جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: هدف این جلد این است که با ترسیم توازی میان آثار آنها، عناصری را برای کاوش منظم برخی مفاهیم بنیادی پیرس و هوسرل در رابطه با مبانی علم فراهم کند. نویسندگان با پرداختن به مقایسه‌ای که تا حد زیادی بین این دو فیلسوف معاصر مطالعه نشده است، شباهت‌های قابل توجهی را در برخی از ایده‌های بنیادی آن‌ها برجسته می‌کنند. این جلد از یازده فصل در چهار بخش تشکیل شده است. بخش اول به روش‌شناسی و اصول اصلی این دو فیلسوف می‌پردازد. یک فصل مقدماتی به تشریح مضامین تاریخی و سیستماتیک مرکزی برآمده از تحقیقات اخیر در مورد پیرس و هوسرل می‌پردازد. بخش دوم در مورد منطق است، فصل‌های آن به موضوعاتی از نمودارهای وجودی پیرس و فلسفه نشانه‌گذاری به مفاهیم منطق ناب هوسرل و منطق استعلایی اختصاص دارد. بخش سوم شامل مشارکت در فلسفه ریاضیات است. فصول در بخش پایانی به تئوری شناخت، آگاهی و نیت می پردازد. فصل پایانی واژه‌نامه گسترده‌ای از اصطلاحات اصلی نظریه فنروسکوپی پیرس ارائه می‌کند و آنها را از دیدگاه نظریه شناخت توضیح می‌دهد.

ترجمه ماشینی : مقالاتی درباره منطق هوسرل و فلسفه ریاضیات با ارائه گزارش دقیقی از کار هوسرل در زمینه منطق، از فلسفه منطق و فلسفه ریاضیات، تلاش می‌کند تا جای خالی پژوهش حاضر درباره هوسرل را پر کند. هدف این است که یک بازسازی و تحلیل عمیق از بحث بین هوسرل و مهم‌ترین همکارهایش ارائه کند و با در نظر گرفتن استقبال و تشریح آنها توسط برخی از شاگردان و پیروان او، مانند اسکار بکر و یاکوب، ایده‌های محوری هوسرل را روشن کند. کلاین و همچنین تأثیر آنها بر برخی از مهم ترین منطق دانان و ریاضیدانان قرن گذشته، مانند لویتزن ای. جی بروور، رودولف کارنپ، کرت گودل و هرمان ویل. بیشتر مقالات هوسرل و محقق دیگری را مورد توجه قرار می دهند - به عنوان مثال. لایب نیتس، کانت، بولزانو، برنتانو، کانتور، فرگه - و خطوط نفوذ، نقاط تماس و نقاط اختلاف را ردیابی و زمینه سازی کنید. هر مقاله توسط یک متخصص نوشته شده است در این زمینه، و این جلد شامل کمک‌هایی هم از سنت تحلیلی و هم از سنت پدیدارشناسی است.

