مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

نظریۀ تکامل، در نیمۀ دوم قرن نوزدهم میلادی، از طریق متون درجۀ دوم و معمولاً ماده‌گرایانه به عرب‌زبانان معرفی شد. این صورت از نظریۀ تکامل در واقع التقاطی بود از نظریه‌های داروین و دیگر تکامل‌گرایان آن عصر. محمدرضا اصفهانی با اصل نظریۀ تکامل مخالف نبود و آن را از حواشی ماده‌گرایانه‌اش تمییز می‌داد، ولی تکامل انسان را نه تنها خلاف آموزه‌های دینی، بلکه از نظر علمی نیز نادرست می‌دانست. وی بر اساس خلاصه‌ای از ترجمۀ عربی فصل اول تبار انسان داروین، کتاب لودویگ بوخنر و مقالاتی که در جراید علمی عربی آن زمان وجود داشت، تلاش کرد که به فهم دقیق‌تری از نظریۀ تکامل، نسبت به همتایان مسیحی عرب خود، دست یابد. از آنجا که در آن عصر هنوز بعضی از زیست‌شناسان و حتی تکامل‌گرایان غربی نیز با نظریۀ تکامل انسان مخالف بودند، وی با دسترسی به آرای ایشان و افزودن آرای خود، به شکلی از نقد «علمیِ» این نظریه دست یافت که در آن زمان در سرزمین‌های اسلامی بی‌نظیر بود.

معرفی کتاب داروین در عهد قاجار: این کتاب دربردارندۀ سه رسالۀ فارسی قاجاری دربارۀ نظریۀ تکامل داروین است. اولین رساله از محمدعلی سنقری حائری (1293-1378ق) با نام مرآت العقل است که تا شوال 1330ق نوشته شده است. گمان می‌رود این کتاب قدیمی‌ترین رسالۀ فارسی باشد که عالمی شیعی در ایران نوشته و در آن نام داروین و اصول چهارگانۀ نظریه‌اش ذکر شده است. سنقری نقدی کلامی به اندیشه‌های داروین دارد و با نقل از کتاب‌های اسدآبادی و حسین جسر می‌کوشد افکار مادّی را از منظری عقلی نقد کند. تنقید مقالۀ دارونیست‌ها اثر سیداسدالله خارقانی (درگذشتۀ 1315ش) که در 1338ق/1299ش در تهران چاپ سربی حروفی شده دومین رساله در این کتاب است. این رسالۀ نسبتا مختصر رویکردی جدلی دارد و بیشتر به نظریۀ داروین دربارۀ انسان‌ها می‌پردازد. داروین و حکماء مشرق زمین، یا سردارنامه، به قلم میرزاعنایت‌الله دستغیب شیرازی، متخلص به روحی، (درگذشتۀ 1307ش)، سومین رسالۀ این کتاب است که در شیراز، به سال 1342ق، چاپ سنگی شده است. از مدعیات نویسندۀ آن است که نظریۀ داروین را می‌توان در کتاب‌های رازی، حکمای مسلمان، ازجمله ملای رومی، ملاصدرا، ابوعلی مسکویۀ رازی، ملاهادی سبزواری و دیگران، بازجست؛ و این یعنی داروین مطلب تازه‌ای به جهان علم عرضه نکرده است.

بیان هیجان‌ها و احساسات در انسان و جانوران سومین اثر عمده چارلز داروین در نظریه تکاملی است که پس از خاستگاه گونه‌ها (۱۸۵۹) و تبار انسان (۱۸۷۱) می‌باشد. این بیان که در ابتدا به عنوان فصلی در تبار انسان در نظر گرفته شده بود، طولانی شد و به‌طور جداگانه در سال ۱۸۷۲ منتشر شد. این کتاب به جنبه‌های بیولوژیکی زندگی عاطفی می‌پردازد و داروین به بررسی خاستگاه جانوری ویژگی‌های انسانی مانند بالا بردن ابروها در لحظه‌های غافلگیرکننده و بالا بردن لب بالایی در حالت پوزخندی پرخاشگرانه می‌پردازد. ترجمه آلمانی The Expression در سال ۱۸۷۲ منتشر شد. نسخه‌های هلندی و فرانسوی در سال‌های ۱۸۷۳ و ۱۸۷۴ دنبال شدند. چاپ دوم کتاب، تنها با تغییرهای جزئی، در سال ۱۸۹۰ منتشر شد. از نخستین انتشارش، The Expression هرگز چاپ نشد، اما همچنین به عنوان «شاهکار فراموش‌شده داروین» توصیف شده‌است.

