جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : این مطالعه نقدی است بر افلاطون گرایی فرگی که توسط کریسپین رایت و باب هیل ارائه شده است. افلاطون گرایی فرگی بر استدلالی مبتنی است که مدعی دستیابی به سه هدف است. اولین مورد این است که توضیح دهد چرا اعداد طبیعی از نظر معرفت شناختی به روش هایی که توسط اسم گرایان فرض می شود مشکوک نیستند، یعنی نشان دهد که چگونه می توانیم مفاهیم مورد نیاز برای ایجاد باور در مورد اعداد طبیعی را به دست آوریم، چگونه می توانیم به آنها رجوع کنیم و چگونه می توانیم. در مورد آنها بدانید هدف دوم نشان دادن وجود اعداد طبیعی است که به عنوان اجسام فرگی تعبیر می شوند. سومین مورد، پیدا کردن منطق گرایی نظری اعداد است. این مطالعه فقط با توجه به دو هدف اول به موفقیت استدلال می پردازد. این استدلال از یک جمله خاص استفاده می کند، اصل هیوم (HP). (HP) عبارتی است که تعداد F برابر است با تعداد G ها اگر و تنها در صورتی که F ها را بتوان به صورت دوگانه با G ها نگاشت (برای هر یک از مفاهیم F و G). دو قرائت از استدلال متمایز می شود. اولی (HP) توضیحی متنی از مفهوم عدد طبیعی است. استدلال می شود که استدلال در اولین خواندن آن شکست می خورد، که (HP) نمی تواند مفهوم عدد طبیعی را با موفقیت توضیح دهد. از نظر مشتق، نمی تواند وجود اعداد طبیعی را نشان دهد. هیچ نتیجه قطعی با توجه به استدلال در قرائت دوم آن حاصل نشده است. استدلال می‌شود که (HP) تحت نظریۀ تحلیلی پیشینی کریستوفر پیکوک پیشینی است و این ممکن است برای غلبه بر مخالفت‌ها به تحلیل (بنابراین، اولویت) (HP) پیشنهاد شده توسط جورج بولوس مورد استفاده قرار گیرد.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه ویژگی های محوری نظریه های ارزشی چهار فیلسوف اخلاق معاصر را خلاصه و به طور انتقادی بررسی خواهم کرد: A.J. آیر، سی.ال. استیونسون، آر.ام. خرگوش، و پی.اچ. ناول - اسمیت. با این حال، ابتدا به نظریه فلسفه اخلاق تأثیرگذارترین «پدر» این گروه، دیوید هیوم، نگاه خواهم کرد. نظریه هیوم به عنوان یک چالش در برابر فیلسوفان اخلاق است که فرض می کنند احکام اخلاقی در درجه اول، به نوعی، اعمال «عقل» هستند. اگرچه چهار معاصر ما در این زمینه از هیوم پیروی می کنند، اما چالش او، به شکلی که به زودی اشاره خواهم کرد، موضوع اصلی این پایان نامه را ارائه خواهد کرد. البته فیلسوفان مهم دیگری نیز وجود دارند که نظریاتی مشابه آنچه که من انتخاب کرده‌ام ارائه کرده‌اند، و نام‌های کارنپ، شلیک، بارنز، فیندلی و اورمسون بلافاصله به ذهن متبادر می‌شوند. اگر به آنها توجه ویژه ای صورت نگیرد، تلاشی بزرگتر از این نادیده گرفته می شود. تلاش برای طبقه‌بندی فیلسوفان در این سنت، یادآور مثال ویتگنشتاین در تعریف واژه «بازی‌ها» است، اگرچه در مورد فیلسوفان ما هیچ اصطلاح واحدی وجود ندارد که برای جدا کردن آنها از برخی از انواع دیگر فیلسوفان مناسب به نظر برسد. مانند فعالیت‌هایی که ما آن را «بازی» می‌نامیم، فیلسوفان ما شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارند، و با این حال شباهت‌های کافی وجود دارد که نشان می‌دهد آنها «شباهت‌های خانوادگی» دارند. آنها از فقدان "نام خانوادگی" مناسب رنج نمی برند، تا زمانی که "شباهت های خانوادگی" آنها را در نظر داشته باشیم.

