مرور درختی موضوعات | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این کتاب اولین بررسی نظام‌مند نقاط قوت و محدودیت‌های مفاهیم شخصی و غیرشخصی الهی است. این شامل مشارکت‌هایی از پیشینه‌های یهودی، اسلامی، چینی، هندی و طبیعت‌گرایانه است، علاوه بر آن‌هایی که در چارچوب کاملاً مسیحی کار می‌کنند. این کتاب بحث می‌کند که آیا مفهوم خدا در خداباوری کلاسیک اصلاً منسجم است و آیا درک سنتی برخی از صفات الهی نیاز به اصلاح دارد یا خیر. مشارکت کنندگان بررسی می کنند که شایستگی ها و معایب معنوی و عملی پیشنهادی تصورات شخصی و غیرشخصی از خدا چه می تواند باشد. علاوه بر این، دیدگاه‌های متنوع آن‌ها نشان‌دهنده گرایش گسترده‌تری در فلسفه تحلیلی دین برای ادغام سنت‌های مختلف مذهبی غیرغربی است. پرداختن به این مسائل با دقت لازم است تا نقاط قوت و محدودیت‌های حساب‌های شخصی و غیرشخصی الهی را رعایت کنیم. فطرت الهی: دیدگاه های شخصی و الف شخصی مورد توجه دانشمندان و دانشجویان پیشرفته ای است که در فلسفه دین و الهیات فلسفی کار می کنند.

ترجمه ماشینی : مسئله صفات الهی در کلام اسلامی مورد توجه بوده است. در قرآن به خداوند صفات و افعال مختلفی نسبت داده شده است، اما ماهیت رابطه آنها با او روشن نشده است. بنابراین وظیفه متکلمان و سایر متفکران بوده است که این موضوع را مطابق با تصورات خود از وحدت (توحید) و تعالی (تنزیه) خداوند روشن کنند. این پایان نامه به بررسی گفتار درباره صفات الهی متکلم متقدم متقدم، ابو یسر البزداوی می پردازد که هدفش حفظ دو اصل کلیدی در رابطه با این مشکل است: 1) ماهیت همه صفات ذات و عمل به عنوان موجودات ابدی موجود در ذات خدا، در درجه اول در برابر رد معتزله این; و 2) غیرقابل مقایسه بودن و غیر جسمانی بودن خداوند، عمدتاً در برابر فضاسازی کرامی ها از او. اتکای او به سنت و استدلال عقلی برای حمایت از دیدگاه‌هایش، سهم او را در پیدایش ماتوریدیسم نشان می‌دهد و در مواقعی که تلاش می‌کند بین این دو منبع معرفت دینی مذاکره کند، تضاد در اندیشه او ایجاد می‌کند که در نتیجه رویکردهای ظریف و منحصربه‌فردی به جنبه‌های خاصی دارد.

ترجمه ماشینی: ممکن است دلایل الهیاتی خوبی برای اتخاذ یکی از این دو رابطه «خدا-جهان» وجود داشته باشد: «عمل خدا بر جهان» در مقابل «توجه خدا به جهان»، از دیدگاه فلسفی/متافیزیکی، اینها گزینه ها یک "مشکل تصمیم گیری" ایجاد می کنند. این مقاله در جستجوی معیارهای متافیزیکی است که از هر تصمیمی در مورد «عمل خدا در مقابل عدم عمل او به جهان» حمایت می کند. از این نظر، ماهیت متافیزیکی دارد

ترجمه ماشینی: شناخت روزافزونی وجود دارد که شرح صفات خدا در اعلامیه کلیسا نقش اساسی دارد. این مطالعه سه روایت کاوشگر قرن بیستم را ارائه می‌کند - گزارش‌های کارل بارت، ابرهارد یونگل، و ولف کروتکه - که هر یک شکل کلاسیک این دکترین را دوباره فرموله کردند. با عنایت خاص به جلال الهی، این گونه بیان می شود که خداوند بیش از آن که افقی غیرقابل تصور و وصف باشد، جلالی است که جلال او ارتباط با خود و افق وحدت بخش انتساب اوست.

ترجمه ماشینی: مجموعه ای از اشیاء احتمالی، شاید به اندازه اعضای آنها ممکن است. اما به نظر می رسد خواص، قضایا، اعداد و حالات اشیایی هستند که عدم وجود آنها کاملاً محال است. اگر چنین است، با این حال، چگونه آنها با خدا ارتباط دارند؟ فرض کنید خدا یک ماهیت دارد: خاصیتی که او اساساً دارد که شامل هر خاصیت ضروری برای او می شود. آیا خدا فطرت دارد؟ و اگر چنین کند، آیا بین حاکمیت خداوند و ماهیت او تعارض وجود دارد؟ ارتباط خداوند با اشیاء مجردی مانند خواص و قضایا چگونه است؟ اینها سوالاتی است که می خواهم بررسی کنم. - مقدمه.

