ترجمه ماشینی:
این جلد به پروژه دو مرحله‌ای گودل می‌پردازد که ابتدا از پدیدارشناسی استعلایی هوسرل برای بازسازی و توسعه مونادولوژی لایب‌نیتس استفاده می‌کند و سپس
... س ریاضیات کلاسیک را بر روی متافیزیک به‌دست‌آمده است. نویسنده به تحلیل جنبه های تاریخی و سیستماتیک آن پروژه می پردازد و سپس با تاکید بر مرحله دوم آن را ارزیابی می کند.
کتاب پیرامون استفاده گودل از لایب نیتس، هوسرل و بروور سازماندهی شده است. گودل به دور از در نظر گرفتن فیلسوفان گذشته بی‌ربط با دغدغه‌های سیستماتیک واقعی، استفاده از نویسندگان تاریخی را برای چارچوب‌بندی دیدگاه فلسفی خود پذیرفت. فلسفه‌های لایب‌نیتس و هوسرل پروژه‌ی او را تعریف می‌کنند، در حالی که شهود گرایی بروور نقطه ضعف اصلی آن است: قرابت‌های نزدیک بین پدیدارشناسی و شهودگرایی، سدی را برای تلاش گودل برای فراتر رفتن از شهودگرایی ایجاد می‌کند.
چهار مقاله اصلی عبارتند از: «مونادها و مجموعه ها»، «درباره رشد فلسفی کورت گودل»، «گودل و شهودگرایی»، و «ساخت و ساختار در ریاضیات». نخست تلاش گودل برای توجیه، با استدلالی از قیاس با مونادولوژی، اصل بازتاب در نظریه مجموعه ها را تحلیل و نقد می کند. همچنین حمایت بیشتری از ایده گودل ارائه می کند که مونادولوژی نیاز به بازسازی پدیدارشناسی دارد، با نشان دادن اینکه مونادولوژی تکمیل نشده قادر به یافتن مستقیم ریاضیات نیست. دوم به مطالعه خوانش گودل از هوسرل، رابطه آن با مونادولوژی لایب نیتس و تأثیر آن بر نوشته های منتشر شده او می پردازد. سومین مورد بحث می کند که چگونه در موقعیت های مختلف شهودگرایی بروور واقعاً از آثار گودل الهام گرفته است، به ویژه تفسیر دیالکتیک. چهارمی به این سوال می پردازد که آیا ریاضیات کلاسیک پایه پدیدارشناختی را که گودل در نظر گرفته بود می پذیرد یا خیر، و نتیجه می گیرد که چنین نیست.
مقالات باقی مانده زمینه بیشتری را ارائه می دهند. مقالات گردآوری شده در اینجا در دهه گذشته نوشته و منتشر شده است. یادداشت هایی برای ثبت افکار بیشتر، تغییرات ذهنی، ارتباط بین مقالات و به روز رسانی منابع اضافه شده است.
بیشتر