جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : هدف این پایان نامه ارائه تفسیری بدیع از نقد هیوم از دین، موضع او در مورد خداباوری و برداشت او از دین حقیقی است. فلسفه دين هيوم و ديدگاه‌هاي معرفت‌شناختي كلي وي و نيز نظريه اعتقادي او در زمينه تاريخي خود بررسي شده و با ديدگاه‌هاي بديل اصلي در فلسفه دين در قرن هفدهم و هيجدهم در تقابل قرار مي‌گيرد. تفسیر من به طور گسترده از محققانی پیروی می کند (از جمله گسکین، 1988؛ لیوینگستون، 1998؛ یودر، 2008؛ و ویلیس، 2015) که عبارات خداباوری تأییدی هیوم را به عنوان بیان صادقانه دیدگاه های او می دانند و در نتیجه هیوم را یک دین شناس غیرمسیحی خوانده اند. . با این حال، این پایان‌نامه از دیدگاهی متفاوت و ظریف‌تر در مورد خداباوری و دین هیوم نسبت به دیدگاه‌هایی که این محققان ارائه کرده‌اند، دفاع خواهد کرد. این پایان نامه موقعیت هیوم را در جهتی روشن از خداباوری حداقلی به دیدگاهی ناشناس و نامعین درباره خدا بازسازی می کند. با توجه به موضع او درباره خداباوری، دو دوره مختلف در زندگی فکری هیوم متمایز می شود: دوره اول، دوره حداقلی خداباوری او، از نامه ای از یک جنتلمن (1745) تا حدود 1776 امتداد دارد. دوم، دوره اگنوستیک/نامعین هیوم، در سال 1776 (یا اندکی قبل از آن) آغاز می شود. تفسیر کنایه آمیز-الحادی از هیوم نیز به تفصیل مورد انتقاد قرار گرفته است. متون عمده هیوم در مورد فلسفه دین در فصول جداگانه مورد بررسی قرار می گیرد. تحلیل متنی دقیق از اظهارات خداباورانه هیوم نشان می دهد که او یک خداباور حداقلی بود (به استثنای سال 1776). من توضیحات احتمالی را ارائه خواهم داد که چگونه هیوم (در دوره خداباوری حداقلی قبل از 1776) صادقانه از یک طرف خداباوری حداقلی را پذیرفته و از طرف دیگر الهیات طبیعی را نقد می کند. این رساله برای بررسی ارتباط بین فلسفه دین هیوم و سایر حوزه های فلسفه او (از جمله معرفت شناسی و فلسفه اخلاق) و همچنین برای تکمیل تحلیل موضع متأخر او در مورد ادم گرایی، نقد احساسات گرایانه هیوم از دیدگاه خداوند را بررسی می کند. یک شخصیت اخلاقی و روان‌شناسی انسان‌مانند، و همچنین نقد او از ایده‌های انسان‌سازی 2 در دین، ارائه شده در تاریخ طبیعی دین. این پایان نامه همچنین چگونگی ارتباط جنبه های مختلف فلسفه هیوم - نظریه احساسات هیوم و احساسات گرایی او و همچنین فلسفه دین او به طور کلی - را توضیح می دهد. مطابق با این تز که موضع هیوم در مورد خداباوری از خداباوری به آگنوستیسم تبدیل شده است، تفسیر من از برداشت هیوم از دین واقعی با اندیشمندانی که به هیوم موضع ثابت و تغییرناپذیری در مورد خداباوری نسبت می دهند متفاوت است (مثلاً لیوینگستون، گسکین و یودر). . با تکیه بر بحث از نظریه عواطف هیوم و احساسات گرایی او، و همچنین نقد او از انسان گرایی، از تصویری از دین واقعی هیوم به عنوان تصویری متعالی، روشنفکرانه و رام شده از احساسات و تمایلات مذهبی دفاع می کنم که به ما در تنظیم و تنظیم و تنظیم آن کمک می کند.

ترجمه ماشینی: هدف این کتاب بررسی احتمالات و شکاکیت استقرایی دیوید هیوم است. هیوم برای دیدگاه شکاکانه ای که از استنتاج استقرایی داشت، تنها یک استدلال ارائه کرد. این استدلال تنها موضوع این کتاب است. این کتاب به سه بخش تقسیم شده است. بخش اول نکاتی را در مورد احتمال ارائه می کند. بخش دوم استدلال هیوم برای شکاکیت استقرایی را مشخص می کند. در نهایت، بخش سوم استدلال هیوم برای شکاکیت استقرایی را ارزیابی می کند.

