جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

حالات معنوی، حالات درونی انسان­ها هستند که به نحوی به امور معنوی مرتبط اند و به شکل شناخت، عاطفه یا رفتار نمود می­یابند. معنویت در دوره کنونی، مقید به دین دانسته نمی­شود و اشکال بدعت­آمیزی از آن هم عرضه شده است، لذا بسیاری از این حالات، شبه معنوی (غیرصادق) هستند و در صورت نشناخته ماندن، برای فرد و جامعه مشکلاتی را به وجود می­آورند؛ بنابراین، در اینجا با روش توصیفی- تحلیلی- انتقادی و به کمک متون قرآن و حدیث به معرفی قواعد کلی حالات معنوی صادق و معیارهای تشخیص آنها پرداخته شده است و نتایج زیر به دست آمد: 1) حالات معنوی صادق، یقیناً الهی اند. 2) در چارچوب دین (شریعت) هستند؛ 3) در چارچوب حالات معنوی معصومان علیهم السلام می­باشند؛ 4) حالات معنوی صادق قابل ایجاد، تقویت و سرکوبند؛ 5) دارای مراتب اند؛ 6) برخی، دارای نمودهای بیرونی می­باشند؛ 7) کشف صحت حالات معنوی نیاز به نشانه­جویی دارد

چگونگی نزول قرآن توسط فرشته وحی بر پیامبر اکرم همواره از دغدغه های متکلّمان و مفسّران بوده است. جستجو برای پاسخ، انگیزه پژوهش حاضر شد تا به روش تحلیلی دیدگاه متکلمان و مفسّران را با تأکید بر دیدگاه ملاصدرا بررسی کند. براساس این تحقیق دو دیدگاه شایع وجود دارد. طبق دیدگاه نخست گویا پیامبر از عالم ماده فراتر نمی‌رود؛ و جبرئیل در عالم محسوس ظاهر می‌شود و با پیامبر سخن می‌گوید. طبق دیدگاه دوم پیامبر از عالم ناسوت به افق اعلی ارتقاء یافته، وحی را دریافت می‌کند. ملاصدرا برای سیر نزول وحی، چهار منزل قلم ربانی، لوح محفوظ، لوح قدر، و لسان جبرئیل قائل است. وی معتقد به ذو مراتب بودن دریافت وحی است. وی با طرح ابعاد وجودی نبیّ شامل نفس، حسّ مشترک، روح قدسی، روح بشری؛ حرکت نفس در قوس صعود از حسّ به خیال و از خیال به عقل، و در سیر نزول از عقل به خیال و از خیال به حسّ مسأله را تببین می‌کند. به این معنا که نفس نبیّ به کمک حسّ مشترک فرشته وحی را در هر سه مرتبه عقل، خیال و حسّ مشاهده و کلام او را دریافت می‌کند. لذا پیامبر در قوس صعود با روح عقلی خود به عالم قدسی متصل می‌شود و معارف الهیه را دریافت می‌کند. و در سیر نزول، فرشته وحی را در عالم خیال و در عالم محسوس متمثّل می‌کند؛ در نتیجه کلام او را به صورت محسوس مشاهده می‌کند. بنابراین نزول قرآن را هم حسّی و هم عقلی می‌داند.

یکی از موضوعات نسبتاً پربسامد در منابع دینی، شناخت و کاربست زیبایی در زندگی است. میل به زیبایی و به دنبال آن، دستور خرد به زیبا ساختن خود و زندگی، امری فطری است. قرآن کریم نیز آدمی را با زیبایی­ها آشنا و به محقق ساختن آن در زندگی خود ارشاد می­‌کند و زیبایی را که شامل مراتب: محسوس، غیر محسوس، معقول و مرتبه نهایی آن، یعنی زیبایی مطلق را که خاص جمال خداوندی است، به انسان می آموزد و از او می­‌خواهد که بر مبنای فطرت زیباطلب خویش از زیبایی‌های معقول و معنوی در دست‌یابی به کمال مطلوب بهره‌گیرد. از دیگرسو با عنایت به آثار سبک زندگی و لزوم اصلاح آن در نیل آدمی به کمال و سعادت و نیز ارتباط زیبایی‌ها به ویژه زیبایی‌های معنوی با برترین سبک زندگی، لازم است به شناختی اصولی از این امر دست‌یافت. بررسی متون دینی به ما می­آموزد که تنها شناخت زیبایی‌های معقول و مزین شدن به آن، سبب ارتقاء سبک زندگی معنوی در ابعاد مختلف به ویژه ایجاد ارتباط صحیح میان افراد گوناگون در اجتماع خصوصاً پرورش روحیه ایثار می­گردد. سبک زندگی مبتنی بر زیبایی‌های اخلاقی که از آن در قرآن کریم به «حیات طیبه» تعبیر شده، ویژۀ کسانی است که به خداوند ایمان دارند و عمل صالح انجام می­‌دهند.

