جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

حضرت مهدی ( عج) در شب جمعه، روز پانزدهم شعبان سال 255 ه.ق در شهر سامرا متولد شدند در سن 5 سالگی به مقام امامت نائل آمدند . دارای دو غیبت می باشند. الف - غیبت صغری، که هفتاد سال طول کشید و توسط چهار نائب خاص با نامهای 1) عثمان بن سعید 2) محمد بن عثمان 3) حسین بن روح نوبختی 4) علی بن محمد سمری با مردم در ارتباط بودند. ب – غیبت کبری که تاکنون نیز ادامه دارد؛ در هر عصر عالم بزرگی واجد همه شرایط لازم فقاهت و رهبری را داشته باشد در رأس جامعه قرار می گیرد و او صاحب ولایت شرعیه به نیابت امام معصوم ( عج) است. این که غیبت کبری تا چه زمانی به طول می انجامد و چه زمانی حضرت ظهور می کنند بسته به نشانه ها و علائمی دانسته، که این نشانه ها در سه محور قرار می گیرند. 1) نشانه های عمومی 2) نشانه های نزدیک به زمان ظهور 3) نشانه های حتمی ظهور ، که بعد از ظهور و بروز این نشانه ها، قیام حضرت ( عج) به وقوع خواهد پیوست. اما این حکومتی که ما در انتظار آن هستیم در آیات وحی به ابعاد مختلفی از آن اشاره شده است. من جمله در آیات: 33 سوره توبه ، 96 سوره اعراف، 69 سوره زمر، 141 سوره آل عمران و ... که به مواردی مانند جهانگیر شدن اسلام با حکومت حضرت مهدی ( عج)، گستردگی موهبتهای مادی و معنوی در عصر حکومت حضرت، دگرگونی جهان در حکومت ایشان، برقراری عدل و داد و نابودی ظالمان و ... اشاره می کند. و در آیات زیادی از قرآن مانند آیات 148 سوره بقره، 8 سوره هود، 89 سوره انعام و ... به ویژگی های یاران حضرت اشاره می کند، ویژگی هایی مانند این که" هم خدا آنها را دوست دارد و هم آنها خدا را دوست دارند، در برابر مؤمنان خاضع و مهربانند، در برابر مشرکان و دشمنان سرسخت و نیرومند هستند، به طور پیگیر در راه خدا جهاد و تلاش می کنند و در مسیر انجام وشیفه از سرزنش هیچ سرزنش کننده ای نمی هراسند و ..." . یکی از ویژگی های بارز یاران حضرت ( عج) در انتظار فرج به سر بردن برای فرج مولایشان می باشد که قرآن کریم در آیات 71 سوره اعراف، 93 سوره هود، 158 سوره انعام و ... به آن اشاره می کند مثلاً در آیه 71 سوره اعراف خداوند می فرماید" شما انتظار برید، به درستی که من با شما از انتظار برندگانم" و در آیات وحی به ویژگی های این انسانهای منتظر اشاره می کند که: امید به آینده جهان، پایبندی به توحید خالص و تلاش برای زدودن شرک و ... دارند. مسئله دیگری که در رابطه با حکومت حضرت در قرآن به آن اشاره شده، مسئله رجعت می باشد که به معنای بازگشت گروهی از مردمانی که کاملاً صالح و نیکوکار بوده اند و از دنیا رفته اند و همچنین جمعی از کسانی که شدیداً جنایتکار بوده اند و از دنیا رفته اند در زمان ظهور حضرت ( عج) به دنیا می باشد. و قرآن در آیاتی مانند: 25 سوره کهف، 49 سوره آل عمران، 11 سوره مائده و ... به مسئله رجعت در امتهای گذشته می پردازد و آیات: 82 سوره نمل، 54 سوره یونس، 28 سوره زخرف و ... به مسئله رجعت در زمان ظهور حضرت مهدی ( عج) اشاره می کند. اما سخن از حضرت مهدی ( عج) و حکومت جهانی او فقط اختصاص به مسلمانان ندارد بلکه این مسئله یک اعتقاد همه گیر و جهانی است و نگاهی کوتاه به کتابهای آسمانی ادیان و غیرآسمانی، این امر را به خوبی نشان می دهد که در کتب ادیان آسمانی مانند: تورات، انجیل، زبور و جاماسب وکتب مذهبی ادیان غیر آسمانی مانند هندوان، برهمائیان و بودائیان درباره این منجی بشریت سخن به میان آمده و آنان نیز در انتظار ظهور مصلح جهانی، که جهان را پر از عدل و داد کند و حق از دست رفته مظلومان را به آنها برگرداند می باشد.

