جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: اسکاتولوژی جوزف راتزینگر که در ابتدا در سال 1988 به زبان انگلیسی منتشر شد، همچنان به عنوان یک متن پیشرو در مورد "آخرین چیزها" - بهشت ​​و جهنم، برزخ و داوری، مرگ و جاودانگی روح - شناخته شده است. این ویرایش دوم بسیار مورد انتظار شامل مقدمه جدیدی از جوزف راتزینگر/پاپ بندیکت شانزدهم و مکمل کتابشناسی توسط الهیدان پیتر آ. کازارلا است. آخرت شناسی چشم انداز متعادلی از آموزه را در مرکز اعتقاد مسیحی ارائه می دهد - ایمان کلیسا به زندگی ابدی. جوزف راتزینگر با تشخیص وظیفه آخرت شناسی معاصر این است که "ازدواج دیدگاه ها، به گونه ای که فرد و جامعه، حال و آینده، در وحدت آنها دیده شوند"، ژوزف راتزینگر تاکید اخیر بر الهیات امید به آینده را با عناصر سنتی تر دکترین. کتاب او ثابت کرده است که به همان اندازه که به موقع است بی زمان است.

ترجمه ماشینی: مرکز وحدت‌بخش کتاب نیکلاس جی. هیلی، تحلیلی است، در گفتگو با متافیزیک توماس آکویناس، از درک بالتاسار از قیاس وجود. این بحث از قیاس با تفسیری از آخرت شناسی سه گانه بالتاسار شکل می گیرد. هیلی نشان می‌دهد که شکل نهایی پایان، و در نتیجه معیار تمام آنچه که مراد از معاد شناسی است، در هدیه عشای ربانی و پنوماتیک مسیح از خود داده شده است - هدیه‌ای که به طور همزمان راز زندگی تثلیثی خدا را آشکار می‌کند و مسیح را قادر می‌سازد بازگشت به پدر در ارتباط با کل خلقت.

ترجمه ماشینی: این کتاب مجموعه‌ای از فیلسوفان و متکلمان مشهور جهان را گرد هم می‌آورد تا راه‌هایی را که از طریق آنها تجدید حیات اندیشه معادشناسی در الهیات معاصر و ارتباط مداوم پدیدارشناسی در فلسفه می‌تواند یکدیگر را روشن کند، بررسی کند. این متن از طریق مجموعه‌ای از تحلیل‌های پدیدارشناختی مفاهیم کلیدی آخرت‌شناسی و خوانش‌های دقیق در برخی از چهره‌های کلیدی هر دو رشته، نشان می‌دهد که پدیدارشناسی و آخرت‌شناسی را نمی‌توان بدون یکدیگر به طور کامل درک کرد: بدون آخرت‌شناسی، پدیدارشناسی اخلاقی و آینده‌ای را توسعه نمی‌داد. جنبه هایی که امروز آن را مشخص می کند. بدون پدیدارشناسی، آخرت شناسی در حاشیه گفتمان جدی الهیاتی باقی می ماند. در این مسیر، مضامین متنوعی مانند زمان، مرگ، پاروسیا و تماس دوباره بررسی و تعریف می شوند. این کتاب حاوی مطالب جدیدی از ژان ایو لاکوست، کلود رومانو، ریچارد کرنی، کوین هارت و دیگران است، خواندن این کتاب برای هر کسی که علاقه مند به تلاقی فلسفه و الهیات معاصر است ضروری است.

ترجمه ماشینی: بین آخرالزمان و اشاتون به بررسی الهیات سیستماتیک هنری دو لوباک، اس جی، یکی از مهم‌ترین الهی‌دانان کاتولیک قرن بیستم می‌پردازد. در حالی که بسیاری از کارهای اخیر در مورد دو لوباک بر مناقشات پیرامون الهیات ماوراء الطبیعه تمرکز دارد، بین آخرالزمان و اشاتون استدلال می‌کند که آخرت‌شناسی کلید پروژه الهیاتی دو لوباک است و برای درک الهیات نوین، گروهی از الهی‌دانانی که د لوباک با آنها همکاری می‌کنند، حیاتی است. لوباک مرتبط بود. در آن زمان، مناقشات درون کاتولیک ها پیرامون الهیات نو به عنوان بخشی از یک نگرانی گسترده تر در مورد از دست دادن امر ابدی در اروپای قرن بیستم به وجود آمد. اشغال فرانسه توسط آلمان در جنگ جهانی دوم زمینه ای برای تجدید تفکر آخرالزمانی و آخرت شناختی در میان کاتولیک های فرانسوی بود. Theologie nouvelle بحثی را در مورد معنای "پایان" ایجاد کرد که برای درک شکاف های الهیاتی، معنوی و سیاسی در دوره پس از جنگ بسیار مهم بود. پس از جنگ جهانی دوم، نوشته های دو لوباک به طور فزاینده ای بر الهیات تاریخ و آخرت شناسی متمرکز شد. کار حاضر تمرکز را به این جنبه اغلب نادیده گرفته شده از کار دو لوباک بازمی گرداند. درباره نویسنده جوزف اس. فلیپر استادیار الهیات در دانشگاه بلارمین در لوئیزویل، کنتاکی است. او دوره فوق دکترا را در دانشگاه ویسکانسین-میلواکی به پایان رساند و دریافت کننده بورسیه بنیاد فورد بود. آخرین انتشار او مقاله "رنج به عنوان شکوه در هانس اورس فون بالتاسار و جیمز کون" در مجله سمپوزیوم الهیات کاتولیک سیاه (2013) است.

