جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «آشنایى با تفاسیر» تألیف رضا استادى، اثری به زبان فارسى در معرفى تفاسیر کامل شیعه و اهل سنت به ضمیمه مساله عدم تحریف قرآن و چند بحث قرآنى دیگر است. مؤلف با بررسى روایات فصل الخطاب حاجى نورى ثابت می کنند که قول به تحریف از آنها استنتاج نمى شود. سپس به کلام 21 تن از علما مانند: شیخ جواد بلاغى، سید ابوالقاسم خویى و ابوالحسن شعرانى در ردّ فصل الخطاب اشاره، و تالیف 63 نفر از علماء بزرگ شیعه که تصریح به عدم تحریف قرآن کرده را ذکر و بعد از اشاره به مصادر حاجى نورى، به بحث پیرامون اعتبار آنها می پردازد و در نتایج دهگانه مى فرمایند: با صرف وجود این روایات در کتب حدیثى شیعه، نمى توان شیعه را متهم به قول تحریف قرآن نمود و سپس به معرفى 28 تفسیر شیعه مى پردازند. در تاریخ تفسیر قرآن، بعد از مطرح کردن پرسش هایى که براى خوانندگان قرآن پیش مى آید در علت این پرسش ها می نویسد: طبیعتا این پرسش ها موجب شده که از همان زمان نزول قرآن سئوالاتى از رسول خدا (ص) بشود و پاسخ آنها را دریافت کنند، همین پاسخ ها و احیانا توضیحات بدون پرسش، تفسیر قرآن شده است. ایشان مفاد آیه 19 قیامت و 44 سوره نحل را نیاز آیات به تفسیر دانسته، سپس عمده‌ مصادرى را که با مراجعه به آنها مى توان، با مفسران صده اول و دوم و سوم و کتاب هاى آنان آشنا شد را بیان کرده اند. در بحث قرآنى پس از بررسى اقوال در معاد به تحلیل مفاد چهل آیه قرآن که دلالت بر معاد جسمانى دارند پرداخته و معتقدند از آیات قرآن استفاده مى شود کسانى که معاد را نمى پذیرند براى انکار دلیلى ندارند بلکه فقط مى توانند بگویند در ثبوت آن شک داشته و علم نداریم. در بررسى سوره تکاثر، خوانندگان را متوجه این مطلب می کند که آنچه در اسلام محکوم است بازماندن از یاد خدا به واسطه کثرت ثروت و اولاد است نه مطلق کثرت و معتقد در فقره «ثم لتسئلنّ یومئذ عن النعیم» تفسیر نعیم به مال دنیا و سخنى از اهل بیت به میان نیاوردن از کمال بى سلیقگى است.

در مورد آیاتی که بیان‌گر خلقت زمین و آسمان‌ها است، چند شبهه به عنوان تعارض و تناقض مطرح شده است. تعارض در آیات مرتبط با روزهای خلقت آسمان‌ها و زمین، آنی یا تدریجی بودن خلقت آسمان‌ها و زمین، تقدم و تأخر خلقت زمین و آسمان‌ها نسبت به یکدیگر و جدا یا به‌هم پیوسته بودن آسمان‌ها و زمین، از جمله این شبهات است. برخورد گزینشی با آیات قرآن، عدم مراجعه به آیات مرتبط، تفسیرهای غلط و غیرروش‌مند، عدم توجه به قواعد عمومی سخن گفتن، بی‌توجهی به ساختارهای جمله در زبان عربی و معنای صحیح کلمات قرآن، و همچنین عدم مراجعه به روایات تفسیری منشأ طرح چنین شبهاتی بوده است. نوشتار حاضر، با رعایت قواعد و اصول مزبور در تفسیر آیات، شبهات یاد شده را بررسی، و اشکالات روشی و مبنایی آن را آشکار کرده است.