جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

چکیده ماشینی رابطه پویا بین هنر و الهیات همچنان جذاب و چالش برانگیز است، به ویژه زمانی که الهیات به هنر در همه انواع آن می پردازد. در معماری و الهیات: هنر مکان، نویسنده موری رائه به هنرهای فضایی، به ویژه معماری، روی می آورد تا چگونگی ارتباط اشکال هنری درگیر در ساخت محیط ساخته شده ما با ایمان مسیحی را بررسی کند. رائه الهیات هنرهای فضایی را ارائه نمی دهد، اما در عوض درگیر گفتگوی الهیاتی پایدار با هنرهای فضایی می شود. از آنجایی که هنرهای فضایی عمومی، بصری و اشتراکی هستند، تأثیر بسیار زیادی دارند اما به راحتی نادیده گرفته می شوند. معماري و الهيات با ارائه راههاي جديد تفكر درباره اهميت الهياتي فضا و مكان در تجربه ما از خدا، رابطه بين آزادي و قانون در زندگي مسيحي، دگرگوني دخيل در آفرينش جديد موعود خداوند، پيش بيني كتاب مقدس از آسمان بر اين بي توجهي فائق مي آيد. شهر، حضور و غیبت الهی، معماری ندامت و ندامت و رابطه مکان و زمان. با انجام این کار، رائه در میان هنرهای معماری، جایگاه کافی برای الهیات پیدا می کند.

ترجمه ماشینی: این مقاله به بررسی فضاهایی می‌پردازد که فعالیت‌های معنوی بودایی - به‌ویژه تمرین ذهن‌آگاهی - انجام می‌شود، و بررسی می‌کند که چگونه مکان‌های متفکر بودایی شهری معاصر ممکن است برای تجربه ذهنی افراد مفید باشد. مکان‌های متفکر بودایی تاریخی از طریق مرور ادبیات فلسفه بودایی و معماری و منظر بودایی مورد بررسی قرار می‌گیرند. سپس یک مطالعه موردی از Kagyu Samye Dzong لندن، بریتانیا (KSDL) در زمینه غرب معاصر، با تکیه بر روش‌های ترکیبی (تحلیل فضایی کیفی، پرسش‌نامه با تمرین‌کنندگان ذهن‌آگاهی، و مصاحبه عمیق با مدیر مرکز بودایی) ارائه می‌شود. . این مطالعه رابطه بین فعالیت معنوی بودایی تمرین ذهن آگاهی و یک فضای فیزیکی خاص را بررسی می کند و چگونگی طراحی و استفاده از KSDL را برای تسهیل چنین آگاهی و بینش ذهن آگاهی بررسی می کند. نتایج حاکی از آن است که سکوت، خلوت و حضور طبیعت سه ویژگی فضایی ملموس هستند که می‌توانند تمرین ذهنی را تا حدودی تسهیل کنند. با این حال، ویژگی‌های ارتباطی یا ناملموس اضافی، یعنی وجود سه جواهر و نعمت‌ها، در حفظ توجه تمرین‌کنندگان بودایی به همان اندازه مهم هستند، و این ویژگی‌های متفکرانه بیش از «فضایی» هستند. هم صفات محسوس فیزیکی و هم کیفیات ناملموس در فضای تاملی و تأثیرگذاری بر روی عمل فرد ضروری هستند. یافته‌ها اهمیت طراحی فیزیکی و فضا را برای حمایت از تمرین‌کنندگان حواس‌آگاهی معاصر نشان می‌دهند، در حالی که اذعان می‌کنند که ذهن‌آگاهی از درون سرچشمه می‌گیرد و در نهایت می‌توان آن را کشف کرد.

با توجه به اين نكته كه تفكرات حكمي فلسفي ملاصدرا در آثار هنري زمان وي و بطور خاص معماري آن دوره تجسم يافته است، بنظر ميرسد براي فهم درست و بهتر هنر و معماري آن دوران و رابطه» آن با نظريات فلسفي ـ عرفاني ملاصدرا، لازم است آراء و ديدگاههاي وي در اينباره را بدقت مورد بحث و بررسي قرار دهيم. ازآنجاكه مفهوم خيال در تعريف هنر اسلامي از منظر ملاصدرا و ديگر حكما و عرفاي اسلامي نقش اساسي را ايفا ميكند، در اين نوشتار نخست به آن بخش از فلسفة ملاصدرا ميپردازيم كه به شرح و بيان مفهوم خيال ميپردازد، سپس نقش و بتبع آن جايگاه خيال در كنش هنري به مفهوم عام آن را معين كرده و روند فعليت اين كنش را در معماري، بويژه معماري دوران صفوي بررسي ميكنيم. محوريت خيال در اين مبحث تا بدانجاست كه ميتوان هنر اسلامي را در كليت آن به تجلي امر معقول در امر محسوس از طريق تخيل فعال تعريف كرد.