اسلوب گفتگو در قرآن، یکی از بارزترین شیوه‌های بیان و روشی حکیمانه برای برقراری ارتباط و دعوت به اسلام و تبلیغ آن است. هر گفتگو به عنوان یک ترکیب زبانی، دارای ویژگی‌ها و اسرار بلاغی، لغوی و اسلوبی است که نیاز به واکاوی دارد. یکی از مصادیق گفتگوها، گفتگوی پدر و فرزند است. زیبایی‌های ادبی و بلاغی آنها به گونه‌ای است که هم واجد آثار تربیتی سازنده است و هم ایده و الگوی ادبی- بلاغی ارزنده‌ای دارد. هدف: هدف از این جستار، ارائۀ خوانشی زیباشناسانه از گفتگوی پدر و فرزند در قرآن بود. روش: پژوهش حاضر مطالعه‌ای کیفی است که به شیوة تحلیلی- توصیفی با تکیه بر روش استنطاقی انجام شده است. یافته‌ها: در گفتگوهای قرآنی، مسائل خداشناسی با استفاده از اطناب، مسائل تشریعی با اسلوب حکمی، اعمال ناپسند با کنایه و تعریض و مسئلة معاد با زبان استعاری بیان شده و گاهی اسلوب انشایی طلبی مدّ نظر بوده است. نتیجه‌گیری: در گفتگوهای قرآنی به طور کلی فرزندان با پدران خود با دید تعظیم و حفظ شأن و منزلت پدری که یک امر اخلاقی است و لو اینکه کافر باشند، صحبت می‌کنند؛ لذا وجود الفاظ عاطفیِ دال بر حفظ حرمت، تقریباً در همة موارد مشهود است که می‌تواند به عنوان الگوی رفتاری در جامعه بیشتر برجسته شود. در مواردی که پدران، فرزندان خود را خطاب قرار می‌دهند، باز الفاظ بیانگر محبت و عاطفه بر زبان جاری می‌شود، هر چند فرزند از گمراهان باشد.

هدف مقاله تعیین مسیری برای تبیین فناورانه مفهوم‌یابی از آیات قرآن است. مفهوم‌یابی یکی از مراحل اصلی روش تحقیق موضوعی در قرآن کریم است و در عین حال در سایر مطالعات مرتبط با فهم قرآن می‎تواند به کار گرفته شود. استفاده از دانش متن‌کاوی رایانشی برای پردازش متون، روشی متداول در فناوری دنیای امروز است. قرآن کریم نیز به عنوان یک متن و زبان مورد توجه این دانش قرار گرفته است. گام اول برای تحلیل هر متن تشکیل پیکره متنی است که متن را به داده‌های ساخت‌یافته تبدیل می‌کنند. در طراحی این پیکره‌ها از قواعد مختلفی از جمله قواعد متداول صرفی- نحوی استفاده می‌شود. آنچه انتظار داریم درنهایت به عنوان خروجی ماشین از آن بهره بگیریم، مفهوم‌یابی و استخراج دانش یا ابزارهایی برای تسهیل این کار است؛ لذا پس از تشکیل پیکره متنی، داده‌های نمونه برای استفاده در فرایند یادگیری ماشین برای مفهوم‌یابی آماده شده‌اند. این داده‌ها الگوهای ساده زبانی مبتنی بر پیکره متنی است که منجر به دریافت مفهوم می‌شود و می‎تواند در مراحل تکمیلی تدقیق شده، به سمت الگوهای پیشرفته سوق پیدا کند.

