آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه ارائه تفسیری بدیع از نقد هیوم از دین، موضع او در مورد خداباوری و برداشت او از دین حقیقی است. فلسفه دين هيوم و ديدگاه‌هاي معرفت‌شناختي كلي وي و نيز نظريه اعتقادي او در زمينه تاريخي خود بررسي شده و با ديدگاه‌هاي بديل اصلي در فلسفه دين در قرن هفدهم و هيجدهم در تقابل قرار مي‌گيرد. تفسیر من به طور گسترده از محققانی پیروی می کند (از جمله گسکین، 1988؛ لیوینگستون، 1998؛ یودر، 2008؛ و ویلیس، 2015) که عبارات خداباوری تأییدی هیوم را به عنوان بیان صادقانه دیدگاه های او می دانند و در نتیجه هیوم را یک دین شناس غیرمسیحی خوانده اند. . با این حال، این پایان‌نامه از دیدگاهی متفاوت و ظریف‌تر در مورد خداباوری و دین هیوم نسبت به دیدگاه‌هایی که این محققان ارائه کرده‌اند، دفاع خواهد کرد. این پایان نامه موقعیت هیوم را در جهتی روشن از خداباوری حداقلی به دیدگاهی ناشناس و نامعین درباره خدا بازسازی می کند. با توجه به موضع او درباره خداباوری، دو دوره مختلف در زندگی فکری هیوم متمایز می شود: دوره اول، دوره حداقلی خداباوری او، از نامه ای از یک جنتلمن (1745) تا حدود 1776 امتداد دارد. دوم، دوره اگنوستیک/نامعین هیوم، در سال 1776 (یا اندکی قبل از آن) آغاز می شود. تفسیر کنایه آمیز-الحادی از هیوم نیز به تفصیل مورد انتقاد قرار گرفته است. متون عمده هیوم در مورد فلسفه دین در فصول جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد. تحلیل متنی دقیق از اظهارات خداباورانه هیوم نشان می دهد که او یک خداباور حداقلی بود (به استثنای سال 1776). من توضیحات احتمالی را ارائه خواهم داد که چگونه هیوم (در دوره خداباوری حداقلی قبل از 1776) صادقانه از یک طرف خداباوری حداقلی را پذیرفته و از طرف دیگر الهیات طبیعی را نقد می کند. این رساله برای بررسی ارتباط بین فلسفه دین هیوم و سایر حوزه های فلسفه او (از جمله معرفت شناسی و فلسفه اخلاق) و همچنین برای تکمیل تحلیل موضع متأخر او در مورد ادم گرایی، نقد احساسات گرایانه هیوم از دیدگاه خداوند را بررسی می کند. یک شخصیت اخلاقی و روان‌شناسی انسان‌مانند، و همچنین نقد او از ایده‌های انسان‌سازی 2 در دین، ارائه شده در تاریخ طبیعی دین. این پایان نامه همچنین چگونگی ارتباط جنبه های مختلف فلسفه هیوم - نظریه احساسات هیوم و احساسات گرایی او و همچنین فلسفه دین او به طور کلی - را توضیح می دهد. مطابق با این تز که موضع هیوم در مورد خداباوری از خداباوری به آگنوستیسم تبدیل شده است، تفسیر من از برداشت هیوم از دین واقعی با اندیشمندانی که به هیوم موضع ثابت و تغییرناپذیری در مورد خداباوری نسبت می دهند متفاوت است (مثلاً لیوینگستون، گسکین و یودر). . با تکیه بر بحث از نظریه عواطف هیوم و احساسات گرایی او، و همچنین نقد او از انسان گرایی، از تصویری از دین واقعی هیوم به عنوان تصویری متعالی، روشنفکرانه و رام شده از احساسات و تمایلات مذهبی دفاع می کنم که به ما در تنظیم و تنظیم و تنظیم آن کمک می کند.

ترجمه ماشینی: هدف این کتاب بررسی احتمالات و شکاکیت استقرایی دیوید هیوم است. هیوم برای دیدگاه شکاکانه ای که از استنتاج استقرایی داشت، تنها یک استدلال ارائه کرد. این استدلال تنها موضوع این کتاب است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. بخش اول نکاتی را در مورد احتمال ارائه می کند. بخش دوم استدلال هیوم برای شکاکیت استقرایی را مشخص می کند. در نهایت، بخش سوم استدلال هیوم برای شکاکیت استقرایی را ارزیابی می کند.

