جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «الفرقة الناجیة» نوشته محمدموسوی سلطان واعظین شیرازی، که به زبان عربی تدوین شده، سعی کرده علل اختلاف و افتراق مسلمانان، و پدید آمدن فرقه‌های مختلف را مطرح ساخته و طی آن، سیر تاریخی پیدایش عقاید متفاوت را نشان دهد و از این منظر، فرقه‌ ها و آیین‌ های گوناگون، به ویژه مکتب تشیع را معرفی نماید.

کتاب «فی السبیل الوحدة و التقریب: دراسات تقریبیة، ثقافیة، اجتماعیة، سیاسیة، تاریخیة» مجموعه نوشتارهای عربی استاد سید هادی خسروشاهی در مقاطع مختلف است که غالب آنها پیش از این در کنفرانس‏ های بین‏ المللی جهان اسلام ارائه شده ‏اند یا در نشریات عربی خارج از ایران منتشر شده‏ اند. محوریت مشترک آن مقالات و یادداشت‏ ها، تبیین رویکرد تقریب مذاهب اسلامی و وحدت جوامع اسلامی است. این کتاب ارزشمند از دو مقدمه ناشر و استاد خسروشاهی و چهار فصل «فی الوحدة و التقارب بین العالم العربی و الاسلامی»، «الاخوان المسلمون و التقریب»، «فی الثقافة و السیاسة» و «فی الدعوة الاسلامیة و العودة الی القرآن و المعارف الاسلامیة» تشکیل شده است.

الإمام الصادق عليه‌السلام، تألیف محمدحسین مظفر (1312-1381ق)، کتابی است که از جنبه‌های مختلف به زندگی ششمین پیشوا و امام شیعیان؛ امام جعفر صادق (علیه السلام) در دو جلد پرداخته است. مرحوم مظفر بااینکه كتاب را به شيوه سنتى نوشته، ليكن سعى كرده مآخذ خود را چه به‌طور غالب در متن و چه در پاورقى نام ببرد. درعین‌حال موارد زيادى هم هست كه وى از منبع خود ياد نكرده و مطالب را آورده است. در "جلد دوم" بعد از معرفی بنی‌امیه و بنی‌عباس، برخی از مذاهب اسلامی را معرفی نموده سپس به زندگی علمی، مناظرات، سیره اخلاقی و عملی آن حضرت اشاره کرده است.

چکیده:توحید در عبادت از موضوعاتی است که همه مسلمانان به آن اعتقاد دارند؛ آنان در این اصل کلی که عبادت و پرستش ، ویژه ی خداوند است، با هم اشتراک دارند. امّا مشکل اصلی، درتعیین مرز بین توحید و شرک است؛ در این میان بر خلاف تمام مذاهب اسلامی فرقه ای به نام سلفی گری (وهّابیت) به بهانه های مختلفی (همچون توسّل، درخواست شفاعت، زیارت قبور، نذر، ساختن آرامگاه، تبرّک و غیره) عدّه ای از مسلمانان را مشرک و ریختن خون آنها را حلال اعلام می کنند.در این تحقیق معنی توحید در عبادت، شرک عبادی، معانی مختلف عبادت از دیدگاه مذاهب اسلامی، شبهات توحید عبادی و نقد آن، بررسی شده و منظور واقعی اسلام بدون هیچ نظر و برداشت شخصی و با تکیه بر آیات قرآن کریم و احادیث نبیّ مکرّم اسلام و ائمه معصومین ( علیهم السلام) و دیدگاه علمای اسلام آورده شده تا به واسطه آن حقیقت عبادت ـ که عبارت است از هر خضوعى که ناشى از اعتقاد به الوهیت یا ربوبیّت و یاتفویض کارى به موجود مورد خضوع باشد ـ آشکار گردد.

