جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : فرانتس روزنزوایگ (1886-1929) امروزه به طور گسترده به عنوان یکی از اصیل ترین و چالش برانگیزترین چهره های به اصطلاح رنسانس اندیشه آلمانی-یهودی در دوره وایمار شناخته می شود. روزنزوایگ معمار نوعی منحصربه‌فرد الهیات وجودی و تأثیر مهمی بر فیلسوفانی مانند والتر بنجامین، مارتین بوبر، لئو اشتراوس و امانوئل لویناس، عمدتاً به‌عنوان «متفکر یهودی» یاد می‌شود، که اغلب به نادیده‌گرفتن اندیشه‌های او. دغدغه های فلسفی گسترده تر این کتاب با بریدن شکاف مصنوعی که خاطره‌ی آسیب‌زای ناسیونال سوسیالیسم بین فلسفه آلمان و یهودی ایجاد کرده است، می‌کوشد اندیشه روزنزوایگ را به افق فلسفی آلمانی که برای اولین بار در آن شکل گرفت بازگرداند. این اولین مطالعه انگلیسی زبان است که بدهی دائمی روزنزوایگ به نظریه سیاسی، نئوکانتی و فلسفه زندگی هگل را بررسی می کند. این کتاب همچنین خوانشی جدید و منظم از اثر اصلی روزنزوایگ، ستاره رستگاری، ارائه می‌کند. بیش از همه، این کتاب در صدد است تا پیوندی شگفت‌انگیز اما عمیق بین اندیشه روزنزوایگ و اندیشه معاصرش، فیلسوف آلمانی مارتین هایدگر را بررسی کند. گوردون با مقاومت در برابر عذرخواهی و محکومیت، پیشنهاد می‌کند که تعامل هایدگر با نازیسم نباید پیوند عمیق و از لحاظ فکری متقاعدکننده در سنت مشترک تفکر مدرن آلمانی و یهودی را پنهان کند. این کتاب که بحثی شفاف از دو متفکر به‌ویژه دشوار است، تلاشی شیوا برای ایجاد پل تمایز اجباری بین تفکر مدرن یهودی و تاریخ فلسفه مدرن آلمانی نشان می‌دهد - و نشان می‌دهد که چنین تمایزی بدون اعمال خشونت علیه هر دو نمی‌تواند حفظ شود.

ترجمه ماشینی : هدف این جلد بررسی تعدادی از نظریات مختلف درباره خود است که به صراحت در آثار دکارت، هیوم، کانت، ماکس استیرنر، هایدگر، سارتر و R.D. Laing بیان شده یا به طور ضمنی توسط آنها ارائه شده است. هفت نظریه پرداز به دو دسته تقسیم می شوند که نشان دهنده دو مکتب فکری کاملاً متفاوت هستند. گروه اول که شامل دکارت، هیوم، کانت، سارتر و اشتیرنر می‌شود، نشان‌دهنده سنتی است که از زمان دکارت بر فلسفه غرب تسلط داشته است و نویسنده استدلال می‌کند که اگرچه این پنج مورد از بسیاری جهات با هم تفاوت دارند، اما در رویکردهای معین و دوگانگی مشترک هستند که به لحاظ انتقادی. بر نظریات آنها در مورد خود تأثیر می گذارد. گروه دوم، که شامل هایدگر و لینگ است، نشان دهنده انحراف رادیکال از سنت و رد رویکرد مشترک اعضای آن و در نتیجه درک بسیار متفاوت از خودبودن است.

ترجمه ماشینی : از نظر مارتین هایدگر «سقوط» فلسفه به متافیزیک با افلاطون آغاز می شود. بنابراین، رابطه بین این دو فیلسوف برای درک هایدگر - و، شاید، حتی برای کل معقول بودن نقدهای پست مدرن از متافیزیک، حیاتی است. همچنین، همانطور که مقالات این جلد گواهی می‌دهند، بسیار پیچیده است و احتمالاً مبتنی بر درک مشکوکی از افلاطون است. همانطور که ویراستاران کاتالین پارتنی و تام راکمور بیان می کنند، یک راه ساده برای توصیف خوانش هایدگر از افلاطون ممکن است این باشد که بگوییم آنچه که به عنوان تلاش برای تصاحب افلاطون (و از طریق او بخش بزرگی از فلسفه غرب) آغاز شد، در نهایت به بیگانگی از افلاطون ختم شد. و فلسفه غرب نویسندگان این جلد اندیشه هایدگر را در رابطه با افلاطون قبل و بعد از «کهره» یا چرخش می دانند. با انجام این کار، آنها مسائل محوری مختلفی را در کتاب هستی و زمان هایدگر (1927) و پس از آن، و مسائل هرمنوتیک، حقیقت و زبان مطرح می کنند. نتیجه، تفسیری ظریف و چندوجهی از موضع هایدگر در سنت فلسفه، و نقش افلاطون در تعیین آن موضع است.

