جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫پديده طلاق به عنوان مهمترين آفت و بلاي خانواده است. و به عنوان يك بحران حقيقي اجتماعي است كه پيامدهاي بس ناگواري را متوجه زوجين و فرزندان مي كند. طلاق در همه اديان مختلف وجود دارد. اما از آنجايي كه دين مقدس اسلام توجه ويژه اي به استحكام خانواده دارد براي جلوگيري از طلاق تدابيري را انديشيده است و احكام و شرایطی را وضع كرده است كه تا سر حد امكان موجبات طلاق را از بين ببرد ومانع وقوع طلاق شود كه اين شرایط عبارتند از: شرايط مطلِّق، شرایط مطلِّقه، شرایط وقوع طلاق ، شرایط صیغه طلاق . طلاق به دوقسم بدعت و سنت تقسیم می‌شودکه طلاق سنت به سه قسم بائن ، عدی و رجعی تقسیم می شود که هر کدام دارای شرایط خاصی می باشند. در اين رساله به بررسی و جهت گیری آیات طلاق از لحاظ فقهی و حقوقی پرداخته شده و پيامدهاي آن بررسي شده است، كه به خاطر گستردگي بحث ، مهمترين مباحث طلاق در دوبخش و یک خاتمه مورد بررسی قرار گرفته که بخش اول تحت عنوان کلیات است كه داراي دو فصل است. فصل اول: تاریخچه طلاق؛ فصل دوم: مفهوم شناسی. بخش دوم طلاق تحت عنوان آیات طلاق دارای پنج فصل می باشد که در فصل اول به تدبّر موضوعی طلاق و در فصل دوم به بررسی موجبات خاص و عام طلاق و در فصل سوم به شروط طلاق و در فصل چهارم به اقسام طلاق و در فصل پنجم به بررسی اقسام عده پرداخته شده است و در خاتمه خلاصه‌ای از رساله و فلوچارت آن ارائه شده است.

‫در اين تحقيق، مسأله عدالت اجتماعي و جايگاه آن در قرآن کريم، با روش توصيفي و تحليلي مورد بررسي قرار گرفته و بر اين فرضيه استوار است که قرآن توجه ويژه‌اي به عدالت اجتماعي داشته و راه‌کارهاي مشخصي براي نيل به آن ارائه کرده است. عدالت که در برابر ظلم به‌کار برده مي‌شود، به معناي آن است که حق هر کس داده شود و هر ذي‌حقي در جايگاه شايسته خود قرار گيرد. عدالت اجتماعي به سه نوع سياسي، اقتصادي و قضايي تقسيم مي‌گردد. قرآن برقراري عدالت اجتماعي را يکي از اهداف انبياء معرفي مي‌کند و درباره رعايت عدالت حتي نسبت به دشمنان، تأکيد مي‌نمايد. يکي از راه‌کارهاي بنيادي قرآن براي گسترش عدالت اجتماعي، وجود قانون صحيح و عادلانه است که ريشه در وحي الهي داشته و از مجراي حاکميت حاکمان الهي، يعني پيامبران، امامان معصوم، و خلفاي برحق و راستين ايشان اعمال گردد. همچنين اجراي قانون به آگاهي، تربيت و اصلاح افراد جامعه و کارگزاران حکومتي وابسته است که اين نيز از راه‌کارهاي ديگر عدالت اجتماعي است. ثمره چنين تربيتي، نظارت بر اجراي احکام در قالب نظارت دروني (تقوا) و نظارت بيروني (امر به‌معروف و نهي از منکر) به‌عنوان راه‌کار سوم است. راه‌کار ديگر، مراعات حقوق متقابل مردم و رهبري جامعه است. مردم بايد از رهبري اطاعت نموده و خيرخواه حکومت باشند. رهبر و حکومت هم بايد نسبت به امانت‌داري و مراعات حقوق برابر شهروندان، و نيز تربيت صحيح افراد جامعه تلاش نمايند. پس از برقراري عدالت اجتماعي، بزرگ‌ترين اثر آن در جامعه، امنيت عمومي است که مهم‌ترين شرط يک زندگي سالم است و قرآن کريم آن را از نعمت‌هاي بزرگ الهي دانسته است. اثر ديگر عدالت اجتماعي، رفاه و توسعه اقتصادي است. در اين زمينه، اسلام بر توزيع عادلانه ثروت و نيز عمران و آباداني زمين تأکيد نموده است. فراهم شدن زمينه رشد و تکامل اجتماعي از ديگر آثار عدالت اجتماعي خواهد بود.

---