این کتاب درباره اثبات صفات خبری برای خدواند بدون تاویل و به معنای ظاهری آن است. دیدگاهی که از صفاتیه متقدم و اهل حدیث آغاز و توسط ابن تیمیه بازخوانی و توسط سلف
... فیه معاصر و وهابیت تاکید و تثبیت گردید.
در طرف مقابل، امامیه، معتزله و اشاعره (متاخر)، آنهارا در غیر معنی ظاهری و لغوی بکار می برند.
از دیدگاه امامیه، اینگونه عبارات سمعی، به لحاظ هستی‌شناختی، صفت نبوده، و به لحاظ معناشناختی بر امر دیگری دلالت دارد. یعنی از هردو جنبه هستی شناختی و معناشناختی نفی می گردد.
در حالیکه از دیدگاه صفاتیه، این ها صفت بوده و از نظر هستی شناختی تثبیت می شود، و از حیث معناشناختی، برای گریز از افتادن به دام تشبیه (بلکه تجسیم) با نظریه تفویض (واگذاشتن معنا و مراد از این صفات، توقف و سکوت) توجیه می شود.
بیشتر