جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

ترجمه ماشینی: این مطالعه جدید عمده درباره توماس آکویناس، تأثیرگذارترین فیلسوف قرون وسطی، راهنمای روشن و قابل دسترس برای پروژه مرکزی فلسفه آکویناس - یعنی درک ماهیت انسان - ارائه می دهد. رابرت پاسنائو فلسفه را در چارچوب اندیشه های باستانی و مدرن قرار می دهد و پیشنهادات اساسی برای درک برخی از دشوارترین حوزه های اندیشه آکویناس - رابطه روح با بدن، عملکرد حس و عقل، اراده و علایق و هویت شخصی

ترجمه ماشینی : این پایان نامه به بررسی موضوع حقوق طبیعی در Therav می پردازد آدا و روایات تومیسی با بهره گیری از روش شناسی اخلاق دینی تطبیقی. رویکردهای این روش مانند فرمالیسم اخلاقی، طبیعت گرایی اخلاقی، و اخلاق روایتی با انتخاب نویسنده رویکردی چند بعدی که مذهبی و اخلاقی است، ارزیابی می شود. این رویکرد چند بعدی، همانطور که توسط ویلیام شوایکر تعریف شده است، تحقیق قانون طبیعی را از دیدگاه هرمنوتیکی تنوع اخلاقی و کثرت گرایی دموکراتیک انجام می دهد. دیدگاه هرمنوتیکی به جای جهان بینی متافیزیکی کلاسیک، تاریخی کردن اخلاق حقوق طبیعی را تضمین می کند که با سکولاریته مدرن سازگار است. برای دستیابی به این وظیفه، از اندیشه آلاسدایر مک اینتایر فیلسوف اخلاق و دیوید نواک، الهی‌دان یهودی برای تدوین مفهومی از سنت قانون طبیعی استفاده می‌شود. سه ویژگی هنجاری سنت‌های حقوق طبیعی مورد بحث را تعریف می‌کنند: عقلانیت به‌عنوان سنت تشکیل‌شده، وحی به‌عنوان یک پدیده تاریخی، و قانون طبیعی به‌عنوان یک ساختار فرهنگی که هم تطبیقی و هم هستی‌شناختی است. ادعای محوری این پایان نامه این است که سنت‌های تراوادا و تومیست دستگاه مفهومی مشابهی را برای گفتمان عقلانی فراهم می‌کنند که می‌تواند اشتراکات اخلاقی را بیابد و به تفاوت‌های بین سنت‌ها احترام بگذارد. اشتراک بین سنت‌ها در اخلاق حقوق طبیعی محفوظ هستند، زیرا این سنت‌ها به یک حقیقت سازنده پایبند هستند که زمینه عینی همه حقایق و طبیعت است که یک انسانیت مشترک را مشخص می‌کند. از سوی دیگر، این سنت‌های حقوق طبیعی حداقل می‌توانند به تفاوت احترام بگذارند، زیرا آنها استقلال سنت‌های دیگر را خارج از سنت‌های خود و از پیش موجود خود به رسمیت می‌شناسند. بنابراین، اخلاق حقوق طبیعی در این سنت‌های دینی از چالش‌های اخلاقی نسبی‌گرایی و استبداد اجتناب می‌کند. هر دو سنت مفهومی از «طبیعت» را با جهت گیری غایت شناختی مناسب برای زندگی اخلاقی تعریف می کنند. «طبیعت» مقوله ای باز در این روایات است که هرگز نمی توان آن را به طور کامل تعریف کرد. این نشان می دهد که چگونه این سنت های قانون طبیعی از خشونت هستی شناختی اجتناب می کنند. ادعای کلی این است که اخلاق حقوق طبیعی، که در Therav مشهود است آدا و سنت‌های تومیستی، چیزی ضروری برای یک دموکراسی سکولار کثرت‌گرا ارائه می‌کنند: دیدگاهی بدون قید و شرط از کرامت انسانی که از حقوق مسلم حمایت می‌کند، زیرا توسط قانونی بالاتر از قوانین مدنی تضمین می‌شود.

