آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

کاربرد نابه‌جای «علت» در ترجمة آیتیون و انتقال محتوای مفهومی و متافیزیکی علت فاعلی به سایر علل به‌ویژه علت غایی، سبب تفاسیر و فهم نادرست از این مفهوم بوده است. اگر نسبت میان علت و تبیین در نظر گرفته نشود، خلط میان معنای علت در فلسفة جدید و آیتیا رخ می‌دهد که ناشی ازلحاظ نکردن تفاوت «نظر به واقع» و ذهن یا تمایز مقام ثبوت و اثبات است. در این مقاله به چرایی و چگونگی احصاء علل ارسطویی و سویه‌های وجود شناختی و معرفت‌شناختی نسبت علت و تبیین از دیدگاه او پرداخته می‌شود. دلیل طبقه‌بندی چهارگانة ارسطو از علل و فهم نسبت علّی را باید بر اساس مقولة تغییر و حرکت یا نسبت میان سازنده و مصنوع جست. می‌توان نقش تغییر و حرکت را به‌عنوان بنیاد تحلیل طبیعی علیت بر اساس آموزه‌های به‌خصوص فیزیک و متافیزیک نگریست به‌موازات نظریة علیت ارسطو در تحلیلات ثانی بر مبنای مفاهیم حد وسط قیاس برهانی و حمل کلی ذاتی علّی. می‌توان علت را نوعی تبیین یا به‌اصطلاح قسمی تبیین موسوم به تبیین علّی دانست به‌نحوی‌که تبیین و آیتیا اعمّ از علت است.

ترجمه ماشینی : هدف از این پایان نامه نشان دادن این است که تصور ارسطویی از دانش، که در کتاب De Anima صورت بندی شده است، کاملاً با طرح فلسفه اول به عنوان «علم در جستجوی» همانطور که در کتاب متافیزیک آمده است، سازگار است. در واقع، «علم طلبه» به چهار صورت ارائه می شود: 1) علم اسباب و اصول; 2) علم وجود به عنوان هستی; 3) نظریه جوهر و 4) علم کلامی. علمی که میل طبیعی به دانستن را به خوبی انجام می دهد، که «همه انسان ها» را نشان می دهد، فلسفه اول نامیده می شود، زیرا به علل و اصول هستی به عنوان کلیت آن می پردازد. این علم، به گفته ارسطو، به این مسئله پاسخ می دهد که «از زمان های قدیم، مانند اکنون و همیشه، موضوع ابدی تحقیق و مسئله ابدی است، «آنچه هست» [که] به این معناست: «ماده چیست؟ "". پاسخ به این مسئله با پاسخ به این سؤال که ماده به طور کلی چیست آغاز می شود و با پاسخ به این سؤال که چه نوع موادی وجود دارد، خاتمه می یابد. علم کلامی که وجود جوهری فوق معقول، ازلی و غیر متحرک، علت و اصل هستی را به عنوان موجود نشان می دهد، نقطه اوج فلسفه اولی و دلیل بر وحدت چهار راه ارائه آن است.

ترجمه ماشینی : این حجم متقاعدکننده و متمایز، ارسطوییزم را با به کار بردن اخلاق فضیلت سنتی آن در مورد مسائل مشخصاً مدرن، مانند سیاست قدرت اقتصادی و اختلافات برابری طلبانه، به پیش می برد. این جلد شکاف بین فلسفه ارسطو و انبوهی از نظریات ارسطویی معاصر را که در قرن بیستم و بیست و یکم تدوین شده اند، پر می کند. بخش اول از متون ارسطو و ارسطوگرایی توماس آکویناس استفاده می کند تا سنت ارسطویی فضایل را بررسی کند، با فصلی از آلاسدایر مک اینتایر که خوانش های مختلف فلسفه ارسطو را زمینه سازی می کند. بخش دوم تعاملی انتقادی با ارسطویی مک اینتایری ارائه می دهد، در حالی که قسمت سوم تأثیر مداوم ارسطوگرایی را در بحث های نظری معاصر در مورد حکومت و سیاست نشان می دهد. این مجموعه با گستره تاریخی گسترده‌ای است که سنت فضیلت را به مدرنیته مرتبط می‌کند، که مورد توجه همه کسانی است که در اخلاق فضیلت و سیاست ارسطویی معاصر کار می‌کنند.

