جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : خوانش سنتی هیوم این است که او یک نظریه پرداز قاعده مندی در مورد علیت و سازگاری با موضوع آزادی انسان و مسئولیت اخلاقی است. من استدلال می کنم که این خوانش ها متقابلاً منحصر به فرد هستند --- یعنی. تأیید یکی مستلزم طرد دیگری است --- زیرا آنها بر اساس یک فرض اساسی، یعنی حقیقت جبر علّی، اختلاف دارند. بورسیه نسبتاً اخیر "نیو هیوم" ادعا کرده است که او یک واقع گرا علّی است --- یعنی. که او به وجود عینی (مستقل از ذهن) ارتباطات ضروری یا قوای علّی معتقد است. من مخالف این قرائت «جدید» هستم و تحلیلی را در حمایت از یک نوع فشار منظم سنتی ارائه می‌دهم. ادعای اصلی که می‌خواهم ثابت کنم این است که انتساب نادرست سازگارانه ناشی از دوشاخه‌سازی نامشروع استدلال‌های ضرورت و آزادی هیوم از سوی مفسران در هر دو طرف اختلاف است، دوشاخه‌ای که «پروژه آشتی‌کننده» هیوم را تحریف کرده و همواره تضعیف می‌کند. به عبارت دیگر، تعریف مجدد هیوم از اصطلاحات بحث آزادی اراده، قرائت سازگاری استاندارد را رد می کند، زیرا هیوم صدق (یا نادرستی) جبر را پیش فرض نمی گیرد یا حتی به آن توجه نمی کند. بلکه او به روانشناسی تجربه ذهنی ما (و/یا ایده) ضرورت توجه دارد، یعنی اینکه چگونه و چرا ضرورت (و/یا ایده ضرورت) برای تجربه انسانی یا طبیعت انسانی ضروری است. به طور خاص، من استدلال می‌کنم که برخورد هیوم با ضرورت به بهترین وجه ممکن است به عنوان اشاره به ملاحظات عمل‌گرایانه درک شود: نگرانی‌های نهایی او راه‌هایی است که در آن تجربه(های) ضرورت ما در راه پیش‌بینی، پیش‌بینی‌پذیری، و/یا به ما کمک می‌کند. توانایی پیش بینی رویدادهای طبیعی، از جمله اعمال و انتخاب های انسان. این خط فکری به ویژه در بخش 7 «آزادی و ضرورت» از تحقیقی در مورد درک انسانی واضح است، در حالی که جنبه روانی- ذهنی کانون بحث هیوم از ارتباطات ضروری در رساله است. آنچه از بررسی هر یک از این متون مشخص می‌شود این است که برخورد هیوم با ضرورت را نباید با روایت جبرگرایانه علّی سازگاری از آن اشتباه گرفت.

ترجمه ماشینی: دیوید هیوم (1711-1776) یکی از بزرگ ترین شخصیت های تاریخ فلسفه بریتانیا است. از میان تمام نوشته های هیوم، بدون شک عمیق ترین آنها رساله طبیعت انسان است. اولین کتاب رساله، که در آن او معرفت شناسی و متافیزیک زیربنای نظام خود را بیان می کند، به طور جهانی به عنوان بزرگترین دستاورد فکری او شناخته می شود. Hume on Knowledge برای اولین بار نقشه ای را برای کتاب اول ارائه می کند و ایده ها و استدلال های اصلی را به روشی واضح و خوانا بیان می کند. هر خواننده ای که برای اولین بار به رساله بیاید می تواند به راحتی اهمیت و پیچیدگی های ذاتی اندیشه هیوم را درک کند.

