جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

«القرآن الکریم و روایات المدرستین» نوشته علامه سید مرتضی عسکری و به زبان عربی است که در سه جلد نگارش یافته است. نویسنده در این کتاب به نقد و بررسی روایاتی که اهل سنت و شیعه درباره قرآن کریم روایت کرده‌ اند می‌ پردازد. محور بحث در این کتاب دو اثر ؛ یکی از عالمی شیعی؛ یعنی محدث نوری به نام «فصل الخطاب فی تحریف کتاب رب الارباب» و دیگری از عالمی سنی به نام احسان الهی ظهیر با نام «الشیعة و القرآن» می‌ باشد. هر یک از این دو نویسنده درصدد نقد و ارزیابی یکدیگر بر آمده‌ اند. نویسنده کتاب قسمت هایی از این دو اثر را که مربوط به ابحاث قرآنی است نقل و به نقد و بررسی آنها می‌ پردازد. جلد سوم: مقدمه کتاب و خطوط اصلی بحث. مؤلف در این جلد به طرح چهار مبحث به عنوان مباحث مقدماتی می‌ پردازد: ۱- کتابا فصل الخطاب و الشیعة فی القرآن ۲- اخطاء فی نسخ من مصادر الدراسات الاسلامیة ۳- نهج الاصولیین و الاخباریین فی شان الحدیث ۴- کیفیة تمحیص سنة الرسول صلی‌الله‌علیه‌ و‌ آله‌ و سلّم بمدرسة اهل البیت علیهم‌ السّلام سپس وارد موضوع اصلی یعنی نقد و بررسی گفته‌ های احسان الهی ظهیر در کتاب «الشیعة و القرآن» می‌ پردازد. در این بخش نویسنده مطالبی را عینا از کتاب «الشیعة و القرآن» نقل و سپس به نقد و ارزیابی آن می‌ پردازد.

کتاب إمامة و الولایة في القرآن الکریم کاری از مجمع جهاني اهل بيت علیهم السلام می باشد که تلاش نویسندگان در این کتاب آن است که اصل امامت را در قرآن کریم و سنت شریف با استفاده از منابع فریقین به اثبات رسانند.

در این نوشتار، آرای دو متکلم برجسته جهان اسلام از دو مکتب امامیه و اشاعره، در ذیل آیات امامت مقایسه و بررسی شده است. محقق ظوسی- از علمای قرن هفتم- مهم ترین اندیشه های کلامی خویش را به طور موجز در جریدالاعتقاد آورده است. محقق قوشچی- از اشاعره قرن نهم هجری- اندیشه های اشعری خود را در شرح تجریدالاعتقاد بیان کرده است. از این رو این متن و شرح، نماینگر منازعات دو فرقه مهم کلامی شیعه امامیه و اشاعره به شمار می آید. در این پژوهش، چهار آیه ولایت(مائده/۵۵)، امامت(بقره/۱۲۴)، اولی الامر(نساء/۵۹) و همراهی با صادقین(توبه/۱۱۹) از منظر این دو محقق بررسی و سپس به شبهات قوشچی چاسخ داده شده است.

آیات مرتبط با حضرت مهدى ع بسیار است. از جمله مهم ترین و برجسته ترین آیات در این زمینه، آیه اظهار دین است که در آیه 33 سوره توبه و 9 سوره صف عیناً و در 28 سوره فتح با اندک تفاوت تکرار شده است.مفسران درباره این آیات دو دیدگاه دارند. برخى تحقق آن را در همان عصر رسالت و در امتداد<br /> آن دانسته اند و برخى تحقق آن را منحصر به زمان ظهور امام زمان حضرت مهدی ع و نزول حضرت عیسى ع دانسته اند. از مجموع بررسى لغوى آیات، سیاق آیات و روایات نتیجه مى شود که تحقق آیه منحصر به زمان ظهور است.

اثر حاضر که چهاردهمین اثر از مجموعه «سلسله المعارف الاسلامیه» می باشد، مفهوم «صحابه» در قرآن، سنت و تاریخ شرح و بررسی شده است .مولف ابتدا معنای لغوی و اصطلاحی «صحابه» را براساس قرآن و حدیث تعریف می‌کند؛ سپس آیات و روایاتی که در مدح و ذم «صحابه» آمده تفسیر می‌نماید. در دو فصل پایانی خصوصیات مختلف صحابه در دوران رسول‌الله، خلفا، حضرت علی (ع) و معاویه بررسی و ارزیابی می‌شود.

