جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: مشیت الهی نقش مهمی در فرمول بندی برهان نهان الهی توسط جان شلنبرگ ایفا می کند. اگرچه شلنبرگ آشکارا مشیت خدا را ذکر نمی‌کند، اما رد این صفت از انکار وجود خدا پشتیبانی می‌کند، انکاری که هدف بحث پنهان بودن شلنبرگ است. در این مقاله، من نشان می‌دهم که رد ضمنی مشیت شلنبرگ دو فرض را پیش‌فرض می‌گیرد، که جامع‌تر آن عبارت است از این که بگوییم هیچ پایان خوبی در تاریخ وجود ندارد و هیچ تعهدی به خیر از جانب مؤمن آینده لازم نیست. من استدلال می کنم که مفروضات مورد بحث با دیدگاه شلنبرگ درباره خدا به عنوان خالق قادر مطلق، دانای مطلق و کاملاً دوست داشتنی همه چیز، سازگار نیست، دیدگاهی که شلنبرگ از آن به عنوان نقطه شروعی برای بحث پنهان بودن خود استفاده می کند.

ترجمه ماشینی: مقدمه ای بر فلسفه دین، مروری کلی بر موضوعاتی ارائه می دهد که در خط مقدم بحث در فلسفه دین معاصر قرار دارند. دیدگاه ها و استدلال های برجسته نویسندگان تاریخی و معاصر مورد بحث و تحلیل قرار می گیرد. کتاب به تمام موضوعات محوری این حوزه از جمله انسجام صفات الهی، ادله الحادی و الحادی، ایمان و عقل، دین و اخلاق، معجزات، آزادی انسان و مشیت الهی، علم و دین و جاودانگی پرداخته است. علاوه بر این، به موضوعات مهمی می‌پردازد که کتاب‌های مشابه اغلب نادیده می‌گیرند، از جمله استدلال برای بی‌خدایی از غیبت، انسجام آموزه‌های تثلیث و تجسم، و رابطه بین دین و سیاست. همراهی ارزشمندی برای دوره های کارشناسی و مقدماتی در مقطع کارشناسی ارشد خواهد بود.

ترجمه ماشینی: سؤال این پایان نامه این است که آیا و چگونه مشیت الهی می تواند در چارچوب الهیات ضعیف خدا عمل کند؟ در حالی که نظریات مشیت الهی به طور سنتی به خدای قدرتمندی بستگی دارد که قادر است همه چیز را به پایان برساند، من استدلال می‌کنم که مشیت برای امید و مشارکت مسیحی ضروری است، حتی اگر خدا دوباره ضعیف تصور شود. این پایان نامه مفهوم مشیت را در الهیات ضعیف خداوند از طریق درک روح القدس توسعه می دهد که غیرکلی و وابسته به پاسخ خلقت است. بنابراین، مشیت به جای اینکه علیرغم اعمال ما پیروزی را تضمین کند، به عمل انسان قدرت می بخشد. پایان نامه با بررسی سه رویکرد معرف به آموزه مشیت الهی در مسیحیت آغاز می شود: الگوی مشیت کالوینیستی پل هلم، مدل مشیت تومیستی مایکل دادز، و مدل فرآیند مشیت جوزف براکن. این سه رویکرد به منظور کشف مجموعه‌ای از معیارها برای بازشناسی آموزه مشیت مسیحی در چارچوب الهیات ضعیف خدا تحلیل می‌شوند. سپس، الهیات ضعیف خدا و نقدهای آن از هستی‌شناسی از طریق کار جان کاپوتو معرفی می‌شود. در حالی که معیارهای مشیت در سیستم کاپوتو کاملاً متفاوت است، مشیت همچنان به عنوان دعوت یا اصرار خداوند عمل می کند. کار مایکل ولکر شباهت‌هایی را بین دعوت و روح‌القدس آشکار می‌کند و امکان بازاندیشی کامل‌تر از مشیت را فراهم می‌کند. برخی از پیامدهای این مشیت تخیلی مجدد در نتیجه با استفاده از طوفان کاترینا به عنوان مطالعه موردی برای مشیت و الهیات ضعیف خدا بررسی شده است.