از نگاه بسیاری از فلاسفه و الهی‌دانان عمومی‌ترین برهانی که بر وجود خدا اقامه می‌شود برهان نظم است. بر اساس این برهان از تجارب ممتد در مورد طبیعت می توان شباهت نسبتا کاملی میان طبیعت و مصنوعات بشری به دست آورد، آنگاه به حکم یک قاعده کلی می‌توان از شباهت معلولات به شباهت علل پل زد. و از آنجا که معلولات و مصنوعات بشری از یک طراح هوشمند ناشی می‌شوند، می‌توان نتیجه گرفت که جهان نیز از یک طراح حکیم ناشی شده است. بر خلاف خود برهان، نقد آن به گذشته‌های دور باز نمی‌گردد. به نظر می‌رسد نخستین انتقاداتی که در فلسفه غرب به ‌طور جدی به برهان نظم وارد شده‌ است، حاصل کار دیوید هیوم است. هیوم بخش قابل توجهی از کتاب «محاورات درباره دین طبیعی» را که حدود 25 سال روی آن کار کرده بود و در اواخر عمرش آن را تکمیل نمود، به نقد برهان نظم اختصاص می‌دهد. هیوم بر مبنای فلسفه تجربه‌گرایی خود استدلال می‌کند که برهان نظم، ماهیت تجربی دارد و بر این اساس می‌گوید همه استدلالات در دلیل نظم به تجربه بر می‌گردد و از تجربه نمی‌توان این استنباط حقیقی و خطاناپذیر را انجام داد. بعلاوه هیوم معتقد است الهی‌دانان درصدند نظم جهان را از طریق علت بیرونی تفسیر کنند، در حالی که به زعم او می‌توان این نظم را به درون ماده مستند کرد، بدین صورت که ماده ذاتاً دارای ویژگی هایی است که دائماً در حال تکامل است و این حرکت تکاملی، معلول عوامل داخلی است. با فرض چنین احتمالی هیوم نتیجه می‌گیرد که برای تفسیر نظم طبیعی نیاز به دخالت عوامل فراطبیعی نیست. او همچنین معتقد است که بیان تمثیلی نظم، مستلزم باور به خدای انسان وار خواهد بود و نمی‌تواند خدایی را نشان دهد که از هر گونه خطا و اشتباه و عدم انسجام در عملش مبرا است. از نگاه برخی از فلاسفه، نقدهای هیوم بزرگ‌ترین تکیه‌گاه الهی‌دانان در اثبات وجود خدا را متزلزل نموده است. استاد مطهری معتقد است بی اعتبار شدن براهین اثبات خدا بویژه برهان نظم یکی از علل اصلی گرایش به مادیگری در جهان غرب است. ایشان با پاسخ به نقدهای هیوم نشان می‌دهد که برهان نظم یک برهان تجربی محسوب نمی‌گردد، بلکه یک برهان عقلی است. بعلاوه ایشان این ایده که نیرویی‌ درونی در ماده وجود داشته باشد که لازمه آن نیرو، نظم و سامان یافتن جهان است را امری درست و حقیقی می‌داند و در عین حال آن را خدشه‌ای بر برهان نظم تلقی نمی‌کند. در تاریخ فلسفه غرب در اکثر موارد، برهان غائی را همان برهان نظم می‌شمارند. اما شهید مطهری از جمله متفکران معاصر است که با تفکیک برهان نظم از برهان هدایت، هوشیارانه سعی داشته این گروه از استدلال ها با یکدیگر خلط نگردد. از نظر ایشان، برهان نظم به ساختار طبیعت مربوط است، یعنی مطالعه در تشکیلات ساختمانی اشیا نشان می دهد که در ساختمان آنها عقل و حکمت نقش داشته است. اما زاید بر نظام خلقت و ساختمان موجودات، موجودات عالم نشان می دهند که پس از آن که اینگونه کامل آفریده شده‌اند در کاری که انجام می دهند نیز به گونه‌ای رهبری می‌شوند. شهید مطهری این برهان را برهان هدایت می‌نامد که می‌توان آنرا تقریری از برهان غائی دانست.

