مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: دایره المعارف مسیحیت باستان هشت قرن کلیسای مسیحی را پوشش می دهد و شامل 3220 مدخل توسط تیمی متشکل از 266 محقق از 26 کشور است که نشان دهنده انواع سنت های مسیحی است. این رشته از زمینه هایی مانند باستان شناسی، هنر و معماری، زندگی نامه، مطالعات فرهنگی، کلیسای شناسی، جغرافیا، تاریخ، فلسفه و الهیات استفاده می کند. این دایره المعارف سه جلدی پوشش بی نظیر و جامعی از مردم، مکان ها و ایده های مسیحیت باستان ارائه می دهد. پوشش دایره المعارف A-to-Z از «هارون (شکل نگاری)» تا «زوسیموس، پاپ» و از نظر زمانی از خاستگاه مسیحیت تا Bede (متوفی 735) در غرب و جان دمشقی (متوفی حدود 749) در شرق یونان، با تأکید دقیق بر چهار قرن اول تاریخ مسیحیت. این نسخه با افزودن بیش از 500 مقاله جدید (اضافه شده به نسخه ایتالیایی یا انگلیسی فعلی)، از جمله 30 مقاله منحصر به نسخه IVP، نسخه های قبلی ایتالیایی و انگلیسی زبان را به روز می کند و گسترش می دهد. ارجاعات متقابل گسترده، کاوش در مقالات مرتبط را آسان می کند، و کتابشناسی های مفید، از جمله منابع اولیه (متون، نسخه های انتقادی، ترجمه ها) و منابع ثانویه کلیدی (کتاب ها و مقالات مجلات)، دسترسی به جدیدترین پژوهش های عمیق در رشته های بی شمار را فراهم می کند. از مطالعه دایره المعارف جدید مسیحیت باستان IVP (2014) از Nuovo dizionario patristico e di antichita cristiane (2006-2008) ترجمه شده است، که توسط Institutum Patriisticum Augustinianum، پیشروترین مرکز جهان برای مطالعات پاتریستی، به سرپرستی پروفسور آنجلو دیارد تهیه شده است. دایره المعارف کلیسای اولیه در سال 1992 (انتشارات دانشگاه آکسفورد / جیمز کلارک) را به شدت به روز می کند و گسترش می دهد.

ترجمه ماشینی: بین آخرالزمان و اشاتون به بررسی الهیات سیستماتیک هنری دو لوباک، اس جی، یکی از مهم‌ترین الهی‌دانان کاتولیک قرن بیستم می‌پردازد. در حالی که بسیاری از کارهای اخیر در مورد دو لوباک بر مناقشات پیرامون الهیات ماوراء الطبیعه تمرکز دارد، بین آخرالزمان و اشاتون استدلال می‌کند که آخرت‌شناسی کلید پروژه الهیاتی دو لوباک است و برای درک الهیات نوین، گروهی از الهی‌دانانی که د لوباک با آنها همکاری می‌کنند، حیاتی است. لوباک مرتبط بود. در آن زمان، مناقشات درون کاتولیک ها پیرامون الهیات نو به عنوان بخشی از یک نگرانی گسترده تر در مورد از دست دادن امر ابدی در اروپای قرن بیستم به وجود آمد. اشغال فرانسه توسط آلمان در جنگ جهانی دوم زمینه ای برای تجدید تفکر آخرالزمانی و آخرت شناختی در میان کاتولیک های فرانسوی بود. Theologie nouvelle بحثی را در مورد معنای "پایان" ایجاد کرد که برای درک شکاف های الهیاتی، معنوی و سیاسی در دوره پس از جنگ بسیار مهم بود. پس از جنگ جهانی دوم، نوشته های دو لوباک به طور فزاینده ای بر الهیات تاریخ و آخرت شناسی متمرکز شد. کار حاضر تمرکز را به این جنبه اغلب نادیده گرفته شده از کار دو لوباک بازمی گرداند. درباره نویسنده جوزف اس. فلیپر استادیار الهیات در دانشگاه بلارمین در لوئیزویل، کنتاکی است. او دوره فوق دکترا را در دانشگاه ویسکانسین-میلواکی به پایان رساند و دریافت کننده بورسیه بنیاد فورد بود. آخرین انتشار او مقاله "رنج به عنوان شکوه در هانس اورس فون بالتاسار و جیمز کون" در مجله سمپوزیوم الهیات کاتولیک سیاه (2013) است.