ترجمه ماشینی : در طول بیست سال گذشته، اخلاق فضیلتی شاهد تجدید علاقه به درک چگونگی پرورش فضایل بوده است. فیلسوفان اکنون با روانشناسان همکاری می کنند تا بهتر درک کنند که چگونه تحقیقات روانشناختی در مورد مهارت ها می تواند ما را در مورد انواع مهارت های مرتبط که به پرورش فضیلت کمک می کند، آگاه کند. با این حال، این خط پژوهشی امیدوارکننده بر پایه‌ی فلسفی بسیار مورد بحث استوار است. فضایل اخلاقی تا چه حد شبیه و/یا با انواع خاصی از مهارت ها پرورش می یابد؟ گروهی از محققان که از آنها به عنوان «طرفداران اعتراض انگیزه اخلاقی» یاد می‌شود، استدلال می‌کنند که فضایل اخلاقی گرایش‌های انگیزشی هستند که مهارت‌ها نه تنها فاقد آنها هستند، بلکه نمی‌توانند آنها را پرورش دهند. این اعتراض این ایده را به چالش می کشد که مهارت ها راهی مفید برای درک فضیلت و رشد آن هستند. در بررسی این ایراد، آشکار می شود که گفتمان پیرامون این ایراد شفافیتی درباره چیستی انگیزه اخلاقی و ارتباط آن با انواع مختلف مهارت های روانشناختی ندارد. در نتیجه، گفتمان در درک قابلیت حیات مهارت ها با بن بست مواجه می شود. هدف این پروژه رفع بن بست در ادبیات معاصر با ارائه گزارشی دقیق از انگیزه اخلاقی و ارتباط آن با مهارت های روانی است. روانشناسی اخلاقی آکویناس منابع کافی برای درک انگیزه اخلاقی، رشد آن و انواع مهارتهای روانشناختی مرتبط که در پرورش فضیلت مفید هستند فراهم می کند. به این ترتیب، دیدگاه آکویناس ما را قادر می‌سازد تا رابطه بین مهارت‌ها و فضیلت را دوباره تصور کنیم، در حالی که بینش جدیدی در مورد انواع مهارت‌هایی که به پرورش فضیلت کمک می‌کنند، ارائه می‌دهد. کار آکویناس به تیزتر کردن ادبیات معاصر و اطلاع از شالوده فلسفی که بر آن استوار است کمک می کند.

ترجمه ماشینی : در مرکز تمام گزارش‌های مسیحی قرون وسطایی از متافیزیک و اخلاق، این ادعا وجود دارد که هستی و خوبی لزوماً به هم مرتبط هستند و درک ماهیت این ارتباط برای توضیح ماهیت خود خیر اساسی است. در این راستا، قرون وسطی ها دو راه متمایز برای درک این ارتباط ضروری ارائه می کردند: رویکرد طبیعت و رویکرد خلقت. رویکرد طبیعت، خوبی یک موجود را با توسل به ماهیت آن موجود به عنوان نوع چیز، و میزان تحقق یا تکمیل ظرفیت‌های موجود در ماهیتش توضیح می‌دهد. در مقابل، رویکرد خلقت هم هستی و هم خوبی یک موجود را با توسل به فعالیت خلاق خدا توضیح می‌دهد: بر اساس این دیدگاه، هم هستی یک چیز و هم خوبی آن از وجود و خوبی خدا ناشی می‌شوند و بر اساس آن توضیح داده می‌شوند. مطالعات در مورد هستی و خوبی در فلسفه قرون وسطی اغلب در کار ترکیبی توماس آکویناس، الهی‌دان برجسته دومینیکن در پاریس در قرن سیزدهم، که این دو نظریه رقیب در مورد ماهیت خوبی را گرد هم آورد، به اوج خود می‌رسد. متأسفانه، تعداد کمی به رویکردی متمایز از فرانسیسکن به موضوع در همین دوره زمانی توجه کرده اند. پایان نامه من با بررسی کامل رویکرد جان دانز اسکاتوس به هستی و خوبی-رویکردی که تغییر جزر و مد به سوی اراده گرایی (هم اخلاقی و هم الهیاتی) در دانشگاه پاریس در اواخر سیزدهم میلادی را در نظر می گیرد، چاره ای برای این نظارت ارائه می کند. قرن. من استدلال می‌کنم که اسکاتوس نیز نوعی ترکیب‌کننده است که دو رویکرد طبیعت متمایز آگوستین و ارسطو را با ایده‌های منحصربه‌فرد خود هماهنگ می‌کند، به گونه‌ای که پیامدهای عمیقی برای آینده نظریه‌پردازی اخلاقی قرون وسطی دارد، به ویژه در رد هر دو امر طبیعی. قانون و اودایمونیسم اخلاقی توماس آکویناس. پس از مقدمه، من ماهیت خیر اولیه را تحلیل می‌کنم - خوبی که اسکاتوس فکر می‌کند با هستی قابل تبدیل است و بنابراین یک ویژگی متعالی از هر چیزی که وجود دارد. در آنجا، من مفهوم تبدیل پذیری بودن و خوبی را در میان اسکاتوس و معاصرانش مقایسه می کنم. در حالی که اسکاتوس با سنت جریان اصلی موافق است که هستی و خوبی لزوماً ویژگی‌های مشترک هر چیزی هستند که وجود دارد، او استدلال می‌کند که بودن و خیر به‌جای مفهومی متمایز از یکدیگر هستند. من استدلال می کنم که وقتی ارجاعات وجود و خیر در نظر گرفته می شود، هر دو دیدگاه یک چیز است. اما وقتی مفاهیم هستی و خوب در نظر گرفته می‌شوند، ایجاد تمایز صوری تفاوت زیادی ایجاد می‌کند: خیر صرفاً چیزی را از نظر مفهومی به هستی اضافه نمی‌کند، بلکه به صورت صوری: این شبه صفتی از وجود است که به‌طور مستقل در جهان وجود دارد. از تصور ما از آن بنابراین تمایز رسمی اسکاتوس توجیهی بدیع برای ارتباط ضروری بین هستی و خوبی ارائه می دهد.