ترجمه ماشینی: فلسفه در قرن نوزدهم، زمانی که ایده آلیستی بود، «دور از ایده آلیسم» را تجربه کرد فلسفه ها عمدتاً برای فلسفه های ماتریالیستی کنار گذاشته شدند. طبیعت گرایی علمی اکنون است بسیاری از فیلسوفان تحلیلی آن را ارتدکس جدید می دانند که تا حد زیادی به دلیل آن است موفقیت روش علمی ملحدان جدید، مانند دانیل دنت و ریچارد داوکینز، ادعا می کند که این داروین است که به طور خاص شایسته تقدیر است نفی دیدگاه سنتی ذهن اول جهان. برخی مانند آلوین پلانتینگا و مایکل بی، برعکس این را بیان می‌کند که تکامل طبیعت‌گرایی و طبیعت‌گرایی را مورد تردید قرار می‌دهد از خداباوری حمایت می کند. این پایان نامه به دنبال تعیین این است که دقیقاً چه چیزی منطقی است مفاهیم نظریه تکامل هستند. آیا تکامل با خداباوری ناسازگار است؟ آیا پذیرش تکامل لزوماً مستلزم طبیعت گرایی است و خداباوری را منع می کند؟ آیا امکان دارد، همانطور که طبیعت گرایی معتقد است، همه چیز را می توان به فرآیندهای فیزیکی تقلیل داد یا وجود دارد بسیاری از پدیده های سرکش که از کاهش سرپیچی می کنند؟ پاسخ به این موارد مستلزم تجزیه و تحلیل دقیق مفاهیم "تکامل" است. «طبیعت‌گرایی» و «خداباوری». پذیرش نظریه تکامل دقیقاً به چه معناست؟ تفاوت آن با داروینیسم چیست؟ آیا تکامل هدایت شده است یا هدایت نشده؟ چیست طبیعت گرایی؟ انواع مختلفی از طبیعت گرایان متافیزیکی وجود دارد: حذفی ماتریالیست‌ها، فیزیکالیست‌ها و دوگانه‌گرایان ملکی نوظهور. رابطه چیست بین طبیعت گرایی متافیزیکی و طبیعت گرایی روش شناختی؟ خداباوری الف را تأیید می کند خدای خالقی که همه موجودات را حفظ می کند، که متعالی و در عین حال ذاتی است. پس اگر خداباوری خدایی را مطرح می کند که در جهان فعال است، آیا این بدان معناست که تحقیقات علمی ممکن است در مواقعی باید توضیحات فراطبیعی را بپذیرید، وقتی که توضیحات طبیعی شکست می‌خورد؟ نتیجه گیری کلی من نوعی شک و تردید کاهش یافته است - که با توجه به تکامل، نه طبیعت گرایی و نه خداباوری از نظر منطقی پیروی نمی کنند. در مورد اینکه آیا تکامل هدایت شده است یا بدون هدایت، تنها موقعیت صحیح «تعیین نشده» است. در این مثال متافیزیکی است موقعیت ها ممکن است شکاف های دانش را با فرافکنی پر کنند، اما نمی توانند موارد ضروری را برآورده کنند و شرایط کافی برای دانش لازم است. طبیعت گرایی متافیزیکی و خداباوری جهان بینی هایی هستند که فرد به عنوان منسجم ترین تبیین کلی از آن پذیرفته است طیف گسترده ای از تجربیات، شهودها و تأملات در مورد زندگی آنها. چه تکامل شواهدی برای یکی و علیه دیگری ارائه می دهد که اغلب بر اساس متافیزیک قبلی فرد است مفروضات، زیرا همه حقایق مملو از تئوری هستند. عدم تعیین تئوری اجازه می دهد برای تئوری های متعددی که پدیده های یکسانی را پوشش می دهند، که هر کدام از نظر معرفتی ارائه می دهند توضیح کافی با این حال، ناهنجاری های سرکش متعددی که علمی را به چالش می کشد تبیین و کاهش مشکلاتی را برای طبیعت گرایان سخت گیر ایجاد می کند. در حالی که هیچ کدام طبیعت گرایی و خداباوری را نمی توان از نظر عینی درست دانست، می توان دلایلی برای آن ارائه