جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

فارسی  |   العربیه  |   English  
telegram

در تلگرام به ما بپیوندید

public

کتابخانه مجازی الفبا
کتابخانه مجازی الفبا
header
headers
پایگاه جامع و تخصصی کلام و عقاید و اندیشه دینی
جستجو بر اساس ... همه موارد عنوان موضوع پدید آور جستجو در متن
: جستجو در الفبا در گوگل
مرتب سازی بر اساس و به صورت وتعداد نمایش فرارداده در صفحه باشد جستجو
  • تعداد رکورد ها : 8
ضرورت کاربست‌ زبان‌شناسی شناختی در فهم قرآن و دستاوردهای آن
نویسنده:
علیرضا قائمی نیا
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
فهرست گزیده متکلمان،فیلسوفان و عالمان شیعی :
چکیده :
زبان‌شناسی شناختی یکی از علوم شناختی است که در دهه‌های اخیر گسترش چشمگیری یافته است. این شاخه علمی که از نتایج دیگرعلوم شناختی در خصوص ذهن و فرایندهای ذهنی سود می‌برد، تأثیر گسترده‌ای بر مطالعات ادبی و فهم متون دینی داشته است. به‌کارگیری این جریان در مطالعات قرآنی دستاوردهای زیادی داشته و همچنان در حال گسترش می‌باشد. نگارنده با اشاره به ادعای اصلی این جریان و اصول آن، به بیان نقدهای مختلف از قبیلِ تجربه‌گرایی و نسبیت‌گرایی و عدم همخوانی با تجرد نفس و تجرد ادراک و غیره می‌پردازد و این نقدها را ناشی از سوء فهم این اصول و برخی ادعاهای فلسفی و عدم تعمق در آنها می‌داند. از این گذشته، به وجود تقریرهای مختلف از برخی دیدگاه‌ها- مانند بدن‌مندی- می‌پردازد؛ همچنین نگارنده تفاوت استعاره‌های مفهومی با استعاره ادبی را بیان کرده، مغالطات مخالفان در این زمینه را بر می‌شمارد و در پایان، به برخی دستاوردهای این نوع تحلیل در مطالعات قرآنی می‌پردازد. مطالعات قرآنی در عصر حاضر به مطالعات پیشین و پسین تقسیم می‌شوند. در نوع نخست، بر خلاف نوع دوم، به مفهوم‌سازی‌های درونی قرآنی وقع چندانی نهاده نمی‌شود و به تطبیق پاره‌ای از اصول زبان‌شناختی پیشین بسنده می‌شود.
صفحات :
از صفحه 5 تا 54
واکاویِ ملاک های احتمالاتی در استنتاج بهترین تبیین
نویسنده:
سیدمحمدمهدی اعتمادالاسلامی بختیاری ؛ میرسعید موسوی کریمی
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
تهران: منطق پژوهی,
چکیده :
طبق رویکرد رایج به استنتاج بهترین تبیین (IBE)، فرضیه‌ای که بهترین تبیین را برای پدیده‌های در دستِ بررسی ارائه می‌دهد، احتمالاً صادق است. یکی از مهم‌ترین چالش‌های پیش روی این نحوۀ استدلال” ایراد وُلتِر “ است. مطابق این اشکال، دلیلی نداریم که ملاک‌های انتخاب بهترین تبیین، موسوم به مزیت‌های تبیین‌گر، محتمل‌ترین تبیین- یعنی تبیینی که نسبت به دیگر تبیین‌های رقیب از احتمال صدق بیش‌تری برخوردار است- را به دست دهند. هدف اصلیِ این نوشتار، واکاویِ ملاک‌های احتمالاتیِ مرتبط با IBE در مواجهه با ایراد وُلتِراست. به بیان دقیق‌تر، در پی آنیم که چنان‌چه ضابطه‌های احتمالاتیِ ارائه شده برای ارزیابیِ فرضیه‌های تبیین‌گر، ملاک انتخاب بهترین تبیین قرار گیرند، آیا این اطمینان وجود خواهد داشت که محتمل‌ترین تبیین به دست آید؟ در این راستا، ملا‌ک‌های احتمالاتیِ مرتبط با IBE را در سه دستۀ ملاک‌های معطوف به قضیۀ بیز، ملاک‌های معطوف به نظریۀ تأیید و ملاک‌های معطوف به مزیت‌های تبیین‌گر بررسی می‌کنیم. این واکاوی نشان می‌دهد که هیچ‌یک از ضابطه‌های ارائه شده از پس تحدید بهترین تبیین - به گونه‌ای که محتمل‌ترین تبیین را به ‌دست دهد- بر نمی‌آیند.
