جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

‫ابوحيان مقلد محض هيچ مكتبى نبود. او از مكتب بصره خصوصا از سيبويه بسيار تأثير پذيرفته بود. آراء نحوى ابوحيان به دو بخش تقسيم مى شود: آرائى كه براساس استقراء و تتبع شخصى خويش به آنها رسيده و آرائى كه علماى پيشين مطرح مرده و ابوحيان آنها را بر آراء ديگران ترجيح داده و برگزيده بود. ابوحيان بيشتر عمر خود را صرف شرح و تلخيص و تعليق بر كتابهاى ابن عصفور و ابن مالك نمود. سيوطى از مشهورترين كسانى است كه آراء نحوى وى را در كتابهاى خود به نام همع الهوامع و الاشباه و النظائر ثبت نموده است. شيوه ابوحيان در بحث و ارائه موضوعات سهل و روان و به دور از تعقيد و پيچيدگى است. ابوحيان در تعريف و توضيح و تعليل از ذكر اصطلاحات فلاسفه و متكلمين و اختلافات بى فايده اجتناب مى ورزيد. او براى آسان نمودن نحو به دو طريق عمل كرد: 1) سرودن ارجوزه ها و قصايدى در مسائل صرفى و نحوى، كه در اين زمينه موفقيت چندانى همچون ابن معطى و ابن مالك نداشت. 2) تأليف كتابهاى آسان در نحو كه نبوغ خويش را به شكل كامل در اين صحنه بروز داد. ابوحيان در تفسير معروف خود البحر المحيط فرهنگ لغوى و نحوى خويش را وارد نموده، عقيده داشت كه مفسر قبل از هر چيز نياز فراوان به شناخت لغت و نحو دارد. وى اين مطلب را در مقدمه البحر المحيط و مواضع ديگر اين كتاب بازگو مى نمايد.

‫تاريخ فكرة اعجاز القرآن منذ البعثة النبوية حتى عصرنا الحاضر تأليف نعيم حمصى و در موضوع تاريخ اعجاز قرآن است. در اين پاياننامه بخشى از اين كتاب كه در زمينه بحث اعجاز و آثار مربوط در قرن چهاردهم است، ترجمه و بررسى شدهاست. در اين قرن به اعجاز علمى قرآن پرداخته شدهاست.

‫چکيده : اين پايان نامه، ترجمه بخش نهم از کتاب تفسير موضوعي پيام قرآن تأليف آيت‌الله جعفر سبحاني است، که ضمن تفسير امامت از منظر علماي اسلام، به دنبال پاسخ به اين پرسش است که: آيا امامت از اصول دين است يا از فروع آن؟ نويسنده در هفت فصل به ابعاد امامت و ولايت از ديدگاه قرآن کريم پرداخته و تاريخچه اين مبحث را در آموزه‌هاي اسلامي از صدر اسلام و پس از آن پي‌گرفته، و فلسفه و ضرورت امامت را از منظر قرآن و سنت شرح مي‌دهد. در فصل اول با عنوان "ولايت و امامت عامه در قرآن مجيد" به آيه انذار و هدايت، آيه صادقين و آيه اولي‌الامر در اين زمينه استدلال شده است. در فصل دوم ولايت و امامت از ديدگاه سنت، يعني: حديث ثقلين، حديث سفينه نوح، حديث نجوم و حديث امامان اثني عشري تجزيه و تحليل مي‌شود. در فصل سوم شرايط و صفات امام همچون: علم امام، منابع علمي ائمه(، معصوم بودن امام، مفهوم اهل بيت و مصاديق آنان، خصوصيات امامان و نحوه تعيين و نصب الهي امام معصوم بررسي گرديده است. فصل چهارم به تحليل ولايت تکويني پيامبران و امامان اختصاص دارد و مسأله ولايت و گسترش آن در خلقت و آفرينش جهان، واسطه فيض بودن ولي خدا و معاني مختلف ولايت، ولايت تکويني در احاديث اسلامي و مفهوم ولايت و امامت خاصه تبيين مي‌گردد. در فصل پنجم دلالت مستقيم آياتي مانند آيه تبليغ، آيه ولايت، آيه اولي‌الامر، آيه صادقين، آيه قربي بر اثبات ولايت و امامت امام علي( و ائمه پس از ايشان بيان شده است. در فصل ششم نويسنده آياتي ديگر از قرآن کريم را در باره ائمه( و منزلت والاي معنوي و ويژگي‌هاي آنان بررسيده و علت عدم تصريح اسامي ائمه( در قرآن کريم را ذکر مي‌کند. در فصل هفتم و پاياني اين نوشتار، امامت امام مهدي، حکومت جهاني آن امام، آثار انتظار ظهور، حقيقت انتظار، آثار سازنده و فلسفه و حکمت آن بيان شده است.