کرد انتخاب یکی یا دیگری بر اساس انسجام کلی. بذر این پایان نامه زمانی که من در کلاس ششم بودم و کلاس ما کاشته شد فیلمی را تماشا کردم که در آن فسیل یافتن بقایای لوسی در سال 1974، 3 میلیون سال را توصیف می کرد. هومینین قدیمی، در دره ریفت در اتیوپی. در نتیجه، احتمالاً به آن اعتقاد داشته‌ام تکامل بیش از آن چیزی است که من به خدا اعتقاد داشته باشم. با این حال، من هرگز این دو را پیدا نکردم متقابل ناسازگار وقتی شروع کردم به تدریس کلاس های فلسفه مقدماتی که با ارائه مروری زمانی از تاریخ فلسفه، متوجه شدم که دومی نیمی از قرن نوزدهم یک تغییر شدید به سمت فلسفه های ماتریالیستی را تجربه می کند. هنوز هیچ چیز در خود فلسفه ها واقعاً این تغییر را توضیح نمی دهد. من به این باور رسیدم یکی از دلایل اصلی این تغییر داروینیسم است. همانطور که داروین یک زیست شناس است و نه یک فیلسوف، او از اکثر گلچین های فلسفی کنار گذاشته شده است. بنابراین شروع به مصرف مکمل کردم کتاب درسی با خواندن در مورد تکامل و شامل سخنرانی در مورد داروین. من هم شروع کردم خواندن برخی از فلسفه های ادبیات زیست شناسی، یعنی فلسفه دنت و داوکینز، که احساس می کرد داروینیسم وجود خدا را رد می کند. این هم تایید شد اعتقاد من بر این است که نظریه تکاملی تأثیر اولیه ای بود که به حرکت به سمت دامن زد ماتریالیسم با این حال، در حالی که من با این افراد این فرض را به اشتراک می گذارم که داروین به آن کمک کرده است به این تغییر دامن زدم طبیعت گرایی من مانند پلانتینگا، طبیعت گرایی را پوششی بر نظریه تکاملی می دانم. به جای نتیجه منطقی آن. به همین دلیل از تمامی اساتید و دانش آموزانم تشکر می کنم به من کمک کرد تا در مورد این موضوع تحقیق و اصلاح کنم. تعداد آنها بسیار زیاد خواهد بود اینجا لیست کنید من فقط سعی می کنم به طور خلاصه به برخی از آنها اشاره کنم. من می خواهم به خصوص تشکر کنم دانشگاه Marquette و اساتید آن به خاطر اینکه به من اجازه دادند تا علایق تحقیقاتی خود را دنبال کنم و به خاطر فراهم کردن دفتر و همچنین اتاق مطالعه در کتابخانه برای من. من می خواهم به ویژه از مدیر پایان نامه ام، دکتر مایکل رین، برای سالیان متمادی تشکر می کنم او به هدایت این پروژه کمک کرده است. همچنین از اعضای کمیته ام جناب آقای دکتر تشکر می کنم. نوئل آدامز، دکتر استن هریسون، دکتر بیل استار، و دکتر لی رایس، و همچنین بقیه افراد اساتید و کارکنان گروه فلسفه من همچنین می خواهم از فلسفه تشکر کنم اعضای هیئت علمی بخش، کارکنان، دانشجویان و کتابداران در شش کالج که در آن زمان تدریس کرده ام نوشتن آن: دانشگاه لویولا مریلند، دانشگاه آرورا، دانشگاه کنکوردیا ویسکانسین، کالج لیک فارست، دانشگاه گرین بی ویسکانسین و مارکیت دانشگاه. همچنین می‌خواهم از خانواده‌ام، دوستان، بچه‌های جوان و دوستانم تشکر کنم دانشجویان فارغ التحصیل برای همه حمایت هایشان. در آخر از هر کسی که مایل است تشکر کنم برای صرف وقت و انرژی برای خواندن این. این نشان دهنده بیش از سه دهه کار در فلسفه، و امیدوارم راه حلی برای یک موضوع دشوار که موضوع آن است، فراهم کند بسیاری از بحث های جاری.