به دلیل آمیختگی کلام امام علی j با قرآن، و قرین بودن قرآن با عترت به حکم حدیث شریف ثقلین، مضمون کلی نهج البلاغه نیز قرآنی است. بنابراین، قرآن یکی از کار آمدترین منابع فهم کلام امام است و به همین جهت شروح متعدد نهج البلاغه از استناد های قرآنی بهره برده اند. مقاله پیش رو، با هدف شناخت بهتر شروح و تبیین تاثیر پذیری شارحان نهج البلاغه از قرآن به بررسی استنادهای قرآنی شارحان و گونه شناسی این استناد ها پرداخته است. بدین منظور از روش توصیفی تحلیلی و نیز از ابزارهای آمار و جداول استفاده شده و شرح ۵۰ خطبه اول نهج البلاغه از شرح های معارج نهج البلاغه، ابن ابی الحدید، ابن میثم، تنبیه الغافلین، عبده، فی ظلال نهج البلاغه و شرح منهاج البراعه خویی مورد جستجو و بررسی قرار گرفته است. نتایج مقاله که مبتنی بر تحلیل آماری است به صورت جداول کمی و توضیحات کیفی ارائه شده است. یافته ها نشان میدهد که کیفیت و کمیت استفاده از شواهد قرآنی در شرح های مورد مطالعه متفاوت است. از جهت کمیت، شرح های منهاج البراعه و شرح ابن میثم بیشترین استناد را به قرآن داشته‌اند. در مقابل، شرح شیخ محمد عبده کمترین شواهد قرآنی را در خود جای داده است. از جهت کیفی نیز رابطه معناداری بین رویکرد کلی شارح با میزان استنادهای قرآنی وی وجود دارد.

هدف پژوهش حاضر بررسی تدابیر قدرت‌های سیاسی برای حفظ و توسعه خود و تبیین الگوهای اسلام و قرآن کریم در این زمینه بود. در این راستا، تدابیر رهبران الهی در جامعه دینی در قالب قدرت سیاسی و اجتماعی گزاره‌های قرآنی مربوط به آنها با روش توصیفی - تحلیلی بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که به نظر می‌رسد کلام وحی و سیره انبیاء الهی راهکارهایی از جمله استقامت و پایداری، بهره‌گیری از توان علمی، مشورت با صاحب‌نظران و جامعه و دوری از روش‌های غیر اخلاقی و انسانی به جامعه ارائه می‌نمایند و جامعه و افراد حقیقی و حقوقی تاثیرگذار می‌توانند از مستندات و روش‌های وحیانی همچون ایجاد جذابیت و گسترش نفوذ موثر در قدرت سیاسی بهره‌مند شوند. رهبران الهی نیز با توجه به فرمول و نمودار قدرت، از مراتب قدرت بهره لازم را برده و با رفتار سیاسی به عنوان منبع قدرت و تعقل به عنوان ظرفیت قدرت و تدبیر به عنوان تأثیر قدرت مدیریت خود را کامل نموده‌ و در نهایت اقدام به تدبیر و اصلاح جامعه می‌نمودند. با توجه به ماندگاری قدرت بالای تغییر در محیط پیرامونی، خود را به عنوان بهترین الگو برای بشریت معرفی کرده‌اند. بنابراین، می‌توان از روش رهبران الهی به عنوان الگوی اسلامی و دینی برای مدیریت جامعه خود بهره گرفت.

نوشتار به دنبال راهکارهای ایجاد آرامش در خانواده ومفهوم شناسی آرامش ،بررسی جایگاه خانواده در اسلام و عوامل آرامش خانواده از دیدگاه قرآن و حدیث با بهره مندی از منابع تفسیری و روایی و منابع روانشناسی میباشد. دستیابی به"آرامش"یکی از خواسته های همیشگی بشر بوده است .آرامش حالتی است که فرد به دلیل داشتن اندیشه یا دیدگاهی خاص درباره جهان وامور پیرامون خود ،از تشویش و اضطراب به دور باشد .اگر چه آرامش ماهیتی روحی و روانی دارد اما ماهیت عوامل پدید آورنده آن متفاوت است.بر این اساس آرامش را می توان به دو نوع طبیعی و معنوی تقسیم کرد.عوامل طبیعی آرامش در وجود انسان و جهان آفرینش قابل بررسی است. عوامل معنوی در جنبه های اعتقادی و عملی باعث آرامش می شودو در قرآن کریم واژگانی چند را می توان معادل مفهوم آرامش شناخت.که "سکینه "و "اطمینان "از عامترین و رایج ترین آنهاست .برخی واژگان قریب المعنای سکینه عبارتند از: شرح صدر ،ایمان ،ثبات قدم و ربط قلوب .در قرآن کریم شب ،ازدواج و محل سکونت از جمله عوامل طبیعی آرامش انسان هستند .ایمان به خدا ،ایمان به معاد و ایمان به نبوت به همراه آثار هر کدام،از عوامل معنوی آرامش انسان به شمار آمده اند.انس با قرآن ،تقوا ،استعانت از نماز ،نیایش و دعا،توبه ،انفاق،بخشش خطاهای دیگران و استقامت در برابر مشکلات ،حجاب و آثار آن از جمله راهکارهای قرآنی برای دست یابی به آرامش است.