صفحات :
از صفحه 25 تا 48
استنتاج بهترین تبیین: بررسی دیدگاه پیتر لیپتون
نویسنده:
منصور نصیری؛ ویراستار: محمدباقر انصاری
نوع منبع :
کتابشناسی(نمایه کتاب)
وضعیت نشر :
قم - ایران: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی,
چکیده :
همه استدلال‌ها را می‌توان از یک بعد به دو دستۀ کلی تقسیم کرد: ۱- استدلال‌های قیاسی؛ ۲- استدلال‌های ‏استقرایی.‏ شکی نیست که علم، به ویژه علم نوین، از استدلال‌های استقرایی بهره می‌برد. در استدلال استقرایی، بر ‏اساس قرینه یا قراینی به باوری که به حد قطعیت نرسیده دست می‏یابیم. این باور جدید، با قرینه مزبور ‏سازگار است، ولی نکته اینجاست که بسیاری از فرضیه‌های رقیب نیز که تمایلی به پذیرش و نتیجه گرفتن آنها نداریم با آن قرینه سازگارند. بنابراین، گاه یک قرینه را چند فرضیه رقیب تبیین می‏کنند. از این رو، این سؤال مطرح می‌شود که علت آن که از میان این فرضیه‏ های مختلف، یکی از آنها را انتخاب می‌کنیم و سایر فرضیه ‏ها را رها می‌کنیم چیست؟ به تعبیر دیگر، چرا در استدلال‌های استقرایی، از بین همه احتمالات فقط یکی از آنها (یا تعداد اندکی از آنها) را انتخاب می‌کنیم؟ و برای مثال، چرا با دیدن موارد متعدد طلوع خورشید از مشرق حکم می‌کنیم که فردا نیز خورشید از مشرق طلوع می‌کند نه از مغرب یا شمال یا جنوب؟ دربارۀ استدلال‏های استقرایی، دو مسئلۀ بسیار مهم وجود دارد: ۱- مسئلۀ توصیف؛ ۲- مسئلۀ توجیه. و مسئلۀ توصیف عنصر اصلی در پاسخ به سؤال فوق محسوب می‏شود. در مسئلۀ توصیف، سؤال پیشِ رو این است که چه اصولی ما را به نتیجه‌ گرفتن و پذیرش یک فرضیه و رد سایر فرضیه‌ها سوق می‌دهند؟ به تعبیر دیگر، سؤال این است که چه سازوکاری بر استنتاج‌های استقرایی حاکم است؟ و در مسئلۀ توجیه، سؤال پیش رو این است که آیا دلیلی برای این اعتقاد داریم که این اصول،‌ اصول خوبی هستند و ما را به پذیرش فرضیه صادق و رد فرضیه‌های کاذب سوق می‌دهند؟ دغدغۀ اصلی لیپتون حل مسئلۀ توصیف است، و بار اصلیِ پژوهش وی را همین مسئله تشکیل می‏دهد و البته، به طور ضمنی به مسئلۀ توجیه نیز اشاراتی دارد. از نظر وی،‌ استنتاج بهترین تبیین پاسخی برای این دو سؤال است. البته، وی اعتراف می‌کند که این پاسخ، نه کامل بلکه ناقص و نسبی است؛ اما در عین حال، خرسندکننده و راهگشاست. دفاع لیپتون از استنتاج بهترین تبیین، یک دفاع اعتدالی است، نه افراطی؛ از این رو، وی به وجود چالش‌های فراروی آن اذعان می‌کند و می‌کوشد ضمن پاسخ به آنها مخاطبان را در این جهت با خود هم‌سو کند. همه فصل‌های کتاب حاضر به طور کلی به بحث دربارۀ دیدگاه لیپتون دربارۀ استنتاج بهترین تبیین اختصاص دارد. البته، مسئلۀ توصیف در تبیین دغدغۀ اصلی او را تشکیل می‏دهد؛ از همین رو، بار اصلی مباحث وی را مسئلۀ توصیف تشکیل داده است و مباحث مربوط به مسئلۀ توجیه در استقراء و نیز مسئلۀ توجیه در تبیین،بخش اندکی از تلاش او را تشکیل می‌دهند. با توجه به نکات فوق، مضمون اصلیِ کتاب حاضر را نیز مباحث مربوط به مسئلۀ توصیف در استدلال‏های استقرایی و تبیین تشکیل مید‏هد. این کتاب از یک مقدمه و شش فصل و یک پس‌گفتار تشکیل شده است. پنج فصل نخست، دیدگاه لیپتون را دربارۀ مباحث مزبور ارائه می‌کند و فصل ششم نیز نکاتی را در بررسی و نقد دیدگاه وی مطرح می‌کند. پس‏گفتار کتاب نیز جمع‌بندی مباحث را برعهده دارد.
