مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

صفات الهی، تحلیلی جذاب از خدای یهودیت، مسیحیت و اسلام از منظر الهیات عقلانی.

کتاب «از خدا هست تا خدا نیست» سیر تحول فکری «آنتونی فلو»، فیلسوف ملحدی که در دهه پایانی عمرش به خدا معتقد شد را به تصویر می کشد. «آنتونی نیوتن فلو» در سال ۱۹۲۳ متولد و در سن ۱۵ سالگی ملحد شد. او یکی از فیلسوفان برجسته معاصر به شمار می آید که دو دوره فکری خدا ناباوری و خداباوری را تجربه کرد. او تا سال ۲۰۰۴ میلادی ملحد بود و پس از آن به خداباوری رسید. فلو می گفت که پس از عمری کاوش در علم و فلسفه به خدا می رسد و خدایی را در زندگی خود می بیند که جدی تر و عمیق تر از خدای افراد عادی است. این موضع از آن بابت مهم است که فلو از مخالفان سرسخت دینداری و خدا بود و در کتاب معروف و جنجال برانگیزش در سال ۱۹۵۵ با عنوان «الهیات و خطا» و همچنین در ۲۸ کتاب بعدی، تقریباً به عدم وجود خدا حکم رانده و با بسیاری از آموزه های دینی و معنوی به مخالفت برخاسته بود. این اثر را دارای دو بخش است: بخش نخست به نقد و بررسی نظریات فلسفی فلو درباره الحاد و استدلال های او برای اثبات الحاد می پردازد. فلو تا سال ۲۰۰۴ ملحد بود و آثار بسیاری در اثبات الحاد نگاشت، اما او در این سال به خدا معتقد شد و آخرین کتابش با عنوان «خدا هست» شامل دیدگاه های خداباورانه را به رشته تحریر درآورد که بخش دوم این اثر، ترجمه همین کتاب را شامل می شود. انتخاب عنوان «از خدا هست تا خدا نیست» برای این کتاب اشاره به دو عنوان متقدم و متأخر کتاب های فلو است و در نقد و بررسی دیدگاه های الحادی این اندیشمند از روش تحلیل فلسفی استفاده شده است، زیرا او استدلال هایش را تنها با روش فلسفی ارایه می کرد، بنابراین باید با استفاده از همین روش به نقد این دیدگاه ها پرداخت.

ترجمه ماشینی: صفات الهی مفهوم سنتی خداباوری خدا را به عنوان کامل ترین موجود ممکن بررسی می کند و از صفات اصلی الهی که از این درک سرچشمه می گیرد -شخصیت، تعالی، وجود، همه جا حضور، دانایی مطلق، قدرت مطلق، خیر کامل، وحدت، سادگی و ضرورت بحث می کند. این استدلال می‌کند که تصور زمان‌گرا از خدا بر اساس الاهیات کامل بودن باید بر تصور زمان‌گرا ترجیح داده شود، اما اگر اینطور باشد که خدای موقت وجود داشته باشد تا خدای موقت، او همچنان وجود دارد. «به اندازه کافی عالی» که بتوان آن را خدای خداباوری به حساب آورد.

ترجمه ماشینی: «روی به تجربه» یکی از مشخصه های الهیات کاتولیک معاصر بوده است. اما اگرچه امروزه تقریباً در تمام جنبش‌های الهیات اصلی به عاملی حیاتی تبدیل شده است، مشکلات عمده هم در تعریف و هم در استفاده از آن باقی مانده است. تئولوژیست دونالد گلپی بر طیف وسیعی از الاهیات مدرن تمرکز می کند: مسیح شناسی عهد جدید ادوارد شیلبیککس، الهیات رهایی بخش آمریکای لاتین، الهیات فرآیندی، و تومیسم متعالی و غیره. در تمام این موارد، چرخش به تجربه نتایج منفی برای الهیات به همراه داشته است، زیرا سازه‌های تجربه آن‌ها به اندازه کافی تجربه اجتماعی معمولی انسانی و تبدیل فیض آن تجربه توسط ایمان مسیحی را توضیح نمی‌دهند. نویسنده با استفاده از پیشنهادهای چارلز پیرس و جوزیا رویس، ساختاری جدید و بهتر از «چرخش به تجربه» را که ماهیت سه گانه، واقع گرایانه و اجتماعی است، استدلال می کند. چرخش به تجربه در الهیات معاصر کتاب راهنمای محکمی است که زمینه اجتماعی الهیات را توضیح می دهد: چگونه کلمات و تجربه ارزش ها را در جامعه بیان می کنند. چگونه می توان "خدا" را برای عصر مدرن بیان کرد. چگونه به «بازیابی» زبانی زبان دست یابیم. اهمیت تجربه در الهیات امروزی چیست؟ این اثر پیشگامانه یک مشارکت علمی مهیج است که برای کتابخانه‌های همه کسانی که با الهیات همگام هستند، مورد استقبال قرار خواهد گرفت.

