شیخ طوسی این کتاب را به درخواست یکی از شاگردان برجسته و محترمش (شیخ اجل) نگاشته – چنان که خود گوید - تا آنچه را که بر بندگان واجب است به طور اختصار – طوری که براهینش به طول نینجامد و خواننده را خسته وملول نسازد - در رساله ای بنگارد. کتاب در دو بخش تنظیم شده است: بخش اول عقاید و اصول دین که مسائل مهم کلامی در موضوعات توحید، عدل، نبوت، امامت و معاد مطرح شده است؛ بخش دوم فقه و احکام که فروعات مهم فقهی در موضوع طهارت، صلات، صوم، زکات، حج و جهاد بیان شده اند. کتاب با مطلبی تحت عنوان آنچه که بر هر مکلفی واجب است آغاز می شود. شیخ طوسی بیان می دارد که عمل تابع علم است، و آنچه که لازم است مکلف بداند دو امر توحید و عدل است؛ از همین رو به به توضیح توحید پرداخته و راه های رسیدن به مقصود را بیان کرده و راه تقلید را در این امر می بندد. وی ضمن بیان مطالب سؤالات و اشکالات وارد شده را با عباراتی همچون «فإن قیل»، و «قیل»، بر بحث اشاره کرده و هر کدام را با دلیل و برهان – با عبارت قلنا- پاسخ می دهد. آنگاه کتاب را در شش قسم بدین شرح به سامان می رساند: قسم اول: مباحث توحید؛ اثبات صانع عالم و بیان صفات او، واحد بودن خدای تعالی از مباحث این بخش است. قسم دوم: عدل؛ شیخ طوسی بیان می دارد که مراد از این بحث تنزیه خدای تعالی از فعل قبیح است؛ و خداوند بر فعل قبیح تواناست اما آن را انجام نمی دهد. مباحثی همچون استطاعت و تکلیف و مکلف، لطف، فعل اصلح و ... در این بخش تبیین شده است. قسم سوم: در بیان وعد و وعید (معاد):مباحثی همچون احباط و شفاعت در این بخش آمده است. قسم چهارم: مباحث نبوت؛ معجزه، عصمت و نسخ سه موضوع مهم این بخش است. قسم پنجم: مباحث امامت؛ وجوب امامت، صفات امام، اثبات امامت امیرالمؤمنین و اثبات امامت دوازده امام، حکم خروج کنندگان و طغیانگران علیه امیر المؤمنین علیه السلام، و مباحثی دربارۀ غیبت در این بخش آمده است. قسم ششم سخن در عبادات شرعیه است و مباحث فقهی صلات (نمازهای واجب، اذان واقامه، نماز جماعت و...)، طهارت (احکام آبها، غسلها، وضو)، روزه، زکات، حج، و جهاد آمده است. این بخش از کتاب را می توان به توضیح المسائل مختصر امروزی تشبیه کرد که احکام را با دلایل و استنادات شرعی بیان داشته است. شایان ذکر است که شیخ طوسی در بخش امامت، در مطلبی با عنوان «الکلام فی ذکر أعیان الأئمة» به اثبات ولایت و امامت امیرالمؤمنین علیه السلام پرداخته است. وی در این قسمت از کتاب – که حجم بسیاری نیز نسبت به مطالب دیگر دارد – با ذکر دلایل به بیان امامت بلافصل امیر المؤمنین علیه السلام بعد از رسول خدا صلی الله علیه وآله می پردازد. وی در ابتدا به بیان شرط عصمت در امامت اشاره می کند و سپس به دلایل عصمت امیر المؤمنین علیه السلام می پردازد: ابتدا دلیل عقلی و سپس به دلیل قرآنی (آیة اولو الامر) استناد می کند. در بحث قرآنی ضمن تفسیر آیه و بیان شأن نزول آن به اشکالات وارد شده در این باره - با عباراتی اگر گفته شود؛ می گوییم - پاسخ می دهد. در ادامه به حدیث متواتر نبوی «عليّ إمامکم» و «خلیفتی علیکم من بعدي»، و«سلمو علیه بإمرة المؤمنین» اشاره کرده و مباحثی دربارۀ این احادیث مطرح می سازد. در این بخش ضمن رد دلایل برخی نحله های کلامی به رد سخنان و دلایل معتزله نیز می پردازد. دلیل دیگر شیخ طوسی به امامت بلافصل امیر المؤمنین علیه السلام استناد به حدیث غدیر است. در این قسمت ضمن نقل واقعۀ غدیر به ذکر دلیل و برهان می پردازد و در ادامه شعر حسان را نقل می کند. دلیل دیگر استناد به حدیث نبوی منزلت و شرح و توضیح این روایت است. این قسمت از کتاب می تواند به طور مستقل نیز منتشر شود.