ترجمه ماشینی : از زمان انتشار کتاب "منشاء گونه ها" داروین در سال 1859، بسیاری علم و اعتقاد به خدا را آشتی ناپذیر دانسته اند. درگیری با پیشرفت های چشمگیر بعدی در فیزیک، زیست شناسی و زمینه های جدید آشفتگی و پیچیدگی تشدید شده است. برخی از دانشمندان اصرار دارند که ایمان به خدا می تواند در کنار دانش علمی به راحتی بنشیند. برای دیگران، این ایده بی روح است. اما این یک سؤال محدود به دانشمندان، فیلسوفان و روشنفکران نیست. این کتاب از نویسنده «استیون هاوکینگ: جستجویی برای نظریه همه چیز»، تأثیر اکتشافات علمی و این سؤال را بررسی می‌کند که آیا ما می‌توانیم خدا را «پیدا کنیم» یا یک فرمول علمی که یک بار پاک می‌شود. و برای تمام تصور خدا.

ترجمه ماشینی: علم به ما می گوید همه چیز تکامل می یابد، از جمله زبان عمومی که دانشمندان برای حفظ و تداوم کار خود استفاده می کنند. با بازگشت به اصلاحات پروتستان - زمانی که وعده تحقیق علمی ارتباط نزدیکی با ایمان عمیق به مشیت الهی داشت - توماس لسل نقش در حال تکامل و هویت عمومی علم را در غرب ردیابی می کند. همانطور که اصلاحات جای خود را به روشنگری داد، مفاهیم مشیت به پیشرفت تبدیل شدند. تاریخچه طرح الهی اکنون در طبیعت یافت می شود و دانشمندان به پیامبران جدید تاریخ تبدیل شدند. با داروین و ظهور علم تکاملی، پیشرفت و تکامل با هم به چیزی فرو ریختند که لسل آن را «تکامل گرایی» می نامد و هویت علمی بزرگ برای پیشبرد قدرت علوم در جهان مورد استفاده قرار گرفت. در این برخورد استادانه، لسل نزول این الگوهای حمایت علمی از دنیای فرانسیس بیکن به دنیای توماس هاکسلی و جانشینان او را تحلیل می‌کند. در پایان، داروینیسم بلاغی پیشنهاد می‌کند که قدرت داروین برای تقویت استقرار علم در محیط اجتماعی غربی اغلب از مسیر علمی آن برمی‌گردد

ترجمه ماشینی: در سال‌های اخیر، نقدهای فلسفی و علمی پیچیده‌تر از ایده‌هایی که تحت عنوان داروینیسم به بازار عرضه می‌شوند، برجسته شده‌اند. ویلیام آ. دمبسکی، ریاضی‌دان و فیلسوف در «دخالت غیرمعمول»، مقالاتی از روشنفکران برجسته را گرد هم می‌آورد که یک یا چند جنبه از داروینیسم را متقاعدکننده نمی‌دانند. همانطور که دمبسکی توضیح می دهد، داروینیسم هاله ای از شکست ناپذیری را در اطراف خود جمع کرده است که برای بحث عقلانی مهمان نواز نیست - حداقل می توان گفت: "داروینیسم، طرفداران آن به ما اطمینان می دهند، به طور قاطع اثبات شده است. هرگونه مقاومت در برابر آن بیهوده است و نشان دهنده بد ایمانی یا بدتر از آن است. " در واقع، کسانی که سنتز داروینی را زیر سوال می برند، طبق فرمول معروف ریچارد داوکینز، نادان، احمق، دیوانه یا شریر فرض می شوند. با این حال، خصومت داروینیان جزمی مانند داوکینز مانع از ظهور کادر فزاینده ای از منتقدان علمی داروینیسم متافیزیکی نشده است. مقالات سنجیده و تامل برانگیز در Common Dissent به طور فزاینده‌ای آشکار می‌سازد که این منتقدان آن دسته از افراد بنیادگرای شسته‌شده‌ای نیستند که مدافعان داروینیسم پیشنهاد می‌کنند، بلکه جست‌وجوگرانی جدی، شک‌گرا و روشن‌فکر هستند که چالش‌هایشان سؤالات جدی در مورد دوام داروینیست ایجاد می‌کند. ایدئولوژی قدرت فکری کمک های آنها به مخالفت غیرمعمول قوی است.

