جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : موضوع در سوال بینش جالبی از بحث بین دو تن از مشهورترین فیلسوفان قرن بیستم - ژان پل سارتر و ادموند هوسرل - در مورد مفاهیم کلیدی تجربه آگاهانه و خود ارائه می دهد. «تعالی نفس» سارتر که در سال 1937 منتشر شد، متنی مهم در سنت پدیدارشناسی است و مسیر بسیاری از کارهای بعدی او را تعیین می کند. موضوع مورد سوال اولین مطالعه کامل درباره این اثر مشهور و تأثیر آن بر فلسفه قرن بیستم است. همچنین رابطه بین ایده‌های سارتر و آثار قبلی دکارت و کانت را بررسی می‌کند. جلد کتاب -- عنوان -- مطالب -- پیشگفتار -- اختصارات -- هوسرل و نفس متعالی -- نظریه حضور رسمی من -- نظریه حضور مادی من -- نتیجه گیری -- یادداشت ها -- انتخاب کتابشناسی -- فهرست.

ترجمه ماشینی : هدف کتاب اخلاق پدیدارشناسی هوسرل این است که مسئله اخلاق را در قلب پدیدارشناسی هوسرل قرار دهد. این مبتنی بر این ایده است که پدیدارشناسی هوسرل یک تحقیق معرفت‌شناختی است که در نهایت به انگیزه یک تقاضای اخلاقی است که در نوشته‌های او از انتشار تحقیقات منطقی (1900-1901) تا بحران علوم اروپایی و پدیدارشناسی متعالی (1935) فراگیر شده است. خواکیم سیلس بوراس مفاهیم اخلاقی آشکار در سرتاسر مجموعه اصلی آثار هوسرل را ردیابی می‌کند و استدلال می‌کند که پدیدارشناسی آگاهی، تجربه و معنا هوسرل در نهایت برانگیخته‌ی یک تقاضای اخلاقی است که هدف هوسرل از طریق آن تعریف مجدد فلسفه و بازنگری علم است. با هدف توانمند ساختن فلسفه و علم در مواجهه با مبرم‌ترین پرسش‌های مربوط به معناداری وجود انسان.

ترجمه ماشینی : این کتاب به بررسی تأثیر عمیق فلسفه دکارت بر پروژه پدیدارشناسی هوسرل می پردازد. هوسرل اغلب از دکارت به عنوان "مربی معنوی" خود یاد می کرد و شک سیستماتیک مراقبه ها یکی از نقاط عزیمت اصلی برای شروع تحقیقات پدیدارشناسی شد. با این حال، یک تشابه گسترده بین فعالیت‌های فلسفی مربوطه آنها وجود دارد که تنها دانش نزدیک و آگاهانه از متون دکارت و هوسرل می‌تواند نشان دهد. این همگرایی در بینش آنها درباره شروعی کاملاً جدید برای فلسفه اغلب در مکان های غیرمنتظره ای آشکار می شود، جایی که هوسرل خلاقانه اکتشافات دکارت را اشتباه می کند. هوسرل خاطرنشان کرد که دکارت بیش از حد به انگیزه بدبینانه اولیه وفادار مانده و به اندازه کافی رادیکال در سرنگونی آن موضع نبوده است. تحقیقات نویسنده نشان می‌دهد که هوسرل به‌مراتب به دکارت‌گرایی وفادارتر باقی ماند، دقیقاً در مکان‌هایی که تأثیر عمیقاً مدفون است، و کمتر رادیکال‌تر از خوانش وفادارانه پروژه دکارت بر اساس ترتیب دلایل نشان می‌دهد. از آنجایی که تأثیر هوسرل بر فیلسوفان قاره‌ای قرن بیستم به خوبی مورد توجه قرار گرفته است، این اثر مشروعیت ارزیابی آنها از نقطه عزیمت دکارتی او را آشکار می‌کند.

ترجمه ماشینی : نسبیت گرایی یا این ادعا که ممکن است ظواهر و عقاید هر یک از ما برای هر یک از ما صحیح باشد و از این رو هر دیدگاهی به اندازه سایر دیدگاه ها صادق باشد، برای 2500 سال یک مشکل مداوم برای فلسفه و علم باقی مانده است. امروزه به دلیل استقبال گسترده از نسبی گرایی، این مشکل بیش از گذشته شده است. این کتاب استدلال می کند که افلاطون در واقع این مشکل را حل کرده است. در دو فصل اول، با مطالعه هوسرل و لاک، دیویس نشان می دهد که می توان به درمان افلاطون با این مشکل بازگشت و جدی گرفت. فصل سوم راه حل افلاطون برای آن را ارائه می دهد. این کتاب از این جهت متمایز است که نشان می‌دهد مشکلی که در طول تاریخ تفکر غرب وجود داشته است، در واقع توسط افلاطون حل شده است و از این جهت نشان می‌دهد که ما می‌توانیم از موقعیت معاصر خود، به راه‌حل افلاطون بازگردیم. .

ترجمه ماشینی : هوسرل و ایده اروپا استدلال می کند که تأملات متأخر ادموند هوسرل در مورد اروپا را نباید نه به عنوان انحراف از پدیدارشناسی استعلایی اولیه او یا به عنوان تمرین ساده نقد فرهنگی، بلکه به عنوان تأملات پدیدارشناختی سیستماتیک در مورد زایش و تاریخمندی خواند. تیمو میتینن نشان می دهد که تاملات هوسرل در مورد اروپا متقاعدکننده ترین و رادیکال ترین تفسیر او از ابعاد بین الاذهانی، جمعی و تاریخی پدیدارشناسی است. هوسرل و نسل او پس از جنگ جهانی اول، در حالی که اروپا در تلاش بود تا خود را بازتعریف کند، کار کردند و او نوشته‌های اواخر خود را با جمع شدن ابرهای جنگ جهانی دوم نوشت. چند دهه بعد، سقوط اتحاد جماهیر شوروی دوباره هویت این قاره و تقسیمات سیاسی و اقتصادی آن را تغییر داد. میتینن به عنوان یک اروپایی درگیر مسئله اروپا می نویسد و بسیاری از نویسندگان و منتقدان اخیر او در این اثر - مانند میشل فوکو، ژاک دریدا و جورجیو آگامبن - نیز عمیقاً با این مشکل جدید هویت اروپایی درگیر هستند. این کتاب مشکل چندوجهی ایده عقلانیت اروپایی را روشن می کند و از مفاهیم بدیع جهان گرایی و غایت شناسی به عنوان مؤلفه های ضروری تأمل فلسفی رادیکال دفاع می کند.