ترجمه ماشینی: این کتاب راهنمای منحصر به فرد، یک نمای کلی پیچیده و علمی از پیشرفته ترین افکار در مورد ایده زندگی پس از مرگ ارائه می دهد. پوشش جامع آن تفکر تاریخی، مذهبی، فلسفی و علمی را در بر می گیرد. کتاب راهنمای زندگی پس از مرگ پالگریو که با مروری بر تفکر باستانی درباره این موضوع شروع می‌شود، به تفصیل انسجام فلسفی مفاهیم سنتی اصلی ماهیت زندگی پس از مرگ از جمله بهشت، جهنم، برزخ و تولد دوباره را بررسی می‌کند. علاوه بر این (و شکستن مفاهیم سنتی) جدیدترین پیشرفت های هیجان انگیز - مدل های دیجیتال - را نیز بررسی می کند. بخش‌های بعدی شامل تجزیه و تحلیل گزارش‌های متافیزیکی مختلف است که ممکن است زندگی پس از مرگ را معنا کند (از جمله دوگانگی ماده، دوگانگی نوظهور و ماتریالیسم) و علم تجربیات نزدیک به مرگ و همچنین پیوندهای بین روان‌شناسی انسان و نگرش ما به زندگی پس از مرگ.

مرگ اندیشی، از دل مشغولی های دیرپای آدمی و همچنین اندیشمندان معاصر ازجمله پل تیلیش به شمار می آید. که البته آرای او به جهت غلبة دیدگاه اگزیستانسیالیستی وی در این مسئله، رنگ و بوی نسبتاً متفاوتی می یابد. به طور کلی مسئلة آخرت برای وی معنایی متعالی تر از معنای مصطلح حادثه واپسین دارد که آن عبارت است از استعلای آفرینش در پرتو حیات ابدی. ابدیت در اندیشة وی، امری نیست که در آینده به آن دست یابیم بلکه اکنون و در حیطة کامل هستی حضور دارد. تیلیش بنا بر رویة خود که به کاربردن برهان بر مسئلة خدا را عین نفی آن می داند، با نقد سه رویکرد تناسخ، بینابین و برزخ در اثبات معاد، با بیان رابطة زمان و ابدیت و تبیین حیات الهی و با پیونددادن حیات ابدی موجودات با حیات الهی، جاودانگی موجودات را به اثبات می رساند. همچنین روشن خواهد شد که تبیینی که تیلیش از معاد ارائه می دهد از عناصر موجود در معاد دینی، همچون بهشت و جهنم، حادثة واپسین، و معاد جسمانی، خالی بوده و با معاد دینی در تعارض است، همچنین محذورات و پیامدهای ناخوشایندی نیز به دنبال دارد

فهم نظریه نجات و منجی در آیین زرتشتی و به خصوص در گات های زرتشت، از جمله موضوعاتی است که اوستاشناسان و زرتشت شناسان را همچنان به خود مشغول داشته است. فهم رایج آن است که گرچه باور به آمدن رهاننده یا رهانندگان آخرالزمانی بیشتر ساخته و پرداخته دوره های متاخر مربوط به اوستای جدید است، لیکن در خود گات های زرتشت نیز می توان معنای رهانندگی را از مفهوم «سوشیانت» برداشت کرد. این نوشتار بر آن است که حتی اگر برخی بندهای گات ها ناظر به آموزش و انتظار زرتشت نسبت به آمدن چهره ای نجات بخش در آینده باشند، مفهوم سوشیانت صرفا و یا عمدتا معنایی فرجام شناختی ندارد. به همین نسبت، آموزه «فرش» کردن (= نوسازی یا خرم ساختن هستی) در گات های زرتشت معادل فرجام شناسی، که آن نیز به نوبه خود ریشه در گات ها دارد، نیست. بنابر این، همان گونه که آموزه «فرش» کردن گات ها در اوستای جدید به فرجام شناسی تفسیر شد و واژه «فرشکرد» پدید یافت، مفهوم سوشیانت نیز از معنای اولیه ناظر به مزداپرستان سود رساننده و نوسازنده هستی به معنای رهاننده (ها) ی آخرالزمانی تحول پذیرفت، گو اینکه تحول معنایی مزبور به کمک مفاهیم و باورهایی از خود گات ها صورت گرفته باشد. سوشیانت ها، مطابق گات ها، مزداپرستان نمونه ای همچون خود زرتشت هستند که تلاش دارند با همکاری یکدیگر و با اهورا مزدا همیشه به جهان سود برسانند و آن را «فرش» سازند. البته عملیات سودرسانندگی به هستی و نوسازی جهان توسط اشاباوران (= پیروان اشا / راستی) در یک نقطه پایانی با غلبه آنان بر دروندگان (پیروان دروج / دروغ) به اتمام و اکمال می رسد. این آموزه، گرچه می تواند با آموزه فرجام شناسی و حتی باور به آمدن کسی چون زرتشت تلاقی پیدا کند، عین و معادل آن ها نیست. سوشیانت ها سود رسانندگان به هستی هستند و شمار آنان به شمار همه اشوان یا اشاباوران.