ترجمه ماشینی : اندیشه اخلاقی جوزف باتلر و عقل گرایی اخلاقی ساموئل کلارک و پیروانش، جان بالگوی و ریچارد پرایس، غالباً در نتیجه این موارد متمایز می شوند: (الف) روش تجربی باتلر (مثلاً کید، استورجن). (ب) تأکید باتلر بر عشق به خود در «گذر ساعت خنک» (مانند پریچارد، مک فرسون). (ج) وجدان باتلر، جایی که بر اساس خوانشی نئوکانتی، باتلر با انتقال حسی از «تأیید بازتابی» کانتی از کلارکی ها پیشی گرفت (مثلاً، کورسگارد، داروال). انتقادات نئوکانتی از کلارکی ها در (ج) با (د) انتقادات فرانسیس هاچسون و دیوید هیوم از کلارکی ها سازگار است. (ه) انتقادات مدرن از شهودگرایی عقلانی که از هاچسون و هیوم پیروی می کنند (مانند مکی، وارناک). و (f) این ادعا که کلارکی ها در «نظریه قانون طبیعی پس از بازسازی» موقعیت ناآرامی داشتند (به عنوان مثال، بیزر، فینیس). (د)-(ه) بنابراین پایه تمایز بین باتلر و کلارکی ها در (a)-(c)، جایی که کلارکی ها، بر خلاف باتلر، به دلیل بازنمایی حقیقت اخلاقی به عنوان ادراک منفعل و بدیهی از بالقوه مورد انتقاد قرار می گیرند. حقایق غیر جالب این مطالعه با این استدلال که وجدان باتلر و کلارک بیش از یک مرجع دارد به (الف) - (ف) پاسخ می‌دهد. به طوری که وجدان به معنای تجربه فرد از قضاوت خود و قضاوت خداوند و نظم اخلاقی عقلانی بود. در نتیجه نظریه مشترک وجدان، باتلر و کلارکین نظریه یکسانی در مورد رشد اخلاقی داشتند: کارگزاران اخلاقی زمانی بالغ می‌شوند که از اطاعت از وجدان تنها بر اساس یکی از مراجع وجدان، به اطاعت از وجدان حرکت می‌کنند، زیرا انجام این کار رضایت هر یک است

ترجمه ماشینی: این مطالعه به بررسی نقش تاریخ در نوشته‌های دئیست‌های انگلیسی می‌پردازد، گروهی از جنجال‌گرایان مذهبی دگردوکس که از ربع پایانی قرن هفدهم تا اواسط قرن هجدهم فعال بودند. منابع اصلی آن آثار منتشر شده دئیست ها و مخالفان آنها است، اما در صورت امکان از منابع خطی نیز استفاده می کند. همه دئیست‌ها انگلیسی نبودند (یکی ایرلندی و دیگری از ولز بود)، اما اصطلاح «دئیست‌های انگلیسی» به این دلیل به کار رفته است که اکثر دئیست‌ها انگلیسی بودند و به‌طور عمده در انگلستان و به زبان انگلیسی منتشر می‌شدند. این نشان می دهد که دئیست ها نه تنها با مخالفان ارتدوکس خود در مورد محتوای تاریخ مقدس، بلکه در مورد رابطه بین حقیقت دینی و شواهد تاریخی نیز اختلاف نظر داشتند. فصل 1 درهم تنیدگی الهیات و تاریخ را در مسیحیت اولیه توضیح می دهد، اینکه چگونه ارتباط بین آنها توسط مسیحیان اولیه مدرن درک شد و چگونه تحولات در آموزش ارتدکس زمینه را برای ظهور دئیسم در دهه های پایانی قرن هفدهم فراهم کرد. هر یک از سه فصل زیر به خط استدلال متفاوتی اختصاص دارد که دئیست ها علیه عقاید ارتدکس به کار می بردند. فصل 2 این استدلال را بررسی می کند که برخی گزاره ها بی معنی هستند، و بنابراین، بدون توجه به شواهد تاریخی که بتوان از آنها حمایت کرد، درست یا نادرست نبود، همانطور که توسط جان تولاند و آنتونی کالینز استفاده شد. فصل 3 این استدلال را نشان می‌دهد که اعمالی که در تاریخ مقدس به خدا نسبت داده می‌شود ممکن است شایستگی خوبی‌های او را نداشته باشند، از اولین مجموعه سخنرانی‌های بویل ساموئل کلارک شروع شد و سپس در نوشته‌های توماس چوب، متیو تیندال، توماس مورگان و ویلیام واربرتون پیش رفت. فصل 4 افول مقوله دانش معین در نیمه دوم قرن هفدهم، ظهور نظریه احتمالات، و تأثیر این تحولات بر دیدگاه دئیست ها در مورد قابل اعتماد بودن شواهد تاریخی را ترسیم می کند. فصل 5 یک مطالعه موردی است که گفتار آنتونی کالینز درباره مبانی و دلایل دین مسیحیت (1724) را در پرتو یافته‌های فصل‌های قبلی می‌خواند. سرانجام، کدا چشم اندازی از وضعیت بحث در دهه های میانی قرن هجدهم با تمرکز بر کار چهار نویسنده: پیتر آنت، دیوید هیوم، کانیرز میدلتون و ادوارد گیبون ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی: نظریه اخلاقی هیوم مهمترین کمک به بحث پایدار در میان اخلاق گرایان بریتانیایی در قرون 17 و 18 بود. متن کلاسیک جی. ال. مکی این بحث را بررسی می کند و مقدمه ای عالی برای برخی از مشکلات اصلی فلسفه اخلاق ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : توجه هیوم به دین را ارجاعات او به دین در سراسر آثارش نشان می دهد. در واقع، او در تاریخ طبیعی ادعا می کند که "هر تحقیقی که به دین مربوط می شود، از اهمیت بالایی برخوردار است." مفسران اغلب علاقه هیوم به دین را نظری تلقی کرده اند، به گونه ای که گویی او در درجه اول به دنبال اثبات حقیقت یا نادرستی دین بوده است. با این حال، او در مقالات و تاریخ انگلستان اشاره می کند که اختلافات بر سر اشکال و عقاید مذهبی «بیهوده» و «کاملاً پوچ» است. این یک سؤال واضح را مطرح می کند: اگر اختلاف نظر در مورد دین "بیهوده" و "بیهوده" است، پس چرا تحقیق در مورد دین از "بیشترین اهمیت" برخوردار است؟ پاسخ هیوم ماهیت سیاسی دارد. او در تاریخ می‌گوید: «دین هرگز نمی‌تواند یک نقطه عواقب کوچک در حکومت مدنی تلقی شود». او در آنجا توجه ما را به اختلافات مذهبی نه بر اساس مبانی نظری مجزا، بلکه «تنها تا جایی که بر صلح و نظم جامعه مدنی تأثیر می گذارد» جلب می کند. این پایان نامه استدلال می کند که راه نزدیک شدن هیوم به دین از طریق درک او از رابطه دین و زندگی سیاسی است، یعنی از طریق «الهیات سیاسی» او. برای نشان دادن جنبه های مختلف مشکل سیاسی دین، هر یک از چهار فصل این پایان نامه بر تحلیل متنی یک اثر خاص متمرکز است: رساله ای از طبیعت انسان، تاریخ طبیعی دین، گفتگوهای مربوط به دین طبیعی، و تاریخ انگلستان. . یافته‌های این پایان‌نامه نشان می‌دهد که نقد هیوم از ادیان مختلف به تأثیر آن‌ها بر آزادی و ثبات جامعه مربوط می‌شود. پایان نامه همچنین نشان می دهد که «درمان» هیوم برای تأثیرات ظالمانه و بی ثبات کننده دین، حذف آن از جامعه نیست، بلکه محدود کردن تأثیرات منفی اجتماعی آن است. هیوم معتقد است که آموزش مدنی سکولار، «حکومت خوب»، مذهب دولتی، پیشرفت هنر و علوم، و رفاه مادی، اتکای مردم به دین را در مسائل اخلاقی، فرهنگی و سیاسی محدود می‌کند. آموزش دینی بدبینانه، به ویژه، در درمان هیوم نقش اساسی دارد، زیرا نظرات و عادات باید شکل گیرد تا مردم به مسائل دینی به عنوان ثانویه (یا حتی خصمانه) برای آرامش جامعه نگاه کنند.

