جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب در مورد فضایل، مناقب، ذکر برخی از تاریخ زندگانی پیامبر و ائمه ، بحثی مفصل راجع به امامت، تعیین امام، ائمه اثنی عشر، وصایای انبیا و... می باشد.

کتاب در مورد قضاءو نظام قضائی و قضاوت در نزد امام علی علیه السلام میباشد که به تبیین بحث قضاوت، قاضی، شرائط قاضی، شرائط حکم دادن و... می پردازد.

في رحاب حكومة الإمام المهدي علیه‌السلام ترجمه عربى چشم اندازى به حكومت مهدى(عج) اثر نجم‌الدين طبسى مى‌باشد كه به اهتمام آقاى احمدسامى وهبى صورت گرفته است. اثر دورنمايى از چگونگى قيام، سيستم و نظام حكومتى و شيوه زمامدارى حضرت حجة بن‌الحسن(ع) را ترسيم نموده است. نگارنده در طى مباحثى كه در جمع رزمندگان اسلام درباره امام زمان(عج) داشته، متوجه اين نكته مى‌شود، گر چه مباحث گوناگونى؛ مانند راز طول عمر، فلسفه غيبت، عوامل ظهور و مسائل ديگر در خصوص اين امام مطرح شده، ولى به سيستم و نظام و برنامه حكومتى ايشان چنانكه شايسته است، تحقيق و پژوهشى به عمل نيامده است. از اين رو مؤلف، انگيزه اين كار را پيدا مى‌كنند كه تحقيقى در اين زمينه تهيّه تا شايد بتوانند براى سوالاتى كه براى همگان در اين زمينه مطرح است، پاسخى بيابند. تاريخ اثر در پيشگفتار 1373ش رقم خورده است.

بیان تاریخچه‌ای اجمالی از وضعیت «شیعیان» در شمال آفریقا و کشور «تونس» است. در این نوشتار ابتدا کلیاتی درباره نحوه شکل‌گیری شیعه و عقاید آن در تاریخ صدر اسلام ارایه شده و ضمن بیان معنای شیعه و تشیع علت به کارگیری روافض برای شیعیان نیز بیان شده است. آنگاه به بحث درباره ماهیت تشیع و معرفی مهمترین فرقه‌های شیعی پرداخته شده و گوشه‌هایی از حیات و فضایل امامان دوازده گانه بیان شده است. در ادامه نویسنده به ورود فرهنگ شیعی به شمال آفریقا و تاریخچه آن و همچنین ظهور فرقه‌هایی از خوارج در این منطقه اشاره کرده و به بررسی وضعیت شیعیان و فراز و نشیب‌های آنان در شمال آفریقا و کشور تونس و مغرب پرداخته و ظهور دولت‌های فاطمی در این منطقه و نحوه گسترش شیعه در آن از لحاظ تاریخی تبیین نموده است.

مباحث مختلفی در این کتار درباره امامت ائمه اثنی عشریه مطرح می شود از قبیل: نظرية الامامة؛ الاهداف والادوار؛ المواقف؛ ضرورة الامامة؛ الامامة في أهل البيت؛ الائمة الاثنا عشر.

«منتخب الانوار فى تاريخ الائمة الاطهار (ع)» رساله‌ اى كوتاه در زندگى چهارده معصوم است كه توسط يكى از محدثان شيعه امامى عصر غيبت محمد بن همام بن سهيل كاتب اسكافی تدوين شده است. رساله از 14 باب تشكيل شده كه هر يك به يكى از معصومان اختصاص دارد. البته باب 14 افزوده محقق كتاب است. در اين كتاب، به كلياتى درباره معصومان پرداخته شده و به اقتضاى كوتاه بودن آن، به همه مطالب نپرداخته و در واقع فقط احوال شخصى هر معصوم در آن ذكر شده است. مؤلف جز در چند مورد سلسله اسناد خود را بيان نكرده و به نظر نمى‌ رسد همه مطالب را از همان سند نقل كرده باشد بلكه بخشى از اخبار او بدون منبع و سند و به شكل نقل تاريخى آمده است.

