جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

همه دانش ها به ويژه علوم انسانی، بر مبانی و پيش انگاره های گوناگونی استوارند كه ازآن جمله، مبانی دين شناختی است. نوعِ نگاه ما به دين، در علم اثر خواهد گذاشت. اين مبانی عبارتند از: چيستی دين، اهداف و غايات دين، آثار و كاركردهای دين، منابع ثبوتی و اثباتی دين، قلمرو و گستره دين و ... . اين مبانی از جهات گوناگونی در علم به ويژه علوم انسانی، اثر مستقيم يا غيرمستقيم دارند. يكی از آثار و نتايج اين مبانی، نقش آن در روش و منطق علم است. همان گونه كه علوم انسانی موجود ، بر مبانی دين شناختی خاص همچون جدايی دين از دنيا، انفكاك مبدأ قلمرو دينی از قلمرو دنيوی (قلمرو حداقلی برای دين)، ارتباط نداشتن علم و دين، تحويل و تحديد هدف بعثت و جهت گيری دعوت انبيا در امور باطنی، فردی و اخروی و جدايی آن از زندگی و حيات اجتماعی و ... استوار است كه اين مبانی در روش و منطق اين علوم نيز تأثير مستقيم يا غيرمستقيم داشته است. منكران علم دينی نيز با ابتنا بر مبانی مختلف، ازجمله مبانی دين شناختی، علوم انسانی موجود را همچون مطلوب خويش پذيرفته و از اساس با امكان، ضرورت و مطلوبيت توليد علوم انسانی اسلامی مخالفت می ورزند. مقاله حاضر ابتدا پس از مباحث مقدماتی، به نقش مبانی در علم به ويژه علوم انسانی خواهد پرداخت و در ادامه، ضمن اشاره اجمالی به تأثير نوع دين شناسی در علوم انسانی موجود و همچنين مبانی دين شناختی منكران علم دينی، مبانی دين شناختی علوم انسانی اسلامی و برايند روش شناختی آن، طرح خواهد شد.

فلسفه دين، هم بر اساس الهيات مسيحی تعريف شده و هم به طور پسينی به سرشت آن توجه شده است. امروزه هر دو وجه به گونه ای بنيادين در تعريف فلسفه دين نقد می شوند و بايد تلاشی نظام مند در طرح نظريه رقيب صورت داد. تاكنون نه تنها درباره اين دو وجه در تعريف، پژوهشی شايسته صورت نگرفته، بلكه به باور نويسنده التفات خوبی نيز به آنها نشده است. در اين مقاله دو مسئله بررسی می شود؛ نخست آنكه عيان می كند تعريف رايج از فلسفه دين، تعريفی محدود و ناقص است و با غفلت از« امكان های » اديان ديگر صورت پذيرفته و رويكرد فلسفی را به الهياتی تقليل می دهد. اين تقلیل پذيری، تنها به تقويت رويكرد الهياتی مودی نشده، بلكه به مدافعه گروی روی خواهد آورد. همچنين خصلت فلسفی را كه تفكر و نقد است، به محاق می برد. دوم آنكه تعريف رايج از فلسفه دين، اساساً تعريفی پسينی است. مهمترين نقيصه اين رويكرد، نبود نگاه استعلايی به تعريف است. به بيان ديگر با تعريف پسينی، جامعيت در تعريف مورد خدشه قرار می گيرد و نمی توان نسبتی آزاد با ماهيت فلسفه دين برقرار كرد . نتيجه اين رويكرد، نداشتن تعريفی صحيح خواهد بود.

نظريه وحدت شخصی وجود ابن عربی كه ثمره و غايت مهمترين اصل وجودشناختی عرفان او، يعنی اصل وحدت وجود است، افزون بر اهميت و تأثير عظيم آن بر حوزه فلسفه اسلامی و عرفان نظری، از پشتوانه كاربردی گسترده ای در زندگی انسان نيز برخوردار است. برابر اين نظريه، وجود، واقعيتی عينی و اصيل و درعين حال برخوردار از وحدت شخصی و ذاتی است كه كثرت مشهود، كثرت در وجود نيست؛ بلكه كثرت در مظاهر و شئون آن وجود مطلق واحد است. مسئله اصلی اين جستار، بررسی تأثيرات اين نظريه بر زندگی انسان است و اين پژوهش ادعا دارد می تواند ثمرات عملی گسترده ای در جنبه های گوناگون زندگی انسان داشته باشد. بنابراين ضمن توجه به تمايز ميان مقام ادراك اين نظريه كه دستيابی به آن برای همگان امكان پذير است و مقام تحقق آن كه با وجود تحقق نيافتن تام و تمام آن در اين عالم، می توان طی سلسله مراتبی و بر اثر مراقب نهايی، به مدارجی از آن دست يافت. نوشتار حاضر، برخی از نتايج عملی اين نظريه همچون خودشناسی، خداشناسی، تخلق به اخلاق الهی، رسيدن به كمال و عشق ورزی را با استناد بر متون اصلی خود او و نيز برخی تفاسير شارحان آثار ابن عربی، مورد بررسی قرار می دهد.