ترجمه ماشینی : نظریه جنگ عادلانه خانواده ای از دیدگاه هاست که در طول توسعه خود در سنت فلسفی غرب دستخوش تغییرات مهم بسیاری شده است. آنچه در ادامه می‌آید تحلیلی تاریخی از گذار از تئوری جنگ عادلانه از دیدگاه مذهبی به سکولار در دوره مدرن اولیه است. بحث اصلی من این است که عرفی شدن نظریه منجر به جدایی jus ad bellum از jus in bello شد، یک تغییر عمده که پیامدهای مثبتی بر نظریه و کاربرد آن داشت. یکی از پیامدهای مهم این تغییر، قرار دادن رزمندگان در هر دو طرف درگیری در یک موقعیت اخلاقی برابر بود و اصول jus in bello را به طور یکسان برای همه به کار می برد. اما پیشرفتی که از زمان سکولاریزه شدن این نظریه به وجود آمده است، در خطر معکوس شدن است. معافیت «بسیار اضطراری» مایکل والزر اجازه می دهد که jus in bello تحت شرایط شدید خاص قربانی شود و جف مک ماهان این دیدگاه را ترویج می کند که مبارزان عادل و ناعادل در جنگ از حقوق یکسانی برخوردار نیستند. علاوه بر این، یک ایده رایج در علوم اجتماعی این است که اگر همه کشورهای جهان یک شیوه حکومت‌داری دموکراتیک را اتخاذ می‌کردند، جنگ‌های کم یا اصلاً وجود نداشت. این تئوری صلح دموکراتیک، در حالی که به صراحت استفاده از خشونت برای دستیابی به یک صلح پایدار را تایید نمی کند، پیامدهای سیاسی عمیقی در میان دولت های دموکراتیک داشته است. برای مثال، ایالات متحده از توجیه گسترش دموکراسی در خارج از کشور برای ترویج جاه طلبی های نظامی خود در قرن گذشته استفاده کرده است. من چندین استدلال علیه این دیدگاه ها ارائه می کنم و در عوض پذیرش برنامه کانتی را برای حرکت تدریجی به سمت یک قلمرو بین المللی صلح آمیزتر مبتنی بر اعتماد و همکاری متقابل ترویج می کنم. توجیهات مذهبی برای رفتن به جنگ دیگر رایج نیست زیرا صلح پایدار حاصل نشده است، بلکه با خشونت گسترده ناشی از جنگ های مذهبی در تناقض است. اگر توجیهات مذهبی برای رفتن به جنگ در قرون وسطی مغالطه آمیز بود، من معتقدم که ما باید نسبت به استدلال های مشابهی که امروز به نام ساختار سیاسی مطرح می شود، شک داشته باشیم.

ربط و نسبت دین با انگارۀ عقلانیت، دلمشغولی مستمر دینداران ژرف نگر بوده است. عرصۀ دین پژوهی مواجه با پرسش­های جدید در این زمینه است. اندیشمندان اسلامی نیز از این قاعده مستثنی نبوده­اند و آشنایی مسلمانان با الزامات عصر جدید زمینۀ شروع پرسش­های جدید در نسبت بین دینداری و عقلانیت است. چون در تجربۀ انسان غربی نیز، مواجهه با چنین مسئله­ای را می­توان یافت، بهره‌گیری از الگوهای پاسخگویی به این پرسش می­تواند پرتویی بر برخی زوایای پنهان ارتباط دین و عقلانیت بیافکند. یک الگو، پاسخی است که توماس آکویناس به مسئله رابطۀ عقل و دین داده است. در این تحقیق بر اساس روش جستاری اسپریگنز که یکی از روش­های فهم نظریه سیاسی است به واکاوی این مسئله در اندیشه آکویناس خواهیم پرداخت. پرسش این است که «آکویناس مسئله ارتباط عقل و دین را چگونه آسیب شناسی می­کند و تصویر ایده آل بازسازی شدۀ او برای برون رفت از آن چه ویژگی­هایی دارد ؟» برای پاسخ، زوایای مختلف اندیشۀ سیاسی آکویناس تجزیه و تحلیل شده است. فرضیۀ تحقیق چنین است که راه حل تعارض عقل و شرع در حوزۀ عمومی از منظر آکویناس در جمع بین این دو حوزۀ معرفتی و همکاری گسترده بین متولیان آن است.

ترجمه ماشینی: اولین بار در سال 2003 منتشر شد. این جلد پنجم از نهم مجموعه مطالعات اخلاق و فلسفه دین است. هدف از این مجموعه ارائه فرصتی برای بحث‌های فلسفی با طول محدود است که موضوعات خاصی را در اخلاق یا فلسفه دین یا موضوعاتی که به هر دو حوزه تعلق دارند، با جزئیات دنبال می‌کنند. پیش‌نویس این کتاب به‌عنوان یک دوره سخنرانی در آکسفورد طی سال‌های 8-1967 ارائه شد.

ترجمه ماشینی: این جلد که در ابتدا در سال 1958 منتشر شد، در مورد حملات ابن رشد و سنت توماس آکویناس به مقارنه گرایی بحث می کند.