ترجمه ماشینی : این مطالعه نقدی است بر افلاطون گرایی فرگی که توسط کریسپین رایت و باب هیل ارائه شده است. افلاطون گرایی فرگی بر استدلالی مبتنی است که مدعی دستیابی به سه هدف است. اولین مورد این است که توضیح دهد چرا اعداد طبیعی از نظر معرفت شناختی به روش هایی که توسط اسم گرایان فرض می شود مشکوک نیستند، یعنی نشان دهد که چگونه می توانیم مفاهیم مورد نیاز برای ایجاد باور در مورد اعداد طبیعی را به دست آوریم، چگونه می توانیم به آنها رجوع کنیم و چگونه می توانیم. در مورد آنها بدانید هدف دوم نشان دادن وجود اعداد طبیعی است که به عنوان اجسام فرگی تعبیر می شوند. سومین مورد، پیدا کردن منطق گرایی نظری اعداد است. این مطالعه فقط با توجه به دو هدف اول به موفقیت استدلال می پردازد. این استدلال از یک جمله خاص استفاده می کند، اصل هیوم (HP). (HP) عبارتی است که تعداد F برابر است با تعداد G ها اگر و تنها در صورتی که F ها را بتوان به صورت دوگانه با G ها نگاشت (برای هر یک از مفاهیم F و G). دو قرائت از استدلال متمایز می شود. اولی (HP) توضیحی متنی از مفهوم عدد طبیعی است. استدلال می شود که استدلال در اولین خواندن آن شکست می خورد، که (HP) نمی تواند مفهوم عدد طبیعی را با موفقیت توضیح دهد. از نظر مشتق، نمی تواند وجود اعداد طبیعی را نشان دهد. هیچ نتیجه قطعی با توجه به استدلال در قرائت دوم آن حاصل نشده است. استدلال می‌شود که (HP) تحت نظریۀ تحلیلی پیشینی کریستوفر پیکوک پیشینی است و این ممکن است برای غلبه بر مخالفت‌ها به تحلیل (بنابراین، اولویت) (HP) پیشنهاد شده توسط جورج بولوس مورد استفاده قرار گیرد.

ترجمه ماشینی : در این پایان نامه ویژگی های محوری نظریه های ارزشی چهار فیلسوف اخلاق معاصر را خلاصه و به طور انتقادی بررسی خواهم کرد: A.J. آیر، سی.ال. استیونسون، آر.ام. خرگوش، و پی.اچ. ناول - اسمیت. با این حال، ابتدا به نظریه فلسفه اخلاق تأثیرگذارترین «پدر» این گروه، دیوید هیوم، نگاه خواهم کرد. نظریه هیوم به عنوان یک چالش در برابر فیلسوفان اخلاق است که فرض می کنند احکام اخلاقی در درجه اول، به نوعی، اعمال «عقل» هستند. اگرچه چهار معاصر ما در این زمینه از هیوم پیروی می کنند، اما چالش او، به شکلی که به زودی اشاره خواهم کرد، موضوع اصلی این پایان نامه را ارائه خواهد کرد. البته فیلسوفان مهم دیگری نیز وجود دارند که نظریاتی مشابه آنچه که من انتخاب کرده‌ام ارائه کرده‌اند، و نام‌های کارنپ، شلیک، بارنز، فیندلی و اورمسون بلافاصله به ذهن متبادر می‌شوند. اگر به آنها توجه ویژه ای صورت نگیرد، تلاشی بزرگتر از این نادیده گرفته می شود. تلاش برای طبقه‌بندی فیلسوفان در این سنت، یادآور مثال ویتگنشتاین در تعریف واژه «بازی‌ها» است، اگرچه در مورد فیلسوفان ما هیچ اصطلاح واحدی وجود ندارد که برای جدا کردن آنها از برخی از انواع دیگر فیلسوفان مناسب به نظر برسد. مانند فعالیت‌هایی که ما آن را «بازی» می‌نامیم، فیلسوفان ما شباهت‌ها و تفاوت‌هایی دارند، و با این حال شباهت‌های کافی وجود دارد که نشان می‌دهد آنها «شباهت‌های خانوادگی» دارند. آنها از فقدان "نام خانوادگی" مناسب رنج نمی برند، تا زمانی که "شباهت های خانوادگی" آنها را در نظر داشته باشیم.

