جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

موضوعاتی که در این پایان نامه مورد تحقیق قرارگرفته، عبارتند از: شخصیت و زندگینامه حضرت مهدی(عج)، غیبت صغرا و نحوه ارتباط آن حضرت با مردم دراین دوره، غیبت کبرا و فلسفه آن و مسؤولیت شیعیان دراین دوره، علائم ظهور مهدی (عج) و انتظار فرج آن بزرگوار، حضرت مهدی پس از ظهور و چگونگی حکومت و برنامه او، سیمای حضرت مهدی درنهج البلاغه، و سرانجام سیمای آن امام از نظر اهل تسنن.

. حدیث یکی از مهمترین منابع شناخت اصول و فروع دین است و نیز یکی از راههای مطمئن شناخت مقام معصومین (ع)، و شرایط عصر و زمانی که آنها در آن می زیسته اند . لذا بر هر شیعه اندیشمند است تا برای شناخت صحیح تر چهره معصومین و عصر و زمان آنها و نیز کسب معارف حقه به مطالعه و تحقیق در احادیث بپردازد. مباحث پایان نامه در پنج فصل تنظیم شده است: در فصل اول به موضوعاتی مانند شرایط اجتماعی و فرهنگی عصر غیبت، چگونگی جمع آوری و حفظ توقیعات، جایگاه حدیثی توقیعات و ... پرداخته می شود. در فصل دوم مباحث توحیدی و در فصل سوم مباحث مربوط به ولایت مطلقه الهی بررسی می شود. این دو فصل در واقع ناظر به مباحث اصولی توقیعات است. فصل چهارم به مباحث فروعی و فقهی اختصاص دارد و در فصل پنجم سعی شده تا متن عربی توقیعات آورده شود و نیز سند توقیعات مورد بررسی اجمالی قرار گرفته است.

بی شک یکی از ارکان دین ولایت است، تا آنجا که اعتقاد به ولایت باطن دین و سر قبول عبادات تلقی شده است و منقول است که: «لاتقبل الاعمال الا بالولایه». در عرفان اسلامی ولایت باطن و رکن جمیع کمالات انسانی و سرآغاز رسیدن به مراتب عالی کمال است. هجویری، عارف بزرگ، در اهمیت ولایت گفته است: «بدان که قاعده و اساس طریقت و معرفت حق جمله بر ولایت و اثبات آن است.» (کشف المحجوب، 1382، ص 265). بر اساس نصوص شریفه، بالاترین درجه ولایت فقط از آن حق تعالی است: «انما ولیکم اله ... »، و سایر ولایات جلوه ای است ساری از این چشمه ازلی. اگر چه در شاخه های مختلف علوم اسلامی بحث های مستوفایی در باب ولایت صورت گرفته است، لیکن در این میان یکی از مهم ترین مباحث بدیع، به ویژه از دیدگاه عرفانی، مبحث خاتمیت ولایت است که هنوز هم محل مناقشه و معرکه آرا اهل ذوق و صاحب نظران می باشد. در این مقاله پس از بررسی گذرای معنا و مراتب ولایت، آراء ابن عربی خصوصا در مبحث ختم ولایت و خاتم الاولیا به اجمال نقد و بررسی و سپس با تکیه بر نقل، تاکید مجددی بر اعتقادات ولایی شیعی می شود.

«ولادة الامام المهدى (عج)» مجموعه‌ اى از متن سخنرانى شيخ بشير نجفى به زبان عربى با سوالات حاضرين در اين جلسات و پاسخ ايشان مى‌ باشد. مجموعه در صدد پاسخگويى، رد و نقد شبهات مخالفين در زمينه ولادت حضرت مهدى (عج) است. گفتمان مهدويت در قسمت مربوط به مهدى موعود داراى دو محور اصلى است: محور اول متكفل پاسخ‌ گويى به اين سوال است كه طبق تعاليم اسلامى، آيا مسلمان اساسا بايد به ظهور يك منجى در آخرالزمان اعتقاد داشته باشند يا نه؟ اين يك بحث كبروى است. محور دوم متكفل پاسخ‌ گويى به اين پرسش است كه آن منجى موعود كيست؟ اسلام چه كسى را به عنوان مصداق مهدى موعود به جامعه اسلامى معرفى كرده است؟ اين يك بحث صغروى است. گوينده اول به عمده شبهات در زمينه ولادت حضرت پرداخته و سپس قبل از ورود به پاسخ، مقدماتى را بازگو مى‌ كند كه عبارتند از: اخبار و احاديث متواتر موجب و سبب علم هستند، ثبوت نسب منحصر در اعتراف اشخاص مى‌ باشد، عدم الوحدان لايدل على عدم الوجود يك قاعده عقلايى است، به اين معنا اگر انسانى چيزى را نيافت نمى‌ تواند، ادعا كند كه آن چيز وجود ندارد و مقدمه آخر اينكه خبر شخصى كه نسبت به موضوع يا اشخاصى بغض و عداوت دارد، در مقابل اخبار و احاديث متواتر قابل استناد نيست و سبب عدم حجيت خبر متواتر نمى‌ شود. در پايان هر سخنرانى سوالاتى مطرح شده و استاد پاسخ لازم را ارائه نموده‌ اند. متن سوالات و پاسخ‌ ها هم در اثر گنجانده شده است.