یکی از مسائل اساسی که وهابیت آن را موجب شرک مسلمانان می‌داند، مسئله توسل به پیامبران و صالحان گذشته است. در دهه‌های اخیر گروه‌های تکفیری بسیاری در مناطق اسلامی تشکیل شده است. این گروه‌ها بر اساس مبانی انحرافی وهابیت اقدام به جنایات فراوانی علیه مسلمانان دنیا می‌کنند. یکی از بهانه‌های اساسی آنها برای ظلم‌های خود، مشرک بودن مسلمانان به دلیل توسل به پیامبر(ص) و اولیای الهی گذشته است. در این شرایط علاوه بر مقابله نظامی و امنیتی با گرو‌ه‌های تکفیری، لازم است مبانی و افکار انحرافی آنها نیز مورد نقد و بررسی قرار گیرد تا ثابت شود که این افکار بر خلاف مبانی اعتقادی و عملی کلیه مذاهب اسلامی است. از طرفی دیگر، ثابت شود که جنایات گروه‌های تکفیری هیچ ربطی به معارف اسلامی و سیره پیامبر(ص) و مسلمانان ندارد و این جنایات و عملیات‌های مسلحانه منشأ اسلامی نداشته و دین اسلام از آنها بیگانه است.

یکی از اولین اهداف که می توان گفت . اقدامی فرهنگی دینی در جهت شناساندن تکالیف دینی و واجبات است { دیگر از اهداف این تحقیق تلاش در جهت بررسی سیر تاریخی اختلاف بین مذاهب و یافتن ریشه های آن و انگیزه هایی که در آن ریشه ها وجود داشته و باعث پیدایش این شکافها در طول تاریخ اسلام گردیده است و درنهایت معرفی عوامل این تغییر و اختلاف به مسلمانان آزاد اندیش جهان است }و دیگر اینکه متأسفانه این اختلافات و لو اندک وجود دارد و کسانی که متولی و متکفل این امور هستند باید تلاشی مضاعف کشیده و با استدلالهای قوی و منطقی و با استفاده صحیح از قرآن و سنت و منابع مورد اتفاق به یک دیدگاه جامع افراد و مانع اغیار برسند. و هدف دیگر اینکه این عرصه و این باب باید در حوزه های علمیه و دانشگاه های معتبر دنیا برای طلاب علوم دینی و دانشجویان محقق باز باشد و پروژه تطبیق که می رود بیش از دو میلیارد مسلمان جهان را متحد نماید مورد حمایت قرار گیرد. امروز با پیشرفت دانش بشری در ابعاد گوناگون و در حوزه های علوم فرهنگی و اجتماعی و فراهم بودن امکان دست رسی به اطلاعات و منابع و مأخذ وقت آن رسیده است که با استفاده از این زمینه وسیع حرکتی مناسب و فراگیر در جهت تقریب بین مذاهب ایجاد نموده و به وحدت فکری و عقیدتی و سیاسی رسیده و با یک جمع بندی مورد اتفاق در درون مسلمانان جهان به هم سوی نگری با سایر ادیان رسمی دنیا پرداخته و با استفاده صحیح از مکتب آسمانی ادیان و همچنین از امکانات مدرن موجود جامع? جهانی امروز حلق? گمشده یا به عبارتی بهتر فراموش شده«وَاعتَصِمُوا بِحَبلِ اللهِ جَمیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا» را پیدا نموده و به آن چنگ زنیم، آن روز حقیقتاً روزی است که تمامی بتها و بت خانه ها فرو می ریزند وشیاطین بزرگ و کوچک نابود می شوند، جبه? حق و حقیقت در جهان در اکثریت قرار گرفته وحزب باطل در اقلیت قرار گرفته و در گوشه ای منزوی می شود .آن روز، روز ظهور همه خوبی ها و کمالات است و آن روز، روز واقعی اسلام ناب (محمدی) است و روز انسان کامل است ، وروز پیروزی نهائی تحت پرچم حضرت بقیه الله الاعظم(عج ) است.

