مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : قرآن یک آیه محکم دارد. ظرایف آیه و معنای این کتاب آسمانی به وسیله مناسبة القرآن نازل شده است. مناصبة القرآن یکی از مهم ترین شاخه های علم است که می کوشد هماهنگی بی نظیر آیات و سوره ها و اعجاز قرآن را تبیین کند. علم مناسبة القرآن علمی است که از قرن چهارم شروع شده و به طور منظم و با حکمت تا امروز ادامه دارد. این علم یک علم قرآنی است که هدف آن تضمین یکپارچگی قرآن است. در این تحقیق به تعاریف و انواع علم روابط پرداختیم. ما در این تفسیر سعی کردیم با بررسی تفسیری به نام حک دینی کوران دیلی اثر المالیلی محمد حمدی یازیر، رابطه بین آیات و سوره ها را آشکار کنیم. ما سعی کردیم تا با عناوین مختلف، سهم المالیلی را در این زمینه توضیح دهیم. ضمن ارائه دیدگاه المالیلی در این زمینه، نظرات و دیدگاه های برخی دیگر از مفسران در این زمینه را نیز درج کردیم. این پژوهش که به منظور آشکار ساختن این مطلب که قرآن از نظر سازمانی کتابی اعجاز است، به نگارش درآمده است، همچنین در پی آن است که در فهم قرآن سهمی ناچیز داشته باشد.

ترجمه ماشینی: یک سؤال اساسی برای الهیات این است که چگونه ادعاهایی را که درباره خدا می کنیم بفهمیم. تنها زبانی که می توانیم بفهمیم زبانی است که برای صحبت در مورد انسان ها و محیط اطرافش استفاده می کنیم. چگونه می توانیم از آن زبان برای صحبت در مورد خدا استفاده کنیم و در عین حال به تفاوت بی نهایت بین خدا و بشریت احترام بگذاریم؟ پاسخ سنتی توسل به مفهوم قیاس بوده است. با این حال، این درخواست به روش های مختلف تفسیر شده است. این کتاب بر آن است تا با تحلیل مفهوم، سؤال و این پاسخ را روشن کند. این با کاوش در راه تکامل این مفهوم توسط ارسطو از ریاضیات یونانی به عنوان تکنیکی برای مقایسه "چیزهایی که دور بودند" آغاز می شود. پس از آن بررسی انتقادی سه روایت کلاسیک بسیار متفاوت از نحوه عملکرد زبان دینی انجام شد: روایت‌های توماس آکویناس، امانوئل کانت و کارل بارت. این کتاب در نهایت به بررسی روشی می‌پردازد که از طریق آن می‌توان قیاس را برای پاسخ به سؤالی که در ابتدا مطرح شد به کار برد - چگونه می‌توان از زبان انسان برای صحبت درباره خدا استفاده کرد. این پرسشی است که برای کل دین و الهیات اهمیت اساسی دارد، به همان اندازه که در کل درک ما از آنچه در مورد خدا صحبت می کنیم، به آن توجه دارد.

ترجمه ماشینی: این متن مقدمه ای پر جنب و جوش برای تحولات فلسفه زبان در این قرن و نحوه تأثیرگذاری آن بر زبان دینی ارائه می دهد. شامل ارتباط فلسفه تحلیلی زبان است، اما متن بحث های تاریخی مهمی را در مورد زبان دینی نیز پوشش می دهد که تأثیر فزاینده ای بر مطالعات کتاب مقدس و الهیات داشته است.

ترجمه ماشینی: دین در محدوده زبان به تنهایی بررسی انتقادی فیلسوفان دین ویتگنشتاینی را ارائه می دهد که ادعا می کنند کلمه "خدا" را نمی توان به عنوان اشاره به موجودی متافیزیکی درک کرد که ممکن است وجود داشته باشد یا نباشد. مک کاچون استدلال های ارائه شده توسط این فیلسوفان دین را به انتقادات خود ویتگنشتاین از متافیزیک نظری ردیابی می کند و استدلال می کند که مفهوم خدا در کاربرد دینی آن تحت نگاه ضد متافیزیکی ویتگنشتاین قرار نمی گیرد. مک کاچون با ارائه گزارش مفصلی از روش فلسفی خود ویتگنشتاین، از جمله انتقادات او از متافیزیک، نشان می دهد که می توان انتقادات ویتگنشتاین از متافیزیک را با حفظ محتوای متافیزیکی زبان دینی پذیرفت. این کتاب درک تازه ای از روش فلسفی ویتگنشتاین و نقدی جدید از گفتمان دینی را برای کسانی که به مطالعه فلسفه و مطالعات دینی می پردازند ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: این جلد امرسون و نیچه را عمدتاً متفکران دینی پسا الهیاتی می داند و به درک آنها از ماهیت دین و زبان می پردازد. این استدلال می کند که انتقاد آنها از مسیحیت و رد تعالی، که به آنها امکان بازیابی الوهیت در درون فرد را می دهد، با تأکید آنها بر انسانیت عیسی است. ایده عیسی به عنوان انسان همچنین کلید تفسیر آنها از زبان است.

