مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

موسوعة مصطلحات الإمام فخرالدين الرازي كتابى است كه در آن اصطلحات کتاب‌هاى تفسيرى، فلسفى و حكمى امام فخر رازى توسط دكتر سميع دغيم جمع‌آورى گرديده و به چاپ رسيده است.در بخشى از كتاب مؤلف اصطلحات را به زبان عربى و انگليسى نيز ترجمه كرده و آورده است. در اين كتاب كوشش گرديده تا از آثار فخر رازى اصطلاح‌يابى شده و جمع‌آورى گردد اين كار به همراه توضيحاتى كه فخر در آثار خويش راجع به آن اصطلاحات بيان كرده مى‌باشد.

کتاب حاضر که به «نقض تاسیس التقدیس» نیز معنون است، نقد ابن تیمیه و سلفیه بر کتاب «اساس التقدیس» فخر رازی است. کتاب اساس التقدیس فخر رازی ردیه اشاعره متاخر بر دیدگاه اهل حدیث و صفاتیه متقدم و کتاب توحید ابن خزیمه است. کتاب حاضر توسط دولت عربستان در 10 جلد منتشر گردیده است. ابن تیمیه در این کتاب، ضمن تصریح به کتاب اساس التقدیس رازی، از وی به عنوان "امام متاخران از «المتجهمة المتکلمین»"، یعنی پیشوای اخیر متکلمان جهمی و طرفداران جهمیه، یاد می کند. بنابر این، کتاب حاضر، تقابل دیدگاه سلفیه معاصر، با اشاعره معاصر است.

«شرح المصطلحات الكلامية» به همت گروه كلام و فلسفه بنياد پژوهش‌ هاى اسلامى آستان قدس رضوى تدوين و در سال 1415 ق منتشر شده است. اگرچه تأليف دائرة المعارف‌ ها سابقه‌ اى كهن دارد اما در عصر حاضر با توجه به تخصصى شدن علوم و مراجعه به «دائرة المعارف‌ هاى تخصصى» اين نياز بيشتر احساس مى‌ شود به گونه‌ اى كه غير متخصص براى آگاهى از فكر يا اصطلاح خاص و منشا تطورات آن، چاره‌ اى جز مراجعه به آنها ندارد. در جهت رفع اين نياز گروهى شكل گرفت و با تشكيل هيئت علمى، تدوين كتاب فوق را در اولويت كارى خود قرار داد. در اين كار عظيم تمامى آثار قرون سوم تا سيزدهم هجرى بررسى و اصطلاحات و الفاظ متداول علم كلام از مصادر مختلف با آراء و مشارب گوناگون گردآورى و ارائه گرديد. از مهمترین اهدافی که با مطالعه‌ معجم حاصل می‌ شود عبارتند از: ۱- آشنایی با مفاهیم علم کلام از طریق مصطلحات کلامی ۲- ملاحظه آراء و نظرات مختلف کلامی در خصوص یک اصطلاح ۳- مشاهده نمو و تطورات یک اصطلاح و آنچه در طول زمان به آن اضافه شده است ۴- آشنایی با مصادر اصلی و فرعی کلامی