موضوعاتی که در این پایان نامه مورد تحقیق قرارگرفته، عبارتند از: شخصیت و زندگینامه حضرت مهدی(عج)، غیبت صغرا و نحوه ارتباط آن حضرت با مردم دراین دوره، غیبت کبرا و فلسفه آن و مسؤولیت شیعیان دراین دوره، علائم ظهور مهدی (عج) و انتظار فرج آن بزرگوار، حضرت مهدی پس از ظهور و چگونگی حکومت و برنامه او، سیمای حضرت مهدی درنهج البلاغه، و سرانجام سیمای آن امام از نظر اهل تسنن.

در این پایان نامه با استفاده از قرآن کریم، تفاسیر،تواریخ، کتب روائی، قصص قرآن و تورات سعی شده زندگانی حضرت موسی (ع) به ترتیب تاریخی بررسی وگزارش شود. روش بحث اینگونه است که هر موضوع،نخست در آیات قرآن بررسی شده، سپس با مندرجات تورات مقایسه شده است.

پایان نامه حاضر در نه فصل با این موضوعات به بررسی سیمای زیان کاران در آیات قرآن و روایات معصومین(ع) پرداخته است: معنای خسران و ضرر و تفاوت های آنها، سیمای خاسرین مانند فاسقان و پیروان شیطان و مصادیق خسران مبین در قرآن، خسران در دنیا و آخرت، خسران در دنیا، خسران در آخرت، عوامل خسران و زیانکاری از جمله کفر و شرک، مؤمنان صالح به عنوان کسانی که در مقابل خاسرین قرار دارند، عواقب خسران در قیامت.

پژوهشگر در این پژوهش طی چهار بخش با این عنوان ها به بررسی دوزخ و دوزخیان با تکیه بر آیات و روایات پرداخته است: دلایل اثبات معاد و مباحث مربوط به آن، مرگ، برزخ و قیامت، دوزخ و دوزخیان.

این نوشته به برخی از « صفات مؤمن» از منظر قرآن و احادیث معصومین علیهم السلام پرداخته است. ایمان از ماده ی « امن» و مصدر باب افعال به معنای تسلیم توأم با اطمینان خاطر است و با صرف اعتقاد قلبی ایمان حاصل نمی شود. بلکه ایمان تصدیقی است که عمل به دنبال داشته باشد. ایمان، تصدیق همراه با تسلیم است و با اسلام که همان اقرار زبانی و ظاهری است، فرق دارد و هر چه مرحله ی تسلیم بالاتر باشد، مرتبه ایمان نیز بالاتر خواهد بود و بر اساس روایات پایین ترین مرتبه ایمان این است که انسان از انجام کار خیر شاد شده و هر گاه مرتکب معصیتی شود بلا فاصله توبه کرده و پشیمان شود و بالاترین مرتبه ی ایمان داشتن یقین به خدا در همه حال است. دو راه اصلی ورود به ایمان، توبه و بازگشت از گناه و اعتقاد به ولایت ائمه علیهم السلام می باشد. در تقویت ایمان،دو عامل اساسی وجود دارد که یکی از مقوله ی معرفت و شناخت است و دیگری به اراده و همت باز می گردد، که هر چه این دو عامل بیشتر تقویت شود، ایمان فرد محکم تر می شود. تضعیف موانع ایمان(دنیا و نفس و شیطان) و تقویت پایه های ایمان(صبر و یقین و عدل و جهاد)، نیز در مرحله ی بعد سبب تقویت ایمان می شود. با مطالعه در آیات و روایات می توان صفات مؤمن را در چهار دسته ی متناسب، با سه جنبه ی ارتباطی انسان با خدا، خویشتن و سایر انسان ها قرار داد. بنابراین مطالعه ی این تحقیق، با آگاهی از موانع و عوامل ایمان و بررسی راه های تضعیف موانع و تقویت ارکان ایمان، کناره گیری از موانع ایمان را به انسان گوشزد می کند. و راه حفظ و تقویت ایمان را برای انسان هموار می گرداند. و آشنایی با پاداش اهل ایمان در دنیا و آخرت، و شناخت صفات فردی و اجتماعی مؤمن در رابطه اش با خدا، خویشتن، دیگران و طبیعت، شوق روی آوردن به مراتب بالاتر ایمان را، در انسان ایجاد می کند.