ترجمه ماشینی: مایکل اسکات به طیفی از پرسش‌های اصلی درباره معنای زبان و گفتمان دینی می‌پردازد. - آیا باید با گفتمان دینی به صورت ظاهری برخورد کرد یا تفاوت های اساسی بین گفتمان دینی و سایر حوزه های گفتمان توصیفی وجود دارد؟ - آیا «خدا» یک نام است و به چه معناست؟ - آیا اقوال دینی استعاری است؟ - آیا گفته های مذهبی احساسات، مقاصد یا موضع گیری ها و یا به جای باورها را بیان می کند؟ این کتاب از تحقیقات جاری در فلسفه زبان و همچنین کار در الهیات و فلسفه قاره ای برای توسعه یک نظریه جدید از زبان دینی استفاده می کند. کار جدید و بینش اصلی نیز در مورد توسعه تاریخی تحقیقات در این زمینه ارائه شده است. این اولین گزارش اصلی و گسترده از معنای زبان دینی در بیش از دو دهه است.

چکیده ماشینی : از زمان تولد سینما در پایان قرن نوزدهم، دین و فیلم در هم تنیده شده اند. داستان عیسی و دیگر روایت‌های مذهبی موضوع برخی از اولین تولیدات سینمایی بوده و این رابطه تا به امروز ادامه داشته است. ازدیاد اخیر متون، کنفرانس ها و دوره های آموزشی شاهدی بر علاقه رو به رشد دانشگاهی به رابطه دین و فیلم است. در این مطالعه، جاناتان برانت این امکان را بررسی می‌کند که حتی فیلم‌های فاقد موضوع مذهبی ممکن است تأثیر مذهبی بر بینندگان خود بگذارند، یعنی امکان مکاشفه از طریق فیلم. کتاب با خواندن الهیات وحی از طریق فرهنگ پل تیلیش آغاز می شود و با یک پروژه تحقیقاتی کیفی ادامه می یابد که این گزارش نظری را در تجارب گروهی از تماشاگران فیلم قرار می دهد. تحقیقات تجربی در آمریکای لاتین انجام می‌شود، جایی که معمای فکری و پرسش‌های پژوهشی مرکزی که این پایان‌نامه را هدایت می‌کنند، پدید آمدند و توسعه یافتند. برانت تحقیقات نظری و تجربی را ترکیب می‌کند تا بینش‌های تازه‌ای در مورد نحوه عملکرد و تأثیرگذاری فیلم بر بینندگان ارائه دهد و همچنین دیدگاهی غیرعادی در مورد نقاط قوت و ضعف الهیات وحی تیلیش ارائه می‌کند که به نظر می‌رسد بر نجات و شفا تمرکز دارد. قدرت مکاشفه به جای محتوای ارتباطی آن. پایه‌گذاری نظریه توسط داده‌های تجربی منجر به درک بیشتر حساسیت الهیات تیلیچ نسبت به منحصر به فرد بودن هر رویارویی بین فیلم و بیننده می‌شود و همچنین داده‌ها برداشت جدیدی از پتانسیل وحیانی فیلم را نشان می‌دهد که به جامعه به جای فرد و به تمرین زندگی پایدار به جای تجربه لحظه ای. برانت دلیل می‌کند که گزارش تیلیش دقیقاً به دلیل توجه پدیدارشناسانه آن به تجربه واقعی زندگی، به ویژه تجربه خود تیلیش، از قدرت هنر، حساس و قانع‌کننده است. با این حال، برانت همچنین پیشنهاد می‌کند که شناسایی پیوند قوی‌تر از آنچه تیلیش اجازه می‌دهد بین موضوع اثر هنری، محتوای وحی و تأثیر وحی مفید باشد.