تعبیر «نُزِلَت» ـ که در روایات تفسیری ذیل آیات مهدویت آمده ـ گاهی به معنای تطبیق آیه بر مورد غیر شأن نزول، گاهی به معنای تأویل و بطن آیه و گاهی نیز به معنای تفسیر آیه است.<br /> روایات تفسیری مهدویت در ذیل سیصد و بیست و چهار آیه آمده است. این آیات را می‌توان چهار دسته کرد: آیاتی که تفسیر آن در مورد مهدویت است، مثل: آیات اظهار دین (توبه / 33) و آیه رفع فتنه از جهان (انفال / 39)؛ آیاتی که بر اساس روایات تفسیری، بر مهدویت تطبیق شده است، مثل: ایام الله (ابراهیم / 5) و بقیةالله (هود / 86)؛ آیاتی که تأویل و بطن آن در مورد مهدویت است، مثل: حروف مقطعه حم، عسق (شوری / 1 و 2)؛ آیاتی که بر اساس احادیث تفسیری، مرتبط با مهدویت است، مثل: تشبیه جریان مهدویت به جریان طالوت و جالوت. (بقره / 249)<br /> از بررسی آیات و روایات این نتیجه به دست می‌آید که آیات و روایات تفسیری مهدویت دلالت و اعتبار یکسانی ندارند و گاه به موضوع‌های مختلف سیاسی، نظامی، اقتصادی و تاریخی مهدویت اشاره دارند.

قرآن کریم، چشمه زلال ناب ترین معارف الهى و ماندگارترین حکمت ها و دانش های مورد نیاز بشر است. کتابى است سراسر راستى و درستى که خبرهاى گذشته و آینده جهان را بیان کرده است و هیچ حقیقتى را فروگذار نکرده است.<br /> البته روشن است که حجم بسیار گسترده حقایق عالم در ژرفاى آیات الهى نهفته است و تنها آنها که به عمق معانى آن دست یابند به آن واقعیات پى خواهند برد و آنان اهل قرآن و مفسران حقیقى آن یعنى: پیامبر اکرم (ص) و خاندان پاک او هستند. با تأسى از حدیث آن حضرت مقاله حاضر را با عنوان تفسیر آیات قرآنى و تجلّى آن در روایات درباره حضرت مهدی ع مورد تحقیق و پژوهش قرار دادیم. بنابر این با توجه به زیاد بودن آیات مهدوى گلچینى از این آیات به نیّت ١٢ امام معصوم (ع) را انتخاب نموده و نگارندگان کوشیده اند تا این موضوع را در پرتو آیات قرآنى و روایات با استفاده از تفاسیر و کتب حدیثى معتبر و غیره مورد تحقیق قرار دهند.

برخى معتقدند هیچ یک از آیات قرآن در مورد امام زمان ع نازل نشده ولى با بررسى تأویلى و برداشت کلى از آیات و روایات موجود در مصادر شیعى به بیش از صد آیه که در مـورد شاکله و شخصیت گـرانمایه آن حضـرت و ظهور ایشان تصریـح نموده اند، مواجه مى گردیم. قرآن کریم حقیقت شـاکـلـه ایـشـان را با تعابـیـرى چون منذر ، هادى، مـهـدى،منصور، بقیة الـله، ناظر اعمال، داعى، حق و غـیـره معرفى نمـوده و همچنیـن شخصیت واقعى علمى امام همام را به راسخ در علم و علم ایشان را به ماء معین توصیف نموده است. وعده هایى مانند ظهـور مـوعـود و انقلاب جهانى،انتشار و گـسـتـرش اسلام در جهان،پیروزى حق بر باطل، برپایى عدالت و ایجاد صفا و صمیمیت در جوامع اسلامى ، نجات بشریت از کفر، جهل، ظلم و بیداد و غیره در قرآن کریم آمده است. این نوشتار در صدد بررسى بـرخى از آیات که پیرامون موضوع امام زمان در قرآن مجید و روایات مذکور در منابع شیعى است.<br />