معجزه (Miracle) در عرف عام بر حوادثی شگفت‌آور، فوق قدرت بشری، خارج از جریان عادی طبیعت و حوادث فراطبیعی اطلاق می‌شود. در مسیحیت معجزات عیسی را بینه‌هایی برای تأیید ماهیت الهی او می‌دانند و بنا به قول پولوس قدیس یکی از معجزه‌های مسیحی (رستاخیز) آن اندازه ضروری است که دین مسیحیت بدون آن ناممکن می‌شود؛ از این رو بررسی برهان معجزه برای دین پژوهان حائز اهمیت است. نوشتار پیش رو با روش کتابخانه‌ای و به شیوه‌ی توصیفی - تحلیلی به بررسی روایت‌های جدید برهان مسیحی اثبات وجود خدا از راه معجزه می‌پردازد؛ روایت قدیم از راه معجزه‌ها با اشکالات هیوم، مک کینون و فلو به چالش کشیده شده است. در برابر این اشکالات إلاهیدانان دو موضع را برگزیدند: گروهی مانند تیلیش و هالند، تلاش کردند که معجزه را از مفهوم اصلی آن خارج ساخته و با ارائه‌ی تعریفی جدید از معجزه، آن را قابل دفاع نمایند. 2. گروهی نیز مانند سویین برن با پذیرفتن تعریف سنتی معجزه با چینش استدلالاتی، در مقام پاسخگویی به اشکالات وارده بر این برهان قرار گرفته و تلاش کردند تا حمل حکم قدیمی - عدم امکان معجزه- را بر این موضوع - معجزه- ممتنع سازند. در مقام ارزیابی بین این دو موضع باید گفت که إلاهیدانانی که به بازسازی استدلال‌های برهان معجزه پرداخته‌اند، رویکردی معقولانه‌تر دارند؛ چرا که گروه اول، معجزه را به مثابه یک برهان، از برهانی بودن خود خارج می‌سازند و اگر نگوییم مرتکب مغالطه‌ی عدول از تعریف شده‌اند در نهایت، کارشان به نفی معجزه و یا به تقلیل گرایی می‌انجامد. اما موضع گروه دوم افزون برآنکه تقریر معجزه را از صورت برهانی خارج نمی‌کند، همچنان کارکرد آن را برای جامعه خداناباوران حفظ می‌کند.

سوال اصلی مشترک در اسلام و مسیحیت آن است که ارتباط خدا با بشر در دوره پسامسیح و پسانبی چگونه می‌باشد و محتوای این پیوند پاسخ گوی چه نیازی است و چه اموری را شکل می‌دهد. آنچه هدف گذاری برای شناخت‌یابی دقیق به این مسئله را فراهم می سازد، نخست بررسی سرآغاز آموزه تحدیث و چیستی مفهومی آن و تفسیر صورت یافته از چگونگی پیوند آن با سایر آموزه ها بویژه خاتمیت در دستگاه معرفتی روایات و اندیشه شارحان می باشد، حرکت در این مسیر زمینه گام نهادن دقیق در تبیین فرآیند و تحلیل کارکرد تحدیث را شکل می دهد. اهمیت این بررسی از آن روست که در اسلام و بویژه در نگاه اعتراضی به ادعای تحدیث در دوره ختم نبوت، همسانی جایگاه امامت با نبوت باطن تفکر امامیه پنداشته شد و تفاوت نهادن در نام، تنها ره زنی برای فرار از اشکالات، القاء گردید؛ این در حالی است که میراث روایی امامیه چنین انگاره ای را بر نمی تابد. در سوی دیگر تحدیث در آموزه‌های اهل سنت هر چند بازتاب مناسبی داشته، اما کمتر می‌توان نگاهی نقادانه به خوانش اسلام سنی از این آموزه را در میان کلمات اندیشوران رصد کرد. حاصل کنکاش در منابع اولیه و