آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
  • تعداد رکورد ها : 29
نفی نفی: در برابر رهاسازی آپوفاتیک پیکره دیونیزی [کتاب انگلیسی]
نویسنده:
Timothy D. Knepper
نوع منبع :
کتاب , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
James Clarke,
چکیده :
ترجمه ماشینی: هدف این کار جدید نشان دادن این است که تفسیر و تخصیص "محبوب" مجموعه دیونیسیوس اشتباه است: شبه دیونیسیوس آرئوپاگیت همه چیز را به آپوفازیس رها نمی کند، و بنابراین نمی تواند به عنوان پسر پوستر برای (پست) ما باشد. پروژه های مدرن در پلورالیسم دینی یا ضد الهیات. کاملاً برعکس، مجموعه دیونیزیا دلیلی برای سوء ظن به چنین پروژه‌هایی می‌دهد، به‌ویژه زمانی که باورها و اعمال دینی را به نام ناگفتنی مطلق نسبی یا استعاره می‌کنند.
تاثير افکار ديونوسيوس مجعول
نوع منبع :
مقاله , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
دائرة المعارف اسلامي طهور,
کلام محوری عشق دراندیشه فلسفی افلاطون
نویسنده:
شیده احمدزاده
نوع منبع :
مقاله , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
تهران: دانشگاه شهید بهشتی,
چکیده :
برخلاف اسلاطير و فلسفه ماترياليستی يونان، افلاطون تحليل جديدی از عشق را ارایه می دهد كه در آن عشق نه ماهيتی الهي و نه هويت غريزی دارد، بلكه روحی (demon) است كه انسان را به دنيای الوهيت متصل می كند. در انديشه افلاطون عشق صرفا يك نوع تمايل انسانی (desire) است كه هدف آن به دست آوردن زيبايی است. در سمپوزيوم افلاطون تمام عناصر عشق مانند زيبايی، تكثير و حتی شناخت بر محور تقابل اصلی مادی و معنوی می گردند. در اين تقابل آنچه سير كلامی عشق را ممكن می سازد، عنصر شناخت است. در سفر صعودی افلاطون، هر چه به مراحل فوقانی عشق می رسيم عنصر شناخت نيز افزايش می يايد و در آخرين مرحله، افلاطون از زيبايی مطلق به عنوان خرد تعبير می كند. به اين ترتيب به رغم اينكه افلاطون تفسير جديدی از عشق را ارایه می دهد، ديدگاه کلام محوری (logocentrism) او نگرش غالب فلسفه يونان است.
صفحات :
از صفحه 1 تا 9
تاریخ نگاری بیزانس
نویسنده:
محمدامیر شیخ نوری
نوع منبع :
مقاله , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
تهران: دانشگاه شهید بهشتی,
چکیده :
پس از انقراض امپراتوری روم در 476 میلادی، امپراتوری بیزانس شکل گرفت که تا 1453م در حکم پناهگاهی بود که از تمدن اروپای باختری پاسداری می کرد. بیزانس در طول تاریخ، سرزمینهای بسیاری را به تدریج از دست داد، اما قسطنطنیه، پایتخت آن، یازده قرن مقاومت کرد و در پناه برج و باروی خود، عناصر یونانی، لاتینی، شرقی و مسیحی را در هم آمیخت و از این راه یافته های کهن یونانی و رومی را پس از سقوط نهایی به دست ترکان عثمانی در سال 1453م، در عصر رنسانس به اروپای غربی منتقل کرد؛ و این از ویژگی های مهم این امپراتوری به حساب می آید. در ایران، تاریخ بیزانس و مطالعات بیزانسی در مجامع دانشگاهی و علمی مهجور مانده است و فقر منابع اصلی و یا حتی تحقیقاتی نیز بر ناشناخته ماندن تاریخ این امپراتوری افزوده است. در راستای این هدف، مقاله حاضر تاریخ نگاری بیزانس را مورد بررسی قرار می دهد.