مسئله شر در جهان هستی،همواره به عنوان چالشی جدي براي باورهای دينی مطرح بوده اسـت . يكـی از مهمترين تقريرهای مسئله شر، اشكال منطقی شـر «Logical Problem of Evil» اسـت كـه بـه وسـيله انديشه وران ملحد به عنوان مهمترين دليل عليه وجود خداوند به كار گرفته می شود. پاسخ های متعددی تاكنون از سوی فيلسوفان دين به اين اشكال داده شده است كه در ميان آنها، پاسـخ فيلـسوف معاصـر امريكايی، آلوين پلنتينگا تحت عنوان دفاع مبتنی بـر اختيـار «Free will Defence» از اهميـت خاصی برخوردار است. هدف مقاله حاضر، بررسی و ارزيابی اشكال منطقی شر و پاسخ پلنتينگـا بـه آن و نقدهای وارد بر پاسخ پلنتينگا است و نشان داده خواهد شد كه اشكال منطقی شر و ادعای تناقض و ناسازگاری باورهای خداباوران ونيزنقدهای آنها بر پاسخ پلنتينگـا اسـتحكام كـافی را نـدارد و دفاع مبتنی بر اختيار پلنتينگا توانسته است به خوبی از عهـده ابطـال اشـكال منطقـی شـر بر آمـده و سازگاری منطقی باور به خدا و وجود شر را نشان دهد . از اينرو، می توان آن را دفاعی كامياب و قانع كننده در برابر اشكال منطقی شر دانست.

ترجمه ماشینی : هیوم به عنوان یک «آناتومیست» طبیعت انسان معتقد است که «علم انسان تنها پایه محکم برای سایر علوم است». تحليل طبيعي و تجربي طبيعت انسان، چنان كه از معرفت شناسي او خبر مي دهد، مبناي ساير عرصه هاست. بنابراین، برای درک کامل فلسفه او، باید ارتباط بین تحلیل تجربی هیوم از ماهیت انسان در معرفت شناسی، و روایت طبیعت گرایانه او در اخلاق، زیبایی شناسی و فلسفه سیاسی را روشن کنیم. با این حال، اغلب، نویسندگان در مورد دومی همیشه به طور کامل از فلسفه عمومی او مطلع نیستند و بالعکس. هدف اصلی این پژوهش گردآوری بررسی معرفت‌شناسی طبیعت‌گرایانه و اخلاق، زیبایی‌شناسی و فلسفه سیاسی وی است. این پروژه با تمرکز بر سه مفهوم کلیدی: همدردی، قاعده کلی و تأمل، توجه زیادی را به همه این حوزه ها جلب می کند. ابتدا ماهیت همدردی را بررسی می کنم. من با مفسران اخیری که از مفهوم همدردی او برای ایجاد راه حلی برای مشکل ذهن های دیگر استفاده می کنند، بحث می کنم. به تعبیر من، هیوم مفهوم همدردی را برای اخلاق، زیبایی شناسی و فلسفه سیاسی خود به کار می گیرد، نه برای معرفت شناسی خود. دوم، نشان می دهم که مفهوم قاعده کلی در فلسفه او نقش اساسی دارد. بر اساس تفسیر من، هیوم ابتدا قواعد کلی طبیعت انسان را تعیین می کند. سپس قواعد کلی اخلاق، زیبایی شناسی و فلسفه سیاسی خود را وضع می کند. سوم، نقش تأمل را در فلسفه او کشف می کنم. به نظر او، اعمال استدلال انتزاعی در امور واقعی، اشتباه است; در عوض، ما باید استدلال تجربی را اتخاذ کنیم که او «بازتاب» را برای مشاهده و تعمیم امور واقعی می‌نامد و بدین ترتیب قواعد کلی در اخلاق، زیبایی‌شناسی و فلسفه سیاسی وضع می‌کند. به این ترتیب می توان پیوندهای صمیمی بین این جنبه های متنوع نوشته های فلسفی او را مشاهده کرد.

