مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

پژوهشگر در گام ابتدایی پژوهش به روش مصاحبه‌ی عمیق و پردازش کیفی داده‌ها تحت قالب تحقیقی به ترسیم شرایط مطلوب بر نظر جامعه‌ی آماری خود می‌پردازد که نتایج حاصل از آن در سه بعد بررسی می‌گردد.در گام دوم در راستای بررسی وضعیت موجود، شناخت شرایط، متغیرهای بحرانی، متغیرهای موثر و دارای بار عاملی بالا، مشخصه‌های فردی مورد تأثیر و دارای اهمیت با تعیین جامعه‌ی آماری 500 نفری از دو منطقه‌ی 2 و 5 کلانشهر تهران تحقیق تحلیل وضعیت موجود شکل گرفت. در ادامه‌ی این شرایط، اطلاع محقق بر خلأ حاصل از نقصان نظریه‌پردازی مشارکتی و فقدان عواملی در معماری امروز، منجر به مطالعه‌ی سیر ساخت و مشارکت در معماری سنتی اسلامی گردید. نتایج حاصله هشت اصل را از نوع معماری مشارکتی در سنت اسلامی معرفی می‌نمود.اما علاوه بر آن محقق چهاراصل معرفت، شناخت، اخلاق و عمل را در توصیف چهار پایه‌ی اصلی معماری اسلامی برداشت می‌نماید.بر این اساس در جهت تحقق مسکن مطلوب و پر شدن خلأهای برداشت‌شده از تحقیق وضعیت موجود هر چهار اصل به‌عنوان راهبردهای کلان معرفی می‌گردنددر فصل آخر راهبردهای میان برگرفته از سه مرحله‌ی تحقیق ترسیم مسکن مطلوب، و راهبردهای خرد برگرفته از تحقیق برداشت وضعیت موجود مسکن با در نظر گرفتن مشخصه‌های فردی موثره ترسیم و پیشنهاد می‌گردد.

بکت یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان قرن بیستم بود. گرچه نشانه‌های فلسفی‌ی فراوانی در کار او وجود دارد، با این وجود پافشاری می‌کند که او یک فیلسوف نیست. اینجا من رابطه‌ی پیچیده‌ی او با معرفت‌شناسی، عقل‌گرایی و تجربه‌گرایی را شرح می‌دهم. همچون دکارت، بکت می‌کوشد به قطعیت دست یابد. ولی از به دست آوردنش، عاجز است. همچون بارکلی، اشیا را به واسطه‌ی استفاده از حواسش ادراک می‌نماید. وهمچون هیوم، خود او، چیزی نیست به جز مجموعه‌یی از تجربیات و ادراکات. او جهان و ادراکاتش را توصیف می‌کند اما نمی‌تواند آن را تحلیل نماید. این انفصال از جهان واقعی، بنیان ادبیات بکت است. شکست قوه‌ی فاهمه، خود را در زبان شاعرانه و تغزلی وی نشان می‌دهد. ما انعکاس جهانی ویران را در آینه‌ی ذهنی ویران می‌بینیم. این شکست در حد فلسفه نمی‌ماند و زندگی و هنر بکت را می‌سازد.

این پایان‌نامه دارای مطالب زیر است : دیباچه- در کجا ایستاده‌ایم- مدرن و مدرنیته- معرفت شناسی- شناخت و معماری - هرمنوتیک در هنر- معماری و هنر- معماری.

نوشتار حاضر مفهوم ارادةانسان و ارادةخداوند و رابطه بین آنها را در آثار غزالی جستجو میکند و عهده دار بررسی اندیشه های این اندیشه ور بزرگ در زمینۀ نقش اراده در فلسفه اخلاق می باشد. این جستار کوتاه پس از گذر ازمقدمات لازم در زمینۀ ارادۀ انسان و ارادۀ خداوند از لحاظ وجودشناسی و معناشناسی در مکاتب مختلف فکری (معتزله ، اشاعره ، امامیه ) به تحلیل اندیشه های غزالی در این باب پرداخته است. غزالی صفت «اراده» را هم برای انسان و هم برای خداوند اثبات می نماید . وی برای ارادۀ انسان اهمیت ویژه‌ای قائل است و آنرا عامل امتیاز انسان از حیوان دانسته و بر نقش آن بعنوان یکی از عوامل سازندۀ «افعال اختیاری» تأکید نموده است. همچنین وی ، همچون سایر اشاعره ، خداوند را «مرید» دانسته است ومعتقد است که اراده صفتی است که یکی از دو طرف فعلی که امکان وقوعش است را تخصیص می دهد . وی دربارۀ چگونگی رابطۀ ارادۀ انسان و خداوند همچون سایر اشاعره به طرح نظریۀ «کسب» پرداخته است و معتقد است ، فاعل حقیقی در همۀ افعال ، خداوند است و اوست که علم، اراده و قدرت را مقارن فعل ، در انسان می آفریند و قدرت عبد تنها مقارن فعل است نه مؤثر در آن ، و انسان تنها محل و گذرگاه اراده و اختیاری است که خداوند در او می آفریند . علیرغم تبیین رابطة ارادة انسان با ارادة خداوند و بیان مبانی معرفت شناختی و انسان شناختی غزالی در این مورد، ساحت های وجودی انسان ( ساحت معرفتی ، ساحت ارادی ، ساحت عاطفی ) از منظر وی بررسی گردیده و بر نقش مؤثر آنها در افعال انسان تأکید شده است .

