جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : نسبیت گرایی یا این ادعا که ممکن است ظواهر و عقاید هر یک از ما برای هر یک از ما صحیح باشد و از این رو هر دیدگاهی به اندازه سایر دیدگاه ها صادق باشد، برای 2500 سال یک مشکل مداوم برای فلسفه و علم باقی مانده است. امروزه به دلیل استقبال گسترده از نسبی گرایی، این مشکل بیش از گذشته شده است. این کتاب استدلال می کند که افلاطون در واقع این مشکل را حل کرده است. در دو فصل اول، با مطالعه هوسرل و لاک، دیویس نشان می دهد که می توان به درمان افلاطون با این مشکل بازگشت و جدی گرفت. فصل سوم راه حل افلاطون برای آن را ارائه می دهد. این کتاب از این جهت متمایز است که نشان می‌دهد مشکلی که در طول تاریخ تفکر غرب وجود داشته است، در واقع توسط افلاطون حل شده است و از این جهت نشان می‌دهد که ما می‌توانیم از موقعیت معاصر خود، به راه‌حل افلاطون بازگردیم. .

ترجمه ماشینی : کتاب کوین هرمبرگ با تمرکز بر بین الاذهانی و همدلی (یعنی تجربه دیگران به عنوان موضوعات دیگر) و با پرداختن به مسائل مربوط به اعتبار، درجات شواهدی که با آن می توان چیزی را تجربه کرد و معانی مختلف «عینی» در متون هوسرل. علی‌رغم اتهامات مفسران مبنی بر اینکه فلسفه هوسرل یک فلسفه انحصاری است و معرفت‌شناسی در آثار متأخر و اولیه هوسرل متناقض است، هرمبرگ نشان می‌دهد که همدلی و در نتیجه موضوعات دیگر، با دانش فرد در مورد دیدگاه ارائه‌شده در هر یک از مقدمه‌های هوسرل به پدیده مرتبط است. همدلی حداقل از دو جهت به طور قابل توجهی با دانش مرتبط است و در نتیجه معرفت شناسی هوسرل را می توان معرفت شناسی اجتماعی نامید: (الف) همدلی به ارائه شواهد برای اعتبار و در نتیجه استحکام بخشیدن به دانش کمک می کند و (ب) به گسترش کمک می کند. دانش خود را با دسترسی به آنچه دیگران می دانند. این نقش های همدلی در تضاد با یکدیگر نیستند. بلکه هر دو در هر یک از مقدمه ها (حتی به صورت ضمنی) نقش دارند و هوسرل با توجه به موقعیتی که در کار قبلی داشت، نیاز داشت که نقش همدلی را همانطور که انجام داد گسترش دهد. با این حال، چنین تکیه‌ای بر همدلی، این موضوع را زیر سؤال می‌برد که آیا فلسفه هوسرل به معنایی که هوسرل ادعا می‌کرد، یک فلسفه استعلایی است.

ترجمه ماشینی : منطق و فلسفه ریاضیات در اوایل هوسرل بر ده سال اول کار ادموند هوسرل، از انتشار فلسفه حساب (1891) تا بررسی های منطقی (1900/01) تمرکز دارد و هدف آن یافتن دقیق مکان اولیه اوست. کار در زمینه های منطق، فلسفه منطق و فلسفه ریاضیات. برخلاف اکثر پدیدارشناسان، نویسنده از خواندن آثار اولیه هوسرل به عنوان طرحی کم و بیش ناپخته از ادعاهایی که فقط در پدیدارشناسی بعدی او تثبیت شده است، خودداری می کند و برخلاف اکثر مورخان منطق، بر قدرت سیستماتیک و اصالت کار منطقی-ریاضی هوسرل تأکید می کند. . این کتاب تلاش می‌کند تا بحث بین هوسرل و آن دسته از فیلسوفان و ریاضی‌دانانی را بازسازی کند که به پیشرفت‌های جدید در منطق کمک کردند، مانند لایب‌نیتس، بولزانو، جبری‌شناسان منطقی (به‌ویژه بول و شرودر)، فرگه و هیلبرت و مکتب او. هم یک بررسی انتقادی جامع از برخی از آثار عمده تولید شده توسط هوسرل و مخالفانش در دهه آخر قرن نوزدهم و هم بازسازی رسمی بسیاری از متون از Nachlaß هوسرل را ارائه می دهد که هنوز موضوع بررسی سیستماتیک قرار نگرفته اند. این جلد برای محققانی که در تاریخ، و در فلسفه، منطق و ریاضیات، و به طور کلی تر، برای فیلسوفان تحلیلی و پدیدارشناسان با پیشینه منطق استاندارد کار می کنند، مورد توجه خاص قرار خواهد گرفت.