ترجمه ماشینی: خدای خالق شرح مفصلی از تصوری از خدا به عنوان خالق همه چیز معین ارائه می دهد. این مفهوم از یک مفهوم تثبیت شده مانند تومیست، کالوینیست، یا ایده الهیاتی فرآیند دفاع نمی کند، بلکه موضوع باستانی خلقت ex nihilo را به شکلی جدید و متناسب با جهان معاصر توضیح می دهد. بخش اول، توسعه دقیق فلسفی ایده خدا به عنوان خالق از هیچ، است، با این استدلال که راه حل مناسب برای مشکل یک و بسیاری از چنین تصوری را می طلبد. این بخش شامل بررسی دیالکتیکی نظریه های هستی معاصر و کلاسیک است. بخش دوم می‌پرسد چگونه می‌توان نسبت به نوع خدایی که قبلاً توضیح داده شد، شناخت داشت. با تجربه، قیاس و دیالکتیک سروکار دارد. بخش سوم، مفهوم توسعه‌یافته در بخش اول را در مورد مفاهیم بنیادین دینی مانند موضوع عبادت، ماهیت دین، و اعمال زندگی دینی خصوصی و عمومی به کار می‌گیرد. نظریه‌های برخاسته از مفهوم خلقت بدون هیچ دلیلی را برای تفسیر نگرانی مذهبی، تبدیل، ایمان، یقین، تنهایی، سعادت، خدمت، عبادت، مشیت، بشارت، فداکاری، آشتی، برادری، انضباط، ادغام عمومی و خصوصی ارائه می‌کند. دین نسبت به سایر ابعاد زندگی، آزادی، عشق و شکوه. اگرچه این زبان از سنت مسیحی نشأت می‌گیرد و رشته‌ای ارتدکس از آن دین را بیان می‌کند، اما این بحث در سراسر نگرانی‌های بسیاری از ادیان جهانی وجود دارد. رابرت کامینگز نویل، استاد فلسفه، دین و الهیات در دانشگاه بوستون و رئیس دانشکده الهیات است. او نویسنده کتاب پشت نقاب های خدا: مقاله ای در باب الهیات تطبیقی ​​است. لبخند پیوریتان: نگاهی به بازتاب اخلاقی. بازسازی تفکر؛ بازیابی اندازه: تفسیر و ماهیت; تائو و دایمون؛ و A Theology Primer، همه توسط SUNY Press منتشر شده است.

در اندیشه فلسفى، چه خدا را فاعل بالعنایه لحاظ کنیم (مانند مشّائیان)، چه او را فاعل بالرضا بدانیم (مانند اشراقیان) و چه با مبناى ملّاصدرا خداوند را فاعل بالتجلى فرض کنیم، واقعیت قدرت خداوند را علم تأمین مى‌کند. حقیقت «حیات» هم که علم و قدرت است؛ از این‌رو، در فلسفه اسلامى بحث از علم، مقدّم بر سایر صفات خداوند است. بسیارى از متکلمان در بحث علم خدا، علم واجب تعالى به ذات خود را به طور مستقل مورد بررسى قرار نداده و معمولا مطلب خود را از علم خدا به غیر، آغاز نموده‌اند. صدرالمتألّهین «علیم‌بودن خدا به ذاتش» را به طور مجزا ثابت کرده است. هیچ تردیدی نیست که علم شهودی الهی همه آفریده‌ها ‌را دربرمی گیرد و این علم به شکل احاطی می‌باشد، چنان که به شکلی بسیار دقیق و لطیف همه ابعاد و سطوح و مراتب را دربرمی گیرد و چیزی از آفریده‌ها ‌و حالات و صفات آن‌ها ‌بیرون از دایره این علم قرارنمی‌گیرد. با توجه به بررسی پیشینه های پژوهش مورد نظر، این نتیجه حاصل شد پژوهش حاضر، از جنبه های گوناگونی، پژوهشی و نو وجدید است، لذا نگارنده در این تحقیق بر آن بوده است تا به روش توصیفی – تحلیلی به بررسی علم الهی از منظر حکمت متعالیه و نقش اعتقاد به آن در سبک زندگی اسلامی بپردازد. از نتایج حاصل این تحقیق این است که علم واجب تعالى، هرگونه که تصویر شود، علم حضورى است؛ زیرا اثبات علم حضورى براى حق، مستلزم وجود جهت قوه در واجب تعالى مى‌باشد. خداوند در مرتبه ذات، به ذات خود عالم است و این علم، عین ذات اوست و تفاوت «علم او به ذاتش» با «علم مجردات دیگربه ذاتشان» نامتناهى است. خداوند در مرتبه ذات، به ما سواى خود علم دارد، که آن علم «علم قبل از ایجاد» نامیده مى‌شود.علم قبل از ایجاد» علمى است اجمالى در عین کشف تفصیلى. از نتایج این پژوهش این است که که معرفت نسبت به به این علوم خاصه حکت متعالیه می تواند انسان بصیر را در چگونگی رفتار و منش و بینش به طور چشمگیر تحت تاثیر قرار دهد. در قرآن کریم نشان داده شده است افرادی که با شناخت این علم رسیته اند، توانسته اند سبک زندگی خود را تغییر دهند. اصولا آگاهی تاریخی بر توانایی انسان نسبت به تغییر سبک زندگی می افزاید تا با به کار کیری تجربه زندگی دیگران زندگی خود را ارتقا بخشد.