بر اساس آیه شریفه « رَبُّنَا الَّذِی‌ أَعْطی‌ کُلَ‌ شَیْ‌ءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدی » هدایت تکوینی خداوند شامل همه موجودات است و به انسان امتیازی دیگر عطا کرده و هدایتی است که شامل همه ی انسانها می گردد « هَدَیْناهُ السَبیلَ امّا شاکِراً وَ امَّا کَفُور» این نوع هدایت راهنمایی به خوبی ها و بدی ها و راه و بی راهه هاست که اگر این در این هدایت رسول باطنی و رسول ظاهری با هم همراه شوند ، به شناخت ها و با شناخت ها به عقاید وایمان و در نهایت به هدایت بزرگتری خواهد رسید که انسان را به کمال و معرفت الهی نزدیک می سازد. اما اگر همراهی رسول در این هدایت نباشد ، قلب دچار انحراف شده و از راه حق روی بر می تابد و در نهایت دچار ختم قلب « خَتَمَ اللَّهُ عَلی‌ قُلُوبِهِم وَ عَلی‌ سَمْعِهِم وَ عَلی‌ أَبْصارِهِم غِشاوَه »می شود. در فرازی از خطبه ی 151 نهج البلاغه آمده است؛« فَتَزِیغُ قُلُوبٌ بَعْدَ اسْتِقَامَهٍ وَ تَضِلُّ رِجَالٌ بَعْدَ سَلَامَهٍ وَ تَخْتَلِفُ الْأَهْوَاءُ عِنْدَ هُجُومِهَا وَ تَلْتَبِسُ الْآرَاءُ عِنْدَ نُجُومِهَا» امیر المؤمنین 7از لغزش دلهایی سخن به میان می آورند که پس از درستی و سلامت گمراه شدند و افکار و اندیشه هایشان باهجوم فتنه ها دچار شک و تردید شدند. و نیز در آیه 8 سوره آل عمران آمده است : « رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ » بندگان به درگاه خداوند باریتعالی دعا می کنند که ؛ خدایا قلبهای ما راپس از آنکه هدایتمان کردی از راه حق منحرف مگردان. با توجه به همین آیه و آیات و روایات مشابه روشن است که عوامل و زمینه هایی باعث انحراف و لغزش دلها می گردد. این مسأله در طول تاریخ به مکرر دیده شده که افرادی در مسیر هدایت و سلامت بودند اما بنا به دلایل وزمینه هایی از مسیر حق منحرف شدند.در جامعه امروزی نیز این انحراف دلها و به اصطلاح «زیغ قلوب» متأسفانه روز به روز افزایش می یابدو باید چاره ای اندیشید تا جلوی پیشروی این مسأله در تمام عرصه های زندگی از جمله فردی ، اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی گرفته شود . دین مبین اسلام بهترین برنامه ی زندگی را برای ما انسانها رقم زده است. فقط باید از گفته ها و دستورالعمل های آن به طور درست و دقیق استفاده نمود. چه بسا افراد بسیاری بوده اند که با به کارگیری صحیح و دقیق فرامین دین اسلام برگرفته از متون مقدس ( قرآن و سنت )می باشد ، از مسیر مستقیم منحرف نشده و به سلامت و با قلبی سلیم راه را پیموده و عاقبت به خیر شدند و در مقابل افرادی بودند که به دلایلی از مسیر هدایت منحرف شده و قلب آنها دچار طبع و ختم و ... قرار گرفته و عاقبت به شر شدند. مسئله ای که حائز اهمیت است و جای بسی تأمل دارد این است که چه راهکارهایی می توان از متون دینی ( قرآن و سنت ) استخراج نمود تا بتوان از انحراف دلها پیشگیری نمود ؟ جهت بررسی و دستیابی به این هدف (راهکارهای پیشگیری از انحراف دلها ) توجه به دو نگاه لازم و ضروری است ؛ الف : دیدگاه معرفتی ؛ بر اساس این دیدگاه باید سراغ آیات و روایاتی رفت که ابتدا راههای شناخت را معرفی می کند و از جمله این راهها قلب است که به عنوان اصلی ترین منبع شناخت در آیات و روایات معرفی شده است .« إلّا مَن أتَی اللّهَ بِقَلبٍ سَلیمٍ » و « القَلبُ یَنبوعُ الحِکمَهِ و الأذُنُ مَغیِضُها » و سپس راهکار عملی پیرامون معرفت و در پی آن پرورش باورها و عقاید ( توحید - نبوت - معاد ) ارائه می دهد . این شناخت ها می تواند راههای صحیح را در عرصه های مختلف زندگی از جمله فردی ، اجتماعی ، سیاسی و اقتصادی را برای فرد معین سازد . ب: دیدگاه اخلاقی ؛ از این بُعد نیز میتوان راهکارهایی که از نظر اخلاقی به درون فردی و برون فردی اشاره دارد از آیات و روایات استخراج نمود و عملیاتی کرد. از جمله راهکارهای درون فردی می توان به مراقبت و محاسبه نفس اشاره کرد و برون فردی نیز به عنوان نمونه ، عدالت ورزی اجتماعی و نهی از منکر و مواردی از این قبیل را نام برد. لازمه دستیابی به این راهکارها از دو منبع قرآن و روایات ، شناخت عوامل ( درونی و بیرونی )و زمینه های انحراف قلبهاست . سپس استخراج راهکارهای پیشگیری از انحراف قلبها از دو منبع یاد شده تحلیل و بررسی آنها با هدف به کارگیری راهکارها جهت رهایی از انحراف قلب در زندگی فردی واجتماعی .