نظريه اعتباريات يكی از ابتكارات فلسفی علامه طباطبايی است كه به علت پاره ای از مشكلات موجود بر سر راه فهم اين نظريه، متأسفانه تاكنون به گونه ای مناسب شرح و تبيين نشده است؛ به همين خاطر با مروری بر آثار به نگارش درآمده درباره اين نظريه، به سادگی می توان شاهد اشكالات و انتقادات فراوانی بود كه پژوهشگران بر اين نظريه وارد كرده اند؛ اشكالاتی كه ريشه آنها عمدتاً در تفطن نيافتن بر مسئله ای است كه علامه طباطبايی با ارائه نظريه اعتباريات به دنبال حل آن بوده اند. نگارندگان اين مقاله معتقدند بررسی ارائه نظريه اعتباريات با توجه به ادوار حيات علمی علامه طباطبايی، پی جويی ريشه های نظری اين نظريه در علومی كه وجهه همت ايشان بوده و درنهايت بررسی آثار و مكتوبات ايشان در زمينه اعتباريات در بستر ادوار و ريشه های يادشده، می تواند زمينه ای مناسب را برای فهم مسئله مورد توجه علامه طباطبايی در ارائه نظريه اعتباريات و درنتيجه فهم عميق تر و دقيق تر اين نظريه فراهم كند و بسياری از اشكالات مطرح شده درباره آن را از پيشرو بردارد.

ارزش ســــنجی معرفتــــی باورهــــای دينــــی بــــراســــاس مبــــانی گونــــاگون معرفـت شـناختی، انجـام شـدنی اسـت. معرفـت شناسـی فضـيلت محـور، رويكـردی متــأخردر مباحــث فلســفی اســت كــه منــاط صــدق و ارزش معرفتــی بــاور را بــه كــاربــردن فضــايل عقلانــی و معرفتــی در موقعيــت متناســب بــا خــود مــی دانــد. لينــدا زگزبســكی، فيلســوف ديــن و اخــلاق معاصــر، بــا طــرح يگــانگی فضــايل اخلاقــی و عقلانــی، معتقــد اســت اگــر عامــل معرفتــی در هــرموقعيــت معرفتـی، فضـيلت عقلانـی متناسـب بـا آن را بـه كـار گيـرد، بـه سـبب سـاختار فضـايل كـه در كســب غايــت خــود مصــيب هســتند، بــه صــدق خواهــد رســيد. بــرای محــك زدن ارزش معرفتــی باورهــای دينــی در ايــن رويكــرد بايــد معيارهــای درونــی (فضـايل عقلانـی و حكمـت عملـی) و بيرونـی (تأسی بـه مرجـع معرفتـی وانسـان حكــيم) آن را بــراعتقــادات دينــی تطبيــق داد و ميــزان ســربلندی آنهــا را در ايــن آزمــون ســنجيد. فــارغ از ارزيــابی ايــن رويكــرد كــلان معرفــت شــناختی و بــا پــيش زمينــه دانســتن آن، بــا كــاوش در ســير تكــوين باورهــای دينــی و ســيره دينـداران در بـاورگزينی و سـلوك معرفتـی مـی تـوان معيارهـای پـيشگفتـه را بـر ايـن باورهـا منطبـق دانسـت. بـراين اسـاس بـرای ارزيـابی باورهـای دينـی نبايـد بـه دنبـال معيارهـای توجيـه گرايانـه وبـاورمحور بـود؛ بلكـه بايـد نگـاهی عامـل محـور و فراينــدی داشــت و ســير بــاورگزينی مؤمنــان را تحليــل كــرد كــه بــه نظــر ميرسد آنان در اعتقاد بنيادين به وجود خدا، در اين آزمون سربلند هستند.

