مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: در این مطالعه، مارک مک اینروی استدلال می‌کند که «حواس معنوی» نقشی حیاتی و در عین حال که قبلاً قدردانی نشده بود در زیبایی‌شناسی الهیاتی هانس اورس فون بالتاسار بازی می‌کند. دکترین حواس معنوی معمولاً ادعا می کند که می توان انسان را قادر ساخت که غیر جسمانی را درک کند. واقعیت های "معنوی" پس از یک دوره طولانی عدم استفاده، بالتاسار این دکترین را در اواسط قرن بیستم بازیابی کرد و آن را دوباره در زیبایی‌شناسی الهیات خود بیان کرد. در قلب این پروژه وظیفه ادراک زیبایی مطلق شکل الهی است که خداوند از طریق آن است برای انسان ها آشکار شد. اگرچه توجه علمی گسترده‌ای بر درک بالتاسار از وحی، زیبایی، و شکل متمرکز شده است، اما آنچه به طرز عجیبی مورد مطالعه قرار نگرفته است، مدل او از قوای ادراکی است که از طریق آن، شکلی را که خدا آشکار می‌کند مشاهده می‌کند. مک اینروی مدعی است که بالتاسار از سنت حواس معنوی استفاده می کند تا ابزاری را ایجاد کند که از طریق آن شخص "شکوه" وحی الهی را درک کند. مک اینروی همچنین استدلال می‌کند که در ایفای این نقش، حواس معنوی به‌عنوان یک جزء ضروری از راه‌حل منحصربه‌فرد و زیبایی‌شناختی بالتاسار در بحث‌های برجسته در الهیات کاتولیک مدرن بین الاهیات نئواسکولاستیک و مخالفانشان عمل می‌کند. به عنوان گزینه سوم بین «برون گرایی» نئو اسکولاستیک، که احتمالاً بر اقتدار وحی تا حد نارضایتی انسان پافشاری می کند، و «ایمانانتیسم» که وحی خدا را به نام مرتبط بودن به مقولات انسانی تقلیل می دهد، مک اینروی مدل بالتاسار از ادراک معنوی را پیشنهاد می کند. اجازه می دهد کسی که از شکوه وحی خدا هم مسرور و هم شگفت زده شود.

ترجمه ماشینی: گریگوری پالاماس، عیسیکاست و جنجال‌گرای یونانی قرن چهاردهمی، چنان با موفقیت به عنوان «دیگری» در گفتمان الهیات غرب انتخاب شده است که به سختی می‌توان شنوایی دلسوزانه برای او به دست آورد. در بخش اول این کتاب، نورمن راسل دریافت تاریخی تفکر پالامی را در ارتدکس و غرب بررسی می‌کند و بررسی می‌کند که چگونه «پالامیسم» در اوایل قرن بیستم توسط الهی‌دانان غربی و شرقی (عمدتاً مارتین جوگی و جان میندورف) ساخته شد. ) برای مقاصد جدلی یا عذرخواهی. راسل استدلال می کند که ما باید پشت این ساختارهای ایدئولوژیک حرکت کنیم تا درک درستی از آموزه گریگوری پالاماس به دست آوریم. رابرت سینکویچ در بررسی اخیر خود در مورد بورسیه Palamite خاطرنشان کرد که اکنون زمان طرح سؤالات بزرگتر فرا رسیده است. بخش دوم کتاب با پیروی از خطوط فکری پالاماس در سه حوزه: رابطه او با سنت، فلسفه و الهیات او سعی در انجام این کار دارد. راسل نشان می دهد که تفکر پالامی، زمانی که از سوء تفاهم و ارائه نادرست رها شود، این پتانسیل را دارد که درک ما از ارتباط الهی-انسانی را غنی کند. این مطالعه به تغییر پارادایم پژوهش در مورد پالاماس کمک می‌کند و آن را به سمت نقطه‌ای سوق می‌دهد که در آن اندیشه‌های پالامی می‌توانند توسط الهی‌دانان معاصر غربی و شرقی بدون نیاز به اشتراک آنچه به عنوان «پالامیسم» تلقی می‌شود، مثمر ثمر استفاده کنند.