از جمله موضوعات مهم در عصر حاضر و فقه سیاسی شیعه و سنی، موضوع بیداری اسلامی و جنبش های اسلامی ضد استبدادی و روش برخورد حاکمان و رهبران دینی با این قیام ها می باشد. اثر حاضر به روش توصیفی – تحلیلی به بیان قیام علیه حاکم(جائر و عادل) در قالب نظرات و دیدگاه‌های مختلف پرداخته است و در مجموع به این نتیجه رسیده ایم که قیام علیه حاکم جور نه تنها جایز است بلکه نوعی تکلیف است و از باب امر به معروف و نهی از منکر ، لازم است به اعمال خلاف قانون و دین آن ها اعتراض نمود ، ولی اهل سنت چنین قیامی را جایز ندانسته و اطاعت از هر امیر و حاکم مسلمان ولو ظالم و جائر را واجب می دانند . در فقه شیعه ، همه علما با توجه به قیام امام حسین ? در مقابل ظلم و بیداد یزید و انحرافات ایجادی او در دین اسلام ، این امر مهم را نه تنها تأیید ؛که حتی آنرا واجب نیز می شمارند.اما در فقه سیاسی اهل سنت با توجه به شرایط زمانی آنها و لزوم حمایت حکومت ها و والیان آنها از این مذاهب و نیز، نیاز حاکمان ظالم از تأیید اعمال وحشیانه و ظالمانه خود ، از سوی عالمان دینی، همیشه قیام علیه اینگونه حاکمان مردود بوده و از سوی عالمان دینی مذاهب و فرق اهل سنت نهی شده است.

سلفیه تکفیری با تکیه بر مبانی استنباطی خود، یعنی بدعت شماری هر آنچه سلف ترک کرده ­اند و نیز پرهیز افراطی از تأویل آیات قرآن، به نتایجی دست یافته اند که به نوعی آنان را به صدور فتاوای تکفیری خاصی سوق داده است. ابن تیمیه در برخی از کتابهای خود، انجام ندادن یک کار از سوی سلف را به معنای بدعت و حرمت آن کار محسوب ­کرده و تخطی از این حریم را بدعت نامیده است. مثلا در مورد حکم شرعی برگزاری مراسم مولودی خوانی در ولادت پیامبر اکرم (ص)، معتقد است که این مراسم از جمله کارهایی است که سلف و پیشینیان انجام نداده‌اند با آنکه مقتضی آن وجود داشته و مانعی نیز بر انجام آن نبوده است و اگر این کار خیر محض یا راجح بود، سلف از ما به انجام آن سزاوارتر بودند؛ زیرا آنان بیشتر از ما به رسول خدا ­(ص) محبت داشتند و از ما بیشتر به پیامبر ­(ص) احترام می­ گذاشتند و بر کارهای خیر حریص‌تر بودند. او فقهای مذاهب اسلامی را جاهل ­­نامید و قرار دادن موسمی جدا از موسم‌های شرعی، همچون برخی از شب‌های ماه ربیع الاول (شب مولد رسول الله)، برخی از شب‌های ماه رجب (مبعث) و مانند اینها را بدعت‌ دانست زیرا سلف آنها را مستحب ندانسته است. در دوران معاصر نیز برخی از علمی وهابی به تبعیت از ابن ­تیمیه، برپایی مراسم برای ولادت پیامبر ­(ص) و غیر او را غیر مجاز برشمرد. و بر این باوراند که این عمل از جمله بدعت‌هایی است که در دین حادث شده است؛ زیرا رسول‌خدا ­(ص) و خلفای راشدین و غیر آنان از صحابه و تابعین، این عمل را انجام نداده‌اند. مبانی متخذ از قرآن کریم و سنت قطعی معصومان (ع) نشان دهنده این حقیقت است که بسیاری از ادعاهای سلفیه در این زمینه، اصل و ریشه­ای در دین ندارد و از این رو نمی ­توان به آنها اعتقاد یافت.