مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

مطابق استدلال مصالحه­ گرایان (تقلیل ­گرایان) در معرفت ­شناسی اختلاف نظر، اختلاف نظر با همتای معرفتی، به دلیل بروز تقارن معرفتی، منجر به کاهش (تقلیل) سطح اطمینان و توجیه باور مورد اختلاف­ می ­گردد. با این حال بسیاری از افراد مذهبی، منکر همتایی طرفین هستند. آنها به شواهد خصوصی و تجارب دینی­ ای ارجاع می ­دهند که به صورت شخصی در اختیار دارند و فرد مخالف شان آنها را در اختیار ندارد. بدین ترتیب، دینداران با اشاره به این شواهد و تجارب خصوصی، بروز تقارن معرفتی را انکار می­ کنند و چالشی را پیش­ روی مصالحه­ گرایان قرار می­ دهند. در این مقاله سعی می ­شود با اضافه‌کردن شرط ارایه «تبیین­ بدیل» به شروط متعارف همتای معرفتی، به این چالش پاسخ داده شود. ما ضمن اشاره به برخی از مزیت­ های پاسخ فوق، نشان خواهیم داد که تبیین بدیلِ مطلوبی که مورد انتظار مصالحه‌گرایان است، در اختلاف نظرهای دینی به راحتی قابل ارایه نیست.

ترجمه ماشینی: این کتاب به یک کار نظری در فلسفه دین مسیحی پرداخته و آن را در آیین بودا به کار می‌برد، بنابراین از بودیسم دفاع می‌کند و آن را در مقایسه با آن به خوبی ارائه می‌کند. فصل‌ها به بررسی این موضوع می‌پردازند که چگونه ادعاهای مسیحیت و بودیسم تراوادا بر تجربیات مردم استوار است، بنابراین این سؤال که حق با کدام مدعیان دانش دینی است، بر ارزش اثباتی آن تجربیات استوار است. این کتاب به بررسی عرفان و راه‌هایی برای درک آنچه در تجارب دینی می‌گذرد، می‌پردازد و به ما کمک می‌کند تا دریابیم که آیا آن زمینه‌های خوبی برای باور دینی است یا خیر. نویسنده استدلال می کند که زبان دینی هم در سنت مسیحی و هم در سنت بودایی به عنوان گفتمان واقعی قابل فهم است و بنابراین گزارش های تجربه عرفانی درست یا نادرست است. این کتاب ادعا می‌کند که آن تجربیات را می‌توان به شکلی ثمربخش به‌عنوان ادراکی در نظر گرفت و بنابراین، در غیاب شرایط شکست‌دهنده، زمینه‌های اولیه خوبی برای باور دینی هستند. این کار به بررسی شهادت مسیحی و بودایی می‌پردازد و اینکه چگونه احتمال خودفریبی، خودفریبی، تفصیل تخیلی و مواردی از این دست یک شرط شکست‌دهنده است. نشان داده شده است که این شکست‌دهنده در مورد بودایی نسبت به مورد مسیحی فضای کمتری برای عملیات دارد و بنابراین بودیسم تراوادا بهتر است. این اثر برای دانشجویان و دانش پژوهان فلسفه و فلسفه دین و علاقه مندان به مطالعه تجربیات دینی جذاب خواهد بود.

تنوع تجربه دینی از آثار برجسته ویلیام جیمز است. این کتاب شامل سخنرانی‌های ویرایش‌شده او در دانشگاه ادینبورا در اسکاتلند در سال‌های ۱۹۰۱ و ۱۹۰۲ است. همپوشی‌هایی بین این کتاب و کتاب پراگماتیسم (۱۹۰۷) وجود دارد.

ترجمه ماشینی: ویلیام جیمز در کتاب: «انواع تجربه دینی: مطالعه ای در طبیعت انسان (1902)» به بررسی نقش عرفان در توسعه دین می پردازد. جیمز استدلال می کند که ریشه همه ادیان دقیقاً تجربه حالات عرفانی آگاهی است. همانطور که خواهیم دید، اگرچه جیمز خود اعتراف می‌کند که ساختار روان‌شناختی‌اش او را از این تجربیات باز می‌دارد، تصدیق پیشرفت‌های عملی عرفان در ادیان نهادینه‌شده، واقعیت این حالت‌های آگاهی را نشان می‌دهد، موضعی که توسط پراگماتیسم جیمز پشتیبانی می‌شود. بنابراین، این مقاله نه تنها به بررسی ماهیت عرفان می پردازد، بلکه دیدگاه عمل گرایانه جیمز از دین را ارائه می دهد.

