جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫بر اساس ادله موجود، تشيع در دوران حيات پيامبر صلي الله عليه و آله و سلم و بنا بر قولي، همگام با دعوت به شهادتين، شکل گرفته است. اندونزي از بزرگ‌ترين کشورهاي مسلمان محسوب مي‌شود. با اين حال، زمان و نحوه ورود تشيع به اندونزي، مورد اختلاف است. پژوهش حاضر در پنج فصل در پي آن است که ورود مذهب شيعه، به ويژه تشيع معاصر پس از پيروزي انقلاب اسلامي به کشور اندونزي را بررسي کند. نويسنده در بحث از آغاز تشيع در اندونزي، پس از نگاهي کلي به کشور اندونزي، سه ديدگاه را درباره ورود اسلام به اندونزي ارائه نموده است. شيعه در سوماترا، شيعه در جاوه، و آثار تاريخي و فرهنگي شيعه در اندونزي، از ديگر عناوين اين مبحث است. وي ورود اسلام به اندونزي را از ورود شيعه به اندونزي جدا نمي‌داند؛ زيرا مذهب شيعه، اولين اسلامي است که به اندونزي وارد شده است. شيعيان در سال 840 ميلادي، سلطنت اسلامي پرلاک را در سوماترا تأسيس کردند و پس از يک قرن، به خاطر درگيري آنان با سنّيان، قدرتشان از بين رفت. شيعيان قرامطه نيز در سوماتراي غربي، دوران شکوفايي را سپري نمودند. شيعيان در جزيره جاوه نيز مقام خود را تثبيت کردند که در اينجا نيز با سنيان در امر حکومت رقابت مي‌کردند. پس از چند قرن، فقط آثار تاريخي و فرهنگي شيعه، از جمله آداب و رسوم عاشورا در بنکگولو و برخي مناطق باقي ماند. مهم‌ترين عوامل تشکيل جمعيت شيعه در اندونزي، عبارت است از: وجود نسل سادات در اندونزي، وقوع انقلاب اسلامي ايران، و وجود دانش‌آموختگان اندونزيايي از حوزه قم. مرحوم علامه سيد حسين بن ابي بکر الحبشي، دکتر سيدعمر شهاب، سيد حسين شهاب، دکتر جلال‌الدين رحمت، حجت الاسلام و المسلمين حسن تونو و دکتر محسن حبيب، از شخصيت‌هاي برجسته شيعه معاصر اندونزي شمرده شده‌اند. نويسنده پس از اين، به معرفي سازمان‌ها، مؤسسه‌ها و نهادهاي اجتماعي-آموزشي پرداخته است.

‫جنبش سربداران يکي از جنبش هاي مذهبي در قلمرو وسيع حکومت ايلخانان مغول بود که ايدئولوژي تشيع در پيدايش آن تأثير زيادي داشت؛ بررسي نقش شيعه در مبارزه با مغولان و چگونگي تشکيل حکومت‌هاي شيعي سربداران از مهم‌ترين مسائل اين تحقيق مي‌باشد که با روش کتابخانه‌اي، و تجزيه و تحليل اطلاعات گردآوري شده، به انجام رسيده است. قيام سربداران نتيجه عوامل سياسي، اجتماعي، اقتصادي و مذهبي بود، که در ميان آن‌ها، جنبه مذهبي اين قيام، و اتکاي آن بر انديشه ديني شيعه، مهم‌ترين ويژگي و عامل آن بود. اين قيام توسط شيخ خليفه، و سپس شاگردش در ميان مردم گسترش يافته و سازماندهي شد، و عاقبت توسط شاخه نظامي آن جنبه عملي به‌خود گرفت، و اولين دولت شيعي پس از ايلخانان را به وجود آورد که بيش از نيم قرن به حکومت خود ادامه داد. در آن زمان، قيام سربداران الگويي مناسب براي نهضت‌هاي مشابه بود تا براي مبارزه با ظلم و ستم مغولان و سپس تيموريان به‌پا خيزند، و خيزشي عمومي را در مناطق مختلف سامان‌دهي کنند. به همين دليل، مرعشيان و سادات آل کيا، با توجه به ارتباطشان با سربداران، از اين نهضت تأثير پذيرفتند و جنبش عظيمي را در اين منطقه به‌وجود آوردند. نهضت سربداران علاوه بر خراسان، در کرمان و سمرقند نيز تأسيس گرديد، و با توجه به اشتراک اعتقادي که ميان آن‌ها و ساير شيعيان وجود داشت، با مناطق ديگري از جمله ماوراءالنهر، افغانستان و هرات نيز ارتباط فرهنگي برقرار نمودند. آن‌ها همچنين از حمايت علماي بزرگي مانند شهيد اول، فاضل مقداد و ابن فهد حلي برخوردار گشتند. با مهاجرت عده‌اي از سادات سبزوار به افغانستان، زمينه رشد تشيع در اين منطقه نيز به‌وجود آمد، و امروز نسبت برخي از سادات ساکن در قندهار و هزاره‌جات به اين سادات مهاجر مي‌رسد.

---