ترجمه ماشینی : از گزارش هوسرل در مورد توجه تا چرخش اخیر به آخرت شناسی در پدیدارشناسی «الهیاتی»، آینده همیشه جنبه کلیدی نظریه های پدیدارشناختی زمان بوده است. این کتاب اولین تأمل پایدار را در مورد اهمیت آینده برای خود روش پدیدارشناسی ارائه می دهد. در ردیابی توسعه این موضوع، نویسنده نشان می دهد که تنها درک درست از ماهیت دوگانه آینده (به عنوان قانون اساسی و به عنوان باز بودن) می تواند راهی را که در آن پدیدارشناسی موضوع و جهان را به هم نزدیک می کند، روشن کند. از این رو آینده ما را به محوریت وعده پدیدارشناسی اشاره می‌کند و پدیدارشناسی را به‌عنوان رشته‌ای قول‌دهنده از نو می‌سازد. این کتاب که به وضوح نوشته شده و به دقت استدلال شده است، بینش تازه ای را در مورد منشأ پدیدارشناختی چرخش «الهیاتی» و نتایج پدیدارشناختی هوسرل، لویناس و دریدا ارائه می دهد. با بررسی دقیق مضامین پروتشن، آخرت شناسی و مسیحا، خواندن آن برای هر کسی که به پدیدارشناسی، فلسفه دین، ساختارشکنی، یا الهیات فلسفی علاقه دارد ضروری خواهد بود.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی تأثیر عمیق فلسفه دکارت بر پروژه پدیدارشناسی هوسرل می پردازد. هوسرل اغلب از دکارت به عنوان "مربی معنوی" خود یاد می کرد و شک سیستماتیک مراقبه ها یکی از نقاط عزیمت اصلی برای شروع تحقیقات پدیدارشناسی شد. با این حال، یک تشابه گسترده بین فعالیت‌های فلسفی مربوطه آنها وجود دارد که تنها دانش نزدیک و آگاهانه از متون دکارت و هوسرل می‌تواند نشان دهد. این همگرایی در بینش آنها درباره شروعی کاملاً جدید برای فلسفه اغلب در مکان های غیرمنتظره ای آشکار می شود، جایی که هوسرل خلاقانه اکتشافات دکارت را اشتباه می کند. هوسرل خاطرنشان کرد که دکارت بیش از حد به انگیزه بدبینانه اولیه وفادار مانده و به اندازه کافی رادیکال در سرنگونی آن موضع نبوده است. تحقیقات نویسنده نشان می‌دهد که هوسرل به‌مراتب به دکارت‌گرایی وفادارتر باقی ماند، دقیقاً در مکان‌هایی که تأثیر عمیقاً مدفون است، و کمتر رادیکال‌تر از خوانش وفادارانه پروژه دکارت بر اساس ترتیب دلایل نشان می‌دهد. از آنجایی که تأثیر هوسرل بر فیلسوفان قاره‌ای قرن بیستم به خوبی مورد توجه قرار گرفته است، این اثر مشروعیت ارزیابی آنها از نقطه عزیمت دکارتی او را آشکار می‌کند.

ترجمه ماشینی : این مجموعه مقالات اولین تلاش مفصل برای ایجاد ارتباط بین تفکر فلسفه کلاسیک آلمان و پدیدارشناسی هوسرل است. این جلد مجموعه‌ای از مقالات انتقادی جدید از دانشمندان برجسته و فیلسوفان جوان‌تر از هر دو سنت را گرد هم می‌آورد تا این شکاف پژوهشی را که توسط هر دو رشته به رسمیت شناخته شده است، پر کند. این جلد، هر دو سنت را روشن می کند و اهمیت آنها را برای فلسفه معاصر، هم از نظر تاریخی و هم از نظر سیستماتیک، برجسته می کند. مضامین اصلی که در این مجلد به آن پرداخته می شود معرفت شناسی، فلسفه اخلاق و تاریخ فلسفه است که این مضامین بر اساس چندین موضوع فرعی (عین، ایده آلیسم/واقع گرایی، ذهنیت/بین الاذهانی، اخلاق، تاریخ، فرهنگ) مورد بحث قرار می گیرند. این سیستم مختصات اساسی را برای مقایسه نظری بین هوسرل و فلسفه کلاسیک آلمانی ارائه می‌کند و خطوط اصلی تفسیر را دنبال می‌کند تا هم تداوم و هم ناپیوستگی هر دو سنت را درک کنیم. یک بخش از این جلد به ویژه به درک پدیدارشناسی هوسرل و فلسفه کلاسیک آلمان اختصاص دارد. مقالات این جلد برای خوانندگان فلسفی عام با ارجاع ویژه به محققان در زمینه های فلسفه کلاسیک آلمان (کانت، فیشته، شلینگ، هگل)، نئوکانتی و سنت پدیدارشناختی (به ویژه هوسرل و سایرین) در نظر گرفته شده است. نمایندگان مهم همان) .