جلد بیستم شامل تفسیر سوره معارج، نوح، جن، مزمل، مدثر، قیامت، دهر(انسان)، مرسلات و جزء 30 است.

جلد چهاردهم شامل تفسیر سوره مریم، طه، انبیاء و حج است.

ترجمه ماشینی: این کتاب به این سؤال می‌پردازد که چگونه خدا می‌تواند تصادفی ظاهراً غیرقابل کنترل را به‌طور مشیتی اداره کند. متکلمان قرون وسطی با اطمینان معتقد بودند که خداوند مشیت است، یعنی خدا عامل نهایی یا مسئول هر چیزی است که روی می دهد. با این حال، پیشرفت‌های علمی از قرن نوزدهم، دیدگاه‌های سنتی مشیت را با چالش‌های جدی مواجه می‌کند. از تکامل داروینی گرفته تا مکانیک کوانتومی، تصادفی بودن به بخشی ضروری از جهان بینی علمی تبدیل شده است. یک تیم بین رشته‌ای متشکل از دانشمندان مسلمان، مسیحی و یهودی - زیست‌شناسان، فیزیکدانان، فیلسوفان و الهی‌دانان - به سؤالات تصادفی و مشیت می‌پردازند.

ترجمه ماشینی: چگونه به فعل مشیتی خداوند در جهان فکر کنیم؟ این پرسش امروز در مرکز الهیات فلسفی قرار دارد و موضوع این مجموعه از مطالعات سفارشی ویژه است. سهم آستین فارر در درک ما از مشیت الهی هنوز حادترین و نافذترین سهم در الهیات فلسفی پس از جنگ است. مشارکت‌کنندگان دامنه و باروری تأثیر فارر بر متکلمان فلسفی بریتانیایی و آمریکایی امروزی را نشان می‌دهند و احتمالات مختلفی را برای بیان نظریه‌ای از فعل الهی که در بحث‌های الهیات و فلسفی اخیر ظهور کرده است، بررسی می‌کنند.