صفحات :
از صفحه 161 تا 179
فلسفه دیونیسیوس آرئوپاگیت: درآمدی بر ساختار و محتوای رساله «در اسماء الهی» [کتاب انگلیسی]
نویسنده:
Christian Schafer
نوع منبع :
کتاب
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
Brill Academic Publishers,
چکیده :
ترجمه ماشینی: این کتاب خواندن طولانی‌ترین و مهم‌ترین رساله دیونیسیوس آرئوپاگیتی «درباره نام‌های الهی» را از منظر فلسفی و نه از دیدگاه الهیاتی که بر ادبیات ثانویه غالب است، پیشنهاد می‌کند. به طور خاص، تفسیری از ساختار گیج‌کننده رساله پیشنهاد می‌کند که نقطه شروع آن را از تفاسیر پیشین دانشمندان قرون وسطی و مدرن می‌گیرد. خوانش جدید از متن اصلی دیونیسیوس دقیقاً به دلیل زاویه فلسفی که قرار است مکمل و نه جایگزینی برای تفاسیر الهیاتی و تاریخی باشد، به انسجام بیشتری نسبت به آنها دست یافته است. بنابراین کتاب را می توان به عنوان مقدمه ای بر فلسفه دیونیوس خواند زیرا نشان می دهد که چگونه نویسنده در معرفی مفاهیم مسیحی صلح و آفرینش به عنوان مفاهیم فلسفی در چارچوب افلاطونی حرکت های بدیعی انجام می دهد.
علل و علیت در شبه دیونیسیوس آرئوپاگیتی و علوم طبیعی مدرن [پایان نامه انگلیسی]
نویسنده:
Nicholas Carlo DiDonato
نوع منبع :
رساله تحصیلی
منابع دیجیتالی :
کلیدواژه‌های اصلی :
چکیده :
ترجمه ماشینی : این پروژه تغییرات در درک علیت را از دوران پیشامدرن به دوره مدرن اولیه نشان می دهد، با تمرکز بر یک تفسیر پیشامدرن از علیت به عنوان نماینده دوره نوافلاطونی، تفسیر شبه دیونیسیوس آرئوپاگیت، و مقایسه این دیدگاه با چندین متفکر مدرن اولیه، به ویژه. ، آیزاک نیوتن، رنه دکارت، جان لاک، توماس هابز و فرانسیس بیکن. از نظر دیونیسیوس، علیت صوری و نهایی بر علیت کارآمد و مادی برتری متافیزیکی دارد. در مقابل، با شروع در اوایل دوره مدرن، علیت کارآمد، حسی که توصیف می کند چگونه یک شی شکل خاص به دست می آورد، از نظر متافیزیکی برتر دیده می شود. دلایل اصلی تاریخی و فلسفی برای این تغییر در برتری درک شده، تأیید تمایز کیفیت اولیه و ثانویه، و رد اشکال و غایت‌شناسی است. تمایز کیفیت اولیه و ثانویه اجازه می دهد تا واقعیت به طور کامل اندازه گیری شود، و در نتیجه رویکردهای کیفی اضافی را به واقعیت ارائه می دهد، مانند علیت رسمی. به همین ترتیب، رد اشکال و غایت شناسی، علیت صوری را بی معنا می کند. پس از این بررسی اجمالی تاریخی، از این فرضیه فلسفی مبنی بر اینکه درک پیشامدرن دیونوسیوس از علیت برای کسانی که می خواهند از نیهیلیسم اجتناب کنند قابل دفاع است دفاع می شود: مفاهیم صرفاً علمی علیت هیچ وسیله ای برای ارائه چیستی، قابل فهم بودن یا تعیین بودن جهان در قالبی منطقی قابل دفاع ندارند. شیوه، و بنابراین، هنگامی که تحت فشار قرار گیرد، یک دیدگاه صرفاً علمی از جهان