چکیده ماشینی : قرن هفدهم و هجدهم دوره ای از نشاط فکری قابل توجه در فلسفه بریتانیا را نشان می دهد، زیرا چهره هایی مانند هابز، لاک، هیوم و اسمیت تلاش کردند تا منشا و مکانیسم های پایدار جامعه مدنی را توضیح دهند. بینش آنها همچنان به نحوه تفکر نظریه پردازان سیاسی و اخلاقی درباره جهانی که در آن زندگی می کنیم، اطلاع می دهد. از الهیات اخلاقی تا فلسفه اخلاق بحثی را بازسازی می کند که معاصران را به خود مشغول کرده است، اما امروز برای ما محرمانه به نظر می رسد. این موضوع به رابطه عقل و وحی به عنوان دو منبع معرفت بشری، به ویژه در قلمرو اخلاقی مربوط می‌شود: آنها می‌پرسیدند تا چه اندازه عقل به تنهایی می‌تواند محتوا و خصلت واجب اخلاق را کشف کند؟ این یک سؤال تاریخی بود و نه صرفاً نظری: آیا فیلسوفان دوران باستان پیش از مسیحیت، که نسبت به مسیح بی‌خبر بودند، توانسته‌اند جهان اخلاقی را به‌طور رضایت‌بخشی توضیح دهند؟ الاهیات طبیعی چه نقشی در نظریه های اخلاقی آنها ایفا کرده بود - و آیا با آموزه های ارائه شده توسط وحی سازگار بود؟ بسیاری از پژوهش های اخیر توجه را به علاقه اولیه به مدرن به دو سنت فلسفی هلنیستی متأخر جلب کرده است - رواقی گری و اپیکوریسم. با این حال، در زمینه انگلیسی، سه شخصیت بیش از همه - جان لاک، کانیرز میدلتون و دیوید هیوم - کاملاً عمدی و صریح رویکردهای خود را با سیسرو به عنوان نماینده سنت فلسفی جایگزین، منتقد رواقی و اپیکوری، شناسایی کردند: شک دانشگاهی. . همه استدلال کردند که سیسرو ابزاری را برای پرداختن به آنچه که آنها می‌دانستند مهم‌ترین پرسشی است که فلسفه معاصر با آن مواجه است ارائه می‌کند: رابطه بین فلسفه اخلاق و الهیات اخلاقی.

ترجمه ماشینی : تز این است که هیوم و اسمیت بین آنها نظریه جدیدی را طرح می کنند عدالت به عنوان زیربنای تمام زندگی اجتماعی و سیاسی. عدالت روشی برای ارزیابی رفتار اجتماعی و سیاسی است نکته اصلی آن این است که انگیزه های پشت چنین رفتاری وجود دارد نباید تمایلات آسیب زا داشته باشد که باعث رنجش شود یک تماشاگر بی طرف این بدان معنی است که آنها باید مطابق باشند با یک قانون کلی که منفی است، به مردم می گوید که چه کاری انجام ندهند، و بنابراین تضمین می کند که رفتاری که به عنوان عادلانه مجاز است وجود دارد تا حد امکان با بقیه ارزش ها و اهداف سازگار است در هر زمان توسط یک جامعه پذیرفته شده است. دومی فقط می تواند زیر ¬ باشد همانطور که از طریق تعامل تک تک مردان رشد کرده اند ایستاده اند. بنابراین فقه به عنوان یک رشته انتقادی وابسته است تاریخ و «علم طبیعت انسانی» جدید. عدالت در چارچوب فلسفه اخلاق عمومی مورد بررسی قرار می گیرد چهار نویسنده، و نشان داده می شود که چگونه به عنوان یک فضیلت منفی از هم جدا می شود، که قوانین آن به دلایل منفی منفعت طلبانه قابل اجرا است. در ارتباط با اسمیت و میلار یک اعتراض عمده به این بین شکار با نشان دادن اینکه نگاه آنها به تاریخ چنین نبود پاک می شود اقتصادی و قطعی اما به گونه‌ای است که زمینه را برای آن فراهم می‌کند عدالت طبیعی