«کشف التَّعمِیةِ فی حکم التَّسمِیةِ» کتابی روایی درباره جواز ذکر نام حضرت مهدی (ع)، نوشته محمد بن حسن بن علی عاملی معروف به شیخ حر عاملی است. نویسنده در کتاب کوشیده است اثبات کند که ذکر نام حضرت مهدی (ع) در زمان غیبت جایز است. این عقیده در مقابل کسانی است که معتقدند در همه احوال باید تقیه کرد و از تصریح به نام آن حضرت خودداری ورزید. به اعتقاد حر عاملی، احادیثی که بر نهی از نام بردن حضرت مهدی (ع) دلالت می‌ کنند، نظر به دوران پیش از تولد ایشان و زمان غیبت صغرا دارند و ذکر نام ایشان در زمان غیبت کبرا منعی ندارد.

«بیان الائمة و خطبة البیان فی المیزان» به زبان عربی اثر سید جعفر مرتضی عاملی (متولد ۱۳۶۳ ق) می‌ باشد. اثر، نقد و بررسی روایاتی که در زمینه نشانه‌ های ظهور امام مهدی عجّل‌ الله‌ فرجه‌ الشریف از ناحیه معصومین علیه‌السّلام نقل شده می‌ باشد. نگارنده در بخش اول، کتاب بیان الائمه را در ترازوی نقد و سنجش قرار می‌ دهد. مولف بیان الائمه بخشی از روایات خود را به کتاب‌ های معروف و بخشی دیگر را به کتاب‌ هایی ارجاع می‌ دهد که نا شناخته و کسی نام آنها را نشنیده است و ظاهرا هیچ وجود خارجی ندارند و برخی از روایات را به ا مام علی علیه‌السّلام نسبت داده، بدون این که منابع آنها را بازگو نماید و برخی دیگر را به اشخاص مجهول و ناشناخته نسبت داده است. سپس به تعریف تصحیف و تحریف می‌ پردازد. در ادامه به ذکر نمونه‌ هایی از این جعلیات از جمله حوادث ایران و عراق، نفت منطقه ظهران، نعمت برق، اتم، نابود کننده جهان ، هواپیماهای جت بمب افکن و شیطان هوایی را طی روایاتی که در کتاب فوق آمده، بیان و به نقد و ارزیابی آنها می‌ پردازد و پرده از چهره این تحریفات و اخبار ساختگی بر می‌ دارد. بخش دوم و در سه فصل به سه متن از اثر خطبه البیان می‌ پردازد و به کند و کاو، درباره پیش گویی‌ های ائمه علیه‌ السّلام در مورد نشانه‌ های ظهور که منسوب به حضرت امیرالمومنین علیه‌ السّلام می‌ باشد، پرداخته است. در ادامه به ذکر نمونه‌ هایی از این اخبار ساختگی؛ از جمله صخره بیت المقدس، عیسی علیه‌ السّلام و دجال ، مدینه و بیت المقدس ، عیسی علیه‌ السّلام و دفن امام مهدی عجّل‌ الله‌ فرجه‌ الشریف ، انتقال نور که طی روایاتی در این اثر بازگو شده و به نقد و بررسی و تحلیل این اخبار از زوایای گوناگون می‌ پردازد. همین روش را مولف در دو متن دیگر خطبه البیان ادامه می‌ دهند.