مساجد با هر نوع کاربریبه عنوان مقدس‌ترین مکان در دین اسلام پیوندی مستحکم با زندگی مردم داشته است ، گرچه کارکرد مساجد عبادت است اما مسلمانان فقط در مساجد عبادت نمی‌کنند ، قاعده‌ی کلی‌تر بر این امر استوار بوده است‌که یک بنا بتواند چند منظور را بطور همزمان برآورده سازد. چند منظوره بودن در معماری ترکیبی دوره‌ی تیموری به اوج خود می‌رسد. از ویژگی‌های معماری ترکیبی مساجد به عنوان قلب شهر، پیوند با بافت اطرافش می باشد وآنچه که دراین نوشتار در انواع مسجد با نام‌های متفاوت و کاربری‌های متنوع اهمیت پیدا می‌کند ، برقراری ارتباط میان مساجد با فضای باز شهری است . این پیوند ، گاه به گونه ایست که نمای مساجد بخشی از نمای فضای شهری محسوب شده و پیوندی عمیق با شهر برقرار می‌کند و بخشی از نمای شهر محسوب می-شود . در مساجد شرق امپراتوری تیموری و در شهر سمرقند به عنوان نماینده‌ی سبک امپراتوری تیموری ، پیوندی میان مساجد و فضای باز شهری وجود دارد و این فضای باز به صورت یک خیابان یا میدان تجلی پیدا کرده است . این فضای باز شهری از طریق بزرگترین ایوان مسجد ، فضای داخلی مسجد را به فضای شهری پیوند ‌داده است . اما در سبک مرکزی تیموری در خراسان رضویبا دارا بودن مساجد زیادی از این‌سبک و نماینده ای از سبک مرکزی که مورد این تحقیق است ، مساجدی با شش گونه ساختار فضایی شناسایی شده است که بر اساس ارتباط با فضای شهری ، این مساجد در سه گونه جای می‌گیرند . مساجدی که فضای باز آنها بصورت حیاطی درون مسجد است و از طریق ورودی های مسجد با فضای شهری مرتبط هستند و فضای باز مسجد به جای میدان شهری عمل می‌کند ، دوم مساجدی که فضای باز آنها با فضای باز بیرونی مرتبط و متصل است و مشابه نمونه‌های سبک امپراتوری هستند وسوم مساجدی که فضای باز ندارند و از بیرون نیز با فضای باز میدانی و خیابان شهری درارتباط نیستند .

در طول دوران اسلامی در ایران مجموعه های آرامگاهی فاخری ساخته شده است. مجموعه‌های کم نظیری که از دیرباز تا کنون کارکرد داشته و هسته اولیه شکل‌گیری مجموعه‌ها یک شخصیت مذهبی یا سیاسی بوده است. این مجموعه‌ها با دارا بودن فضاهای مذهبی، اقامتی و خدماتی تاثیر بسزایی در توسعه و گسترش شهرها داشته‌اند. در اکثر این فضاها فعالیت‌های مذهبی اجتماعی رخ داده و افراد به صورت جمعی حضور می‌یافتند. مانند کاروانسراها، بازارها و جماعت‌خانه‌های اهل تصوف که به فضاهای آرامگاهی الحاق می‌شدند. با توجه به اهمیت این مجموعه‌های آرامگاهی در معماری ایران دوره اسلامی و تاکید دین اسلام بر احکام اجتماعی، کنکاش و پژوهش در ابعاد مختلف این عناصر در مجموعه‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار است. در این پژوهش از تلفیق دو روش تحقیق تحلیل محتوا (کتابخانه‌ای) و تطبیقی (میدانی) استفاده شده است. با توجه به اهمیت و تاثیر مجموعه‌های آرامگاهی در میان جوامع اسلامی با تحقیق در منابع کتابخانه‌ای و مقایسه سایر مجموعه‌ها به مبانی نظری جامعی برای خلق فضاهای مورد نیاز و هماهنگ با فضای تاریخی دست یافتیم. پروژه پیشنهادی بازارچه‌ی سنتی در حد فاصل مسجد جامع و مقبره بایزید قرار می‌گیرد و باعث یکپارچه شدن بافت تاریخی و تقویت محورهای آن می‌شود. احیای بازار قدیم شهر با هدف کمک به اقتصاد شهر و جذب گردشگران و حفظ ارزش‌های فرهنگی و تاریخی انجام شده است. در کنار آن بنای میان افزای فرهنگی خدماتی برای مردم شهر و پژوهشگران در نظر گرفته شده است. با تغییر کاربری حمام قاجاری بافت نیز به موزه سعی بر حفظ آثار تاریخی برای آیندگان شده است.در طراحی این پروژه مطالعات بسیاری بر روی سفرنامه‌ها و تحقیقات انجام شده بر روی بافت تاریخی و مصاحبه با مردم محلی و قدیمی شهر انجام شده است تا بتوان بنایی هماهنگ با بافت تاریخی و مفید برای اقتصاد و رونق مجموعه و شهر ایجاد نمود.