ترجمه ماشینی : مارتین هایدگر در دوره های اولیه سخنرانی خود علاقه ای پایدار به زندگی بشر نشان داد. او معتقد بود که زندگی انسان در عین حال که در حال زیستن است، اهمیت فلسفی دارد. زبان در حالی که صحبت می شود دارای اهمیت فلسفی است. در این کتاب، اسکات کمبل توسعه ایده هایدگر در مورد زندگی واقعی را از طریق علاقه او به تفکر یونانی و توجه آن به هستی دنبال می کند. او معتقد است که دغدغه‌های وجودی هایدگر در مورد زندگی انسان و دغدغه‌های هستی‌شناختی او درباره معنای هستی در مفهوم دازاین به‌عنوان وجود زندگی واقعی انسانی متبلور می‌شوند. کمپبل با تأکید بر جنبه های مثبت زندگی روزمره، زمینه های معنایی را که در زندگی نهفته است بررسی می کند. شدت زندگی متوسط و روزمره؛ بی واسطه بودن زمانی زندگی در مسیحیت اولیه؛ تعقیب هرمنوتیکی از خودبیگانگی زندگی؛ فضایی واقعی؛ موقتی کردن تاریخ در زندگی؛ غنای جهان؛ و واقعیت گفتار در افلاطون و ارسطو. او نشان می‌دهد که چگونه هایدگر شیوه‌ای برای درک زندگی انسان‌ها را پر از فریب، اما مملو از معنا و مملو از وحی و بصیرت نشان می‌دهد.

ترجمه ماشینی : هایدگر اغلب به دلیل غفلت ادعایی اش از مسائل عملی، به ویژه «ناتوانی» او در پیشنهاد یا بیان یک اخلاق یا سیاست مورد سرزنش قرار گرفته است. این کتاب به بررسی این موضوع می پردازد که تا چه حد می توان اندیشه هایدگر را به عنوان منبعی حیاتی برای فلسفه عملی و بیان یک اخلاق برای زمان ما خواند. محققان برجسته از سراسر جهان تمرکز مداوم و فشرده ای را بر اندیشه هایدگر در مورد پراکسیس ارائه می دهند و از طریق نقوشی مانند آزادی، امکان اخلاق، سیاست، مسئولیت، اجتماع، نیهیلیسم، تکنولوژی و اخلاق معاصر و غیره کار می کنند. در نهایت، این جلد با نمایش عملی بودن خود هستی، حواس عملی هستی شناسی و حواس هستی شناختی پراکسیس را آشکار می کند.

ترجمه ماشینی : کتاب حاضر تلاش می‌کند تا پرسش مربوط به فناوری و «ماهیت» آن در فلسفه مارتین هایدگر را روشن کند. با توجه به این موضوع، وظیفه اولیه ما شامل بررسی خاستگاه های فناوری مدرن است، که هایدگر آن را در «تجربه» اولیه هستی به عنوان cpvO'u توصیف می کند؛ همراه با آداب و رسوم انسانی که با این تجلی اولیه هستی رفتار می کند. ما در بخش اول، اساساً، اما نه منحصراً، به بعد ذهنی توجه می کنیم، و بدین وسیله به شیوه «پیشرفت» تاریخی هستی، یعنی خودنمایی دگرگون کننده آن، اجازه می دهیم در پس زمینه قرار گیرد. به نظر ما این رویه نه صرفاً با توجه به هدف ما به عنوان یک کل مناسب است، بلکه علاوه بر این، به موضوع مورد بحث پاسخ می دهد، زیرا وجود در پیشرفت خود اساساً خود پنهان است، که به نوبه خود «موضوع» را برجسته می کند. اتحاد با حالت‌های گوناگون «هستی موجودات» که «هستی» نامیده می‌شود. مطابق با تفسیر هایدگر از «متافیزیک»، نمی‌توان تردید داشت که خود هستی در تمام طول حضور تنها به‌عنوان غیبت باقی می‌ماند.

ترجمه ماشینی : لاکان بارت. یاکوبسون. هورکهایمر. آدورنو گادامر. ریکور. فوکو دلوز. دریدا. لیوتار. واتیمو کوفمن. و ایریگاری نیز بخشی از آن افق بیرونی فلسفه قاره ای هستند. با این حال، هدف این جلد، ایجاد آن فضا در هسته فلسفه قاره ای است - به ویژه در رابطه با کار هوسرل. هایدگر. و مرلوپونتی -- و حرکت به برخی از افق های مختلف آن. در بعضی موارد. این افق ها را تاریخ فلسفه تعیین می کند. در برخی دیگر با جهات جدیدتر در فلسفه معاصر. و در دیگران با شیوه های جایگزین فلسفه. افق ها همچنین در حوزه های متنوعی مانند معرفت شناسی و فلسفه علم ظاهر می شوند. متافیزیک روانشناسی فلسفی و زیبایی شناسی علاوه بر این. این محدودیت ها توسط روابط بین فلسفه و سایر رشته ها مانند روانشناسی تعیین می شود. نظریه ارتباطات و هنرها با این وجود، این کتاب حول هر یک از سه شخصیت اصلی در هسته پدیدارشناسی فلسفه قاره سازماندهی شده است. این دوازده مقاله تحقیقات مهمی را در مورد تحقیقات فعلی ارائه می‌کنند - آنها دامنه و مهارت‌های کار معاصر را در رابطه با هوسرل نشان می‌دهند. هایدگر. و مرلوپونتی. با این حال، آنها به خودی خود نشان دهنده پیشرفت در تحقیقات فلسفی هستند و به سختی تفسیرهای ساده ای بر این سه شکل هستند. هوسرل هایدگر. و مرلوپونتی متونی را تشکیل می دهند که بر اساس آنها پدیدارشناسی به مرزهای خود - و حتی فراتر از آن- کشیده می شود