ترجمه ماشینی: گفتگوهای مربوط به دین طبیعی -- گفتگوهای هیوم در مورد شر / استنلی توئیمن -- بیرون رفتن از پنجره: نظری در مورد توئیمن / جان دبلیو دیویس -- نظرات توئیمن و دیویس / جورج ناتان -- تفسیری بر "هیوم در مورد شر" پروفسور توئیمن / P.S. وادیا.

ترجمه ماشینی: ..''. عظمت ادبی و فلسفی دیالوگ‌ها را به گونه‌ای تثبیت می‌کند که حتی صمیمی‌ترین تحسین‌کنندگان آن قبلاً قادر به انجام آن نبوده‌اند.» - ترنس پنلهوم در این خوانش پر جنب و جوش دیوید هیوم از دیالوگ های مربوط به دین طبیعی، ویلیام لاد سشنز هرمنوتیک درونی پیچیده ای را آشکار می کند که شکل، ساختار و معنای جدیدی به اثر می دهد. سشنز با پیوند دادن موقعیت‌ها، شخصیت، سبک و کنش به مفاهیم فلسفی ارائه شده، معنایی را در خود اثر می‌یابد و توجه را به پیوندهای درونی بین طرح، شخصیت، بلاغت و فلسفه جلب می‌کند. نتیجه از مشغله اصلی تفسیرهای قبلی، یعنی تلاش برای تعیین اینکه کدام یک از شخصیت های اصلی برای هیوم صحبت می کند، اجتناب می کند. سشنز با تمرکز بر مسائلی که قبلاً درباره تقوا و الهیات کشف نشده بود، سؤالات مهمی را در فلسفه دین مطرح می کند - ماهیت دین واقعی چیست، بین الهیات و تقوا چه رابطه ای وجود دارد، و چگونه باید فعالانه با خدا تعامل کنیم؟