ترجمه ماشینی: خدای آپوفاتیک الهیات منفی، خدای برگزیده فیلسوفان دینی است. خدایی که دور، جدا از هم است و به سختی می تواند مورد ستایش یا پرستش قرار گیرد، هرچند ممکن است موضوع شگفتی باشد. این از نظر پیامبران خدا نیست. با این حال، به تصویر کشیدن خدا در سنت های خداباورانه همواره با انسان گرایی همراه بوده است. در این کتاب تلاش می‌کنم به این اتهام پاسخ دهم و توضیح بدهم که متکلمان مسلمان اطهری (مقدس‌گرا) چه اعتقادی به صفات الهی دارند و چرا؟ باورمان را از کجا می گیریم؟ جایگاه معرفتی ما نقش گزارش های صادقانه نقش عقل. مکان کلام: عقل به عنوان ابزار تفاهم و زره دفاع. سنخ شناسی مواضع اسلامی در صفات خداوند. ما به چه چیزی اعتقاد داریم؟ چرا به تأیید آمودال اعتقاد داریم و چرا؟ آیا ما معتقدیم که مهم است؟ استدلال های ضد چیست؟ گزارش از سلف; تعارض با عقل؛ کامل تغییر نمی کند. خدای مرکب و تقسیم پذیری. آنتروپومرفیسم و ​​جذب. نتیجه گیری: از نظر هستی شناسی، هیچ موجود موجودی فاقد ماهیت و صفت است. از نظر اسمی، خدای آپوفاتیک وجود ندارد، و از نظر پدیداری، نمی توان آن را حس کرد یا نسبت داد، چه رسد به دوست داشتن و پرستش. در خاتمه این کار، توصیه های من به این شرح است: • برای اینکه مستحق هدایت الهی باشیم، باید نیت خود را با تقدیم واقعی به خدا خالص کنیم. همچنین باید دائماً فطره خود را اصلاح کنیم و آن را از بیماری های تعصب (حوا)، غرض باطنی (اغراض)، تقلید کورکورانه (تقلید)، عادت (عده) و حدس (غرث) شفا دهیم. این تنها از طریق کار روحانی و غوطه ور شدن در مکاشفه که توسط جامعه اول درک و اجرا شده است، انجام می شود. ما نباید دستور الهی را تابع کنوانسیون های فکری یا اجتماعی رایج کنیم یا پیوندهای بیگانه و گفتمان های خارجی را به سیستم هرمنوتیکی خود پیوند بزنیم. ما باید اعتقاد خود را به برتری معرفتی و خودکفایی وحی به عنوان منبع نهایی حقیقت در مورد غیب تأیید کنیم. این هرگز ما را ملزم نمی کند که منصب عقل را به چالش بکشیم یا ارزش آن را در درک وحی و دفاع از آموزه های آن کم کنیم. اعتقاد ما به خدا باید ریشه در تبرئه او از همه کاستی‌ها و بی‌قیاس بودن مطلق او (تنزیه) و تصدیق اصالت او در صفات او باشد که با آن خود و رسولش او را توصیف کرده است. در تصدیق صفات الهی، هرگز نباید به اصطلاح «همراهان» را بپذیریم. استنباط از عالم شهادت درباره عالم غیب هم غیر عقلانی است و هم خطرناک. ما باید به ائمه این دین، فارغ از موافقت و مخالفت خود، احترام بگذاریم. هنگامی که مجبور به مخالفت هستیم، باید به کسانی که عمر خود را صرف خدمت به خدا و آرمان او کرده‌اند، محبت کنیم و احترام لازم را به آنها نشان دهیم. مردم باید از سردرگمی بحث های درون اسلامی بر سر عقیده در امان بمانند و اصول عقیده را آموزش دهند که به اندازه کافی حفاظ برای آنها فراهم کند. پس مردم باید از نظر روحی ارتقاء یابند تا بخواهند خدا را طلب کنند و رضایت او را جلب کنند. وقتی صحبت از صفات الهی به میان می‌آید، معلمان باید فهم خود را با تنزیه تدارک ببینند و قدرت بلاغی و غنای وحی را بدون ایرادات فکری در دل‌هایشان جاری کنند.

کتاب «خلاصة علم الکلام» عبدالهادی فضلی است. مولف در این کتاب، خلاصه‌ ای از علم کلام را با این موضوعات به زبان عربی فراهم آورده است: مقدمه‌ ای در تعریف و موضوع و هدف و فایده علم کلام، شیوه‌ های بررسی موضوعات علم کلام (نقلی، عقلی، تکاملی، وجدانی و عرفانی)، شرح و توضیح برخی از اصطلاحات شایع علم کلام، مبحث الوهیت و مسائل مربوط به آن، عدل الهی، نبوت، امامت، و معاد.