مشیت واراده الهی از آموزه های علم قرآن وحدیث است، در توضیح فعل الهی در قرآن وروایات گاه تنها اراده یا مشیت ذکر شده است وگاه اراده ومشیت با هم ودر کنار قضا وقدر وگاه غیر از قضا وقدر اموری چون اذن وکتاب واجل نیز ذکر شده است. متکلمان فاعلیت خداوند را فاعلیت بالاراده وبر خلاف فیلسوفان اراده را به عنوان صفت فعلی غیر از علم در نظر می گیرند، اما در تحلیل مشیت واراده در کتابهای کلامی کمتر تحلیل دیده می شود. ودر این راستا یکی از متکلمان معاصر یعنی میرزا مهدی اصفهانی در آثار خود سعی کرده است مشیت واراده را تحلیل کرده وبر اساس آن به تحلیل فعل الهی بپردازد. در این رساله می خواهیم مشیت واراده را در قرآن وحدیث تحلیل کرده وبر اساس آن ماهیت فعل الهی را توضیح دهیم، ودر این راستا از تحلیل های میرزا مهدی اصفهانی نیز بهره خواهیم گرفت، البته ممکن است برخی دیدگاه های ایشان مورد نقد وبررسی قرار گرفته وپذیرفته نشود. میرزا مهدی اصفهانی در موضوع مشیت واراده الهی مساله «رأی الهی» را مطرح میکند وآن را اولین مرحله از مراحل فعل الهی می داند، وچنین تبیین میکند که علم الهی فقط کاشف می باشد واین کشف در بردارنده کیان ونقیضش میباشد واولین مرتبه برای تحقّق فعل الهی لزوم وجود عاملی تعیین کننده ومخصص می باشد که یکی از دو طرف «کیان» یا «لا کیان» را برگزیند، واین امر همان «رأی» می باشدکه تجلّی آن طبق مراحل متعدّد تحقق فعل الهی در مشیت وارادت وقدر وقضا الهی نمود می کند، ودر همه این مراحل حتی بداء تأثیر گذار می باشد. وفرضیه های این تحقیق این است که در احادیث آمده است «مشیت» ابتدای فعل می باشد، وعبارت است از اهتمام به انجام یک فعل، و«اراده» عبارتست از ثبوت مشیت وعزیمت بر آنچه مشیت شده است وقصد ومیل قاطع جهت انجام فعل. وبا استقرای مشیت واراده الهی در قرآن واحادیث میتوان به معنای دقیق این دو صفت الهی دست یافت. وهمانگونه که میرزا مهدی اصفهانی تحلیل کرده است «علم الهی» شانیت کاشفیت دارد، واین کشف از هیچ محدودیتی برخوردار نیست، وبه صورت همزمان در بردارنده کشف نقیضین می باشد، وهم کاشف «کیان» وهم نقیضش «لا کیان» می باشد، البته اجتماع این نقیضین در مرحله علم ودر رتبه واحد مستلزم تناقض نمیباشد، چون تناقض در مرحله «تحقق» و«واقعیت» صورت میگیرد نه در مرحله «کشف» که مرحله «علم بلا معلوم» می باشد، ومرحله کاشف اشیایی است که اصلا «تحقّق» و«واقعیت» ندارد. وبرای صدور «فعل الهی» بعد از مرحله علم به نقیضین وجود یک عامل برای «تعیین» و«تخصیص» یکی از دو نقیض لازم میباشد، تا علّت صدور فعل باشد. واین علّت نمیتواند خود «علم» باشد؛ چون علم فقط شانیت «کشف» را دارد وقابلیت تاثیر ذاتی ومستقیم ندارد، وکاشفیت علم در یک مرتبه شامل شیء ونقیضش میباشد، پس علم نمیتواند علت باشد وگرنه مستلزم «اجتماع نقیضین» می گردد. همچنین این علت نمیتواند خود «ذات الهی» بعنوان «فاعل موجب» باشد؛ چون این امر مستلزم قول به قدم عالم میگردد. ودر این راستا علتی که برای این امر مطرح می شود «رأی الهی» می باشد، و«رأی» از صفات فعل الهی میباشد، وصفت کمال است، واز ذات الهی جدایی ناپذیر است، واصل وجودش برای ذات الهی واجب است، اما عملکردش در تعیین یکی از دو طرف کیان ونقیضش در دایره اختیار الهی قرار دارد. رأی الهی نیز در این میان نیاز به «مرجح» ندارد؛ چرا که نیاز به مرجح در امور «واقعی» می باشد، اما عملکرد رأی در حیطه علم الهی است که «واقعی» نیست وفقط «کشف بلامکشوف» است، وقبل از واقع شدن وقبل از شیئت وقبل از کینونیت می باشد، واین رأی هست که با تاثیرش موجب «شیئیت» اشیاء میگردد وبه کاین «کینونیت» می بخشد وآنها را به امور «واقعی» تبدیل میکند. «رأی» در واقع در رتبه فعل الهی قرار دارد، وبعد از «علم الهی» می باشد که در رتبه ذات الهی قرار دارد، ورابطه آن با خدا رابطه «مالکیت» می باشد، وخداوند «مالک رأی» می باشد، ومالکیت الهی رأی صفت ذات وعین ذات الهی میباشد، واین «رأی» به کمک «علم الهی» عمل میکند وموجب «کینونیت» کاینات و«شییت» اشیاء میگردد. واهمیت موضوع مشیت واراده الهی در این است که حلقه ی وصلی میان ذات الهی وفعل الهی میباشد، واین موضوع از اهمیت شایانی جهت شناخت أفعال خداوند برخوردار است، ودر شناخت تمام صفات افعالی خداوند تاثیر بسزایی دارد. از سوی دیگر میرزا مهدی اصفهانی با تمرکز بر آیات واحادیث سعی کرده است تحلیل جدیدی از مشیت واراده الهی بیان کند که ضرورت دارد مورد بررسی قرار گیرد.