ترجمه ماشینی: سقط جنین مرگ آسان. کودک کشی. بی بندوباری جنسی. ایده ها و اعمالی که زمانی غیرقابل تصور بودند، امری عادی شده اند. به نظر می‌رسد که ما در دنیای اخلاقی متفاوتی نسبت به چند دهه پیش زندگی می‌کنیم. به نظر می رسد رضایت و عدم اجبار آخرین بقایای اخلاقی است که مدت هاست پشت سر گذاشته شده است. اصول اخلاقی مسیحی اکنون به راحتی کنار گذاشته شده و با آنچه که به طرز عجیبی به عنوان اخلاقی برتر، بزرگوارتر، محترمانه و حتی فروتن معرفی می شود، جایگزین شده است. چگونه از جایی که شروع کردیم اینقدر دور شدیم؟ آیا می توان جلوی کاهش را گرفت؟ بن ویکر، در این کتاب تحریک‌آمیز و روشنگر، داستان شگفت‌انگیزی را دنبال می‌کند که وضعیت فرهنگی کنونی ما را توضیح می‌دهد. ویکر ریشه‌های لغزش اخلاقی ما را به تئوری اخلاقی و کیهان‌شناسی الحادی فیلسوف یونان باستان اپیکور می‌رسد. آموزه های مسیحی مدت ها قبل از اینکه با ظهور و پذیرش داروینیسم به اوج خود برسد، با این جهان بینی در ستیز بود. اما ویکر ادعا می‌کند که داروینیسم بود که این آموزه باستانی را با مبنای ظاهراً مدرن و علمی که ذهن‌های قرن بیستم را تسخیر کرد، ارائه کرد. ویکر نشان می‌دهد که این فلسفه اتمیستی و ماتریالیستی کهن، نیروی هدایت کننده پشت داروینیسم را تأمین می‌کند و با قدرت، خمیدگی لذت‌گرایانه جامعه ما را پیش می‌برد و در عین حال خود را تحت پوشش علم ناب تبلیغ می‌کند. این کتاب نه تنها برای کسانی که داروینیسم را واقعیتی صرفاً علمی می دانند، بلکه برای مسیحیانی است که گاهی اوقات به طور متناقض به اعتقادات اخلاقی مسیحی خود عمل کرده اند و بنابراین در شناخت و پرداختن به زیربناهای فرساینده باستانی بحران اخلاقی و فکری کنونی ما شکست خورده اند، چالشی است.

نور ملكوت قرآن اثرى است به فارسى تأليف علامه سيد محمدحسین حسينى طهرانى.اين مجموعه، قسمت اول از دورۀ «انوار الملكوت» (شامل نور ملكوت قرآن، نور ملكوت مسجد، نور ملكوت نماز، نور ملكوت روزه و نور ملكوت دعا) مى‌باشد. مجموعه نور ملكوت قرآن در چهار مجلّد تدوين شده و در آن پيرامون هدايت قرآن به بهترين آئين‌ها و سبل سلام، جاودانگى احكام قرآن، عدم نسخ قرآن، ده اشكال بر مقاله قبض و بسط تئوريك شريعت، پياده و عملى شدن يكايك آيات قرآن در هر عصر، ردّ نظريه كنترل جمعيت و تحديد نسل، نقش و موقعيت قرآن به عنوان يك كتاب آسمانى، نقد و بررسى برخى از كج‌فهمى‌ها از آيات كريمۀ قرآن مجيد، توحيدى بودن منطق قرآن، بيان قرآن در خطاهاى تورات و انجيل، احكام قرآن در مورد جهاد، قتل، بردگى و فديه، تأثير قرآن در تربيت انسان كامل، عظمت اخلاق قرآن، بيان كيفيت خلقت انسان و سيارات در قرآن، بحث و اشكال در مورد فرضيه داروين.طريق تشخيص اسرائيليات از روايات معتبره، سير قرآن در آيات أنفسى و آفاقى، بيان محكمات و متشابهات در قرآن، كيفيت قرائت قرآن در نماز و غير آن، دعوت آيات آفاقيه به توحيد و مكارم اخلاق، عربیت و اعجاز قرآن، عظمت و اصالت قرآن كريم، تأثير قرآن در تمدن عظيم اسلامى، بيان كيفيت كتابت و طبع قرآن، قاطعيت و واسعيّت قرآن عظيم، لغات و اصطلاحات بديعۀ قرآنيه، غيرقابل تغيير بودن و عمومیت قرآن مجيدثبوت تواتر لفظى عبارات قرآنى، عدم جواز قرائت قرآن به قرائت غيرمتواتره، مراد از احرف سبعه و كيفيت جمع‌آورى و تدوين قرآن مجيد بحث شده است. جلد 2 «قرآن روشن‌كنندۀ همه چيز است و قابل نسخ نيست» که شامل مطالبى چون:خطبۀ اميرالمؤمنين در جامعيت قرآن، اصل نوع انسان، بحث و اشكال در مورد فرضيه داروين، اشكالات ده‌گانه مقاله قبض و بسط تئوريك شريعت، معنى و مراد فطرت بنابر تفسير علامه طباطبايى و...مى‌باشد.در پايان اين جلد فهرست ساير تأليفات مؤلف آمده است.