ترجمه ماشینی :
این مطالعه به بررسی توسعه نشانه‌شناختی ناسیونالیسم اسلامی به عنوان شکلی از الهیات سیاسی در دوره شکل‌گیری آن در سال‌های 1857-1947 می‌پردازد که د
... در نوشته‌های متکلمان برجسته اردو زبان بیان شده است. این مطالعه ناسیونالیسم اسلامی را پروژه ای برای رهایی جمعی مسلمانان از استعمار و انقیاد احتمالی اسلام و مسلمانان در برابر دولت سکولار پسااستعماری معرفی می کند. وظیفه سازنده ناسیونالیسم اسلامی این است که نمادهای اسلامی را با عبارات سیاسی در جهت بیان یک ناسیونالیسم مسلمان مدرن تفسیر کند. وظیفه حیاتی آن از یک سو، نقد اندیشه های مدرن سکولاریسم، ناسیونالیسم و استعمار است. از سوی دیگر، تاریخ مسلمانان با توجه به تاریخ نگاری با محوریت تقدم خلافت به عنوان یک نهاد معنوی-سیاسی. از نظر سیاسی، ناسیونالیسم اسلامی، هرچند در اشکال مدرن، به دنبال استقلال دینی-فرهنگی و/یا حاکمیت سیاسی مسلمانان است. ناسیونالیسم اسلامی از نظر نشانه شناختی، نمادهای اسلامی اسلام، خدا، پیامبر اسلام، قرآن، قوم، شریعت، ملت، امت و خلافت را با نمادهای ناسیونالیسم سکولار یعنی ملت، آزادی، برابری و مردمی ادغام می کند. حق حاکمیت. میزان و ماهیت یکپارچگی را قوام درونی نظام نمادین اسلامی تعیین می‌کند که مستلزم تفسیر نمادهای ملی در پرتو نمادهای مقدس اسلام است. بنابراین، ناسیونالیسم اسلامی معادل عرفی‌زدایی/استعمار زدایی از تخیل مسلمانان و حوزه عمومی است. در میان اشکال مختلف ناسیونالیسم اسلامی، این مطالعه، ناسیونالیست اولیه سید احمد خان را بررسی می کند. طرفداران یک هند سکولار پس از استعمار، ابوالکلام آزاد و جامعةالعلماء هند. منتقدان ناسیونالیسم سکولار، محمد اقبال و سید ابوالاعلا مودودی؛ و حامیان تجزیه طلبی جامعه علمای اسلام. این مطالعه نتیجه می‌گیرد که علیرغم تنوع رویکردها به اسلام و ناسیونالیسم، تقریباً چهار دهه الهیات سیاسی در رواج این ایده که ملیت مسلمان (قومیت) مبتنی بر دین است، تعیین‌کننده بود، که اسلام به‌عنوان دین کامل هیچ شکافی را بین خصوصی‌ها از بین نمی‌برد. دین و سیاست عمومی و اینکه الزام به اجرای قوانین و اخلاق اسلامی (شریعت) مستلزم حاکمیت سرزمینی است.
بیشتر