جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫ارتباط گفتاري ميان‌فردي بر پايه اصول، استوار است. قرآن به عنوان يگانه رسانه‌ي وحياني دست‌نخورده، اين اصول را به مخاطبان خود معرّفي کرده و پيامبراسلام(ص) و پيشوايان شيعه آن‌ها را تبيين فرموده‌اند. محقّق با بهره‌مندي از آيات قرآن و روايات شيعه با مراجعه به تفاسير و کتب روايي و نيز يافته‌هاي علمي و تجربي حوزه‌ي ارتباطات، اهمّ اصول ياد‌شده را معرّفي کرده است. ابتدا به کلّیّاتي که پايه و نقاط اتّکاي بحث بودند، از قبيل: اهمّيت و ضرورت، پيشينه، قاعده‌مندي، فراگردي بودن و عناصر برقراري ارتباط گفتاري بر حسب ضرورت اشاره کرده و پس از بيان دلايلي در ضرورت کشف و معرّفي اصول برقراري ارتباط گفتاري بر پايه‌ي قرآن و حديث به معرّفي اصول مرتبط با هر يک از سه عنصر اصلي ارتباط گفتاري (پيام‌رسان، پيام و مخاطب) پرداخته است. آگاهي و احاطه‌ي پيام‌رسان بر سه مقوله‌ي پيام، مخاطب و محيط، زمينه‌ساز فزوني برآيند ارتباط مي‌گردد و درمقابل انتقال پيام از روي ناآگاهي ونيز عدم شناخت روحیّات، باورها، ارزش‌ها و حتّي جنسيت مخاطب و ناآشنايي به محيط، شرايط و فضاي برقراري ارتباط، موجب کاستي برآيند ارتباط مي‌شود. به علاوه پيام‌رسان، با ايمان و باور به پيام از انگيزه‌ي بالايي در پايداري بر انتقال آن بهره‌مند است و برخورداري از مهارت‌هاي گوناگون برقراري ارتباط از جمله مهارت‌هاي اقناع عقل، فطرت و احساس او را در انجام رسالت پيام‌رساني بيشتر به پيش مي‌برد. مخاطب براي پذيرش پيام، نيازمند شناسايي جوانب پيام دريافتي است؛ زيرا انسان عقلاً مسؤول يافته‌هاي خويش است. سعي در شناخت و درک صحيح پيام، در گام بعدي زمينه‌ي تجزيه و تحليل آن را بهتر فراهم مي‌کند. مخاطب پيام را از صافي باورها، ارزش‌ها و هنجارهاي مورد قبول خويش عبور داده و آن‌چه با خط‌کش او اندازه شود مي‌پذيرد. پيام به ‌راستي و صدق ارزش مي‌يابد. جامعه با صدق پيام‌ها به راستي و درستي زيور مي‌يابد. پيام‌هاي آشکار همواره مورد توجّه قرار گرفته و احتمال عمل به آن‌ها بيشتر است. محتواي پيام در پذيرش آن نقش تعيين کننده دارد. پيام‌هاي عقلاني، هدايتگر و اميدبخش همواره از سوي مخاطب تلقّي به قبول مي‌گردند. کليدواژه‌ها: ارتباط گفتاری، اصول ارتباط، فرایند ارتباط، پيام، پيام‌رسان، مخاطب، گفتار، انتقال معني، ازخورد پیام و محيط ارتباط.

‫در اين پايان نامه ابتلاء در قرآن و احاديث مورد بحث قرار گرفته و موضوعات زير بررسى است: ابتلاء به عنوان سنت جاويد الهى، انواع ابتلاء، آثار ابتلاء، ابتلاء عامل تكامل و پرورش استعداد و مظهر تلطف خداوند به مؤمنان، آثار تربيتى بلاها و شدايد مانند تقويت اراده و تهذيب نفس، به ياد آوردن نعمتهاى گذشته، هشدار و توجه دادن، ارتباط حوادث عمومى با حسنه، و سيئه بودن اعمال، رموز موفقيت در ابتلاء، بررسى تاريخ گذشتگان، استمداد از نيروى ايمان، يادآورى نعمات و توجه به پاداش ابتلاء.

‫در اين پاياننامه بيش از 25 هزار بيت از اشعار خاقانى و حديثها و آيههايى كه اين اشعار از آنها اثر پذيرفتهاند بررسى شده است. مراد از لفظ حديث در عنوان پاياننامه به مفهوم عام است كه شامل حديث، سنت، اثر، روايت و خبر است و حديثهاى موقوف، مرفوع، مقطوع را دربرمىگيرد. جلوههاى استخراج شده، به بيش از پانصد و اندى حديث است. لفظ قران در عنوان پاياننامه علاوه بر متن آيهها، مضامين تفاسير را نيز شامل مىشود كه در شعر خاقانى به بيش از هزار مورد از آنها اشاره دارد.

---

---