رسول اکرم صلی الله علیه وآله از دیدگاه قرآن، شخصیتی برجسته و ممتاز دارد. از حضرتش به عنوان صاحب خلق عظیم و اسوه حسنه مؤمنان یاد شده و پذیرش حکم وی در منازعات، نشانه ایمان دانسته شده است.در این پایان نامه، ابعاد رسالت پیامبر صلی الله علیه وآله مورد بررسی قرار گرفته است تا شؤون و وظایف اصلی حضرت رانمایان سازد. در قرآن کریم از وظایف و اهداف رسول اکرم صلی الله علیه وآله، با تعابیر گوناگونی مانند ابلاغ، ذکر، بیان،هدایت، ولایت، حکم، بشارت و انذار سخن رفته است.حاصل بررسی آن است که بارزترین شأن پیامبر صلی الله علیه وآله،نبوت و رسالت است و این دو تعبیر نسبت به یکدیگرعام و خاص من وجه هستند . پس پیامبر به نبوت ارسال شده است. از هدف و نوع وظیفه و رسالت پیامبر صلی الله علیه وآله نیز، با تعابیر گوناگون یاد شده است. آنچه در این بررسی به دست آمده این است که رسالت عمده و مشخص پیامبر صلی الله علیه وآله، هدایت و رهبری است. هدایت مردم به وسیله شیوه های هدایتی متنوعی مانند اسوه بودن،استدلال، موعظه، انذار و بشارت و جز اینها صورت می پذیرد و رهبری در ابعاد رهبری دینی، رهبری سیاسی و رهبری معنوی انسانها تحقق می یابد.

مباحث این پایان نامه در هفت فصل با عناوین ذیل است: جایگاه زن در میان ملل متمدن عهد باستان، زن ونکاح در جزیرةالعرب پیش از اسلام، آیین یهود وجایگاه زن در آن، آیین مسیح و جایگاه زن در آن.حقوق انسانی زن از نظر قرآن، نقش خانوادگی واجتماعی زن در اسلام و سرانجام سیمای زن در قرآن وبررسی تطبیقی آن با عهد عتیق و عهد جدید.

نویسنده در این پایان نامه شهید و شهادت در راه خدا را در شش فصل با این عنوان ها بررسی کرده است: فصل اول، معنای لغوی و اصطلاحی شهید و شهادت؛ فصل دوم، شهید و شهادت در آیات قرآن: حیات در قرآن، تجرد نفس، آیا مراد از حیات شهدا حیات برزخی است؟ جایگاه رفیع شهادت، شهادت معامله با خداست، سرور و شادمانی شهید، بشارت و استبشار شهدا، پاداش شهیدان، شهادت فوزی بزرگ، شهادت وفای به عهد؛ فصل سوم، شهید و شهادت در روایات: برترین عمل نیک و بهترین قطره، شفاعت شهید، مزایا و برتری های شهید، برترین شهیدان، علت عدم غسل و کفن شهید، شهید و جامعه؛ فصل چهارم، شهید و شهادت در نهج البلاغه: شهادت در نهج البلاغه، پذیرش مسئولیت به امید شهادت، شهادت محبوب امام علی(ع)، فلسفه بی تابی و عشق به شهادت، راز علاقه اولیاء خدا به شهادت؛ فصل پنجم، جهاد در راه خدا: جهاد در لغت، جهاد از دیدگاه شرعی، تشریع جهاد، اهمیت جهاد، اهمیت جهاد در روایات، فلسفه جهاد؛ فصل ششم، جهاد در نهج البلاغه: فضیلت جهاد، استقامت در میدان نبرد. 341 سیمای مترفین

مباحث این پایان نامه عبارتند از: صبر در قرآن(جمع آوری 103 مورد از آیات حاوی لفظ صبر ومترادفات آن)، اهمیت صبر، مقام صبر و صابران درقرآن، صبر پیامبران خدا (ایوب، ذوالکفل، اسماعیل ویوسف)، شمه ای از حالات پیشینیان هنگام مرگ فرزندان خود.