واکاویِ توجیهِ معرفت‌شناختیِ استنتاجِ بهترین تبیین
نویسنده:
اعتمادالاسلامی بختیاری، محمد مهدی
نوع منبع :
رساله تحصیلی
معرفت و باور در جمهورى 7ـ5 (2)
نویسنده:
گیل فاین
نوع منبع :
مقاله , ترجمه اثر
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
قم: موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمينی قدس‌سره,
چکیده :
معرفت شناسى سابقه اى ديرينه دارد. گرچه با ظهور فلسفه جديد غرب مركزيت و محوريت يافته است اين سابقه كهن، بيش تر و برجسته تر از هر كس، نزد افلاطون يافت مى شود. افلاطون در رساله هاى متعددى از معرفت بحث كرده، به طورى كه رساله تئتتوس كاملا به اين موضوع اختصاص يافته است. او همچنين در رساله هاى منون، فايدون و بالاخره جمهورى ـ كتاب هاى پنجم الى هفتم ـ درباره معرفت سخن گفته است. در رساله تئتتوس از ماهيت و چيستى معرفت بحث كرده است و از اين لحاظ كه همه تعريف هاى ارائه شده در آن رد و نفى شده اند و روى اين نكته تأكيد شده است كه معرفت چه چيزهايى نيست، بحث سلبى افلاطون در معرفت شناسى خوانده و ناميده مى شود. مباحث معرفت شناسى اين رساله در قالب مقاله جداگانه اى به قلم نگارنده اين سطور ارائه مى شود، اما بحث معرفت شناسى افلاطون در جمهورى به اين موضوع پرداخته است كه معرفت به چه چيزهايى تعلق مى گيرد و بالاخره چون متعلق معرفت ـ يعنى مُثُل ـ در قالب قضيه ايجابى معرفى شده است، اين بحث، بحث ايجابى افلاطون در معرفت شناسى خوانده مى شود. مقاله حاضر كه ترجمه فارسى مقاله Knowledg and Belief in Republic V - VII اثر «گيل فاين» مى باشد که به اين بحث مى پردازد.