بدون چیستی، قابل فهم بودن و تعیین است، که، بنا به تعریف، به نیهیلیسم می انجامد. در مقابل، جهانی با عللی غیر از علل صرفاً علمی، به‌ویژه، جهانی با علیت صوری (و نهایی) مانند عالم دیونوسیوس، امکان چیستی، فهم‌پذیری و تعین را فراهم می‌آورد و در نتیجه از نیهیلیسم فرار می‌کند، زیرا چیستی مستلزم فرم است، قابل فهم بودن مستلزم فرم و است. غایت شناسی، و تعین مستلزم غایت شناسی است (که به نوبه خود مکمل فرم است). همانطور که بحث شد، علم به مطالعه جهان صیرورت می پردازد و بنابراین نمی تواند زمینه های جهان هستی را (که متعلق به متافیزیک است) فراهم کند. زندگی در دنیایی از تبدیل شدن خالص بدون وجود داشتن یک جهان بینی نیهیلیستی است. نتیجه از این نتیجه گیری معنای مهمی می گیرد: رویکرد پیشامدرن احیای ضروری فلسفه طبیعی را دعوت می کند، زیرا جهان تبدیل شدن گسترده تر از آن چیزی است که علم مدرن تصدیق می کند
الهیات عرفانی و اسماء الهی [کتابشناسی انگلیسی]
نویسنده:
C.E. Rolt
نوع منبع :
کتابشناسی(نمایه کتاب)
وضعیت نشر :
Dover Publications,
چکیده :
ترجمه ماشینی: رساله ها و نامه های دیونیسیوس آرئوپاگیت، فلسفه نوافلاطونی را با الهیات مسیحی و تجربه عرفانی آمیخته است. کاوش آنها در ماهیت و نتایج دعای متفکرانه تأثیری ماندگار داشت.
نسبت زیبایی با خیر و حقیقت در رسالة اسماء الهی دیونوسیوس آریوپاگی (مجعول): تکوین زیبایی‌‌شناسی الهیاتی
نویسنده:
رضا کورنگ بهشتی
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
چکیده :
یکی از زمینه‌های ظهور زیبایی‌شناسی مدرن یا «استتیک» در دورة موسوم به روشنگری، حکم به استقلال قلمرو امر زیبا از قلمروهای خیر و حقیقت بوده است؛ اما در فلسفة غرب پیش‌مدرن، یعنی در دورة یونان باستان و قرون وسطی، زیبایی مستقل از خیر و حقیقت فهم و تبیین نمی‌شد. ایدة پیوند زیبایی با خیر و حقیقت در مسیحیت دوران باستان متأخر و پیش از دورة قرون وسطای مسیحی در غرب لاتینی، در آرای دیونوسیوس آریوپاگی به‌صورت مبسوط مطرح ‌شد. دیونوسیوس در رسالة اسماء الهی خود، با الهام‌گرفتن از چشم‌انداز نوافلاطونیان متأخر به‌ویژه پرُکلُس و تلفیق آن با نظرگاه الهیاتی مسیحی، از پیوند زیبایی با خیر و حقیقت به‌مثابۀ سه نام اساسی خداوند سخن می‌گوید. در این پژوهش، کوشش شده است با تمرکز بر رسالة اسماء الهی و با روش تحلیل متن، کیفیت پیوند این سه نام بررسی و تبیین شود. این پژوهش روشن می‌کند دیونوسیوس در عین تصریح به اتحاد بنیادین زیبایی، خیر و حقیقت، بر جنبة متجلی‌کنندة زیبایی و نقش آن در حرکت معرفتی و عاشقانة نفس به‌سوی خداگونه‌شدن تأکید می‌کند. بدین‌سان، دیونوسیوس را می‌توان آغازگر گونه‌ای زیبایی‌شناسی الهیاتی‌ـ‌عرفانی در مسیحیت دانست که اثری ماندگار بر اندیشمندان مسیحی پس از خود در قرون وسطی داشت.
