آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

گفتگوها در باب دین طبیعی (به انگلیسی: Dialogues Concerning Natural Religion) اثری فلسفی نوشته دیوید هیوم فیلسوف اسکاتلندی است. کتاب شامل مکالمات یا گفتگوهای میان سه شخصیت خیالی به نام‌های دمه‌آ مدافع دین وحیانی، کلئانت نماینده دین طبیعی و فیلون شکاک است. اگرچه هر سه قبول دارند که خدا وجود دارد، درباره طبیعت خدا، ویژگی‌هایش و اینکه چگونه (یا آیا اصلاً) بشر قادر به شناخت خدا هست اختلاف عمده دارند. در مکالمات، شخصیت‌های هیوم درباره چند مورد از براهین اثبات خدا و براهینی که مدافعان‌اش معتقدند از طریق‌ها آنها می‌توان سرشت خدا را شناخت بحث می‌کنند. برخی از موضوع‌های مورد بحث، برهان نظم است، که در آن هیوم از تشبیه خانه استفاده می‌کند، و همچنین برهان شر و اینکه آیا در جهان بیشتر رنج یا خوبی وجود دارد. هیوم، نوشتن مکالمات را در سال ۱۷۷۰ آغاز کرد، ولی تا ۱۷۷۶، اندکی پیش از درگذشت‌اش کتاب را تکمیل نکرد. این کتاب تا حدودی بر اساس طبیعت خدایان سیسرون نوشته شده‌است. مکالمات در سال ۱۷۷۹ پس از مرگ نویسنده بدون نام نویسنده یا نام ناشر آن منتشر شد.

ترجمه ماشینی: خلاصه: دیوید هیوم بزرگترین و همچنین یکی از تحریک آمیزترین فیلسوفانی است که به زبان انگلیسی نوشته است. هیچ فیلسوفی به دلیل بررسی دقیق، انتقادی و عمیقاً درک زمینه های اعتقاد به قدرت های الهی و گزارش های شکاکانه اش از علل و پیامدهای اعتقاد دینی، که به قوی ترین شکل در گفتگوهای مربوط به دین طبیعی و تاریخ طبیعی دین بیان شده است، مهم نیست. گفتگوها می پرسند که آیا اعتقاد به خدا را می توان از ماهیت جهان استنباط کرد یا حتی با آنچه ما در مورد جهان می دانیم مطابقت دارد. تاریخ طبیعی دین به بررسی منشأ اعتقاد می پردازد و توسعه را از شرک بی ضرر به توحید جزمی دنبال می کند. آنها با هم مهیب ترین حمله به عقلانیت اعتقادات دینی را تشکیل می دهند که توسط یک فیلسوف انجام شده است. این نسخه همچنین شامل بخش یازدهم تحقیق در مورد درک انسانی و نامه ای در مورد گفتگوها، و همچنین دستگاه انتقادی مفید و چکیده هایی از متون اصلی است که این امکان را فراهم می کند. خواننده برای پیدا کردن یا جابجایی موضوعات کلیدی

ترجمه ماشینی: تاریخ طبیعی دین هیوم با گفتگوهای او در مورد دین طبیعی ممکن است به نشانه آغاز فلسفه دین برگزار شود. متنی نه چندان واضح که فناوری مدرن را به تصویر می‌کشد - در واقع در زمان خودش شک‌آمیز و خراب‌کننده تلقی می‌شد - تاریخ طبیعی به‌طور قابل‌توجهی نشان‌دهنده توسعه تفکر دینی است و سهم فلسفی درخشانی در تفسیر دین است.