اساطیر و باورهای دینی دو عنصر جدا نشدنی هر جامعه ی انسانی می باشند که از اندیشه، احساسات و نگرش افراد آن جامعه شکل می گیرند. از آنجایی که این باورها از محبوبیت عمومی برخوردار بوده و به گونه ای برای زمانی طولانی کارکرد خود را حفظ می کرده تاثیرشان در سطوح مختلف هر جامعه ای دیده می شود. آثار هنری مهمترین تجلی گاه تفکرات جوامع انسانی محسوب می شوند که از گذشته های بسیار دور نگاره هایی را در ارتباط با اساطیر و باورهای دینی به همراه داشته اند. امپراتوری ساسانی یکی از دوران درخشان ایران باستان می باشد که در آن هنر به اوج شکوفایی خود می رسد. از آنجایی که ساسانیان چهارچوب نگرش سیاسی خویش را بر پایه ی اتحاد دین ودولت قرار دادند نمادهای مذهبی و ملی به تعداد قابل ملاحظه ای در آثار هنری این عصر، چه از نظر معماری و چه از نظر ساخت اشیاء و به خصوص فلزکاری به عنوان نوعی تبلیغات سیاسی و دادن مشروعیت الهی به پادشاهان این سلسله قابل مشاهده است که در این پایان نامه به آن پرداخته خواهد شد.

هنر چون زبان مشترکی بین آدمی که با فطرت انسان در ارتباط است، با انتقال مفاهیمی موجود در لایه‎های پنهان و آشکار خود در ذهن و جان مخاطب اثر می‎گذرد، ازجمله‌ی این هنرهای که در میان جوامع به منصه‎ی ظهور می‎رسد، معماری است. معماری به‌عنوان هنری که قوام و دوامش، در مفاهیم صورت و ماده گره‌خورده، به‌واسطه‌ی قوه‎ی بصری، ادراک و شهود می‎شود، و چنانچه بازتابی از ذات احدیتی مقدس و تجلی عالم برتر در ساحت مادی و نفسانی باشد، آن هنر، هنر قدسی و متناسب با آن فضای معماری مخلوق، معماری قدسی و مکان موردنظر مکان تقدس یافته‎ای است؛ به‌عبارتی‌دیگر خلق مکان مقدس مستلزم وجود کارکرد مقدس است، میزان تقدس این کارکرد رابطه‎ی مستقیم با حضور و تجلی امر قدسی دارد، در این خصوص ایجاد فضای گفتگو دینی به سبب اطاعت از امر قدسی در راستای تمسک جویی به حبل الله از مهم‌ترین اماکن در برقراری ارتباط و گفتگوی موثر است، درست به همین دلیل است که مرکز گفتگو به عنوان مکانی مقدس تصویری از قلمرو الهی، حاوی پیام‎هایی مقدس و متعالی است که چگونگی برقراری روابط انسانی را به تصویر می‎کشد. فضای گفتگو دینی در پی اهدافی چون کاهش بحران‌های میان پیروان ادیان با تفاهیم و درک طرفین، نجات جامعه‌ی انسانی، افزایش روحیه‎ی دینی و منجی‎گرایی است، این اهداف تحقق نمی‎یابند مگر اینکه همراه با ملاحظات دینی، به‌دوراز جانب‎داری و سوگرایی باشد. سیر مسیر در تحقق اهداف به‎صورت شناخت ماهیت و مفاهیم، واژه‎شناسی، بررسی دیدگاه اندیشمندان در راستای با بهره‎گیری از مفهوم هنر، چگونگی تجلی هنر قدسی در فضای معماری و کالبد بنا، و نیز مولفه‎های معماری قدسی که در مخاطبین ایجاد حس مشترک نماید، است، سپس بستر، پتانسیل‎ها و عوامل دخیل بر آن، حول محور عوامل انسانی، طبیعی و کالبدی مورد بررسی قرار گرفت، پس از آن برخورد سایر طراحان از منظر تشابه با موضوع، رویکرد، بستر و مصادیق خارجی تدقیق و بازخوانی شد، در مجموع مطالعات انجام شده برنامه‎ی عملکردی و برنامه‎ی فیزیکی در ده عرصه در راستای پاسخگویی به نیازها در غالب جداولی ارائه شد، مطالعات حاکی از آن است که توجه به عناصر طبیعی و عناصر معماری در چهار حرف معماری (کف، سقف، دیوار و بازشوها) مفاهیمی را به آدمی با منشاء قداست منتقل می‎کند، این مفاهیم که زمینه‎ساز حیات معنوی، غایت زندگی و سعادت وی است آدمی را به شناخت و برقراری رابطه‎ی قدسی با خود، دیگران، طبیعت و معبود سوق می‎دهد، توجه به این ارتباط و چگونگی برقراری آن در حیات مدنی به دریافت حس قدسی مشترک هم‌راستا با نقاط مشترک می‎تواند در فرآیند نشست و گفتگوی دینی راه‎گشا باشد.