ترجمه ماشینی : از زمان روشنگری، بسیاری از فلسفه های اخلاقی فرض کرده اند که انسان های عاقل باید احساسات خود را در هنگام تصمیم گیری های اخلاقی عینی و صحیح کنار بگذارند. عشق و عینیت در اخلاق فضیلتی این پیش فرض را به چالش می کشد و استدلال می کند که احساساتی مانند شفقت و عشق کمک های قدرتمندی در فرآیند پیچیده دستیابی به حقایق اخلاقی عینی در تصمیم گیری ها و اعمال هستند. رابرت جی فیترر با تکیه بر اخلاق نیکوماخوس ارسطو و آثار برنارد لونرگان و مارتا نوسبام، این فرض را آزمایش می کند که گنجاندن احساسات منجر به سوگیری در قضاوت های عینی یا هنگام تعیین حقایق اخلاقی می شود. فیترر ابتدا نشان می‌دهد که چگونه برخی از عملیات‌های شناختی که در اخلاق فضیلت ارسطویی بیان شده‌اند، می‌توانند دقیقاً از طریق مشارکت احساسات در تشخیص اخلاقی، به حقیقت اخلاقی عینی دست یابند. سپس، با تکیه بر مفهوم بینش استقرایی لونرگان، او استدلال می کند که عینیت نتیجه عملکرد صحیح سوبژکتیویته یک عامل اخلاقی است. فیترر در نهایت، با تکیه بر مطالعه خود از نوشته‌های اخلاقی نوسبام، نتیجه می‌گیرد که عشق دلسوزانه نگرشی است که در واقع احتمال تشخیص و انتخاب خیر واقعی را تقویت می‌کند و عینیت را در تصمیم‌گیری اخلاقی تشویق می‌کند. «عشق و عینیت در اخلاق فضیلت» با جزئیات و استدلال فراوان، مطالعه متقاعدکننده‌ای است که شامل آثار سه تن از مهم‌ترین نویسندگان درباره اخلاق و جذابیتی پرشور برای بررسی مجدد فرآیندی است که از طریق آن انسان‌ها واقعاً تصمیم‌های حیاتی می‌گیرند.

ترجمه ماشینی : در حالی که گزارش ارسطو از زندگی سعادتمندانه همچنان مورد توجه قرار می گیرد، بسیاری از ادعاهای او در مورد فضیلت شخصیت آنقدر گیج کننده به نظر می رسند که فیلسوفان مدرن اغلب آنها را کنار گذاشته اند، یا آنها را برای تطبیق نظریه های آشناتری که فضیلت شخصیت را محوری نمی دانند، بازسازی کرده اند. در این کتاب، پائولا گوتلیب نگاهی تازه به ادعاهای ارسطو، به‌ویژه آموزه‌های بسیار بدخواهانه از حد وسط دارد. او نشان می دهد که چگونه آنها یک اخلاق فضیلت برانگیز را تشکیل می دهند، اخلاقی که شایسته توسعه و پالایش است. بخش اول کتاب به ماهیت فضیلت و فضایل می پردازد که با آموزه حد وسط روشن شده است. بر اساس نتایج این تحلیل، بخش دوم ذهنیت انسان خوب و نوع جامعه ای را که به چنین فردی امکان شکوفایی را می دهد، توضیح می دهد.

ترجمه ماشینی : از زمان کشف مجدد خود در قرن سیزدهم، اخلاق نیکوماخوس ارسطو به عنوان الگوی اصلی اخلاق فلسفی در اندیشه اخلاقی غرب مطرح شده است. این مجموعه مقالات برای اولین بار به بررسی سنت قرون وسطایی تفسیر این اثر از پیدایش تا قرن پانزدهم می پردازد. این دوازده مقاله بر فضایل اخلاقی و فکری که اخلاق ارسطو حول آنها می چرخد متمرکز است و در بسیاری از موارد بحث فضایل در تفاسیر قرون وسطی را با بحث کلامی معاصر مقایسه می کند. مجموع این مقالات، روش‌های متنوع و شگفت‌انگیز خلاقانه‌ای را نشان می‌دهد که در آن روشنفکران قرون وسطایی در طول سه قرن، جریان‌های کاملاً متفاوتی از تفکر اخلاقی باستان و مسیحی را به منظور تدوین اخلاق فلسفی مناسب با زمان خود ترکیب کردند.

ترجمه ماشینی : تز بسیار جسورانه، گسترده و نامعلومی را در تاریخ فلسفه ارائه می‌کند: ارسطویی‌گرایی جنبشی مسلط بر چشم‌انداز فلسفی بریتانیا، به‌ویژه در زمینه منطق بود، و بقای طولانی داشت. آموزه های ارسطویی بریتانیا از نظر ماهیت به شدت تجربه گرایانه بودند، هم در نظریه دانش و هم در روش علمی. این شخصیت بر تحولات بیشتر در فلسفه بریتانیا در پایان قرن تأثیر گذاشت و در نهایت منجر به پیدایش چیزی شد که ما اکنون تجربه گرایی بریتانیایی می نامیم، که توسط فیلسوفانی مانند جان لاک، جورج برکلی و دیوید هیوم نشان داده می شود. فراتر از نقد آشکار و صریح فلسفه قدیم اسکولاستیک و ارسطویی که در قرن بیستم به خوبی توسط پژوهشگران شناخته شده است و به این تصور نادرست کمک کرده است که فلسفه مدرن اولیه به عنوان واکنشی به ارسطویی ظهور کرده است، تحقیق حاضر به بررسی آن می پردازد. تداوم، تحولات اولیه و تأثیر آموزه‌ها و اصطلاحات ارسطویی در منطق و معرفت‌شناسی به‌عنوان زمینه‌ای برای ظهور تجربه‌گرایی. این کتاب تأکید می‌کند که فلسفه تنها با «نام‌های بزرگ» تعریف نمی‌شود، بلکه نویسندگان فرعی نیز تعیین می‌کنند که محیط فکری را که نام‌های متعارف از آن سربرآورده‌اند، تعیین می‌کنند. این کتاب تک تک آثار منطقی منتشر شده را بین اواسط قرن شانزدهم تا پایان قرن هفدهم در نظر می‌گیرد و با تعدادی از نسخه‌های خطی باقی‌مانده آشنا بوده و از بهترین تحقیقات موجود در این زمینه به خوبی آگاه است. را