فعل خداوند متعال از مرحله صدور تا مرحله تحقق دارای مراتبی طولی است، که این مراتب عبارت‌اند از: «مرتبه مشیت»، «مرتبه اراده»، «مرتبه قدر»، «مرتبه قضا» و «مرتبه خلق». در نسبت این مراتب پنج‌گانه با فعل بندگان نظریات مختلف و گاه متناقضی ارائه شده است، برخی بر این باورند که هیچ یک از این مراتب شامل فعل بندگان نمی شود، اینان می‌گویند: آنچه از بنده صادر می‌شود فعل خود او بوده نه فعل خداوند، پس منشأ آن نیز اختیار خود اوست نه مراتب فعل الهی. گروهی دیگر بر این عقیده‌اند که برخی از این مراتب شامل فعل بندگان شده و برخی دیگر شامل فعل بندگان نمی‌شود، مثلاً می‌گویند: مرتبه مشیت شامل فعل بنده می‌گردد، اما مرتبه خلقت شامل فعل او نمی‌گردد، برخی دیگر تمام مراتب فعل الهی را شامل فعل بندگان دانسته و می‌گویند: هر آنچه از بنده صادر می‌شود باید از مجرای تمامی این مراتب گذر کرده باشد و تا مشیت و اراده و قدر و قضا و خلق الهی نباشد فعلی از بنده صادر نمی‌گردد، از آن جهت که فهم حقیقت ارتباطی که میان مراتب فعل الهی و فعل بندگان وجود دارد متضمن معرفت‌های گسترده‌ای از جمله معرفت به حقیقت نظریه «امر بین الامرین» است. در این پایان‌نامه نظرات دو تن از بزرگ ترین شخصیت‌های امامیه یعنی «شیخ صدوق» و «شیخ مفید» در ارتباط با این موضوع مطرح شده و بیان شده است که شیخ مفید قائل به عدم شمول تمامی مراتب فعل الهی نسبت به افعال عباد و شیخ صدوق قائل به عدم شمول برخی از مراتب فعل الهی نسبت به افعال عباد است. سپس نظریات این دو متکلم سترگ بر اساس منابع دین ارزیابی گردیده است و بیان شده است که فعل الهی به تمام مراتبش شامل افعال عباد می‌گردد

ترجمه تفسیر نفیس المیزان توسط شاگردان مرحوم علامه طباطبایی «ره» انجام گرفت ابتدا آقایان مکارم شیرازی، مصباح یزدی، محمد علی گرامی، عبد الکریم نیری بروجردی، محمدرضا صالحی کرمانی، سید محمد خامنه‌ای، محمد جواد حجتی کرمانی، ۱۲ جلد آن را ترجمه کردند. آقای موسوی همدانی خود می‌گویند: «روزی مرحوم علامه به من امر فرمودند که تفسیر ایشان را ترجمه کنم، وقتی ترجمه را ملاحظه نمودند، فرمود: آن ۱۲ جلد دیگر را نیز ترجمه کن تا یکدست گردد من هم دوباره آنها را ترجمه کردم. بنابراین بعضی مجلدات تفسیر المیزان، دو ترجمه دارد. البته ایشان در مقدمه ترجمه تفسیر المیزان چاپ جامعه مدرسین می‌نویسند: «۱۰ جلد آن قبلا ترجمه شده بود و آن ترجمه ۵ جلد عربی المیزان می‌باشد.» ایشان ضمن ترجمه تفسیر المیزان، ترجمه‌ای نیز از آیات قرآنی ارائه داده‌اند، و بطور مستقل نیز می‌تواند، مورد استفاده واقع شود. بنابر نقل دانشنامه قرآنی ایشان در ترجمه قرآن به ترجمه مرحوم پاینده نظر داشته است. ایشان بدلیل اینکه از شاگردان مرحوم علامه طباطبایی «ره» بوده، و با مبانی فکری استاد خود در جنبه‌های مختلف، آشنایی داشته، توانسته‌اند، ترجمه خوبی از این تفسیر ارائه دهند، ترجمه‌ای که در رساندن معنا و منظور مفسر، تقریبا موفق بوده‌اند.