آموزش و پرورش، از دیرباز در ایران، از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده و با گسترش اسلام نیز بر میزان این اهمیت افزوده شده است. در کنار جایگاه ممتاز آموزش در ایران، مراکز مرتبط با فعالیت های آموزشی نیز اهمیت یافتند و با روی کار آمدن حکومت شیعه مذهب صفوی و تاکید بر علوم مرتبط با دین اسلام، آن دسته از مراکزی که در آنها دین و علوم وابسته به آن تدریس می شد نیز از اهمیت بیشتری برخوردار شدند. روند شکل گیری مدارس علوم دینی، به صورت رسمی و با شکل گیری نظامیه ها در دوره سلجوقی آغاز شد و با فراز و نشیب هایی تا به دوره قاجار نیز ادامه یافت، به گونه ای که در شهر تهران، به عنوان پایتخت ایران در این دوره، بیشترین تعداد مدارس علوم دینی را مشاهده می کنیم. از سوی دیگر، در شهر مذهبی قزوین نیز، به عنوان پایتخت ایران در اوایل دوره صفوی و یکی از نزدیکترین شهرها به پایتخت ایران در دوره قاجار، مدارس علوم دینی قابل توجه و ممتازی وجود داشته است. مدارس علوم دینی علاوه بر کارکردهای اجتماعی و فرهنگی، از دید باستانشناسی و معماری نیز حائز اهمیتند. نکته جالب توجه آن است که تا پیش از دوره قاجار، در دیدی کلی، در ساخت این مدارس از الگوی معماری کاملا مشخصی پیروی می شده است. اما با ورود به دوره قاجار، با وجود شباهتهای چندی که دست کم در میان مدارس دو شهر تهران و قزوین وجود دارد و مرکزیت این تحقیق بر آنها استوار شده است، نمی توان مانند دوره های گذشته، الگویی کاملا یکسان و مشخص را برای مدارس علوم دینی دوره قاجار این دو شهر ارائه داد. از سوی دیگر، بر اساس مشاهدات میدانی و کتابخانه ای، پراکنش منطقه ای این مدارس در بافت قدیم تهران و قزوین مرکزیت یافته است که در زمان خود، هسته اصلی این دو شهر به شمار می رفتند. نگارنده در طول روند تحقیقات خود به این نتیجه رسید که یکی از عواملی که در حفظ و نگهداری مدارس علوم دینی قاجار دو شهر تهران و قزوین نقش مهمی ایفا کرده است، پدیده وقف به شمار می رود.