ترجمه ماشینی : هدف این پژوهش پیوند دادن شکل مقاله به شیوه‌ای بدیع با مسئله فلسفی شک‌گرایی و پیشنهاد راه‌هایی است که فلسفه تحلیلی می‌تواند از به‌کارگیری راهبردهای خواندن ادبی، از جمله رویکردهای کلی یا سبک‌شناختی به متون فلسفی بهره‌مند شود. در حالی که تعدادی از مطالعات ادبی این مقاله را به یک جهان بینی کاملاً شک گرا مرتبط می کنند، واژه شکاکیت با هیچ دقت فلسفی به کار نرفته است، و بنابراین پیوندهای دقیقی بین این شکل از نگارش و یک موضع معرفتی هنوز ایجاد نشده است. نویسندگان در این مطالعه، نمونه‌ای نمونه‌ای و نه جامع از مقاله‌نویسان از مونتن تا کاول، رویکردی درمانی به این مشکل شک‌آمیز را اتخاذ می‌کنند که با پیرونیسم باستانی طنین‌انداز می‌شود، در رد تلاش‌های بنیادگرایانه برای توجیه ادعاهای دانش و در عوض قرار دادن اراده برای دانستن در محدوده وسیع‌تری. چارچوب فعالیت معنادار انسانی این پاسخ اجرایی در متونی شکل می‌گیرد که پایان باز، گفت‌وگویانه و ناهمگن هستند و در برابر نظام‌سازی یا تقلیل‌گرایی مقاومت می‌کنند. این مقاله با تجسم "لیگ بین جهان های آموخته و قابل گفتگو" هیوم، به طور قاطع تخصص یا هر تلاشی برای جدا کردن فلسفه از زمینه اجتماعی و اخلاقی گسترده تر آن را رد می کند. راهبردهای بلاغی ناپیوستگی برای جلب توجه به شرایط زمان، سوبژکتیویته و زبانی که عقل تحت آن عمل می کند و فعالیت فلسفی توسط آن محدود می شود، استفاده می شود. به این ترتیب، مقاله نویسان به بازتعریف مخاطرات مسئله معرفت می پردازند و راه هایی برای کنار آمدن با محدودیت های اراده به دانستن ارائه می دهند. از نظر استانلی کاول، خطای شکاک انکار «شرایط انسانی دانش و عمل» است. اگر انکار یا ناامیدی که زیربنای پروژه شک‌گرایانه است، وظیفه بازیابی جهان را ایجاد می‌کند، آن‌گاه سنت مقاله‌گرایی را می‌توان به عنوان پروژه درمانی بازگرداندن فلسفه به زندگی مشترک در نظر گرفت.

ترجمه ماشینی : افلاطون، ژان ژاک روسو، توماس هابز، رنه دکارت، جان لاک، دیوید هیوم، لودویگ ویتگنشتاین، گیلبرت رایل، امانوئل کانت و مارکی دو ساد چه اشتراکاتی دارند؟ در طول قرن‌ها و - وقتی صحبت از افلاطون به میان می‌آید - هزاره‌ها، آن‌ها شخصیت‌های کلیدی فلسفه غرب هستند که ایده‌های واقعیت، دانش، هستی، وضعیت طبیعت و اخلاق را مورد بحث قرار داده‌اند، ایده‌هایی که در رمان‌های آنجلا کارتر نقش محوری دارند. در این پایان نامه، من کارتر را به عنوان یک (د)فیلسوف معرفی می‌کنم و استدلال می‌کنم که او نظریه‌های محوری فلسفه غرب را واسازی می‌کند و در عین حال بر روی همان مفاهیم فلسفه می‌کند و صدای زنانه‌ای را در این رشته به شدت آندرومحور کمک می‌کند. با انجام این کار، من اولین بحث عمیق از بینامتنیت فلسفی کارتر را به نقد کارتر، فراتر از ارجاعات صریح کارتر که تا به امروز توسط محققان کارتر تصدیق شده است، سهیم می کنم. اگرچه این یک موضوع اصلی است، اما اصالت استدلال من با ارجاعات من تقویت می شود. t) مطالب آرشیوی که مجموعه مقالات آنجلا کارتر را تشکیل می دهد. این پایان نامه بر اساس تعامل کارتر با طیف متفکران غربی فوق الذکر، با تمرکز بر تأثیر افلاطون بر قهرمانان و شروران (1969)، ماشین های آرزوی جهنمی دکتر هافمن (1972) و مصائب حوای جدید (1977) در فصل اول تنظیم شده است. ، در حالی که فصل دوم به تحلیل کارتر از استدلال های هابز و روسو در قهرمانان و تبهکاران اختصاص دارد. در فصل سوم، دکارت (در رابطه با دکتر هافمن)، لاک (در مقابل رقص سایه، 1966، شب جدید، و شب‌هایی در سیرک، 1984) و هیوم، با ارجاع به چندین برداشت (1968) و عشق (نوشته 1969، انتشار 1971). تأثیر ویتگنشتاین و رایل بر دوران دکتر هافمن و کارتر در ژاپن در فصل چهارم بررسی شده است. فصل پنجم و آخر بر کارتر و فلسفه اخلاق تمرکز دارد و به کانت و ساد توجه ویژه ای می کند و در مورد رقص سایه، چندین برداشت و عشق، و همچنین دکتر هافمن و زن سادی (1979) بحث می کند.