رساله حاضر از دو بخشتشکیل شده است . بخشاول مقدمه‌ای درباره تاریخ‌نگاری علم استکه در آن، با بازگشتی به سرگذشتتاریخی فنون تاریخ‌نگاری، سه شیوه عام بازشناسی می‌شود: -1 تاریخ‌نگاری درونی. -2 تاریخ‌نگاری بیرونی (دلیلی) -3 تاریخ‌نگاری بیرونی (علتی). آنگاه به شرح و نقد روش‌شناختی هر یکپرداخته و پی آیندی تاریخی آنها تحلیل می‌شود. با تبیین روشهرمنوتیکی فهم، الکساندر کویره مورخ و فیلسوفعلم روسی - فرانسوی، بسان پیشگام روشتاریخ‌نگاری هرمنوتیکی بیرونی دلیلی معرفی شده و به تاثیر دو جریان فکری معاصر وی یعنی پدیدارشناسی هوسرل و جامعه‌شناسی لوی برول بر اندیشه وی پرداخته می‌شود. همخوانی رای و روشکویره و برتمولفکتابپر ارج "مبادی مابعدالطبیعی علوم نوین" و نیز شباهتشیوه‌اشبا اندیشه ویتگنشتاین در فهم قاعده بازی نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد. در بخشدوم به مهم‌ترین نوشته کویره در تاریخ علم که از آثار کلاسیکاین فن و از نوادر مکتوباتی استکه دوشادوشکتاببرتبر علیه نهضتپوزیتیویسم قد برافراشته‌اند، پرداخته می‌شود: "گذار از جهان بسته به کیهان بی‌کران". رای کلی کویره در پیوند علم و مابعدالطبیعه، در این کتابمصداقهای خویشرا باز می‌یابد و خواننده به روشنی تاثیر این دو پاره از معرفترا در اندیشه نیکولاسکوزایی، جوردانو برونو، کپرنیک ، کپلر، نیوتن، گالیله، لایبنیتسو هنری مور و ... باز می‌یابد. در آخرین بخشاین اثر که بسان موخره گفتار بایدشدانست ، می‌توان رای نهایی کویره درباره تصویر مابعدالطبیعی جهان از منظر علم نوین را یافت .

