جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : کارل بارت، متکلم سوئیسی (1886-1968) از آغاز کار خود اغلب با روح زمانه خود در تضاد بود. در حالی که در طول جنگ جهانی اول، شاعران و فیلسوفان آلمانی از تجربه اجتماع و تعالی مست شدند، بارت با همه تلاش‌ها برای قرار دادن امر الهی در فرهنگ یا احساسات فردی مبارزه کرد. این او را برای یک تعامل عمیق دنیوی آزاد کرد: او به عنوان "کشیش سرخ" شناخته می شد، نویسنده اصلی سند تأسیس کلیسای اعتراف کننده، اعلامیه الهیات بارمن بود، و پس از سال 1945 به تسلیح مجدد جمهوری فدرال آلمان اعتراض کرد. کریستین تیتز تعاملات بین زندگی نامه شخصی و سیاسی بارت و الهیات او را به طور قانع کننده ای بررسی می کند. اسناد متعددی که به تازگی در دسترس قرار گرفته اند، بینشی در مورد جنبه های کمتر شناخته شده بارت مانند رابطه سه جانبه طولانی مدت او با همسرش نلی و همکارش شارلوت فون کیرشبام ارائه می دهند. این تصویری خاطره انگیز از یک متکلم است که خود را به عنوان "حزب شاد خدا" توصیف می کند، که به عنوان یک پیامبر و یک روح نجیب شناخته می شود، به عنوان یک منتقد از او می ترسیدند، و الهیات یک قرن را شکل می دهد که هیچ متفکر دیگری وجود ندارد.

ترجمه ماشینی : این مطالعه این تز را پیش می برد که دعا را می توان به عنوان کلید ساختارهای اساسی جزم شناسی کلیسایی کارل بارت درک کرد. تمرکز ویژه بر این پرسش است که چگونه انسان ها باید به عنوان سوژه های فعال و پذیرا در مواجهه با خدا تلقی شوند. بنابراین، در توسعه استدلال، یک عملکرد کلیدی به مفهوم متقابل نسبت داده می شود. در این افق، رابطه میان دادخواست - که برای بارت محوری است - و پاسخ (به عنوان تحقق رابطه الهی) تحلیل می شود. در این میان، لقاء با خدا از طریق عریضه ابراز نیاز انسان با تبدیل دعا به حمد، به طور مثبت تحقق می یابد. در اینجا، یک ساختار هرمنوتیکی بنیادین بارت آشکار می‌شود - بارت می‌خواهد تجربه دینی در دعا را از طریق مضمون‌سازی نکردن آن عدالت کند. با این حال، به طور غیرمستقیم از طریق اظهارات جزمی الهیات او تکرار می شود.

ترجمه ماشینی : علمای کتاب مقدس و جزمدانان امروزی توجه قابل توجهی به موضوع تفسیر کلامی دارند. منبعی برای راهنمایی و بینش در این بحث، تاریخ تفسیر است، و صدای کارل بارت با صدای بلند به عنوان یک مدل مفید برای درگیر کردن کتاب مقدس و موضوع آن ثبت می‌شود. اکثر خوانندگان تفسیر الهیات بارت با او در سطح تفسیر عهد جدید او روبرو می شوند. این از چندین نقطه نظر مختلف قابل درک است. متأسفانه، تفسیر الهیاتی بارت از عهد عتیق آنچنان که شایسته آن است، مورد توجه قرار نگرفته است. این کتاب در پی پرکردن این خلأ است زیرا با تفسیر الهیاتی بارت از «اشعیا» در جزم‌شناسی کلیسا مواجه می‌شود. از آغاز کلیسا، "اشعیا" به عنوان کتاب مقدس مسیحی شناخته شده است. در جزم شناسی کلیسا، بارت را می یابیم که "اشعیا" را به شیوه های چند کارکردی و چند لایه می خواند، زیرا او به دنبال شنیدن "اشعیا" به عنوان شاهدی زنده برای خداوند است. مکاشفه سه گانه خود در عیسی مسیح

ترجمه ماشینی : کارل بارت، شاید بزرگ‌ترین الهی‌دان پروتستان قرن حاضر، با صراحتی که از ویژگی‌های او بود، نه تنها با مسئله خودمختاری، بلکه با پاسخ‌های الهیاتی که لیبرال‌ها تلاش کرده بودند به آن ارائه دهند، مواجه شد. نارضایتی او از پاسخ‌های آنها، او را به راه‌اندازی یک ضدانقلاب الهیاتی سوق داد که (تا همین اواخر) تصور می‌شد که پاسخی منفی به مسئله خودمختاری اتخاذ کند. در این مطالعه دقیق، پدر مکن نشان می دهد که تفسیر مجدد عمده ای از اندیشه بارت در این زمینه از سال 1968 در حال انجام است و - به دور از مخالفت با آزادی انسان در رابطه با خدا - اکنون تصور می شود که بارت یک پیشنهاد را ارائه کرده است. تفسیر مثبت از خودمختاری انسان با توسعه الهیات او. این کتاب قابل توجه که توسط یک متکلم کاتولیک رومی نوشته شده است، اولین اثری است که به زبان انگلیسی به بررسی اندیشه کارل بارت در مورد موضوع خودمختاری پرداخته است. همانطور که در چارچوب گسترده‌تر پاسخ مسیحیان مدرن به سؤالات مطرح شده توسط روشنگری قرار دارد، راهنمای جامع و مفیدی برای «موج جدید» تفسیر آلمانی بارث ارائه می‌کند.

ترجمه ماشینی : این مطالعه اصیل و ادراکی ارتباط اندیشه ژاک دریدا در مورد ساختارشکنی، تفاوت و هدیه برای جزم شناسی کلیسایی کارل بارت را نشان می دهد. اینها به ویژه برای درک دکترین نجات بارت، که تمرکز ویژه این کتاب است، مهم هستند. بینش دریدا همچنین نشان داده می‌شود که روشی را که بارت از رویدادهای پیچیده‌ای مانند وحی صحبت می‌کند که نمی‌توان با تفکر عقلانی موضوع‌بندی کرد، روشن می‌کند. این تعبیر قابل توجه از کارل بارت نشان دهنده قرابت او با اندیشه پست مدرن است. برای کسانی که در حال مطالعه رابطه بین الهیات و پست مدرنیسم هستند، به ویژه مرزهای پیچیده بین موضوع‌بندی شدنی و غیرقابل مضمون‌سازی، جالب خواهد بود.