التجديد في تفسير القرآن المجيد، اثر شیخ علی عبدالرزاق مجید مرزه، تفسیر آیات قرآن کریم به روش پرسش و پاسخ می‌باشد که به زبان عربی و در سال1421ق نوشته شده است. صعوبت فهم تفاسیر عامه به دلیل اسلوب علمی، فلسفی، نحوی، اصولی و نیز سایر علوم دخیل در تفسیر، از جمله انگیزه‌های نویسنده برای تدوین تفسیری آسان و قابل‌فهم برای عموم بوده است تا همگان بتوانند از آن استفاده کنند

این تفسیر در هفت مجلد به زبان عربی و فارسی شامل تمامی قرآن کریم از آغاز تا انجام است. دارای مقدمه مبسوط در چهل طرفه. مؤلف ابتدا بحث خویش را به کلیات قرآن مجید اختصاص داده سپس به تفسیر از سوره الحمد شروع نموده است. شیوه او استدلالی است و از روایات و احادیث خاندان نبوت و طهارت (علیهم‌السّلام) نیز بهره گرفته است./ مفسر محترم پس از نقل آيات، ابتدا به تفسير فارسى مى‌پردازد و آنگاه مطالب را به‌گونه مفصل به زبان عربى بيان مى‌كند./ تقريباً يك چهارم مجموعه كتاب را بخش فارسى آن به خود اختصاص داده است. / مؤلف گرانمايه، قبل از ورود به تفسير، مباحثى از علوم قرآن را به عنوان مقدمه و با نام «طرفه» بيان كرده است كه مجموع آن به چهل بحث مى‌رسد. اهم آن مباحث عبارتند از: اعجاز قرآن، نزول قرآن، جمع‌آورى قرآن، نام‌هاى قرآن، صيانت قرآن از تحريف، ترتيب و تقسيم‌بندى و نام‌هاى سور، محكم و متشابه و تفسير و تأويل، حروف مقطعه، نسخ در قرآن، ظهر و بطن قرآن، رفع تناقض در آيات، برترى قرآن بر ساير كتب آسمانى، تعليم و تعلّم، تلاوت و حفظ قرآن، برترى برخى سور و..../ مفسّر گرانقدر همانند تفسير صافى، آيات را با بيانات تفسيرى پيوند داده و در هر يك از قسمت‌هاى آيه، به تناسب از بحث‌هاى ديگر استفاده كرده است./ ‌این تفسیر در چهار مجلد بین سال‌های ۱۳۵۷ - ۱۳۷۰ ق در تهران به چاپ سنگی و قطع رحلی طبع گردیده است.تأليف كتاب در چهار جلد در سال 1369ق به پايان رسيده و در سال 1370ق چاپ آن كامل گرديده است.

تفسیر " قدوة التفاسير في المأثور عن خاتم الانبياء والمرسلين" همانگونه که از نام آن هم مشخص است، تفسیری است روایی و ماثور از پیامبر بزرگوار اسلام که احادیث تفسیری ایشان از طریق اهل بیت (شیعه) رسیده است و گاها از احادیث اهل عامه هم که در کتب معتبرشان ذکر شده است ، در این کتاب ارزشمند ذکر شده است.

ترجمه خلاصه تفسير الميزان، برگردان فارسى كتاب «مختصر تفسير الميزان» نوشته كمال مصطفى شاكر از پژوهشگران معاصر لبنانى است كه به‌وسيله سركار خانم فاطمه مشايخ (متولد 1345ش)، در چهار جلد مفصل زير نظر استاد احمد سيّاح به سامان رسيده و براى اولين بار در سال 1379ش، منتشر شده است. اين چهار جلد كامل است و شامل ترجمه تفسير همه سوره‌هاى قرآن مى‌شود و از چكيده مطالب فلسفى و روايى مطرح‌شده نيز استفاده شده است. مترجم محترم بر آن است كه تفسير ارزشمند الميزان به چند دليل قابل استفاده براى عموم نيست: بسيار گسترده و مفصل است و دسترسى به جلدهاى آن براى مردم عادى دشوار است؛ سطح علمى اين تفسير بسيار بالاتر از سطح دريافت عموم مردم است؛ گستردگى و تفصيل مطالب، در آن حدّى است كه از حوصله خواننده عادى خارج است. همه اين موارد دست به دست هم داده و از «الميزان» تفسيرى رؤيايى ساخته است كه دستيابى به آن جز براى اهل تحقيق و فضلا دشوار است، ولى "آب دريا را اگر نتوان كشيد

کتاب حاضر یک کتاب انتقادی و رد بر مذهب اشاعره است. مصنف در مقدمه کتاب می گوید که در این کتاب تمام کلمات و صحبت های ابن حزم را که در کتاب ملل و نحل خود زده است را جمع آوری کرده است و آنها را مورد نقد و انتقاد قرار می دهد. در مقدمه کتاب که حدود 30 صفحه می باشد نظرات چند تن از علمای بزرگ مثل ابن جوزی ، کشمیری و عبدالقادر گیلانی را در رد و انتقاد بر اشاعره نقل می کند. مسائل مختلف کلامی و عقائدی اشاعره در این کتاب ذکر و آنها نقد می شوند.