جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫در این نگاشته، یک پرسش به همراه پاسخ آن ذکر شده است. پرسش، این است که حقوق و محدودیت های حقوقی اقلیت سیاسی در یک جامعه اسلامی، از دیدگاه قرآن و حدیث و سیره نبوی چیست؟ در پاسخ، آمده است: در هر جامعه ای که دارای سیستم حکومتی است، طبق معمول، دو نوع گروه به نام: اکثریت سیاسی ـ که حکومت جامعه در دست آنهاست ـ و اقلیت سیاسی ـ گرچه که دارای شاخه هایی در درون خودش باشد ـ وجود دارد. همه افراد جامعه که از جانب حاکمان مورد حکومت قرار می گیرند، بر گردن حاکمیت آن جامعه حقوقی دارند. در داشتن این حقوق، تفاوتی بین اکثریت (موافقان) سیاسی و اقلیت (مخالفان، منتقدان و دگر اندیشان) سیاسی، وجود ندارد. بسیاری از حقوقی که تک تک افراد جامعه بر حاکمیت جامعه دارند، از دسته حقوق فطری و طبیعی و انسانی است و در این گونه از حقوق، عنصر اکثری بودن هیچ امتیازی به حساب نمی آید. پژوهش در قرآن و حدیث و سیره معصومان، به خصوص سیره حضرت محمد و حضرت امام علی و حضرت امام حسن که توانستند تا حدودی بر مردم حکومت کنند، حکایت از آن دارد که دین نیز مانند وجدان و عقل و سیره عقلا، همه این دست از حقوق را برای همه افراد جامعه لازم می داند و صرف اقلیت بودن، نفی کننده هیچ یک از این حقوق نیست. اقلیت سیاسی، دارای یک سری محدودیتهایی نیز هست که مهم ترین آنها، پرهیز از فعالیتهای برانداز، پرهیز از فعالیتهای ضدّ امنیتی و محرومیت از پستهای کلیدی کشور است. محدودیت یکم و دوّم، به همه افراد جامعه؛ چه اکثریت و چه اقلیت، برمی گردند؛ ولی به جهت حالت انتقادی و مخالفت اقلیت سیاسی، این برحذرداشتن برای اقلیت سیاسی، قوّت بیشتری می یابد. محدودیت سوّم، ویژه اقلیت سیاسی است؛ چراکه مقتضای طبع و دین و قانون و قاعده سیستم دموکراسی در جهان این است. کلید واژه ها: 1.

‫از آنجا كه شناخت اعجاز قرآن و درك اختصاصات بلاغى و نكتههاى ظريف آن از ديرباز مورد توجه علماى بلاغت بودهاست، در منابع علم بلاغت مثل دو كتاب مورد تحقيق در بسيارى از موضوعات بلاغى به آيات قرآن استشهاد شدهاست. به همين جهت در اين پاياننامه شواهد قرآنى اين دو كتاب استخراج و تحليل شدهاند. شواهدى نيز از زبان فارسى در خصوص بديع در اين پايان نامه آمدهاست.

‫تفسير صحيح قرآن، نيازمند مباني و قواعد تفسيراست و علم اصول، چه در مباني و چه در قواعد تفسير، نقش اساسي دارد. اين پژوهش در سه بخش در پي تنقيح مباني و استخراج قواعد تفسير، از مباحث علم اصول و نقش آن علم، در تفسير است. نويسنده در کليات، پس از واژه شناسي، به طرح تحقيق پرداخته است. مبحث بعدي، نقش علم اصول در تنقيح مباني تفسير قرآن است که در آن، تعريف مباني تفسير، فرق آن با قواعد تفسير، و اقسام آن مطرح شده است. صدور قرآن کريم از سوي خداوند، سلامت قرآن از تحريف، امکان فهم و تفسير قرآن، نبود تعارض در قرآن، جواز فهم و تفسير قرآن براي غير معصوم، حجيت ظواهر، اعتبار قول لغوي، و اعتبار و حجيت خبر واحد در تفسير، به عنوان مباني تفسير قرآن، مورد بحث و بررسي قرار گرفتهاند. بخش پاياني به نقش اصول فقه در استخراج قواعد تفسير اختصاص يافته است. قواعد لزوم معناشدن ماده وهيئت امر به وجوب، لزوم تفسير برخي از جمله‌هاي خبري به وجوب، و لزوم تفسير اوامر پس از حظر به رخصت، به عنوان قواعد تفسيري مستفاد از مباحث اصولي اوامر بررسي شده است. قاعده لزوم معنا شدن ماده و هيئت نهي به حرمت و لزوم تفسير برخي از جمله‌هاي خبري به حرمت، به عنوان دو قاعده تفسيري مستفاد از مباحث اصولي نواهي بررسي شده است. قاعده لزوم معناشدن الفاظ عام به عموم، لزوم فحص از مخصّص، لزوم عمل به اصالة العموم، لزوم تخصيص عام با مخصص، و لزوم عمل به عام مخصَّص در باقي، به عنوان قواعد تفسيري مستفاد از مباحث اصولي عام و خاص مطرح شدهاند. قاعده لزوم فحص قبل از تفسير مطلق، لزوم عمل به اصالة الاطلاق در تفسير، لزوم حمل مطلق بر مقيد، و لزوم تمسک به مطلق در قيدهاي ديگر، از جمله قواعد تفسيري مستفاد از مباحث اصولي مطلق و مقيد است. سپس قاعده لزوم توجه به مفاهيم آيات در تفسير و قاعده لزوم توجه به انواع دلالتها بررسي شده است. نويسنده در نتايج، به محتواي پژوهش اشاره کرده و موضوعاتي را براي پژوهش پيشنهاد داده است.

---