ترجمه ماشینی: دانش، عشق و خلسه در الهیات توماس گالوس اولین مطالعه کامل توماس گالوس (متوفی 1246) را به زبان انگلیسی ارائه می‌کند و نشان‌دهنده پیشرفت قابل توجهی در الهیات متمایز اوست. بوید تیلور کولمن استدلال می‌کند که گالوس دو «وجه بین‌المللی» را در آگاهی انسان متمایز می‌کند، اما هرگز از هم جدا نمی‌کند و به طور صمیمی به هم مرتبط می‌کند: عقلانی و عاطفی، که هر دو شکل‌هایی از شناخت هستند. کولمن نشان می‌دهد که گالوس این دو روش شناختی را به‌صورتی وابسته به هم در کنار یکدیگر می‌پندارد، و اینکه گالوس با تخصیص انسان‌شناختی گالوس از مفهوم سلسله‌مراتبی دیونوسی، ویژگی خاصی به این دوجانبه داده است. از آنجایی که گالوس روح را بر اساس مدل سلسله مراتب فرشته ای «سلسله مراتبی» می داند، رابطه عقل-عاطفه اساساً توسط پویایی سلسله مراتب دیونیزی اداره می شود که دارای دو خط سیر همزمان است: صعودی و نزولی. دو ویژگی مهم در این زمینه قابل توجه است: در صعود، اولاً پایین‌تر در بالاترین قرار می‌گیرد. در نزول، ثانیاً، بالاتر، با توجه به ماهیت پایین، با پایین تر ارتباط برقرار می کند. وقتی گالوس در بالاترین نقطه صعود، شناخت عاطفی بالاتری را بالاتر از شناخت عقلانی قرار می‌دهد، بر این اساس، این شکل عاطفی بالاتر هم بر شکل عقلانی پایین‌تر ساخته می‌شود و هم آن را تعالی می‌دهد. در همان زمان، این شناخت عاطفی دوباره به روح فرود می‌آید و هم ظرفیت عقلانی مناسب آن را غنی می‌کند و هم حرکت صعودی را در عشق تجدید می‌کند. بنابراین، برای گالوس، در روح سلسله مراتبی، یک متقابل پویا بین عقل و عاطفه پدیدار می شود، که او آن را به عنوان یک حرکت «مارپیچی» تعبیر می کند، که به وسیله آن روح بی وقفه در شناخت و دوست داشتن خدا به فراسوی خود کشیده می شود.

ترجمه ماشینی: آیا خدای کالوین چشمه برکت است یا ظالمی زورگو؟ آیا دیدگاه کالوین نسبت به خدا قهری است و جایی برای رستگاری انسان به عنوان انسان باقی نمی گذارد؟ اینها سؤالات همیشگی در مورد الهیات کالوین است که توسط الهیات هدایایی مانند جان میلبنک، گراهام وارد و استفان وب جان تازه ای به آنها بخشیده است. جی.تاد بیلینگز با کاوش در الهیات کالوین مبنی بر «مشارکت در مسیح» به این سؤالات می پردازد. او استدلال می کند که الهیات «مشارکت» کالوین جایگاه مثبتی به انسان می دهد، به گونه ای که فیض به جای نابودی طبیعت، طبیعت را برآورده می کند. اتحاد متمایز خدا و بشریت در خلقت و رستگاری. الاهیات تثلیثی کالوین به دیدگاه او در مورد دعا، مقدسات، شریعت و احکام کلیسایی و مدنی گسترش می یابد. در پرتو دکترین مشارکت کالوین، بیلینگز نقدهای کالوین را در بحث هدایا مجدداً مطرح می‌کند و امکانات جدیدی را برای الهیات معاصر، الهیات جهان‌شناسی، و همچنین پژوهش کالوین باز می‌کند.