مسئلة پژوهش حاضر این است که راهکار حلّ مشکل سوگیری‌های شناختی در تجربة دینی مدرن چیست؟ با روش توصیفی‌ـ تحلیلی و با تحلیل اندیشه‌های نظریه‌پردازان حوزه‌های مرتبط با مسئله، به‌ویژه ویتگنشتاین، برای پاسخ به این سؤال از یک سو باید دانست که بین باور کلّی برآمده از متافیزیک دینی و باور شخصی ناشی از تجربة دینی رابطة تعاملی برقرار است و از سوی دیگر میان متافیزیک دینی و صورت حیات دینی رابطة تعاملی در کار است. در نتیجه، اگر تجربة دینی بر اساس صورت حیات خاص شخصِ تجربه‌گر و شخصِ مفسّر واکاوی نشود، می‌تواند موجب سوگیری‌های شناختی شود. بنابراین تفاسیر تجربة دینی مغایر صورت حیات می‌تواند برای خود تجربه‌گر از نظر اول شخص غیرشفاف و بی‌معنا باشد. همچنین، برای شخص مفسّر از نظر سوم شخص به نحوی بدعت‌آمیز شناخته شود.

ترجمه ماشینی : "لعنت شده برای جلال خدا": ویلیام جیمز و اثبات علمی فرهنگ پروتستان / دیوید ا. هالینگر -- عمل گرایی و "نظم غیبی" در واریته ها / وین پرادفوت -- تکه تکه شدن آگاهی و انواع تجربه دینی: ویلیام سهم جیمز در نظریه دین / آن تاوز -- انواع جیمز و سازه گرایی "جدید" / جروم برونر -- برخی ناسازگاری ها در انواع جیمز / ریچارد رورتی -- پیشرفت یک عمل گرا: انواع استراتژی های جیمز برای دفاع از دین / فیلیپ کیچر «علم دین» عنصر مهمی در تفسیر آثار ویلیام جیمز و در روش شناسی مطالعه دین است. وین پرودفوت، یک مرجع در پراگماتیسم و فلسفه دین و گروهی از همکاران از رشته‌های مختلف از جمله دین، فلسفه، روان‌شناسی و تاریخ، دیدگاه‌های نوآورانه‌ای را به کار جیمز می‌آورند.

پوزیتیویسم یا تجربه‌گرایی افراطی، نظام فلسفی و معرفت‌شناسی حسی است‌ که با ورود به گزاره‌های‌دینی و مابعدالطبیعی، آن­ها را فاقد واقعیت عینی و خارجی می‌داند. از نظر تجربه‌گرایان افراطی، انتظار معرفت‌بخشی، حقانیّت و اثبات گزاره­های دینی کاری بیهوده است. چنین برداشتی، بسیاری از حقایق عالم هستی همچون خدا، معاد، وحی، معجزه و روح را افسانه می‌پندارد. مقالۀ پیش‌رو، تفکر تجربه‌گرایی را با دلایل درون­دینی و برون­دینی و با رویکرد «توصیفی، تحلیلی و انتقادی»، بررسی و نقد نموده، بر این باور است‌ کسب حقایق علمی و معرفت­بخش تنها در حوزۀ رویکرد تجربی صِرف نیست، بلکه این رویکرد در محدودۀ حقایق طبیعی و مادّی ارزیابی و سنجش می‌گردد. از سوی دیگر، گزاره­های دینی و ماورایی از یک اتقان علمی به معنای عام و معرفت‌بخش برخوردار است ‌که حتی به طور قطعی می‌توان ادعا کرد حقانیت امور مادی و طبیعی، بهرۀ وجودی و معنایی خود را از حققیتی ماورایی به نام حقیقت هستی­بخش (خدا) کسب نموده است‌. قرآن‌کریم و روایات‌اسلامی نیز از طریق تعدیل روش‌تجربی به اثبات برخی گزاره­های ماورایی و در قالب روش تجربه‌گرایی اعتدالی یا تجربه‌گرایی شبه‌فلسفی یا شبه‌علمی می­پردازند.

ترجمه ماشینی : «علم دین» عنصر مهمی در تفسیر آثار ویلیام جیمز و در روش شناسی مطالعه دین است. وین پرودفوت، یک مرجع در پراگماتیسم و فلسفه دین و گروهی از همکاران از رشته‌های مختلف از جمله دین، فلسفه، روان‌شناسی و تاریخ، دیدگاه‌های نوآورانه‌ای را به کار جیمز می‌آورند. هر مشارکت کننده بر موضوع خاصی در انواع تجربیات دینی تمرکز می کند و پیشنهاد می کند که چگونه برخورد جیمز با آن موضوع می تواند مثمر ثمر واقع شود، گاهی اوقات با تجدید نظر یا بسط، در بحث های جاری درباره تجربه دینی.

ترجمه ماشینی : این اولین پاسخ عمده به چالش جدید علوم اعصاب به دین است. پاسخ‌های محدودی از دیدگاه صرفاً مسیحی وجود داشته است، اما این امر اشکال شرقی و غربی تجربه دینی را در نظر می‌گیرد. این فرض طبیعی غالب فرهنگ ما را به چالش می کشد، از جمله این ایده که ذهن یا با فعالیت مغز یکسان است یا محصول جانبی موقت آن است. همچنین دین را به عنوان نهادها و دین را به عنوان تجربه درونی متعالی مورد بحث قرار می دهد و شکلی از معنویت را برای امروز پیشنهاد می کند.