ترجمه ماشینی: این جلد نام های "نازک" و "کامپندیو" را همزمان به دست می آورد. به شیوه معمول آکسفورد، این نه تنها شامل متن اصلی و یادداشت‌های مدرن است، بلکه مجموعه‌ای از پیوست‌های مرتبط دیگر، از جمله چکیده‌ای از «رساله طبیعت انسان»، مقاله‌ای درباره «روح» که برای تحقیق در نظر گرفته شده بود، اما منتشر شده است. بعداً، دیالوگ‌های پس از مرگ در مورد موضوع، گزیده‌هایی از نامه‌های هیوم که به تحقیق می‌پردازد، زندگی‌نامه کوتاهی که در سال مرگ هیوم منتشر شد، و واژه‌نامه‌ها و فهرست‌های متعدد. به نظر می رسد هیوم از انتشار خود در چنین عصر نابالغی از تحقیق پشیمان شده است، که در ابتدا فروش خوبی نداشت و اتهامات خطرناک بی خدایی را به همراه داشت. در واقع، اتهام بی‌خدایی هنوز هم در اروپای معاصر می‌تواند کشنده باشد، و هیوم همیشه به طور غیرمستقیم به این موضوع نزدیک می‌شود، از جمله تصدیق‌های پیش‌فرض از یک خالق، با کار جسورانه‌تر او به‌صورت جداگانه به‌عنوان مقاله‌های ناشناس یا پس از مرگ منتشر می‌شود. با این وجود، کارهای اولیه او در سال‌های بعد طرفدارانی پیدا کرد و در نهایت او را از نظر مالی مستقل کرد. دستاورد بنیادین این اثر باید مورد قوی فلسفی آن برای تجربه گرایی به عنوان پایه و اساس همه دانش جهان باشد که ارزش نامگذاری را دارد. "وقتی کتابخانه‌ها را زیر پا می‌گذاریم، با متقاعد شدن به این اصول، چه خرابکاری باید انجام دهیم؟ برای مثال، اگر جلدی از الوهیت یا متافیزیک مکتبی را در دست بگیریم، اجازه دهید بپرسیم: "آیا حاوی استدلال انتزاعی در مورد کمیت یا کمیت است؟ شماره؟نه. نه. سپس آن را به آتش بسپارید. زیرا چیزی جز سفسطه و توهم نمی تواند داشته باشد." هیوم این قضاوت را بر مبنایی قرار می دهد که غیرقابل انکار به نظر می رسد. ما از علیت چه می دانیم جز تعمیم روابط ضروری که از تجربه جمع آوری شده است؟ هیچ چیز. ما از ویژگی های ذاتی چه می دانیم. در مورد اشیایی که می توان با عقل محض و بدون مشاهده آنها به آنها پی برد؟ او می‌توانست با علم غیرمستقیم و تخصصی امروزی سر و کار داشته باشد، جایی که ذره‌ای در یک شتاب‌دهنده اغلب نمایشی صرف روی نمایشگر رایانه است؟ در مورد معجزات، که او آنها را رد می کند، زیرا هرگز به اندازه کافی در تمام تجربیات بشری شهادت داده نشده است - اگرچه، توجه داشته باشید، او اصولاً توانایی آنها را رد نمی کند. توانایی نه، منظور او این است که هیچ شهادتی برای اطمینان از وقوع معجزه کافی نیست. معجزه نیاز به شهادت انسانی دارد که قابل خطا است. باور به شکست شهادت آسانتر از شکست قوانین طبیعت است، از این رو هیچ شهادتی برای نشان دادن معجزه کافی نیست مگر اینکه دروغ بودن شهادت معجزه گرتر از خود واقعه باشد. تقریرات هیوم در قرن هجدهم خوانش متن او را کمی دشوارتر از فیلسوفان انگلیسی زبان مدرن یا فیلسوفان باستانی می کند، اما هیوم مسلماً بزرگترین فیلسوف زبان انگلیسی است. عقاید و دوستی او بر آدام اسمیت تأثیر گذاشت و او یکی از چهره های کلیدی روشنگری اسکاتلند است. هرکسی که به تفکر روشنگری، معرفت شناسی، اومانیسم یا الحاد علاقه مند است، باید خود را با این اثر آشنا کند.

