جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: کارل بارت به دلیل انتقاد از ناسیونالیسم آلمانی به عنوان تأثیری فاسد بر کلیساهای معترض آلمان در دوره نازی ها مشهور بود. تعریف و به رسمیت شناختن ملیت به عنوان متمایز از دولت، وظیفه مهمی است که در الهیات بارت مورد توجه قرار نگرفته است. این ناشی از نگرانی عمیق او نسبت به ظرفیت تعصب ناسیونالیستی - که هر ملتی باید دولت خود را داشته باشد - برای ترویج جنگ است. این مشکل او را برانگیخت تا از الهیات لیبرال پروتستان آلمان جدا شود. در این کتاب، کریس موزلی چگونگی درک ملیت بارت را در پرتو علاقه مادام‌العمر به تفسیر و موعظه روایت پنطیکاست در اعمال 2 ردیابی می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه مسئولیت‌های او به‌عنوان کشیش کلیسای اصلاح‌شده سوئیس مستلزم موعظه در این متن است. بخشی از تقویم کلیسا، و بنابراین چگونه دفاع او از گنجاندن بند filioque در اعتقادنامه Niceno-Constantinopolitan از خدمت، تشریفات و تشریفات ضمنی او سرچشمه می گیرد. نگرانی برای انکار اینکه ملت ها از ابتدا در خلقت وجود دارند، دلیل مهمی برای مخالفت بارت از معاصرانش بر سر دستورات آفرینش بود، و این که مجادله او علیه "الهیات طبیعی" عمدتاً ناشی از رد ایده لیبرال آلمانی بود که ظهور و سقوط. ملل بخشی از چرخه طبیعت است که صرفاً منعکس کننده اعمال الهی است. در برابر این خودپسندی، بارت دکترین معروف خود را در مورد انتخاب اسرائیل به عنوان بخشی از انتخاب جامعه قوم خدا پیش برد. این راهی است برای درک تقسیم جهان به ملت ها، و به رسمیت شناختن الهی همه ملت ها به عنوان جوامعی که در آن مردم به دنبال خدا هستند.

ترجمه ماشینی : این پایان نامه اثری از فلسفه تطبیقی ​​چند رشته ای دین است. این شامل تحلیل و ارزیابی فلسفی سنت‌های فلسفه و الهیات غربی در مورد موضوع انسان‌سازی دینی است. به طور خاص، این مطالعه بر سنت هستی الهیات نوافلاطونی در اندیشه غربی، و شکاف در این سنت بر سر مسئله انسان انگاری دینی و ماهیت الهی تمرکز دارد. پایان نامه این شکاف را برحسب تمایز بین یک مفهوم «ضد انسان شکلی» از طبیعت الهی از یک سو، و یک مفهوم «انسان انگاری ضعیف شده» از طبیعت الهی از سوی دیگر، چارچوب بندی می کند. فصل‌های دوم و سوم به تحلیل چهره‌ها و متون کلیدی از سنت‌های «انسان‌سازی ضعیف‌شده» و «ضد انسان‌شکل» در الهیات نوافلاطونی می‌پردازند. فصل چهارم نقد قابل توجهی را از این سنت به عنوان یک کل مورد بررسی قرار می دهد که توسط کارل بارت و مارتین هایدگر، در میان دیگران، مطرح شده است، یعنی اینکه پروژه هستی الهیاتی به عنوان چنین، شکلی از انسان انگاری مفهومی را تشکیل می دهد.

ترجمه ماشینی: ولف کروتکه، مفسر برجسته الهیات کارل بارت و دیتریش بونهفر، اهمیت مداوم این دو الهی‌دان را برای ایمان و زندگی مسیحی نشان می‌دهد. این کتاب خوانندگان را قادر می سازد تا با چشمانی تازه به الهیات بارت و بونهوفر نگاه کنند و بینش جدیدی برای خواندن تاریخ الهیات مدرن ارائه می دهد. همچنین به کلیساها کمک می کند تا ببینند چگونه می توانند اقلیت های خلاقی در جوامعی باشند که خدا را فراموش کرده اند. این اولین ترجمه عمده از کار کروتکه به زبان انگلیسی است که توسط یک محقق ارشد آمریکایی الهیات مسیحی ترجمه شده است. این کتاب شامل پیشگفتاری از جورج هانسینگر است.