بررسی و نقد راه‌حل براون برای مسأله دسترسی‌ پذیری
نویسنده:
حسین بیات
نوع منبع :
مقاله , کتابخانه عمومی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
تهران: دانشگاه آزاد اسلامی,
کلیدواژه‌های فرعی :
چکیده :
طبق نظریه علّی معرفت، باید بین معلوم (مُدرَک) و فاعل شناسا (مُدرِک) یک رابطه‌ى علّی برقرار باشد. از سوی دیگر، افلاطو ن­گرایی مستلزم قبول هستی­مندهایی است که فاقد قدرت علّی­ اند و بنابراین نمی­ توانند مدرَک و معلوم ما باشند. این تعارض را اصطلاحاً «مسأله دسترسی‌پذیری معرفتی» می­ نامند. جیمز رابرت براون، فیلسوف معاصر آمریکایی، مدعی است که این مسأله را حل کرده است. او نخست با توسّل به مثال نقض EPR استدلال می‌کند که نظریه علّی معرفت معتبر نیست و بنابراین لازم بودن شرط قدرت علّی برای حصول معرفت منتفی است (دلیل نقضی). سپس با فرض وجود یک قوه ادراکی به نام «چشمِ ذهن» تلاش می‌کند تا دسترسی غیرعلّی به هستی­مندهای ریاضیاتی را معقول جلوه دهد (دلیل حلّی). اما هیچ‌کدام از دو استدلالِ براون قابل دفاع نیستند و مشکل دسترسی ­پذیری هم‌چنان باقی است. زیرا این مدعا که «نتایج آزمایش EPR را نمی ­توان بر اساس رابطه علّی بین مدرِک و مدرَک تبیین کرد»، مستلزم اِفراز دامنه مصادیق معرفت علمی به دو زیر مجموعه معرفت علّی و کوانتومی است، نه بی اعتباری نظریه علّی معرفت. یعنی دسترسی به نتایج EPR را شاید با رابطه علّی و فیزیک نسبیت نتوان تبیین کرد اما به هر حال یک پشتوانه علمی دیگر دارد: نظریه کوانتوم. در حالی‌که نظریه علمی مشابهی وجود ندارد که هستی­مندهای ریاضیاتی را در دسترس علمی ما قرار دهد. از سوی دیگر، استعاره‌ى چشم ذهن صرفاً ارزش تبیینی دارد نه توجیهی. روشن است که مشکل دسترسی را نمی ­توان با توسّل به وجود ناموجه یک قوه‌ى شناختی حل کرد.
صفحات :
از صفحه 31 تا 50
استنتاج از بهترین تبیین
نویسنده:
رضا علیزاده ممقانی
نوع منبع :
مقاله
منابع دیجیتالی :
چکیده :
چکیده تبیین به عنوان یکی از اهداف اصلی پژوهشهای علمی همواره در کانون توجهات ف یلسوفان علم قرار داشته است. استنتاج از بهترین تبیین یکی از الگوهای پیشنهادی مطرح در مورد مسألهی تبیین است. نوشتار حاضر گزارشی است تحلیلی در مورد الگوی مزبور، همراه با شرح انتقادی چند روایت اصلی آن. سپس ارائۀ رهیافتی واقعگرایانه به موضوع، به همراه یک جمع بندی و راه حل معرفت شناختی عرضه می شود
صفحات :
از صفحه 139 تا 160
مقایسه ای میان استنتاج بهترین تبیین و حدس
نویسنده:
فرشته نباتی
نوع منبع :
مقاله , کتابخانه عمومی , مطالعه تطبیقی
منابع دیجیتالی :
وضعیت نشر :
تهران : دانشگاه امام صادق(ع),
چکیده :
از زمان ارسطو سه نوع استدلال شناسایی شده است؛ قیاس، استقرا و تمثیل . از این میان تنها قیاس می تواند نتیجه یقینی به بار آورد و به همین دلیل از سوی ارسطو به عنوان شیوه استدلالی قابل اتکا معرفی شده است . منطقیون پس از ارسطو این نظر او را پذیرفتند و بنابراین در باب استدلال ( حجت ) بیش از همه به قیاس پرداختند. از سده هفدهم به بعد به دنبال انقلاب علمی و رشد خیره کننده علوم تجربی، استقرا ( و در کنار آن تمثیل ) مورد توجه بیشتری قرار گرفت و شایسته بحث و فحص افزونتری شناخته شد و از اواسط سده بیستم، شیوهای استدلالی تحت عنوان «استنتاج بهترین تبیین» شناسایی شد. در این شیوه با مفروض گرفتن مجموعه ای از اطلاعات، بهترین نظریهای که بتواند آن را تبیین کند، نتیجه گرفته می شود . این شیوه شباهت های بسیاری با آنچه منطقیون قدیم آن را «حدس» نامیده اند، . دارد مهمترین تفاوت میان این دو آن است که «قضایای حدسی» در نگاه متقدمان در زمره «یقینیات» قرار می گیرد ولی در نظر متأخران این قضایا که حاصل است دلالهای ناهمگن یا نسخ پذیر هستند، قضایایی محتمل می باشند که ممکن است با افزایش معلومات، کذب آنها آشکار شود. مقایسه این دو منظر، بصیرت هایی در مورد سیر ذهنی انسانها هنگام حدس و نتایج حاصله از این سیر به ما می دهد.
صفحات :
از صفحه 8 تا 30
  • تعداد رکورد ها : 8