ترجمه ماشینی : این مطالعه کشف مجدد و توسعه یک سنت شکاکیت آکادمیک سیسرونی در فلسفه بریتانیا را بین حدود 1660-1760 بررسی می کند. این سنت را در کنار دو سنت دیگر، که اخیراً توسط محققان بازیابی شده‌اند، در نظر می‌گیرد، که توسط معاصران برای ارائه دیدگاه‌های متضاد از انسان، خدا و خاستگاه‌های جامعه به رسمیت شناخته شده‌اند: آگوستینی-اپیکوری و نئو رواقی. جان لاک، کانیرز میدلتون و دیوید هیوم را به عنوان چهره های برجسته در احیای سنت شکاکیت دانشگاهی معرفی می کند. این کتاب آثار آن‌ها را در ارتباط با آثار آنتونی اشلی کوپر، ارل سوم شفتسبری، و برنارد ماندویل می‌داند، که نوشته‌هایشان به ترتیب سنت‌های نئورواقیونی و آگوستینی-اپیکوری را به شیوه‌هایی تأثیرگذار بازسازی کردند. این پنج فرد صریحاً خود را با این سنت‌های فلسفی هلنیستی متأخر یکی می‌دانستند و به دنبال مخالفت و بازتعریف برآوردهای مرسوم از معنا و اهمیت آنها بودند. این تز این بحث را بازیابی می کند، که درک ما را از توسعه «علم انسان» در بریتانیا روشن می کند. سیسرو یک شخصیت مرکزی در تلاش لاک برای تبیین منشأ جامعه و اجماع اخلاقی مستقل از اقتدار سیاسی، علیه هابز بود. لاک نظریه پرداز جوامع مذهبی و مدنی بود. او توضیحی طبیعت گرایانه از انگیزه اخلاقی و جامعه پذیری ارائه کرد که به شدت از سیسرو استخراج شد و بر اهمیت توجه مردان به نظرات دیگران تأکید داشت. لاک این را در یک غایت شناسی الهی مسیحی تنظیم کرد. این برخورد مبتنی بر الهیات لاک با الزام اخلاقی و حمله او به فلسفه اخلاق رواقی بود که به تلاش شفتسبری برای اثبات رواقی گری انجامید. این با واکنش عمیقا اپیکوری ماندویل مواجه شد. پیامدهای سنت‌های نئواپیکوری و نئو رواقی برای مسیحیت توسط میدلتون مورد بررسی قرار گرفت، او استدلال کرد که تنها شک و تردید آکادمیک با باور مسیحیت سازگار است. هیوم رابطه بین اخلاق و دین را با ارجاع مداوم به سیسرو بررسی کرد. ا

ترجمه ماشینی : اولین اثر هیوم، رساله ای از طبیعت انسانی، به طور سنتی سهم عمده ای از توجه دانشمندان را به خود اختصاص داده است، و این به هزینه متون بعدی و صیقلی تر اوست. موج در سال‌های اخیر شروع به تغییر کرده است و نتیجه آن این است که دو تحقیق هیوم - تحقیقات پخته او در مورد درک و اخلاق - اکنون به‌عنوان آثار مهمی در جای خود شناخته می‌شوند (اگرچه بیشتر مفسران همچنان رساله را ترجیح می‌دهند). با توجه به کار هیوم در مورد احساسات، کتاب 2 رساله هنوز هم توجه همه را جلب می کند. در این پایان نامه از دو ادعای مهم دفاع می کنم. اولین مورد این است که هیوم دارای یک فلسفه بالغ از احساسات است که به طور قابل توجهی متفاوت - در واقع، به طور قابل توجهی بهبود یافته است - با فلسفه رساله. جالب‌تر از همه، در مورد انگیزه، جایی که رساله از لذت‌گرایی و خودخواهی لاکی حمایت کرده بود، ضد خودخواهانه و ضد لذت‌پرستانه است. در بخش‌هایی نیز بیشتر شناخت‌گرایانه است، و اگرچه هیوم مانند گذشته مخالف عقل‌گرایی اخلاقی است، استدلال‌های او در حمایت از این مخالفت بسیار متفاوت است. ادعای دوم این است که فلسفه هیجانی بالغ هیوم را نه در پایان نامه درباره علایق، بلکه در مجموعه کامل چهار پایان نامه ای که این اثر برای اولین بار در آنها ظاهر شد، از جمله تاریخ طبیعی دین، تراژدی، یافت. و از استاندارد ذائقه. من استدلال می‌کنم که احساسات، موضوع وحدت‌بخش این مجموعه را تشکیل می‌دهند، که در واقع تحقیق هیوم در مورد علایق است. من معتقدم که آنها بر اساس این درک به طور سودآوری با هم مطالعه می شوند، و پایان نامه من به عنوان اولین مطالعه ارائه شده است.