چکیده ماشینی : قرن هفدهم و هجدهم دوره ای از نشاط فکری قابل توجه در فلسفه بریتانیا را نشان می دهد، زیرا چهره هایی مانند هابز، لاک، هیوم و اسمیت تلاش کردند تا منشا و مکانیسم های پایدار جامعه مدنی را توضیح دهند. بینش آنها همچنان به نحوه تفکر نظریه پردازان سیاسی و اخلاقی درباره جهانی که در آن زندگی می کنیم، اطلاع می دهد. از الهیات اخلاقی تا فلسفه اخلاق بحثی را بازسازی می کند که معاصران را به خود مشغول کرده است، اما امروز برای ما محرمانه به نظر می رسد. این موضوع به رابطه عقل و وحی به عنوان دو منبع معرفت بشری، به ویژه در قلمرو اخلاقی مربوط می‌شود: آنها می‌پرسیدند تا چه اندازه عقل به تنهایی می‌تواند محتوا و خصلت واجب اخلاق را کشف کند؟ این یک سؤال تاریخی بود و نه صرفاً نظری: آیا فیلسوفان دوران باستان پیش از مسیحیت، که نسبت به مسیح بی‌خبر بودند، توانسته‌اند جهان اخلاقی را به‌طور رضایت‌بخشی توضیح دهند؟ الاهیات طبیعی چه نقشی در نظریه های اخلاقی آنها ایفا کرده بود - و آیا با آموزه های ارائه شده توسط وحی سازگار بود؟ بسیاری از پژوهش های اخیر توجه را به علاقه اولیه به مدرن به دو سنت فلسفی هلنیستی متأخر جلب کرده است - رواقی گری و اپیکوریسم. با این حال، در زمینه انگلیسی، سه شخصیت بیش از همه - جان لاک، کانیرز میدلتون و دیوید هیوم - کاملاً عمدی و صریح رویکردهای خود را با سیسرو به عنوان نماینده سنت فلسفی جایگزین، منتقد رواقی و اپیکوری، شناسایی کردند: شک دانشگاهی. . همه استدلال کردند که سیسرو ابزاری را برای پرداختن به آنچه که آنها می‌دانستند مهم‌ترین پرسشی است که فلسفه معاصر با آن مواجه است ارائه می‌کند: رابطه بین فلسفه اخلاق و الهیات اخلاقی.

ترجمه ماشینی : تز این است که هیوم و اسمیت بین آنها نظریه جدیدی را طرح می کنند عدالت به عنوان زیربنای تمام زندگی اجتماعی و سیاسی. عدالت روشی برای ارزیابی رفتار اجتماعی و سیاسی است نکته اصلی آن این است که انگیزه های پشت چنین رفتاری وجود دارد نباید تمایلات آسیب زا داشته باشد که باعث رنجش شود یک تماشاگر بی طرف این بدان معنی است که آنها باید مطابق باشند با یک قانون کلی که منفی است، به مردم می گوید که چه کاری انجام ندهند، و بنابراین تضمین می کند که رفتاری که به عنوان عادلانه مجاز است وجود دارد تا حد امکان با بقیه ارزش ها و اهداف سازگار است در هر زمان توسط یک جامعه پذیرفته شده است. دومی فقط می تواند زیر ¬ باشد همانطور که از طریق تعامل تک تک مردان رشد کرده اند ایستاده اند. بنابراین فقه به عنوان یک رشته انتقادی وابسته است تاریخ و «علم طبیعت انسانی» جدید. عدالت در چارچوب فلسفه اخلاق عمومی مورد بررسی قرار می گیرد چهار نویسنده، و نشان داده می شود که چگونه به عنوان یک فضیلت منفی از هم جدا می شود، که قوانین آن به دلایل منفی منفعت طلبانه قابل اجرا است. در ارتباط با اسمیت و میلار یک اعتراض عمده به این بین شکار با نشان دادن اینکه نگاه آنها به تاریخ چنین نبود پاک می شود اقتصادی و قطعی اما به گونه‌ای است که زمینه را برای آن فراهم می‌کند عدالت طبیعی

