جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی : میراث توماس آکویناس و کارل بارت برای متکلمان معاصر که به طور فزاینده ای آنها را در مورد مسائل بحث برانگیز در مورد قیاس و معرفت خدا به گفتگو می پردازند، تأثیرگذار است. با این حال، گفتگوی صریح کمی بین الاهیات آنها درباره خدا رخ داده است. این کتاب یکی از اولین تحلیل‌های مبسوط این موضوع اساسی را ارائه می‌کند و می‌پرسد که چگونه هر متکلم به دنبال اعتراف به تمایز کیفی خداوند در رابطه با خلقت است. ویتمن ابتدا بررسی می کند که آنها چگونه مطابقت و تمایز بین وجود خدا و اعمال بیرونی را در یک نگرانی فراگیر برای اجتناب از بت پرستی درک می کنند. ثانیاً، او نوع رابطه ای که خداوند با خلقت دارد را تحلیل می کند که از این برداشت های مربوطه ناشی می شود. علیرغم بسیاری از اهداف مشترک، آکویناس و بارت در نهایت در موضوع عقل الهیات با پیامدهایی برای توانایی آنها در حمایت مداوم از متمایز بودن خدا اختلاف دارند. این موضوعات آموزنده متقابل، درس های مهمی را برای الهیات معاصر ارائه می دهد.

در این مقاله با روشی توصیفی، تحلیلی و مقایسه‌ای به دو متأله بزرگِ مسیحی در دورۀ مدرن، فریدریش شلایرماخر و کارل بارت، و خصوصاً تحولی که آن‌ دو در الهیات مسیحی پدید آوردند، پرداخته شده‌است. مقایسۀ این دو اندیشمند، نشان‌دهندۀ ربط و نسبتی بین دیدگاه‌های نسبتاً معارض آنهاست. آن‌ها کوشیدند، نوعی از شورمندی‌ در دیدگاه‌های الهیاتیِ زمانه‌شان پدید آورند، لیکن با توجه به مشکلی که در آن الهیات می‌دیدند، این شورمندی را با تکیه بر مبانیِ مختلفی وارد کردند. شلایرماخر بر احساسِ بشری و شهود و پارسامنشی تأکید داشت و بارت بر امری آن‌سویی و کاملاً متفاوت از تجربۀ بشری. به همین ترتیب، اکثرِ دیدگاه‌های آن‌ها خصوصاً دربارۀ کتابِ مقدس و کلامِ خدا و مسیح، تفاوت‌هایی دارد. به‌رغم این تفاوت‌ها، بارت معتقد بود، با تفسیری مبتنی بر روح‌القدس یا مبتنی بر مسیح‌شناسیِ بارتی از شلایرماخر می‌توان به تأسیس پلی بین دیدگاه‌های شلایرماخر و او امیدوار بود.

ترجمه ماشینی: این جلد، اولین نشریه مهم کارل بارت، شرح او بر رساله پولس رسول به رومیان در دو نسخه آن (1919 و 1922) است و محتوای آن و ارتباط آن با امروز را تحلیل می کند. این جلد شامل مقالاتی از متخصصان اندیشه بارت و همچنین متفکران برجسته معاصر است که گاهی برای اولین بار سهم بارت را ارزیابی می کنند.

ترجمه ماشینی : این مطالعه این تز را پیش می برد که دعا را می توان به عنوان کلید ساختارهای اساسی جزم شناسی کلیسایی کارل بارت درک کرد. تمرکز ویژه بر این پرسش است که چگونه انسان ها باید به عنوان سوژه های فعال و پذیرا در مواجهه با خدا تلقی شوند. بنابراین، در توسعه استدلال، یک عملکرد کلیدی به مفهوم متقابل نسبت داده می شود. در این افق، رابطه میان دادخواست - که برای بارت محوری است - و پاسخ (به عنوان تحقق رابطه الهی) تحلیل می شود. در این میان، لقاء با خدا از طریق عریضه ابراز نیاز انسان با تبدیل دعا به حمد، به طور مثبت تحقق می یابد. در اینجا، یک ساختار هرمنوتیکی بنیادین بارت آشکار می‌شود - بارت می‌خواهد تجربه دینی در دعا را از طریق مضمون‌سازی نکردن آن عدالت کند. با این حال، به طور غیرمستقیم از طریق اظهارات جزمی الهیات او تکرار می شود.

ترجمه ماشینی : محققان سطح بالا تعاملات انتقادی با تفسیر بارت ارائه می‌کنند و پیامدهای آن را برای هرمنوتیک معاصر و تفسیر کتاب مقدس بررسی می‌کنند.