حكمت معتدل يا مدرسه معتدل، عنوانی است كه افكـار و انديشـه هـای حكـيم سـده يازدهم و دوازدهم هجری قمری، ملا محمد تنكابنی بدان متصف شده است. در اين مقاله، وجه تسميه انديشه های او به مدرسه معتدل بررسی شده و روشـن می شـود در دو سده ياد شده، دو مسئله اشتراك معنوی وجود و اوصـاف الهـی از جنجـالی تـرين مباحث بودند كه افزون بر صبغه فلسفی، از مباحث حـوزه فلسـفه ديـن نيـز بـه شـمار می روند. اغلب انديشمندانی كه شاگرد ملا رجبعلی تبريزی بودنـد، بـه پيـروی از او، اشتراك معنوی وجود را منكر شـده و در بحـث اوصـاف الهـی نيـز روشی خـلاف حكمای مشهور در پيش گرفته اند، حكيم تنكـابنی نيـز از شـاگردان تبريـزی بـوده و فلسـفه را نـزد او خوانـده اسـت؛ ولـی در هـر دو مبحـث از اسـتادش مـلا رجبعلـی و شاگردان اوفاصله گرفتـه و بـا نقـد نظـر آنـان، بـه اثبـات اشـتراك معنـوی وجـود و اوصاف واجب الوجود پرداخته است، همين سبب شده او در فلسـفه، پيـرو مدرسـه و مكتب معتدل به شمار آيد.

اسلام در مقام ثبوت، دين كامل، تام و مرضی پروردگار در هـدايت، رشـد و تعـالی انسانهاست؛ ولی در مقام اثبات، كيفيت فرايند تحقـق بخشـی بـه ايـن مهـم، ماهيـت ادراك آدمی از معارف دينی و در نهايت، كاربست معارف دينی در عرصه زنـدگی، مؤلفه هـای اثرگـذار در نقـش آفرينـی ديـن در سـاحت اجتمـاعی بـه شـمار مـی رود. اينجاست كه ضرورت نظام سازی يا نظام پردازی از معارف دينی، احساس می شود تـا از رهاورد آن، اساليب انتفـاع از معـارف دينـی اسـتخراج و در قالـب نظـام معرفتـی، عرضه شود و در پايان امكان استقرار نظام كنشی برمبنای نظام معرفتـی، امكـان پـذير شود. در اين مقاله، نگارنده می كوشد ابتدا به مفهوم پردازی و معناشناسی نظام سـازی بپردازد و در ادامه، روش شناسی كشف نظام از منابع دينی را مبتنـی بـر رويكردهـای مختلف موجود، تنقيح و تبيين كند و در پايان، مدل مختار خود را ارائه كند. كشف نظام از معارف دينی، از يكسو امكان تكـون فقـه حكـومتی را فـراهم خواهـد آورد و از سوی ديگـر قـدرت اثبـات كارآمـدی ديـن در عرصـه اجتمـاعی را بـرا ی انديشمندان اسلامی پديد خواهد آورد. روش اين پژوهش در گردآوری داده های تحقيق برمنابع كتابخانه ای (بـه كـارگيری ابزار مطالعه) و انديشمندان حوزه نظام سازی (به كارگيری ابزار مصاحبه) استوار است ودر مقام داوری نيزاز نظريه داده بنياد بهره گيری شده است.

نظريات گوناگونی درباره «ارتباط دوسويه انسان و خداوند» ارائه شـده اسـت. بر اساس برخی ديدگاه ها، انسان موجودی ذيحـق و تنهـا مقيـد بـه محـدوديت هـای خودساخته در حوزه زندگی اجتماعی و سياسی است و خداوند حق تكليف دهـی و محدودسازی آزادی بشر را ندارد. درمقابل، انسان از منظـر قـرآن كـريم، مكلـف بـه تكاليف سياسی خداونـد اسـت. هـر دو ديـدگاه بـر گروهـی از مبـانی خداشـناختی، انسان شناختی، معرفت شناختی و جامعه شناختی استوارند. در ايـن مقالـه بـا اسـتفاده از مبانی خداشناختی قرآنی، ضمن اشـاره بـه نقـد ديـدگاه اول، ديـدگاه تكليـف منـدی سياسی بشر از منظر قرآن كريم تبيين می شود.