ترجمه ماشینی : پایان نامه من تلاش می کند تا با نشان دادن وحدت زیربنایی سه کتاب رساله، «رساله ای از طبیعت انسان: تلاشی برای معرفی روش تجربی استدلال در موضوعات اخلاقی»، به عنوان یک نظریه اخلاقی سازگار، بخواند. به‌ویژه، من استدلال می‌کنم که مفهوم «دیدگاه کلی» نقشی محوری در یکپارچه‌سازی رساله ایفا می‌کند، که در وهله آخر ثابت می‌شود که در مورد هنجارگرایی است. بیشتر از همه، من شباهت معرفت شناسی هیوم و نظریه اخلاقی او را روشن می کنم. من تلاش می‌کنم نظریه اخلاقی هیوم را به‌عنوان آنچه «ساخت‌گرایی ادراکات» می‌نامم ارائه کنم. من با کاوش در معرفت شناسی هیوم و مفهوم عرف او که اساساً به عنوان یک اصل ثبات درک می شود، شروع می کنم. من روشن می کنم که عرف عبارت است از شناخت یک ادراک خاص در ارتباط با سایر ادراکات مشابه. من ادعا می‌کنم که منظور از دیدگاه کلی این است. سپس نشان می‌دهم که عرف اساس نظریه علیت هیوم است، جایی که مفهوم عرف نقش اصلی را در تجسم دیدگاه کلی ایفا می‌کند. من نشان می دهم که به دلیل توسعه عرف، نظریه علیت هیوم با نظریه او در مورد ادراک اجسام خارجی مرتبط است، که درک ما را از شرایط فیزیکی کامل می کند. در فصل‌های بعدی من استدلال می‌کنم که نظریه همدردی هیوم باید به عنوان یک اصل اجتماعی‌پذیری درک شود که هم به دارایی‌ها و هم به رفتار انسانی ارزش مشترک می‌دهد. در مرحله بعد، نظریه عدالت هیوم را به عنوان یک اصل تنظیم کننده تعامل اجتماعی که بر مالکیت به عنوان علیت متمرکز است، توضیح می دهم. من استدلال می‌کنم که عدالت نیروی الزام‌آوری فراتر از منافع شخصی اعمال می‌کند، زیرا نیروی هنجاری آن ناشی از احساس ثبات حاصل از ادراکات فیزیکی است. سپس، نظریه هیوم در مورد وعده را مورد بحث قرار می‌دهم که تعامل آینده بین مردم را تنظیم می‌کند. در نهایت نشان می‌دهم که به دلیل اقتدار عرف، حکومت مجاز است که بیعت مردم را مطالبه کند، همانطور که یک بدن خارجی برای تثبیت ادراک علّی لازم است. پایان نامه من نشان می دهد که دیدگاه کلی با برقراری رابطه ای پایدار بین انسان ها و شرایط او: جسمی، روانی، اخلاقی و سیاسی، شالوده اخلاق را فراهم می کند.

ترجمه ماشینی : این تز از چارچوب عمل و زندگی برای بررسی چهار نظریه فلسفی ذهن، که در نوشته‌های رنه دکارت، دیوید هیوم، ویلیام جیمز و توماس ناگل بیان شده‌اند، استفاده می‌کند. نشان دادن این که چگونه هر نظریه به عمل یا زندگی جذابیت می بخشد تا سعی کند توصیفی از ذهن ارائه دهد که نه خیلی محدود کننده و نه خیلی سست باشد، دغدغه بخش تاریخی گسترده پایان نامه است. بر اساس موفقیت یا شکست این توسل به تجربه زنده ذهن از فعالیت خود است که این چهار نظریه ارزیابی می شوند. در خاتمه، بازخوردهای این موفقیت ها و شکست ها برای فعالیت معاصر فلسفی درباره ذهن به اختصار بررسی می شود.