ترجمه ماشینی : پایان نامه من تلاش می کند تا با نشان دادن وحدت زیربنایی سه کتاب رساله، «رساله ای از طبیعت انسان: تلاشی برای معرفی روش تجربی استدلال در موضوعات اخلاقی»، به عنوان یک نظریه اخلاقی سازگار، بخواند. به‌ویژه، من استدلال می‌کنم که مفهوم «دیدگاه کلی» نقشی محوری در یکپارچه‌سازی رساله ایفا می‌کند، که در وهله آخر ثابت می‌شود که در مورد هنجارگرایی است. بیشتر از همه، من شباهت معرفت شناسی هیوم و نظریه اخلاقی او را روشن می کنم. من تلاش می‌کنم نظریه اخلاقی هیوم را به‌عنوان آنچه «ساخت‌گرایی ادراکات» می‌نامم ارائه کنم. من با کاوش در معرفت شناسی هیوم و مفهوم عرف او که اساساً به عنوان یک اصل ثبات درک می شود، شروع می کنم. من روشن می کنم که عرف عبارت است از شناخت یک ادراک خاص در ارتباط با سایر ادراکات مشابه. من ادعا می‌کنم که منظور از دیدگاه کلی این است. سپس نشان می‌دهم که عرف اساس نظریه علیت هیوم است، جایی که مفهوم عرف نقش اصلی را در تجسم دیدگاه کلی ایفا می‌کند. من نشان می دهم که به دلیل توسعه عرف، نظریه علیت هیوم با نظریه او در مورد ادراک اجسام خارجی مرتبط است، که درک ما را از شرایط فیزیکی کامل می کند. در فصل‌های بعدی من استدلال می‌کنم که نظریه همدردی هیوم باید به عنوان یک اصل اجتماعی‌پذیری درک شود که هم به دارایی‌ها و هم به رفتار انسانی ارزش مشترک می‌دهد. در مرحله بعد، نظریه عدالت هیوم را به عنوان یک اصل تنظیم کننده تعامل اجتماعی که بر مالکیت به عنوان علیت متمرکز است، توضیح می دهم. من استدلال می‌کنم که عدالت نیروی الزام‌آوری فراتر از منافع شخصی اعمال می‌کند، زیرا نیروی هنجاری آن ناشی از احساس ثبات حاصل از ادراکات فیزیکی است. سپس، نظریه هیوم در مورد وعده را مورد بحث قرار می‌دهم که تعامل آینده بین مردم را تنظیم می‌کند. در نهایت نشان می‌دهم که به دلیل اقتدار عرف، حکومت مجاز است که بیعت مردم را مطالبه کند، همانطور که یک بدن خارجی برای تثبیت ادراک علّی لازم است. پایان نامه من نشان می دهد که دیدگاه کلی با برقراری رابطه ای پایدار بین انسان ها و شرایط او: جسمی، روانی، اخلاقی و سیاسی، شالوده اخلاق را فراهم می کند.

ترجمه ماشینی : این تز از چارچوب عمل و زندگی برای بررسی چهار نظریه فلسفی ذهن، که در نوشته‌های رنه دکارت، دیوید هیوم، ویلیام جیمز و توماس ناگل بیان شده‌اند، استفاده می‌کند. نشان دادن این که چگونه هر نظریه به عمل یا زندگی جذابیت می بخشد تا سعی کند توصیفی از ذهن ارائه دهد که نه خیلی محدود کننده و نه خیلی سست باشد، دغدغه بخش تاریخی گسترده پایان نامه است. بر اساس موفقیت یا شکست این توسل به تجربه زنده ذهن از فعالیت خود است که این چهار نظریه ارزیابی می شوند. در خاتمه، بازخوردهای این موفقیت ها و شکست ها برای فعالیت معاصر فلسفی درباره ذهن به اختصار بررسی می شود.

ترجمه ماشینی : با ادعای جلب توجه به این اثر غالباً فراموش شده فیلسوف بزرگ اسکاتلندی، نمی توان متوجه شد که استقبالی که جهان خارج از آن کرده است، با رفتار نویسنده از آن تا چه اندازه مشابه بوده است. او در طول زندگی خود آن را در تاریکی امن کشوی مطالعه اش نگهداری کرد، جایی که تا روز مرگش در آنجا بود. طرح گفتگوها در اوایل سال 1750 به وضوح توسط هیوم اندیشیده شده بود و دوره فعال مشارکت او در فلسفه با پایان یافتن تقریباً در همان سال این سفر او به الهیات طبیعی به بهترین وجه ممکن بود به خوانندگانش ارائه شود. یک بار، به خصوص اگر، همانطور که اکنون به نظر ما می رسد، ممکن است به درستی آن را تاج و کمال حدس و گمان های قبلی خود بداند. در واقع، چنین برداشتی از رابطه دیالوگ ها با دیگر آثار او، زیربنای طرح طرح او در صفحه اول آن است، جایی که او روش خود را "بر اساس گفتار" یک باستانی (کریسیپوس) می داند که دانشجویان فلسفه باید ابتدا منطق را بیاموزند. ، سپس اخلاق، بعد فیزیک، "آخر از همه طبیعت خدایان."