مساله مهمی که در فرآیند مطالعات و پژوهش در حوزه جرم‌انگاری، مورد غفلت قرار گرفته است، رویکرد مبناگرایی معرفت‌شناختی و بازگشت به مبانی بنیادین حقوق کیفری است. به اعتقاد بسیاری از حقوقدانان، حقوق کیفری - از جمله جرم‌انگاری- گرایشی است مستقل که مفاهیم و مبانی خود را خود تبیین و تعریف می‌کند؛ حال آنکه برخی دیگر بر این باورند که حقوق کیفری و جرم‌انگاری علیرغم استقلال روشی، در تعریف و تبیین مبانی و مفاهیم بنیادین خود، به ناچار ملتزم به تبعیت از تعاریف ارائه شده از سوی سایر علوم است. این رویکرد اخیر، منبعث از اندیشه‌ی مبناگرایی معرفت‌شناختی است که گزاره‌های تعیین‌کننده در حوزه جرم‌انگاری را، در یک ساختارِ دقیق، به معارفی خارج از منظومه حقوق کیفری مرتبط می‌سازد. نظریه‌ی جرم‌انگاری به جهت آنکه متکفل حمایت از ارزشهای اساسی جامعه و تنظیم رابطه قهرآمیز دولت و انسان است، ناگزیر از تعریف این ارزشها و تقدم و تأخر آنهاست. اما مسأله آنجاست که حقوق کیفری در مقام «تحدید» یا «حمایت» از «آزادی»های افراد از طریق استفاده از «قدرت» و «اعمال قوه قاهره»، فاقد معیارهای مستقلی است و به ناگزیر برای ارائه معیاری دقیق از«آزادی» و «قدرت» و «اصالت فرد/جمع»، دست به دامان اندیشه‌های سیاسی است. در نتیجه، نظریه‌های جرم‌انگاری به عنوان یک دانش محدود و جزئی نسبت به فلسفه و اندیشه‌ی سیاسی، ملزم خواهد بود تا در حیطه اندیشه سیاسی حاکم بر جامعه، به تئوری‌پردازی بپردازد. به عبارت دیگر، نخستین و اساسی‌ترین عامل در شکل‌گیری نظریه‌‌ی جرم‌انگاری، چارچوبی است که اندیشه‌ی سیاسی برای آن ترسیم می‌کند. بدین ترتیب، انواع جرم‌انگاری به تبع انواع اندیشه‌های سیاسی قابل تقسیم‌اند: جرم‌انگاری لیبرال، جرم‌انگاری اجتماع‌گرایانه،... . در دولت اسلامی (با قرائت جمهوری اسلامی) نیز با توجه به پذیرش تئوری ولایت فقیه به عنوان اندیشه سیاسی حاکم بر کشور، می‌توان از جرم‌انگاری ویژه‌ای یاد کرد که به تبع تعریف آن از قدرت و آزادی، دارای مولفه های خاص خود است. با این اوصاف می‌توان گفت این رساله، «رساله‌ی حقوقی» نیست، بلکه «رساله‌ای درباره‌ی حقوق» است که از بیرون از منظومه‌ی حقوقی، به آن نگریسته و آن‌را توصیف می‌کند.

شاه داعی شیرازی یکی از شاعران عارف قرن نهم هجری، از شاگردان شاه نعمت‌الله ولی و از مبلّغان اندیشه-های عرفانی ابن‌عربی است که آثار متعدّدی به نظم و نثر از وی باقی مانده‌است. مثنوی «مشاهد» اوّلین مثنوی ازمثنوی‌های شش‌گانه‌ی وی است. این مثنوی از هفت مشهد تشکیل یافته که عبارتند از: طلب، تجرید، ذوق، کشف، معرفت، حقیقت و توحید. با توجّه به این‌که این اثر عرفانی تاکنون آن‌گونه که شایسته است، مورد مطالعه قرار نگرفته است، در این پژوهش اندیشه‌های عرفانی شاه داعی شیرازی در مثنوی یاد شده، با بهره‌گیری از روش تحلیلی - توصیفی مطالعه شده‌است. به این منظور ابتدا اصطلاحات عرفانی این مثنوی استخراج و با امّهات کتب صوفیّه و عرفای سنّت اوّل عرفانی مقایسه و تطبیق داده شد. سپس بازتاب اندیشه-های عرفانی ابن عربی و عارفان سنّت دوم عرفانی در مطالعه‌ی اصطلاحات عرفانی این مثنوی مطمح نظر قرار گرفت. حاصل این مطالعه و مقایسه و تطبیق بیانگر این نکته است که: 1. طرز تلقّی شاه داعی در بیان برخی از اصطلاحات عرفانی، با عرفای سنّت اوّل عرفانی مشابه هست. 2. شاه داعی در بیان مضامین عرفانی، مطابق با مشرب فکری خو و متأثر از اندیشه‌های ابن عربی به بیان مضامین عرفانی پرداخته است. 3. هرچند که میان سنّت اوّل و دوم عرفانی، یا به تعبیر برخی از صاحب‌نظرانِ معاصر، میان دو رویکرد عملی و نظری، در مثنوی مشاهد نمی‌توان خطّ و مرزبندی مشخّصی را معیّن کرد؛ امّا رویکرد هستی‌شناسانه شاه داعی، بیش از رویکرد معرفت‌شناسانه‌ در این اثر بازتاب پیدا کرده است و انتخاب عنوان «مشاهد» برای این مثنوی گویای تأکید شاعر برشهود و رویکرد هستی‌شناسی وی است.