مفهوم تمدن در اندیشه غربی فقط شاخص‌های مادی مانند: صنعت، فنّاوری، نظم، قانون بهداشت مانند آن است، اما مکتب اسلام علاوه بر شاخص‌های مادی دارای شاخص‌های معنوی و فرهنگی است مانند: هدفمندی زندگی، ایمان به اسلام و معاد، فضائل اخلاقی انسانی، عدالت، محبت، انفاق، ایثار و احکام اجتماعی، سیاسی اقتصادی و .... . از منظر قرآن کریم جوامعی که به این شاخص‌ها ملتزم باشند پایدار و سیر تکامل و سعادت را پیش خواهند گرفت و هر جامعه‌ای که بر این شاخص‌ها پشت پا بزند به‌صورت طبیعی محکوم‌به شکست و سقوط خواهد بود. این رساله علاوه بر استخراج شاخص‌های معنوی و فرهنگی تمدن اسلامی از آیات قرآن کریم به شاخص‌های سنجش آفات تمدن از نگاه قرآن پرداخته است. در این رساله از روش‌ استنطاقی به کار گرفته و موضوعات مختلف آن به قرآن عرضه شده و پاسخ خود را از آن گرفته است. و همچنین از بررسی و تحلیل مفهومی استفاده‌شده از معیارهای شاخص سازی، شاخص‌های مثبت و منفی از قرآن استخراج‌شده است. شاخص‌ها بر اساس رفتارهای انسان در قرآن بیان‌شده، به دو دسته مثبت و منفی تقسیم‌شده است. رفتارهای مثبت از انسان‌ها مؤمن و رفتارهای منفی از افراد غیر مؤمن بروز می‌کند. یافته‌های که از این پژوهش به‌دست‌آمده است می‌توان آن‌ها را این‌گونه ذکر کرد: قوانین عموم (سنت‌های الهی) به دو بخش تقسیم‌شده است: (1)- «قوانین تکامل و حیات تمدنی جوامع» به این معنا که هر جامعه لازم و ضروری است که بر اساس این قوانین عمل کند تا اینکه رشد و تکامل یابد و اگر جامعه‌ای این قوانین را پشت پا زند و به آن عمل نکند از بین خواهد رفت. (2)- «قوانین سقوط تمدنی جوامع» که لازم و ضروری است جامعه از این قوانین پرهیز کند تا اینکه از سقوط و انقراض نجات پیدا کند. قرآن کریم با در نظر گرفتن جامعه انسانی و رشد و شکوفایی آن، «شاخص‌های سنجش ابعاد معنوی و فرهنگی تمدن» را موردتوجه جدی جوامع قرار داده است. چراکه بعد مادی از تمدن فقط قسمتی از نعمت خداوند متعال است که با بعد معنوی، آن را تکمیل کرده است. قرآن کریم در مورد ابعاد مختلف جامعه ازجمله فرهنگی، سیاسی و اجتماعی شاخص‌های سنجش آسیب‌های تمدنی را مطرح کرده است که هر جامعه‌ای باید این شاخص‌ها را در نظر بگیرد وارد این چهارچوب معین‌شده قرآنی نشود، چون جامعه ازلحاظ تمدنی آسیب‌پذیر می‌گردد و این جامعه را از دیدگاه قرآن جامعه متمدن و پیشرفته گفته نمی‌شود، چراکه جامعه به سمت‌وسوی سقوط و انحطاط حرکت می‌کند.