جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

این کتاب در واقع سخنان آیت الله سید کمال حیدری در شبکه ماهواره ای کوثر است که به صورت کتاب، تدوین شده است . ابتدا این کتاب به صورت عربی و با عنوان «معالم الاسلام الاموی» منتشر شد ولی بعد ترجمه فارسی آن با عنوان «وهابیت استمرار فکر امویان» منتشر شد. سید کمال حیدری در این کتاب به سه مکتب اشاره می کند. مکتب اهل بیت، مکتب صحابه و مکتب اموی. وی ثابت می کند که ابن تیمیه جزء مکتب اموی است و مکتب اموی در عناد و دشمنی با اهل بیت اقدام می کرده است. سید کمال می گوید ابن تیمیه اگر چه از مکتب اموی است ولی جزء سلف نیز محسوب نمی شود زیرا برداشت وی از دین بسیار متفاوت با سلف است. مولف در قسمت ابتدایی کتاب به جایگاه مدرسه اهل بیت اشاره می کند و تعالیم اهل بیت را تعالیم اسلام می داند و نه از خصوصیات مکتب اهل بیت در برابر مکتب صحابه زیرا به گواهی اصحاب اهل بیت مورد توجه هستند چنانچه در کتاب بخاری آمده است «انی اوشک ان ادعی فاجیب و انی ترکت فیکم ما ان اخذتم به لن تضلوا بعدی ... و عترتی اهل بیتی... بنابراین مکتب صحابه نیز اهمیت معارف اهل بیت را گزارش می کند. اگر به دو صحابی پیامبر یعنی امام علی و ابوهریره توجه شود خواهید دید که ابوهریره دشمن امام علی است و با این که یک سال و نه ماه بیشتر پیامبر را درک نکرده است بیش از 5هزار حدیث از او روایت شده است تا جایی که برخی از محققین اهل سنت مثل استاد ابوریه در کتاب «اضواء علی السنه المحمدیه» و کتاب «ابوهریره شیخ المضیره» بسیاری از مرویات ابوهریره را با دیده شک و تردید می پندارند زیرا چنانچه در منابع روایی آمده است ابوهریره دقتی در نقل روایت نداشت. شیخ ابوریه در ادامه می گوید چگونه ممکن است فردی در این مدت کم این همه حدیث نقل کند در حالی که اصحابی مثل ابوبکر، عمر و علی که مدت طولانی را با پیامبر بوده اند و در غزوات مختلفی شرکت داشته اند احادیث کمی را نقل کرده باشند. مثلا ابوبکر 142 حدیث از پیامبر نقل کرده است و از عمر 50 حدیث نقل شده است و از امام علی 58 حدیث نقل شده است و از دیگر اصحاب پیامبر نیز روایات محدودی نقل شده است. مباحث اصلی کتاب به شرح ذیل است: رویکرد ابن تیمیه با امام علی (علیه السلام) ابن تیمیه و اهانت به حضرت زهرا سلام الله علیها گفتار چهارم: قداست خون امام حسین علیه اسلاندر مدرسه صحابه و مکتب اموی گفتار پنجم: شخصیت یزید بن معاویه از دیدگاه مدرسه اموی

بالاترین جایگاه نزد مسلمین، جایگاه والای حضرت خاتم‌الأنبیا(ص) است که هیچ جای‌گزینی ندارد. با تکیه بر اسناد معتبر و قطعی بین فریقین، که حاکی از حیات برزخی انبیاست، تفاوتی بین منزلت پیامبر اسلام، قبل و بعد از رحلت نبوده و تمام مسلمین، حضور در مضجع نورانی ایشان را با حضور در محضر نورانی‌اش در زمان حیات مادی برابر دانسته و با شوق زایدالوصفی به زیارتش شتافته و به دعا و راز و نیاز با خداوند متعال می­پردازند. با این حال، ابن­تیمیه حرانی، در قرن هفتم، به طرح نظریاتی پرداخت که نه تنها باور عمومی مسلمین در زیارت و اظهار ادب در مزار نبوی و... را نادیده گرفته، بلکه غالباً بر آن‌ها ادعای اجماع هم کرد. سؤال مهم این است که آیا ادعاهای ابن­تیمیه مبنی بر اتفاق نظر بین دانشمندان در دیدگاه‌های مزبور صادق است؟ این مقاله با روش توصیفی ـ تحلیلی به این موضوع پرداخته و با تکیه بر آثار اهل‌سنت، نادرستی غالب ادعاهای یادشده را اثبات می­کند.