جستجوي پيشرفته | کتابخانه مجازی الفبا

کتاب «أصول التفسير والتأويل»، جز مهمّی از مباحث قرآنیِ آیت الله سید کمال حیدری، ناظر به کیفیت بیان معارف قرآنی از طریق رویکرد تفسیری و تأویلی قرآن کریم، به شمار می رود. این اثر، جهت بررسی اصول و مبانی تفسیری و تأویلیِ علامه حیدری، نگارش شده است. مباحثی که در این کتاب گردآوری شده است، عبارتند از: ۱. بررسی حجیت ظواهر قرآن ۲. نظریۀ تفسیر قرآن به قرآن ۳. تفسیر به رأی قرآن ۴. محکم و متشابه ۵. تأویل در قرآن سخن پایانی: مصونیت قرآن از تحریف

التأويل في التفسير بين المعتزلة و السّنة نوشته دكترالسّعيد شنوقة، استاد زبان عربى در دانشگاه الطارف الجزائر، و به زبان عربى است. اين كتاب به بررسی «تأويل» از ديدگاه معتزله، با محوريت تفسير كشاف زمخشرى، و ديدگاه اهل سنّت مى‌پردازد. البته مباحث كتاب منحصر به كتاب كشاف نيست بلكه موضوع از ديدگاه هردو گروه معتزله و اهل سنت مورد بررسى قرار مى‌گيرد و نقد و ردّيه‌هاى اهل سنت بر معتزله مطرح مى‌شود. مراد نویسنده از واژۀ «تأويل» اجتهاد و إعمال رأى در تفسير است. معتزله در مقام تأييد و انتصار اصول خمسه خود؛ یعنى توحيد، عدل، وعد و وعيد، منزلة بين المنزلتين و امر به معروف و نهى از منكر به تأويل آيات قرآن روى آورده‌اند و در اين بين زمخشرى لغت و نحو را در تحكيم و تثبيت تفكر اعتزالى به خدمت گرفته است. زمخشرى در «الكشاف» کوشيده است برخى از مفردات يا عبارات را كه با عقيدۀ او سازگار نبوده به نحوى توجيه كند. برخى فرضهاى مجازى و ديرياب در اين تفسير يافت مى‌شود كه مفسر به اين وسيله مى‌كوشد. از اعتقادات اعتزالى خود دفاع كند. اما اهل سنّت، عليرغم اعتراف به جايگاه علمى اين تفسير، از آراء اعتزالى آن دل‌خوشى ندارند. در اين كتاب به بحث و بررسى دربارۀ «تأويل»هاى صورت گرفته در تأييد اصول خمسه معتزله پرداخته شده و ردّيه‌هاى اهل سنت بر ايشان بيان شده است. نویسنده در آغاز به مباحثى چون معناى لغوى و اصطلاحى تفسير، فرق تفسير با تأويل و معناى لغوى و اصطلاحى تأويل، مراحل اساسى تفسير يعنى تفسير در عصر صحابه، عصر تابعين، عصر تابعين تابعين و ويژگى‌هاى تفسير در هريك اين سه مرحله، پيدايش فرق اسلامى، انواع تفسير (تفسير مأثور و تفسير به رأى) مى‌پردازد. پس از آن به عوامل ظهور فرقه معتزله، تبيين اصول خمسه ايشان و نيز بررسى تفسير از ديدگاه معتزله پرداخته مى‌شود. در ادامه به بررسى مذهب اعتزالى با توجه به تفسير كشاف زمخشرى پرداخته و چگونگى استخدام لغت و نحو توسط زمخشرى برای تثبيت افكار و عقايداعتزالى توضيح داده شده است. همچنين كيفيت بهره‌گيرى زمخشرى از نص قرآنى و قرائت‌هاى متناسب با تفكر اعتزالى و نيز كاربرد مجاز و تشبيه در تأويل آيات قرآنى برای تثبيت عقايد عتزالى و نيز تأويل آيات با دليل عقلى مورد بحث و بررسى قرار گرفته و ردّيه‌هاى اهل سنت بر اين تأويلات نيز بيان شده است. كتاب حاوى مقدمه‌اى از استاد دكتر مختار الاحمدى، مقدمه مؤلف و دو باب ذيل، كه هركدام مشتمل بر فصولى است و نيز يك خاتمه مى‌باشد: الباب الاول: «الفكر الاعتزالى». اين باب داراى سه فصل به شرح ذيل است. الفصل الاول: في التفسير و الفرق الاسلامية، كه عناوينى چون: التفسير و التأويل، الفرق بين التفسير و التأويل، المراحل الاساسية للتفسير و ظهور الفرق الاسلامية را دربردارد. الفصل الثاني: في المعتزلة و اصولهم. داراى عناوين ذيل مى‌باشد: عوامل ظهور المعتزلة، تسمية المعتزلة، الاصول الخمسة، في الأسس العامة لعلم الكلام و الأدلة. الفصل الثالث: التفسير عند المعتزلة، به مباحث ذيل مى‌پردازد: التفسير في إطار الأصول الخمسة و التفسير بالرأى قبل الزمخشري. الباب الثاني: «المذهب الاعتزالي في كشاف الزمخشرى» حاوى سه فصل ذيل مى‌باشد: الفصل الاول شامل دو عنوان: التأويل بالدلالة اللغوية و التأويل بالاعراب(النحو) مى‌باشد. الفصل الثاني: مباحث ذيل را دربردارد:التأويل بالدلالة اللغوية و التأويل بالحمل على المجاز و التشبيه و تأويل التجسّم. الفصل الثالث: التأويل بالاستدلال العقلي. در پایان هم فهرست منابع مورد استفاده مؤلف و فهرست موضوعات كتاب درج شده است. كتاب به قلم دكتر السعيد شنوقة، استاد زبان عربى در دانشگاه الطارف، الجزائر نگاشته شده و در قطع وزيرى با جلد شوميز در 467 صفحه توسط انتشارات «المكتبة الأزهرية للتراث» قاهره منتشر شده است. نوبت چاپ و سال انتشار كتاب نامعلوم است.