ترجمه ماشینی: هدف این پایان نامه کمک به پاسخ به این سوال است که "فلسفه، و به طور خاص، اخلاق مبتنی بر مسیح چگونه خواهد بود؟" اولین بحث من این است که ما در تفکر اخلاقی کارل بارت و دیتریش بونهوفر، دو تلاش رادیکال و مکمل را می‌یابیم تا به مسیح به‌عنوان پایه یا اساس هر اخلاق اصیل اشاره کنند. آنچه دیدگاه های بارت و بونهوفر را از بسیاری از دیگر رویکردهای فلسفی و کلامی به اخلاق متمایز می کند، میزانی است که آنها به دنبال جدی گرفتن پیامدهای اخلاقی انجیل - مکاشفه فیض خدا در کلام و کار عیسی هستند. مسیح - برای اخلاق. ادعای دوم من این است که، حتی اگر از بارت و بونهوفر در اجرای دقیق شخصیت اخلاقی مبتنی بر مسیحیت پیروی نکنیم، با این وجود نمی‌توانیم از رویارویی با چالش اساسی که هر یک از این افراد به شیوه‌های مرتبط اما متمایز خود به وجود می‌آورند، اجتناب کنیم. در اندیشیدن به اخلاق، باید مسیح را به عنوان معیار و پایه خود در نظر بگیریم. در دو فصل اول، به ترتیب درباره بارت و بونهوفر، ساختار و محتوای استدلال‌های آن‌ها را شناسایی می‌کنم و مبنای متنی آن‌ها را در متون مرتبط با موضوع، یعنی جزم‌شناسی کلیسای بارت و اخلاق بونهوفر نشان می‌دهم. من همچنین طرحی از خصوصیات اخلاقی مبتنی بر مسیحیت ارائه می‌دهم، زیرا هر یک از این متکلمان آن را از مبنای مسیح‌شناختی خود استخراج می‌کنند. در فصل سوم به بررسی اجمالی استدلال های ایشان می پردازم.

ترجمه ماشینی : رد تاریخی کارل بارت از فلسفه در خدمت الهیات یکی از رویدادهای مهم الهیات قرن بیستم است. در نتیجه جدایی او از فلسفه از الهیات، کار کارل بارت به ندرت از نظر فلسفی جالب یا ارزشمند ارزیابی می شود. با این حال، ادعای ما این است که کارل بارت، به دور از تعقیب الهیات جدای از فایده فلسفه، در واقع یک رویکرد فلسفی، یعنی یک رویکرد دستوری به الهیات را اجرا می کند. واضح است که بارت قرابت های خاصی با فلسفه تحلیلی دارد. همانطور که نشان می‌دهیم، همچنین واضح است که الهیات بارت با آثار بعدی ویتگنشتاین قابل مقایسه است. به این ترتیب، نشان می‌دهیم که چگونه مقایسه آثار بارت با ویتگنشتاین و دیگر فیلسوفان ویتگنشتاینی، هدف دستوری و ویژگی علایق الهیاتی او را نشان می‌دهد. ما نشان می‌دهیم که برخورد بارت با مسئله وجود خدا و مسئله ارجاع مهم با اهداف و ویژگی‌های فلسفه دستوری متناسب است. ما همچنین با ایراداتی مواجه می‌شویم که اغلب بر علیه بارت وارد می‌شوند که قدرت استدلال ما را کاهش می‌دهد، یعنی اینکه بارت یک فیدیست یا واقع‌گرا است. سرانجام، ما به مفهوم پنهان بودن خدا باز می گردیم تا ماهیت دستوری الهیات کارل بارت را برجسته کنیم.