ترجمه ماشینی: تحقیقی در مورد اصول اخلاقی (EPM) کتابی نوشته دیوید هیوم فیلسوف روشنگری اسکاتلندی است. در آن، هیوم (از جمله موارد دیگر) استدلال می کند که پایه های اخلاق بر احساسات نهفته است، نه عقل. یک تحقیق در مورد اصول اخلاقی، تحقیقی است که پس از تحقیق در مورد درک انسانی (EHU) انجام می شود. بنابراین، اغلب به عنوان "پرسش دوم" نامیده می شود. در اصل در سال 1751، سه سال پس از اولین تحقیق منتشر شد. هیوم برای اولین بار اخلاق را در رساله ای از طبیعت انسان (در کتاب 3 - "اخلاق") مورد بحث قرار می دهد. او بعداً ایده‌هایی را که در تحقیق دوم خود در آنجا مطرح کرد استخراج کرد و توضیح داد. هیوم در اثر کوتاه خودزندگی نامه خود، زندگی خود من (1776) بیان می کند که دومین تحقیق او «از همه نوشته های من، تاریخی، فلسفی یا ادبی، بی نظیر بهترین است».

ترجمه ماشینی: دیوید هیوم به طور گسترده به عنوان بزرگترین فیلسوفی که به زبان انگلیسی نوشته است شناخته می شود. رساله او در باب طبیعت انسان یکی از مهمترین آثار فلسفه اخلاق است که تا کنون نوشته شده است. هیوم در مورد اخلاق معرفی و ارزیابی می کند * زندگی هیوم و پیشینه رساله * عقاید و متن در رساله * اهمیت مداوم هیوم برای فلسفه

ترجمه ماشینی: بنابراین، ماده و روح به همان اندازه ناشناخته هستند و ما نمی‌توانیم تعیین کنیم که چه خصوصیاتی در یکی یا دیگری وجود دارد. آنها همچنین به ما می آموزند که درباره هیچ علت یا معلولی نمی توان درباره هیچ چیز تصمیم گرفت، و اینکه تجربه تنها منبع قضاوت های ما در این ماهیت است، ما نمی توانیم از هیچ اصل دیگری بدانیم که آیا ماده، با ساختار یا ترتیبش، ممکن است علت فکر

این مقاله می‌کوشد با اشاره به جایگاه برهان نظم آن را تعریف نموده و پس از ذکر اقسام نظم و اشکالاتی که نسبت به این برهان مطرح نموده‌اند تأمل نموده و پاسخ آنها را به بررسی بنشیند.

اثبات و شناخت خداوند به عنوان یگانه منبعی هستی بخش که جهان و تمامی‌پدیده‌های آن از رحمت بی منتهای او پدید آمده و وجود پیدا کرده است، راه‌های مختلفی دارد. از جمله راه‌هایی که ما را به‌این هدف می‌رساند، راه تحقیق و مشاهده در مظاهر جهانی است که ما در آن زندگی می‌کنیم. با توجه به راه‌های خداشناسی، براهین و ادله اثبات وجود خدا و صفات او تعالی نیز ارایه شده است. از جمله‌این براهین یکی برهان نظم است که برگرفته از مطالعه و تحقیق در اشیاء و پدیده‌های منظم وسازگار، عالم هستی است.برهان نظم یکی از راه‌های عام فهم و عامه پسند اثبات وجود خداوند و اوصاف کمالیه او همچون علم و حکمت و قدرت است. آنچه مهم است این است که هرچه زمان مگذرد و هرچه علم پیشرفت می‌کند و هرچه دستاوردهای علمی‌پیچیدگی های عالم و پدیده‌های آنرا کشف می‌کند، ضرورت و اهمیت این برهان به عنوان ساده‌ترین راه و هموارترین راه خداشناسی جایگاه خود را بیش از گذشته نشان می‌دهد. از طرف دیگر توجه خاصی را که قرآن کریم به تجربه و مطالعه دقیق پدیده‌های طبیعی و تجربی نموده می‌تواند اهمیت این برهان را برای ما روشن و واضح بسازد. بنا بر اهمیتی که‌این برهان در حوزه خداشناسی دارد، این تحقیق با روش توصیفی، تحلیلی دنبال آن است که جایگاه برهان نظم را به عنوان یکی از بهترین براهین اثبات وجود خداوند و قدرت و حکمت و علم بی پایان او، تبیین کند و نیز به نقد و بررسی یکی از مهم‌ترین اشکالاتی که به‌این برهان صورت گرفته(اشکال دیوید هیوم فیلسوف تجربه‌گرای انگلیسی) بپردازد.