ترجمه ماشینی : این پایان نامه بررسی برخی از جنبه های اندیشه فلسفی و پزشکی جیمز گریگوری است. کار گرگوری در رابطه با زمینه فکری محلی متافیزیک علمی اسکاتلندی قرن هجدهم مورد بحث قرار می گیرد. من اهمیت نوشته های او را برای درک چگونگی درک روابط بین معرفت شناسی، دانش طبیعی و باور دینی توسط برخی از اعضای جامعه متافیزیک علمی اسکاتلند نشان می دهم. این به صورت تجربی با در نظر گرفتن پاسخ های گریگوری به چندین نویسنده دیگر انجام می شود. به طور خاص، من نشان می‌دهم که دیدگاه‌های گرگوری در مورد علیت برای مقابله با آنچه او به عنوان تأثیر خطرناک فلسفه هیوم بر متافیزیکدانان علمی اسکاتلندی می‌دانست، مطرح شد. به این موضوع از طریق آنچه درونی‌سازی معرفت‌شناختی طبیعت، یا جستجوی شرایط قضاوت انسان‌ها درباره علل و معلول‌ها نامیده می‌شود، رویکردی مضمونی نیز دارد. من دو راهبرد اصلی را برای درونی‌سازی معرفت‌شناختی شناسایی می‌کنم. به اینها «داوطلبانه» و «ضرورت طلب» گفته می شود. من نشان می‌دهم که گرگوری منتقد شدید آنچه را که او به‌عنوان ضرورت‌گرایی فلسفه هیوم و برخی دیگر - اشکال متافیزیک علمی می‌دانست، داشت، گرگوری همچنین اشکال اراده‌گرایی را که در نوشته‌های جان استوارت، رابرت وایت و توماس رید یافت می‌شود، رد کرد. سرانجام، توجه گریگوری به ماهیت علت و معلول در فیزیک به اصلاح فلسفه مکانیکی جان رابیسون مربوط می شود.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی مفاهیم مفهوم گیج کننده هیوم از دین واقعی می پردازد. ادبیات موجود تمایل دارد یا آن را کاملاً تاکتیکی بداند یا آن را از منظر خداباوری بخواند. این پایان نامه که عمدتاً بر دیالوگ ها تمرکز می کند، مسیر دیگری را در پیش می گیرد و استدلال می کند که در حالی که هیوم در مورد مفهوم دین واقعی جدی است، نگرانی او عمل گرایانه است تا خداباوری. بحث اصلی این است که هیوم در واقع دو نسخه بسیار متفاوت از دین واقعی را در دیالوگ ها ارائه کرده است: نسخه فیلو یک الاهیات کوچک شده برای «دانشمندان» است، در حالی که کلیانتز ایده آلی از دین عامه تنظیم شده را برای «مبتذل» پیشنهاد می کند. به طور کلی، هیوم تلاش می کند با محدود کردن الهیات به حوزه محدود دانشگاهی و تنظیم قدرت کشیش تحت حاکمیت مدنی، جایگاه مناسبی برای دین در جامعه مدرن بیابد. به‌ویژه، فصل‌های 1 و 2 به بررسی استدلال‌ها و مشکلات خوانش‌های الحادی و خداباورانه از دین راستین هیوم می‌پردازند، و نشان می‌دهند که دین واقعی احتمالاً ایده‌ی خود هیوم است و نگرانی او در مورد این موضوع ماهیت سکولار دارد. فصل سوم خوانشی متنی از اظهارات دین راستین فیلون و کلانتس در گفتگوها را ارائه می‌کند و نشان می‌دهد که تفاوت‌های آنها از تمایز هیوم بین «دانش‌مند» و «مبتذل» سرچشمه می‌گیرد که در فلسفه او نیز اهمیت زیادی دارد. مثل تمام زندگی شخصی اش فصل‌های 4 و 5 به ترتیب مفاهیم مفهوم فیلون و کلیانتس از دین حقیقی را بررسی می‌کنند و نشان می‌دهند که اولی شکل محدودی از خداباوری را می‌پذیرد که مبتنی بر «احتمال دور» معرفت‌شناختی است، در حالی که دومی مزایای بالقوه دین عامه را در حوزه اخلاقی و سیاسی فصل ششم سه رویکرد برای دستیابی به آرمان دین واقعی را از متون هیوم بازسازی می کند: یک درمان فلسفی، یک کلیسای دولتی مدارا، و آموزش تاریخی برای پیشرفت ذائقه اخلاقی. در نهایت، فصل 7 پیامدهای نگرانی عمل‌گرایانه هیوم و گزارش‌های کارکردی دین واقعی را، چه از لحاظ تاریخی و چه معاصر، ارزیابی می‌کند.