صفحات :
از صفحه 87 تا 99
روش شناسى زبان عرفان و عارفان مسیحى
نویسنده:
علی فلاح رفیع
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمينی قدس‌سره,
چکیده :
هرچند تأملات فيلسوفانه درباره مباحث زبانى سابقه ديرين در تاريخ تفكر فلسفى داشته است، اما از اواخر نيمه اول قرن بيستم با اقبال به فلسفه زبانى، اهتمام فكرى ـ پژوهشى به اين مبحث در شاخه هاى گوناگون علوم بشرى، بيش از پيش، در دستور كار فيلسوفان قرار گرفت. از اين رو، تحليل هاى موشكافانه درباره كاركردهاى زبان در نزد عارفان توجه آن دسته از فيلسوفانى را به خود جلب كرد كه از يك سو، تعلق خاطر به مباحث زبانى داشته و از سوى ديگر، داراى مشربى عرفانى بودند. نوشتار حاضر تأملى است در كاركرد زبان نزد سه تن از فيلسوفان عارف مسلك مسيحى، يعنى: ديونوسيوس، ژان اسكات اريژن و مايستر اكهارت. ديونوسيوس (قرن 6) از زمره اولين فيلسوفانى است كه با طرح كلام سلبى و سكوت مطلق در حوزه الهيات شهرت يافت. وى با طرح مباحث زبان شناختى در عرصه عرفان، راه را براى فيلسوفان ديگرى همچون ژان اسكات اريژن (810ـ877) گشود. اريژن را مى توان ادامه دهنده سنت عرفانى نوافلاطونى در جهان مسيحى دانست. پارادوكس نفى خالق و مخلوق، كلام مضاعف و سير نزولى و صعودى از جمله مباحثى بود كه اريژن براى تبيين كاركرد زبان در حوزه عرفان مورد بررسى عقلانى قرار داد. در ادامه اين مقال به مايستر اكهارت (1260ـ1327) از متألهان نام آشنا در حوزه عرفان مسيحى مى پردازيم. اكهارت از معدود عارفانى است كه با طرح نظريات نوظهورى چون تجلى ازلى در ذات، استعاره غليان و تولد سعى مى كند از يك سو، به تفسير كتاب فلسفى مشرب انجيل يوحنا بپردازد و از سوى ديگر، كاركرد زبان عارفان و سخن آنان را از ذات الهى تبيين كند.
کلام سلبی نزد دیونیسیوس مجعول
نویسنده:
مریم السادات نوابی، محمد ایلخانی
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
تهران: واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی,
چکیده :
یکی از موضوعات مهم فلسفه دین بحث از زبان دین و کلامی است که با آن می توان از خداوند سخن گفت. طرح این موضوع در کتب کلامی و عرفانی به دورانی بسیار پیش از طرح آن در فلسفه دین نوین باز می گردد. دیونیسیوس مجعول از جمله متقدمانی است که بحث زبان دین را بسیار نظام مند در مجموعه آثار خود مطرح کرده است. دیونیسیوس در سخن گفتن از خداوند و توصیف او کلام سلبی را به کلام ایجابی ترجیح می دهد. به عقیده دیونیسیوس زبان سلبی، زبان معقولات است و انسان زمانی که در سیر و سلوک معنوی و معرفتی خود به مرتبه معقولات برسد خداوند را با زبان سلب ستایش خواهد کرد. می توان گفت کلام سلبی که دیونیسیوس از آن سخن می گوید به مرتبه خاصی از معرفت انسان مربوط می شود. او زبان سلب را نه به ذات خداوند، بلکه به تجلیات معقول خداوند نسبت می دهد. دیونیسیوس تجلیات معقول و غیبی خداوند را با اصطلاحاتی مانند «مافوق وجود» می ستاید. از نظر او، سزاوار نیست چیزی که مافوق و فراتر از هستی است با زبان هستی ستایش شود. به همین دلیل کلام سلبی بهترین زبان در توصیف خداوند است.
صفحات :
از صفحه 117 تا 142
  • تعداد رکورد ها : 29