ترجمه ماشینی: ممکن است دلایل الهیاتی خوبی برای اتخاذ یکی از این دو رابطه «خدا-جهان» وجود داشته باشد: «عمل خدا بر جهان» در مقابل «توجه خدا به جهان»، از دیدگاه فلسفی/متافیزیکی، اینها گزینه ها یک "مشکل تصمیم گیری" ایجاد می کنند. این مقاله در جستجوی معیارهای متافیزیکی است که از هر تصمیمی در مورد «عمل خدا در مقابل عدم عمل او به جهان» حمایت می کند. از این نظر، ماهیت متافیزیکی دارد

ترجمه ماشینی: در طول چند دهه گذشته، محققانی که در مطالعات کتاب مقدس، الهیات، و دینی کار می‌کنند، به طور فزاینده‌ای به روش‌های اساسی توجه کرده‌اند که تجارب و درک ما از خدا و رابطه او با جهان بر اساس تجربیات و مفاهیم ما از نژاد، جنسیت، ناتوانی، ساختار یافته است. و جنسیت این هویت‌های فردی و اجتماعی و تلاقی‌های آن‌ها به‌عنوان عدسی هرمنوتیکی برای تفسیر ما از خدا، خود، دیگری و متون و سنت‌های دینی ما عمل می‌کنند. با این حال، آن‌ها تقریباً به همان میزان توجه الهی‌دانان تحلیلی و فیلسوفان دین را دریافت نکرده‌اند، و بنابراین طیف گسترده‌ای از مسائل مهم برای بررسی تحلیلی آماده هستند. مقالات این جلد به روش‌های مختلفی می‌پردازد که هویت‌های اجتماعی فوق‌الذکر با پرسش‌هایی که الاهیات تحلیلی و فلسفه دین با آن‌ها در ارتباط بوده‌اند، شکل می‌دهند و ممکن است شکل بگیرند، و همچنین پرسش‌های جدیدی که آن‌ها به جامعه پیشنهاد می‌کنند. انضباط. ما بر سه حوزه اصلی الهیات تحلیلی تمرکز می‌کنیم: اصول روش‌شناختی، تلاقی هویت‌های اجتماعی با معرفت‌شناسی دینی، و پیوندهای میان آخرت‌شناسی، رنج پیش از مرگ، و ادراک اجتماعی پیش از مرگ از بدن‌ها.

ترجمه ماشینی: اولین مسیحیان با یک مدل سلسله مراتبی از تفاوت جنسی مشترک در مدیترانه باستان عمل می کردند و زنان به عنوان نمونه های کمتری از مردان در نظر گرفته می شدند. با این حال تفاوت جنسی به عنوان یک مقوله مفهومی در سراسر طیف تفکر مسیحی تکوینی کاملاً پایدار نبود. در عوض، مسیحیان اولیه راه‌هایی برای اعمال خلاقیت الهیاتی و تفکر متفاوت از یکدیگر پیدا کردند، زیرا معمای بدن‌های متفاوت جنسی را بررسی می‌کردند. بنجامین اچ. توجه به راه‌هایی که میراث پولس رسول باعث تقویت، شکل‌دهی و همچنین محدود کردن رویکردها به این موضوع شد. پولس دیدگاه خود را در مورد معنای انسان بودن در درجه اول با قرار دادن انسان ها بین دو قطب بیان می کند: خلقت (آدم) و رستاخیز (مسیح). اما در این چارچوب، شخصیت حوا – و تفاوتی که بدن زن او نشان می‌دهد، کجا قرار می‌گیرد؟ دانینگ نشان می‌دهد که این معضل بر طیفی از متفکران مسیحی در قرن‌های بلافاصله پس از رسول، از جمله کلمنت اسکندریه، ایرنائوس لیونی تأثیر گذاشته است. ترتولیان کارتاژی و نویسندگانی از مجموعه ناگ حمادی. در حالی که هر یک از این متفکران تلاش می‌کنند تا تفاوت زنانه را در چارچوب گونه‌شناختی پائولی جای منسجمی بدهند، دانینگ نشان می‌دهد که همه آنها به طور کامل به انسجامی که وعده می‌دهند، عمل نمی‌کنند. در عوض، تفاوت جنسی، گفتمان هویت و یکسانی پولین را به‌عنوان تفاوتی که نه می‌توان به طور کامل جذب کرد و نه کاملاً حذف کرد، آزار می‌دهد - نتیجه‌ای با پیامدهای مهم نه تنها برای تاریخ اولیه مسیحیت، بلکه برای فلسفه و الهیات فمینیستی و دگرباش.