ترجمه ماشینی: این جلد به پروژه دو مرحله‌ای گودل می‌پردازد که ابتدا از پدیدارشناسی استعلایی هوسرل برای بازسازی و توسعه مونادولوژی لایب‌نیتس استفاده می‌کند و سپس ریاضیات کلاسیک را بر روی متافیزیک به‌دست‌آمده است. نویسنده به تحلیل جنبه های تاریخی و سیستماتیک آن پروژه می پردازد و سپس با تاکید بر مرحله دوم آن را ارزیابی می کند. کتاب پیرامون استفاده گودل از لایب نیتس، هوسرل و بروور سازماندهی شده است. گودل به دور از در نظر گرفتن فیلسوفان گذشته بی‌ربط با دغدغه‌های سیستماتیک واقعی، استفاده از نویسندگان تاریخی را برای چارچوب‌بندی دیدگاه فلسفی خود پذیرفت. فلسفه‌های لایب‌نیتس و هوسرل پروژه‌ی او را تعریف می‌کنند، در حالی که شهود گرایی بروور نقطه ضعف اصلی آن است: قرابت‌های نزدیک بین پدیدارشناسی و شهودگرایی، سدی را برای تلاش گودل برای فراتر رفتن از شهودگرایی ایجاد می‌کند. چهار مقاله اصلی عبارتند از: «مونادها و مجموعه ها»، «درباره رشد فلسفی کورت گودل»، «گودل و شهودگرایی»، و «ساخت و ساختار در ریاضیات». نخست تلاش گودل برای توجیه، با استدلالی از قیاس با مونادولوژی، اصل بازتاب در نظریه مجموعه ها را تحلیل و نقد می کند. همچنین حمایت بیشتری از ایده گودل ارائه می کند که مونادولوژی نیاز به بازسازی پدیدارشناسی دارد، با نشان دادن اینکه مونادولوژی تکمیل نشده قادر به یافتن مستقیم ریاضیات نیست. دوم به مطالعه خوانش گودل از هوسرل، رابطه آن با مونادولوژی لایب نیتس و تأثیر آن بر نوشته های منتشر شده او می پردازد. سومین مورد بحث می کند که چگونه در موقعیت های مختلف شهودگرایی بروور واقعاً از آثار گودل الهام گرفته است، به ویژه تفسیر دیالکتیک. چهارمی به این سوال می پردازد که آیا ریاضیات کلاسیک پایه پدیدارشناختی را که گودل در نظر گرفته بود می پذیرد یا خیر، و نتیجه می گیرد که چنین نیست. مقالات باقی مانده زمینه بیشتری را ارائه می دهند. مقالات گردآوری شده در اینجا در دهه گذشته نوشته و منتشر شده است. یادداشت هایی برای ثبت افکار بیشتر، تغییرات ذهنی، ارتباط بین مقالات و به روز رسانی منابع اضافه شده است.

ترجمه ماشینی : موضوع این پژوهش نظریه معنا هوسرل است، از نقد روانشناسی و نظریه معنا ناشی از آن، از طریق نظریه معناگرای متعالی ایده پدیدارشناسی، ایده های اول و مراقبه های دکارتی، تا نظریه آگاهی زمانی. و پیامدهای آن برای درک هوسرل از معنا. در سراسر مطالعه، تنش در اندیشه هوسرل بین دو راهبرد تفسیری، «دکارتی» و «هرمنوتیکی» به منصه ظهور رسیده است.

هوسرل در کتاب بحران علوم اروپایی کوشیده تا خاستگاه «اصالت روانشناسی» را در تاریخ فلسفة جدید نمايان سازد.‌ «روانشناسی پدیدارشناسانه» نه‌تنها بنیادی برای «روانشناسی تجربی» فراهم می‌آورد، بلكه میتواند بمثابه مقدمه‌¬یی برای «پدیدارشناسی استعلایی» قرار گیرد. او در روایت فلسفی خود از سير تاريخي مفهوم اصالت روانشناسي، ما را به جان‌ لاک ارجاع میدهد و بيان ميكند كه ديدگاههاي لاك را بارکلی و هیوم ادامه دادند. پژوهشهای روانشناختی لاك در خدمت مفهوم استعلایی درآمد که نخستین بار توسط دکارت در کتاب تأملات صورتبندی شده بود. بر اساس دیدگاه او، مابعدالطبیعه میتواند نشان دهد که تمام واقعیت و کل جهان و آنچه برای ما وجود دارد، چیزی جز اعمال شناختی ما نیست؛ اینجاست که توجه به «امر استعلایی» ضرورت مي‌يابد. شک روشی دکارت، نخستین روش برای طرح «سوژة استعلایی» بود و توصیف او از «إگو کوگیتو» (منِ‌ انديشنده) نخستین صورتبندی مفهومی از آن را فراهم ساخت. جان‌لاک «ذهن استعلایی محض» دکارت را با «ذهن بشر» جایگزین كرد، با این حال پژوهش خود را در زمينة ذهن بشری از طریق تجربة درونی بدليل یک دغدغة ناخودآگاهِ استعلایی ـ فلسفی ادامه داد، اما خواسته یا ناخواسته در دام جریان اصالت روانشناسی افتاد. هوسرل با نگاهي تاریخی و بنحوي كاملاً فلسفي نشان داد که چگونه بارقه‌های توجه به امر استعلایی برای نخستین‌بار در فلسفة دکارت و پس از آن در تقابل میان «مکتب اصالت عقل» و «مکتب اصالت تجربه»‌ ظهور مي‌يابد و در ادامه با نشو و نمای آن در فلسفة استعلایی کانت، امکانات نهایی آن در فلسفة پدیدارشناسانة هوسرل به ثمر مینشیند.