اصیل و شکل دهی به خانواده روایات و گزارش ها نشان می‌دهد، تحدیث آموزه ای مشترک در میان معارف اسلام شیعی و اسلام سنی است. در خوانش شیعی، تحقق تحدیث به استمرار ارتباط فرشتگان با جانشینان پیامبر(صل الله علیهم) در دوره خاتمیت در مسیر شکل دهی به مراحل برتر هدایت انجام می‌یابد. این پیوند(ارتباط فرشته با محدث) هرگز در اندیشه پیشوایان امامیه به معنای دریافت تکمیلی شریعت یا احکامی نو تلقی نشده است و در حقیقت به تکامل روحی و معنوی فردی و جمعی امت معطوف می‌باشد، که از آن می‌توان به دستگیری تکاملی معرفتی و معنوی یاد کرد. نگاشته حاضر در اثبات این گزاره افزون بر مباحث تاریخ کلامی، به طرح مباحث لغوی، تفسیری، رجالی، حدیثی و کلامی پرداخته است. این در حالی است که در معارف روایی اهل سنت تبیین دقیقی از ماهیت و کارکرد این آموزه ارائه نشده است و اندیشوران آن سامان، کارکرد این آموزه را به القاء تکمیلی شریعت و الهام احکامِ مسائل مستحدثه سوق داده اند و در حقیقت جایگاه مناسبی را برای آن در پیوند با خاتمیت نگزیده‌اند. مسیحیت نیز که ریشه ها و اندیشه‌های اساسی آن در مسیر تاریخ تکامل یافته، خلاء نداشتن منبعی مستقل و همچنین تقریری بدون خدشه از آن منبع نانوشته در زمانه مسیح را با نقش دهی پررنگ به روح القدس در قالب الهام به نویسندگان عهد جدید و حجیت سنت کلیسا و عصمت سخنان پاپ، پاسخ گفته است.در مجموع مقارنه خوانش شیعی و سنی از آموزه تحدیث افزون بر تأکید تفاوت‌هایی در ماهیت و فرآیند تحدیث، بر تمایز کارکرد آن در منظومه تفکر و اندیشه این دو مکتب اصرار می‌ورزد. ترابط تحدیث در اسلام و فیض مسیحی از وجود دغدغه ای مشترک در خوانش سنی و نگاه مسیحی در دوره پسا مسیح و پسا نبی پرده بر می‌دارد، مسئله ای که در نظام تفکر شیعی با پذیرش نصب و نص الهی نسبت به جانشینان نبی از پیش چاره جویی و افزون بر انتقال کامل شریعت به اوصیاء رسول خدا(صل الله علیه و آله و سلم) و مرجعیت علمی و دینی ایشان، نیازهای معنوی در مسیر رشد اسلامی با تدارک جایگاه و نهاد امامت، پاسخ داده شده است. کلمات کلیدی: تحدیث، هدایت، امامت، فیض، وحی، الهام، خاتمیت، روح القدس، فرشته.

دین‌ها از عناصر مهم شکل‌دهنده‌ی فرهنگ ملتها در طول تاریخ بوده‌اند و آشنایی با آنها در واقع آشنایی با بخشی مهم از فرهنگ و تاریخ فرهنگی بشریت است. کتاب‌های این مجموعه دانستنی‌هایی مفید و ضروری درباره‌ی اعتقادات دینی ملل و اقوام مختلف جهان به دست می‌دهند و پس از شرح گذشته‌ی تاریخی ادیان مختلف، وضع کنونی هر دین و پیروان آن را نیز بررسی می‌کنند. هر کتاب به وجوه و ابعاد گوناگون یکی از ادیان جهان می‌پردازد و تعالیم، روایات، تشکیلات و مناسک و شعایر آن را توصیف می‌کند. بخشی از کتاب حاضر به وضعیت دین مسیح در برخورد با مدرنیته و عصر پسامدرن می‌پردازد و مسایل مربوط به گسترش مسیحیت در جهان را بررسی می‌کند.