کتاب «آراء ع‍ل‍م‍اء‌ال‍م‍س‍ل‍م‍ی‍ن‌ ف‍ی‌ ال‍ت‍ق‍ی‍ه‌ و ال‍ص‍ح‍اب‍ه‌ و ص‍ی‍ان‍ه‌ ال‍ق‍ران‌ ال‍ک‍ری‍م‌» گردآوری نظرات علمای اسلامی در باره ی تقیه، صحابه و حفاضت از قرآن می باشد، نویسنده در این اثر می کوشد تا با جمع آوری نظرات علمای شیعه و سنی به تبیین مباحث فوق بپردازد.

درباره آموزه نجات و تنوع ادیان سه دیدگاه متفاوت مطرح است. انحصارگرایی، شمولگرایی وکثرت گرایی. بسیاری از مسیحیان از جمله: کارل‌بارت (1968-1886م) متأله پروتستان به انحصارگرایی مسیحی گرایش دارند. متألهانی هم‌چون کارل رانر (1984-1904م) شمول‌گرایی دینی را پذیرفته‌اند و فیلسوفان دینی مانند: جان هیک (1922م) پلورالیسم‌ دینی‌ نجات‌بخش را تقویت کرده اند. مدعای انحصارگرایی مسیحیت، یعنی تجلی میثاقی منحصر به فرد خداوند در عیسی و فدیه حضرت مسیح(ع) که هدیه خداوند به بشریت و تنها راه نجات است با هیچ دلیل عقلی و منطقی حمایت نمی‌شود، و تنها مبتنی بر آموزه‌های دینی مسیحیت است که دارای صبغه‌ای کلامی‌اند و تا پیش‌فرض‌های الهیاتی آن ثابت نگردد، کارآمد نیست. این دیدگاه بیشتر به یک پیشنهاد اخلاقی شبیه است تا نظریه‌ای کلامی. به علاوه این دیدگاه گرفتار پارادوکس نجات‌بخشی می‌باشد، زیرا با این‌که مسیحیان می‌گویند خداوند همه انسان‌ها را آفریده و پدر آسمانی نجات و رستگاری همه آنان را خواستار است، هم‌چنین ادعا می‌کنند که تنها راه رستگاری و نجات مسیحیت است. در برابر این نگرش انحصارگرایانه، ‌کثرت‌گرایی دینی نجات‌بخش جان هیک مطرح است که مدعی است تنها یک دین، راه واقعی رستگاری و نجات را به دست نمی‏دهد، بلکه همه‏ی ادیان راهی به سوی نجات عرضه می‏کنند و معیار نجات ، تحول از «خود محوری» به «خدا محوری» است. چنین نگرشی نسبت به ادیان، دور از واقعیت و کاملاً سطحی است؛ چرا که ادیان مختلف دیدگاه‏های گوناگونی نسبت به خدامحوری دارند، و لذا تطبیق چنین آموزه‏ای بر ادیان متعدد بسیار مشکل است این دیدگاه متضمن نوعی شکاکیت افراطی در مسأله نجات‌بخشی است و منشأ آن نیز خلط بین ملاحظات اخلاقی و ملاحظات معرفت شناختی است. به علاوه کثرت‌گرایی نجات بخش جان هیک مفهومی بسیار عام و پر ابهام است. به نظر می‌رسد هر دو نگرش در دنیای مسیحیت در باب «نجات» از نوعی نابهنجاری تفریطی و افراطی به شدت رنج می‌برند.از منظر اسلام مفهوم نجات به طور خاص انحصاری نیست؛ یعنی چنین نیست که فقط مسلمانان بتوانند به نجات و رستگاری دست یابند، بلکه کسانی که با حقیقت عناد نورزند، و از روی قصور به اعتقادات حق دست نیافته باشند، به ندای فطرت‏شان پاسخ مثبت دهند و به نیک و بدی که به طور فطری درک می‏کنند، پایبند باشند، مشمول رحمت واسعه‏ی خداوند خواهند بود و در نهایت رستگار خواهند گردید