ترجمه ماشینی: ولف کروتکه، مفسر برجسته الهیات کارل بارت و دیتریش بونهفر، اهمیت مداوم این دو الهی‌دان را برای ایمان و زندگی مسیحی نشان می‌دهد. این کتاب خوانندگان را قادر می سازد تا با چشمانی تازه به الهیات بارت و بونهوفر نگاه کنند و بینش جدیدی برای خواندن تاریخ الهیات مدرن ارائه می دهد. همچنین به کلیساها کمک می کند تا ببینند چگونه می توانند اقلیت های خلاقی در جوامعی باشند که خدا را فراموش کرده اند. این اولین ترجمه عمده از کار کروتکه به زبان انگلیسی است که توسط یک محقق ارشد آمریکایی الهیات مسیحی ترجمه شده است. این کتاب شامل پیشگفتاری از جورج هانسینگر است.

این متن، متنی دوران‌ساز و مرام‌نامه جنبشی است که بعدتر با عنوان الهیات رهایی‌بخش یاد خواهد شد. این کتاب ناگهان در اوایل دهه هفتاد پدیدار شد و به سرعت به مثابه رهیافتی پیشرو و پیامبر گونه به الهیات تصدیق شد ، رهیافتی که برای فقرا راهی را قرار داد و افراد استثمار شده، از خود بیگانه و به لحاظ اقتصادی بیچاره را در مرکز طرحی قرار داد که افراد سرکوب شده و ناتوان و کور و لنگ را بر آنان که حافظ وضع موجود بودند یا ساختارهای قدرت را برای اهداف خود مورد سوء استفاده قرار می‌دادند، تقدم بخشید. این کتاب رادیکال و همدردی‌آمیز، به سبب جرأت کردن برای آمیختن سیاست و دین بدین آشکاری، مورد انتقاد واقع شد اما توسط آنانی که که توانا بودند که طرح آن را ببینند چیزی جز مژده خوش برای فقرا و باز خرید خدای مردم از اسارت نبود.

ترجمه ماشینی: مقالاتی در «وعده الهیات انتقادی» که در ادای احترام به یکی از برجسته‌ترین الهی‌دانان کاتولیک در جهان انگلیسی‌زبان نوشته شده است، به این سؤال می‌پردازد: آیا الهیات انتقادی می‌تواند عملکرد انتقادی خود را بدون تضعیف پایه‌های آن در سنت و تجربه دینی تضمین کند؟ آیا «الهیات انتقادی» وقتی از هر دو طرف معادله نگاه می‌شود، صرفاً یک امر بدبینانه است؟ از مقاله مقدماتی مارک لالوند که موضع بنیادی دیویس را مشخص می کند، که وظیفه اصلی الهیات انتقادی، نقد درستی دینی است، این مقالات تمایز دیویس بین ایمان و اعتقاد را بررسی می کنند و بر قول الهیات انتقادی که به طور جدایی ناپذیر به وعده وابسته است، می پردازند. از ایمان می پرسند: وعده آن چیست؟ چه ایده‌ها، مضامین و داستان‌های مذهبی خاصی برای بیان عینی آن مناسب است؟ جامعه ایمانی چگونه می تواند پیام تحول آفرین خود را دریافت کند؟ سهم سایر سنت ها و فلسفه های دینی چه می تواند باشد؟ مقالات پل لیکلند، دنیس مک کان، کنت ملچین، مایکل اوپنهایم و مارشا هویت به این پرسش‌ها و سایر پرسش‌ها پاسخ می‌دهند و به طور انتقادی کار دیویس را با تحولات جاری در الهیات مدرن، نظریه انتقادی، فلسفه و علوم اجتماعی مرتبط می‌کنند. تنوع آنها گویای دامنه جامع اندیشه دیویس است و ویژگی مترقی گفتمان دینی معاصر را نشان می دهد. آنها دیویس را گرامی می دارند و وعده تفکر انتقادی دینی را در خود روشن می کنند.