هر جامعه، فرهنگ و تمدّنی، اصول و ارزش‌های خاصّ خویش را محترم شمرده و سعی در مرعی داشتن آن‌ها در برنامه‌ها و اعمال خویش دارد، تا به این وسیله وصول به آرمان‌ها و اهداف خویش را تسهیل نموده و به آن‌ها دست یابد. تعالیم اسلامی نیز از این قاعده مستثنی نبوده و اصول و ارزش‌هایی را معرّفی می‌نماید که در رأس آن‌ها اصول دین اسلام قرار گرفته است که هر کدام از این پنج اصل می‌توانند در هر یک از امورات زندگی مسلمین تأثیر و تجلّی خاصّی را داشته باشند. منبع اصلی این اصول قرآن کریم است به عبارتی، کتاب الهی معرّف این اصول است که ضمن تسلّط بر عالم وجود، رعایت آن‌ها در اعمال و رفتار انسان نیز توصیه شده است. توجّه و نزدیکی به این اصول و مرعی داشتن آن‌ها در فعّالیت‌های انسانی عاملی در جهت شناخت الهی و همراهی با نظام حاکم بر عالم هستی خواهد بود.پایان‌‌نامه حاضر بر این نکته تأکید دارد که در کنار و مقدّم بر معیارهای مادّی صرف، وجود مبانی نظری مدوّن برآمده از اصول دین اسلام، که بتوان معیارهای معنوی و جامع را از آن‌ها استخراج نمود، برای تعریف ارزش‌های حاکم بر طراحی و برنامه‌ریزی و شناخت و ارزیابی محیط زندگی و به ویژه محیط مصنوع ضرورت دارد. ضرورت تدوین این مبانی وقتی تشدید می‌شود که موضوع به شکل‌دادن محیط زندگی جوامع دینی و معتقد به ماوراء طبیعت، که بر عالم وجود و اجزائش و همچنین برای انسان و فعّالیت‌هایش هدفی والاتر از موضوعات صرف مادّی قائل هستند. در این پایان‌نامه با روشی توصیفی ـ تحلیلی به بررسی کلیت اصل معاد از نظر جهان‌بینی اسلامی پرداخته، نتایج تحقیق نشان می‌دهد که برای نظام حاکم بر عالم هستی، سه ساحت می‌توان قائل بود که عبارتند از: نظام الهی، نظام طبیعت و نظام انسانی؛ نظام طبیعت در طول نظام الهی قرار گرفته است و تقدیر نظام بشری نیز باید قرار گرفتن در طول ارده الهی باشد بر این اساس از نظر معادشناسی پنج اصل حرکت، تعادل، تضاد، تکامل و تکوین مورد بررسی قرار گرفته است و مولفه‌های مفهومی این پنج اصل به همراه معانی مرتبط با خود پایه و اساس طراحی باغ آرامگاهی را تشکیل می‌دهند.

در مباحث مربوط به زمان، ملاصدرا به عنوان بزرگترین و مهمترین چهره فلسفه اسلامی، الفاظی به کار می‌گیرید که ظاهراً با الفاظ آینشتین به عنوان بزرگترین شخصیت در فیزیک مدرن مشابه است. آنچه صدرالمتألهین در این مبحث بدان می‌پردازد، از مهمترین و جالب‌ترین دستاوردهای فلسفه اسلامی بشمار می‌رود و در عین غنا از انسجامی درونی با بقیه ابتکارات و نظریات وی بالاخص نظریه «حرکت جوهری» برخوردار است. ایشان در عین حالی که بر اساس مبنای اسلاف خویش زمان را مقدار حرکت می‌داند، آنرا «بُعد چهارم» اشیاء معرفی کرده و همانند ابعاد سه‌گانه، زمان را از ذاتیات جسم می‌داند. آینیشتن نیز در نظریاتی انقلابی با نام «نسبیت عام» و «نسبیت خاص»، که مبنای فیزیک مدرن و تحولات بعدی آن قرار گرفت، زمان را در کنار مختصات سه‌گانه، «بعد چهارم» و متحد با آنان معرفی نمود. هر یک از این دو تفکر در حوزه خود سبب‌ساز تحولات اساسی و دستاوردهای شگرفی شد. این رساله بر آن است که سیر تاریخی هر یک از این دو نظریه در باب زمان را در بستر حوزه خویش بررسی نموده و سپس به مقایسه و تطبیق بین آنان بپردازد.