«فمینیسم اسلامی» در سه-چهار دهه اخیر تلاش کرده تا خوانش‌های جایگزینی از مواجهه اسلام با مسائل زنان ارائه دهد. پژوهشگران اصلی این جریان زمینه‌های پژوهشی، دیدگاه‌ها و وابستگی‌های فرهنگی متنوعی دارند و به لحاظ تمرکز موضوعی نیز آثار متنوعی را در زمینه مسائل زنان در اسلام و جوامع اسلامی تولید کرده‌اند. پژوهشِ حاضر در صدد است با مطالعه ادبیات هشت تن از نویسندگان اصلی این جریان (فاطمه مرنیسی، لیلا احمد، آمنه ودود، رفعت حسن، عزیزه الحبری، اسما بارلاس، کشیا علی، سعدیه شیخ) به عنوان نمونه هدفمند خود، مبانی معرفتی آن‌ها را تحلیل و نقد کند. این مبانی معرفتی شامل مولفه‌های معرفت‌شناختی، مولفه‌های روش‌شناختی و مبانی کلامی-الهیاتی این مولفه‌ها می‌شود. در این راستا، این رساله از رهیافت‌های روشی تحلیل محتوای کیفی، تحلیل دیالکتیک و تبارشناسی اندیشه‌ها بهره برده است. بررسی مبانی معرفتی این نویسندگان نشان می‌دهد که آن‌ها و نیز اندیشمندان متبوعشان (همچون فضل‌الرحمن) عمدتاً برای برون رفت از برخی بن‌بست‌ها و معضل‌های تاریخیِ معرفت‌شناسی و روش‌شناسی اسلامی (سنّی) سراغ سرچشمه‌های کلامی-الهیاتی آن بن‌بست‌ها و معضل‌ها رفته‌اند تا یک الهیاتِ روش‌شناختی سازگار با مسأله‌های مدرن جامعه مسلمانان را بپردازند. در انتها، و پس از تحلیل و نقد مبانی معرفتی یاد شده، بررسی امکان‌های کلامی-الهیاتی شیعی به عنوان بدیلی برای برون‌رفت از اشعری‌گری تاریخی معرفت در جهان اسلام، به جای نحوه‌ای از نواعتزالی‌گری (که می‌تواند عملا به کنار گذاشتن نصّ منجر شود)، برای حل مسائل روش‌شناختی مسأله‌آفرین در زمینه جنسیت و اسلام پیشنهاد می‌شود.

بررسی دگرگونی بنیادین صورت گرفته در مفهوم قدرت از هابز تا فوکو موضوع اصلی این پایان نامه می باشد. قدرتی که پایه ها و زمینه هایش در مبانی هستی شناسانه، معرفت شناسانه و روش شناسانه هر دو متفکر قرار دارد و اصلا گسست بنیادین صورت گرفته در مفهوم قدرت، ابتدائا گسستی کامل در تمام زمینه های هستی شناسی، معرفت شناسی و روش شناسی از هابز تا فوکو به همراه دارد. بر طبق این انفصال فوکو در برابر سوژه خردمند هابزی، به توضیح مسیری می پردازد که از مرگ سوژه تا ساخته شدن سوژه ادامه دارد. سوژه ای که در روابط متقابل قدرت ـ دانش ساخته می شود و در واقع به ابژه تبدیل شده است. فوکو در برابر ماتریالیسم، ریاضیات و مکانیک، که سه پایه ی معرفت شناسی هابز را تشکیل می دهد و با روش تجزیه_ترکیبی به آنها پرداخته می شود، به بحث از عدم اعتقادش به تکامل انباشتی و خطی دانش و نقد علم و فلسفه می پردازد و با سه روش شناسی دیرینه شناسی، تبارشناسی و اخلاق به آنها می پردازد. اینها خود به ایجاد زمینه ای می پردازد که با توجه به آن مباحث قدرت در اندیشه این دو متفکر مطرح می گردد. مطرح شدن این زمینه ها در نوشته حاضر کمک خواهد کرد تا هم مدلی انتزاعی برای مقایسه فراهم آید و هم نگاهی جامع در ارتباط با مفهوم قدرت در اندیشه این دو متفکر داشته باشیم.

پژوهش تنها راه رشد و توسعه هر کشور و سازمانی است. میزان، نوع و یافته های پژوهش در هر رشته وگرایش از دانش بشری ، نشاندهنده پویایی آن حوزه، تحولات و کشف دانش جدید در آن قلمرو است که تحقق آن وابسته به موضوعات پژوهش است ، به عبارت دیگر، مسئله محوری پژوهش است که به توسعه رشته و حل مسائل در عمل منجر می شود.دیگر کاربرد روش شناسی مناسب با مسئله پژوهش، رعایت موازین واستاندارهای پژوهش است. این پژوهش باهدف آسیب شناسی رساله های رشته مدیریت آموزشی انجام شده است.