جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

آئین یهود نیز به سان تمامی ادیان الهی ، از معارف باطنی که در متون مقدس و تعالیم آسمانی پیامبران ریشه دارد بهره مند است و عرفان کابالا یا قبالا ، نماینده عرفان یهود شناخته می‌شود. این شاخه از عرفان نیز به نوبه خود آمیختگی با حقایق و غیرحقایق یافته و این پیچیدگی در هنگام ورود به صحنه اجتماعی و سیاسی ، پررنگ تر می شود. «ارتداد رازگونه» همواره به عنوان نوعی تقیّه فعال و نه منفعل ، و نیز به عنوان پدیده ای سیاسی با توجیهات عمیق عرفانی در آئین قبالای یهود ، یکی از راههای مؤثر در کنار زدن رقبا و دشمنان یهود مطرح بوده که البته لطمات آن علاوه بر گریبان گیر کردن سایر ابناء بشر و ادیان الهی، دامان یهودیت متشرع و حقیقت جو را نیز گرفته است. ورود پولس یهودی به آئین مسیحیت، ورود مشکوک ابوهریره و کعب الاحبار به اسلام ، نیز تحلیل فرقه های ساخته و پرداخته یهود از جمله وهابیت و بابیت و بهائیت ، همچنین فراماسونری و گسترش آن در تمام دنیا بویژه بلاد اسلامی و حتی فروپاشی امپراطوری مسلمان عثمانی که در تمامی آنها ردپای یهودیان و مسلمانان یهودی‌زاده و مسلمان نماهای زیادی یافت می شود، در قالب موضوع «ارتداد رازگونه» قابل طرح و بررسی است.

این مقاله ابتدا به نقش مفهوم شناسی دینداری در تربیت دینی پرداخته، سپس به شاخص ها و مراتب دینداری از دیدگاه متون و اندیشمندان اسلامی اشاره می کند، آنگاه به آسیب شناسی عوامل اختلال در مفهوم شناسی دینداری مربیان واساتید تربیت دینی می پردازد و در نهایت به حسب مورد پیشنهادهایی مناسب ارائه می دهد.

در این مقاله پس از ارائه نظرات اندیشمندان اسلامی راجع به انگیزش و عوامل مؤثر بر عمل انسان ، بر اساس برداشتی مدیریتی از یک حدیث، حضرت علی(ع) به معرفی مدل واره ای برای نظریه انگیزشی در اسلام پرداخته است( نهج البلاغه، حکمت 237). در آن حدیث انسان ها در نوع عمل و عبادت به سه دسته­« تجار» ، « بندگان» و«آزادگان» تقسیم شده اند. با ترکیب این سه­تیپ، هفت نوع شخصیت بازشناسی گردید که متأثر از عوامل محیطی و درونی در زمان های گوناگون تغییر حالت می دهند.جواز تعمیم مفاد حدیث به مباحث مدیریتی، ویژگی های مدل ارائه شده،امکان سنجی رتبه بندی عوامل، سطوح کاربرد مدل و تبیین ویژگی های این مدل بر اساس مفاهیم عمده تئوری آشوب ، از جمله مباحثی هستند که به اختصار مورد بحث قرار گرفته اند .

انحطاط از آن رو که همواره در جهان اسلام، حیات و ممات داشته، موضوع جدیدی به شمار نمی آید ولی طی چند سده اخیر، جلوه های تازه ای از آن پیدا شده که آن را در کانون گفت و گوهای اندیشمندان سیاسی مسلمان و سیاست مداران دول اسلامی قرار داده و از این رو، اهمیتی مضاعف یافته است. به بیان دیگر، بی ثمر بودن تلاش های نظری و عملی مسلمانان در حل پروژه انحطاط و ممانعت های آشکار و پنهان کشورهای استعماری غربی در توسعه کشورهای مسلمان، بر اهمیت این موضوع افزوده است و لذا انحطاط، عمده ترین مسأله جهان اسلام باقی مانده است، اما همچنان اختلافات دامنه داری بر سر راه بیرون رفت از انحطاط در جهان اسلام وجود دارد. ریشه این اختلافات می تواند بسیار باشد که یکی از آن ها و شاید مهم ترین آن، ابهام در مفهوم انحطاط است، موضوعی که تاکنون مورد معارضه جدی قرار نگرفته و لذا، مقاله پیش رو می کوشد با مراجعه به چند اثر مکتوب ماندگار در اندیشه سیاسی مسلمانان، پاسخی برای آن بیابد.

مشروعیت مفهومی است که از دیر باز در کانون توجه فلسفه و اندیشه سیاسی قرار داشته است. روسو معتقد بود دولتی می تواند برای مدتی طولانی حکومت کند که قدرت را به حق و فرمانبرداری از خود را به وظیفه تبدیل کند. این «حق» و «وظیفه» بنیان مشروعیت ها را شکل می دهد. در نظریه اجتماعی معاصر، مشروعیت مهم ترین مولفه اعمال اقتدار است که دولت و مردم هر دو مشترکا آن را پذیرفته­اند. منابع مشروعیت در نظام های سیاسی متفاوت است. قانون بشری، هنجارهای دینی، زور و سلطه و .... در جمهوری اسلامی ایران سه نظریه در باب مبنای مشروعیت نظام سیاسی وجود دارد: نظریه نصب، نظریه انتخاب و نظریه ترکیب الهی – مردمی. در این نوشته ما به دنبال این مساله هستیم که مبنای مشروعیت نظام سیاسی شیعی، قانون مبتنی بر وحی است. فقیه جامع الشرایط منتصب از جانب خدا به نصب عام به اعتبار وظیفه تحقق بخشی به شریعت و مشروعیت دارد. از سوی دیگر بدون آراء مردم، نظام کارآمدی و مقبولیت نخواهد داشت و اجرایی نخواهد شد. از نگاه دیگر می توان آن را نوعی «قرار داد اجتماعی» بین حکّام مسلمان و مومنین دانست. رویکرد این نظام سیاسی اصالت وظیفه و رساندن جامعه به سعادت و مشروعیت آن منوط به تحقق این مسأله است.

در عصر انفجار اطلاعات ، میان تولید علم و زیست مقتدرانه همبستگی مستقیم وجود دارد. آیات متعدد قرآن از جمله پنج آیه نخست سوره علق، آیه 28 فاطر، آیه 269 بقره، آیه 9 زمر، آیه 11 مجادله و... و احادیث متعدد از پیامبر گرامی اسلام و ائمه معصومین(ع) مبیّن و مؤیّد ارزش زاید الوصف مقام دانش، دانشجو و دانشمند (استاد) هستند. از دیدگاه آیات قرآن و احادیث، راه‌های متعددی برای ابراز احترام و محبت نسبت به استاد وجود دارد که اهمّ آن‌ها عبارتند از: 1. ارج نهادن به مقام استاد 2. تواضع و فروتنی در برابر استاد 3. رعایت آداب سخن گفتن و رفتار با استاد 4. چشم پوشی از برخی اشتباهات احتمالی استاد.