تلخيص المحصل، تلخيص و تحليل انتقادى كتاب «محصل أفكار المتقدمين و المتأخرين» امام فخر رازى مى‌باشد. كتاب المحصل مورد اهتمام علمايى؛ همچون قطب‌الدين مصرى (شاگرد فخر رازى)، نجم‌الدين دبيران كاتبى قزوينى، ابن كمونه، ابن خلدون، عصام السفراينى، ابى حامد شبلى و خواجه نصير طوسى بوده است، چنانكه بر اين كتاب شرح و حاشيه نوشته‌اند. خواجه نصيرالدين طوسى در مقدمۀ كتاب علت تأليف كتاب را اين‌گونه بيان مى‌كند: «در اين زمان از كتب اصولى كه بين مردم متداول است، جز كتاب محصل كتابى در دست نيست و آن نيز برخلاف نامش؛ مشتمل بر غث و سمين بسيار مى‌باشد. خواستم كه آن را از زوائد خالى و مهذب نمايم و آنچه بحث در آن واجب است، ذكر كنم. اگرچه عده‌اى از افاضل بر اين كتاب شروحى نوشته‌اند و براى توضيح و تبيين مطالب آن جهد و كوشش فراوانى كرده‌اند، ليكن هيچ يك چنانكه بايد موفق نگشته و از عهدۀ آن چنانكه قاعدۀ انصاف است، برنيامده‌اند». در نام اين كتاب اختلاف است، چنانكه ابن شاكر در كتاب فوات الوفيات از آن به تلخيص في علم الكلام نام مى‌برد و قاضى نورالله در مجالس المومنين شرح المحصل ناميده و صاحب كشف الحجب و الاستار تلخيص المحصل خوانده است. و در نزد اكثر علماء به نقد المحصل مشهور است. خواجه از تأليف اين كتاب در سال 669ق فارغ گشته و آن را به علاءالدين عطاملك جوينى اهداء مى‌كند. كتاب به طور كلى به چهار ركن و هر ركن گاه به اقسام و مسائلى تقسيم مى‌شود كه در ذيل مى‌آيد: الركن الاول في المقدمات: مؤلف در اين ركن 3 مقدمه بيان مى‌كند. مقدمۀ اول در بيان علوم بديهيه و مباحث مربوط به آن مى‌باشد. مقدمۀ دوم در موردنظر و احكام آن مى‌باشد. در مقدمۀ سوم مؤلف به دليل و اقسام آن مى‌پردازد. او دليل را به ادلۀ نقليه و عقليه و مركب از اين دو تقسيم مى‌كند و استدلال را تقسيم مى‌كند به قياس، استقراء و تمثيل. سپس در توضيح هر يك از آنها و اين كه كدام يك از آنها افادۀ علم مى‌كند، سخن مى‌گويد. الركن الثانى في تقسيم المعلومات: مؤلف حول موجودات، معدوم و حال بحث مى‌كند. او موجودات را در تقسيمى به واجب و ممكن تقسيم كرده و خواص واجب لذاته و ممكن لذاته را طى مسائلى بيان مى‌كند. او در تقسيمى ديگر موجودات را به قديم و محدث تقسيم كرده و محدث را به عرض و جوهر تقسيم مى‌كند. او اعراض را به دو قسمت اصلى تقسيم مى‌كند: الاعراض في غير الحى و الاعراض التى لا يتصف بها غير الحى و هر كدام از اين دو را هم به اقسامى ديگر تقسيم كرده و احكام هر يك از آنها و احكام كلى اعراض را بيان مى‌كند. او اجسام را به جواهر فلكيه و عنصريه و مركبات تقسيم مى‌كند و ملائكه و جن را از جواهر مجرده مى‌داند. و در خاتمۀ اين ركن بحث مى‌كند، از احكام موجودات كه عبارت است از مباحث وحدت و كثرت و علت و معلول. الركن الثالث في الالهيات: مؤلف مباحث الهيات را به چهار قسم تقسيم مى‌كند. قسم اول در بيان ذات خداوند و اثبات وجود بارى تعالى مى‌باشد. در قسم دوم ابتداء بحث مى‌كند، از صفات سلبيه خداوند عز و جل، سپس در مورد صفات ثبوتيه او سخن مى‌گويد. در قسم ثالث مؤلف بحث مى‌كند، از افعال خداوند و از قضاء و قدر و اثبات مى‌كند، حسن و قبح عقلى را و اين كه خداوند عادل است. در قسم رابع از اسماء بارى تعالى بحث مى‌كند. الركن الرابع في السمعيات: مؤلف بعضى از مباحث اعتقادى را از سمعيات شمرده و در چهار قسم آنها را بيان كرده است(البته بايد توجه داشت كه تقسيم‌بندى ابواب كتاب از فخر رازى است). القسم الاول في النبوات: مؤلف در اين مبحث از معجزات و فوائد بعثت، ضرورت نبوت، عصمت انبياء(ع) و افضليت انبياء از ملائكة بحث مى‌كند. القسم الثانى في المعاد: در اين مبحث از معاد، نفس، تناسخ، وعد و وعيد بحث مى‌شود. القسم الثالث في الاسماء و الاحكام: مؤلف در اين مبحث از ايمان و كفر و مسائل مربوط به اين دو بحث مى‌كند. القسم الرابع في الامامة: مؤلف در اين مبحث ابتداء اقوال فرق مختلف را حول وجوب امامت بيان كرده، سپس فرق مختلف شيعه را به اماميه، كيسانيه، زيديه و غلاة تقسيم كرده و عقائد آنها را بيان مى‌كند. او فرق مختلف كيسانيه و زيديه را شمرده و عقائد هر يك از آنها را بيان مى‌كند و در پايان مبحثى را اختصاص مى‌دهد به مذهب اماميه و شرح عقائد و اثبات حقانيت آن.