في رحاب حديث الثقلين و أحاديث اثني عشر، اثر علی احمدی میانجی، با تحقیق مجتبی فرجی، پژوهشی است پیرامون حدیث شریف ثقلین و احادیثی از پیامبر(ص) که به وجود دوازده امام و پیشوا پس از ایشان دلالت دارند. کتاب با مقدمه محمدکاظم طباطبایی آغاز و مطالب در دو قسم؛ قسم اول در شش فصل و قسم دوم در دو فصل، تنظیم شده است. نویسنده در ابتدا، به بحث پیرامون حدیث شریف ثقلین پرداخته و ضمن اشاره به صحابی، راویان و علمایی که در طی قرون متمادی این حدیث را روایت کرده‌اند، به ذکر برخی از لطایف مستفاد از این روایت شریف پرداخته است. سپس، احادیث معروف به اثنی عشر را مورد بحث و بررسی قرار داده است. در مقدمه، به منظور بیان اهمیت و جایگاه کتاب، به این نکته اشاره شده است که مباحث تطبیقی در متون نقلی، چشم‌انداز و آفاق وسیع و جدیدی را نمایان ساخته و نگاه جامع و گسترده در روایاتی که در موضوع معینی وارده شده‌اند، اقتضا دارد که تمامی روایات مربوط به آن موضوع، مورد بحث و بررسی قرار گیرد و اثر حاضر، بدین منظور، به بحث و بررسی حدیث ثقلین و احادیثی که به ائمه دوازده‌گانه اشاره دارند، پرداخته است. در قسم اول، در شش فصل زیر، به بحث پیرامون حدیث ثقلین پرداخته شده است: در فصل نخست، نگاهی اجمالی به حدیث ثقلین افکنده شده و نص این حدیث، بنابر جمع بین روایات، نقل گردیده و به این نکته اشاره شده است که پیامبر(ص) در موارد متعددی، به این حدیث شریف تصریح کرده‌اند که از جمله آن‌ها عبارتند از: در غدیر خم؛ در عرفه در سال حجه الوداع، در بیماری در مدینه در حالی که اتاق ایشان مملو از صحابه بود و... در فصل دوم، به ذکر نام 51 تن از مردان و زنان صحابی پرداخته شده که این حدیث شریف را نقل کرده‌اند که از جمله آن‌ها می‌توان از: حضرت علی(ع)، فاطمه(س)، حسن بن علی(ع)، حسین بن علی(ع)، عبدالله بن عباس، ام سلمه، ابوذر غفاری، ابورافع، جبیر بن مطعم، عبدالله بن حنطب، ضمیره (ضمره) بن اسلمی، ابوسعید خدری، زید بن ارقم، ام‌هانی بنت ابی‌طالب، حذیفه بن اسید غفاری، عمرو بن عاص بن وائل، حذیفه بن یمان، زید بن ثابت، جابر بن عبدالله انصاری، انس بن مالک، ابوهریره دوسی، محمد بن فلاد، طلحه بن عبیدالله تمیمی، عبدالله بن عوف، سعد بن ابی وقاص، زبیر بن عوام، عمار بن یاسر، مقداد بن عمر و... جمع کثیری از علماء و محدثین شیعی، این روایت را در کتب حدیثی خود نقل کرده‌اند که مؤلف از بین آنها به سیدنوالله حسینی مرعشی و شیخ محمدحسین حر عاملی اشاره نموده است. هر کدام از این دو به طرق متعددی، روایت ثقلین را نقل نموده‌اند که مؤلف در دو فصل سه و چهار، منابع دیگری که این طریق را در خود جای داده‌اند را بر می‌شمرد. این حدیث شریف را جمع کثیری از بزرگان و مشاهیر هر عصر نقل کرده‌اند و لذا در فصل پنجم، بر حسب قرون، از قرن دوم تا دوازدهم، به ذکر محدثینی پرداخته شده که این حدیث را روایت کرده‌اند. در فصل ششم، به برخی از نکته‌هایی که از این حدیث شریف می‌توان دریافت، اشاره شده است از جمله آنکه: از جمله «إنما أنا بشر یوشک أن یأتی رسول ربی (إنی لأظن أن ادعی فأجیب- کأنی دعیت فأجبت)» خبر از نزدیکی رحلت پیامبر(ص) می‌دهد. از جمله «إنی تارک» تأکید بر وصیت بر ثقلین فهمیده می‌شود به اینکه این‌دو به منزله نفس و خلیفه آن حضرت می‌باشد، همچنان که در بعضی از نصوص، چنین آمده است: «هما الخلیفتان من بعدی (خلفت فیکم الثقلین- الثقلین خلیفتین)»، پس بنابراین، فرمانبرداری و اطاعت از آنها، بر امت واجب می‌باشد و... در قسم دوم، در دو فصل، به بحث پیرامون روایاتی پرداخته شده است که به احادیث اثنی عشر معروف است و در آنها، به وجود دوازده امام و خلیفه ابرار و معصوم پس از پیامبر(ص) تصریح شده است. در فصل نخست، روایاتی نقل گردیده که اسامی دوازده امام در آن تصریح نشده و فقط به تعداد ائمه اشاره شده است. مجموع این روایات، به عدد 275، می‌رسد. بسیاری از این روایات از زبان ائمه و برخی دیگر، صحابه از پیامبر نقل کرده‌اند. در روایتی از امام على(ع) چنین می‌خوانیم: من و حسن و حسین و نه فرزند از اولاد حسین، خلیفه خداوند بر روی زمین، حافظان وحی، ائمه مسلمین بعد از پیامبر(ص) و حجت خدا بر مخلوقاتش هستیم. در فصل دوم، روایاتی آورده شده که در آن‌ها به نام دوازده امام، تصریح شده است. مجموع روایات این بخش، به عدد 94 می‌رسد. این تصریح از طرف ائمه و صحابه صورت گرفته است؛ کسانی چون: ام سلمه، عایشه، محمد بن حنفیه، ابن عباس، ابوذر، مقداد، سلمان، عمار و...