کتاب «آشنایى با تفاسیر» تألیف رضا استادى، اثری به زبان فارسى در معرفى تفاسیر کامل شیعه و اهل سنت به ضمیمه مساله عدم تحریف قرآن و چند بحث قرآنى دیگر است. مؤلف با بررسى روایات فصل الخطاب حاجى نورى ثابت می کنند که قول به تحریف از آنها استنتاج نمى شود. سپس به کلام 21 تن از علما مانند: شیخ جواد بلاغى، سید ابوالقاسم خویى و ابوالحسن شعرانى در ردّ فصل الخطاب اشاره، و تالیف 63 نفر از علماء بزرگ شیعه که تصریح به عدم تحریف قرآن کرده را ذکر و بعد از اشاره به مصادر حاجى نورى، به بحث پیرامون اعتبار آنها می پردازد و در نتایج دهگانه مى فرمایند: با صرف وجود این روایات در کتب حدیثى شیعه، نمى توان شیعه را متهم به قول تحریف قرآن نمود و سپس به معرفى 28 تفسیر شیعه مى پردازند. در تاریخ تفسیر قرآن، بعد از مطرح کردن پرسش هایى که براى خوانندگان قرآن پیش مى آید در علت این پرسش ها می نویسد: طبیعتا این پرسش ها موجب شده که از همان زمان نزول قرآن سئوالاتى از رسول خدا (ص) بشود و پاسخ آنها را دریافت کنند، همین پاسخ ها و احیانا توضیحات بدون پرسش، تفسیر قرآن شده است. ایشان مفاد آیه 19 قیامت و 44 سوره نحل را نیاز آیات به تفسیر دانسته، سپس عمده‌ مصادرى را که با مراجعه به آنها مى توان، با مفسران صده اول و دوم و سوم و کتاب هاى آنان آشنا شد را بیان کرده اند. در بحث قرآنى پس از بررسى اقوال در معاد به تحلیل مفاد چهل آیه قرآن که دلالت بر معاد جسمانى دارند پرداخته و معتقدند از آیات قرآن استفاده مى شود کسانى که معاد را نمى پذیرند براى انکار دلیلى ندارند بلکه فقط مى توانند بگویند در ثبوت آن شک داشته و علم نداریم. در بررسى سوره تکاثر، خوانندگان را متوجه این مطلب می کند که آنچه در اسلام محکوم است بازماندن از یاد خدا به واسطه کثرت ثروت و اولاد است نه مطلق کثرت و معتقد در فقره «ثم لتسئلنّ یومئذ عن النعیم» تفسیر نعیم به مال دنیا و سخنى از اهل بیت به میان نیاوردن از کمال بى سلیقگى است.

.

تَفْسیرُ المُحیطُ الأعْظَم وَ الْبَحْرُ الخِضَمّ فی تَأویلِ کتابِ اللّه العَزیزِ المُحْکَم تفسیر قرآن نوشته سید حیدر آملی عالم شیعی قرن هشتم است. سید حیدر در تفسیر آیات که فقط جلد اول و دوم آن به صورت دست‌نویس در کتابخانه آیت الله مرعشی موجود بوده، روش عرفانی بر اساس مکتب اهل بیت را دنبال کرده است. سید حیدر آملی کتاب تفسیر المحیط الأعظم را در سال ۷۷۷ق در هفت جلد به پایان رسانده است. سید حیدر، پس از تألیف چند کتاب و رساله به زبان فارسی و عربی که به چهل عدد می‌رسد اینگونه تعبیر می‌کند که حق تعالی مرا به تأویل قرآن کریم، امر و فرمان داد و من تفسیری عرفانی در هفت جلد بزرگ نوشتم و آن را به «محیط اعظم و طود اشم در تاویل کتاب الله عزیز محکم» نامیدم. او این تفسیر را در نهایت حسن و کمال و در غایت فصاحت و بلاغت تدوین کرد و به قول خودش توفیق ربانی ظهور کرد به طوری که قبل از من، احدی کتابی مانند این ننگاشته است. سید حیدر در این کتاب، متنی جامع تأویل و تفسیر به نحوی که تأویلات آن بر وفق مشرب اهل توحید و اهل حقیقت بوده و در عین حال، حتی ظاهر آن هم از قاعده پسندیده اهل بیت خارج نباشد را جمع کرده است. روشن است جوهر عقیدتی و عملی شیعی-صوفیانه سید حیدر با مختصات ویژه خود و تأثرش از مکتب ابن عربی در این تفسیر، جاری و ظاهر است. نويسنده در نگارش تفسير، در ابتدا بر شيوه مفسران به‌گونه ظاهرى آيات را تفسير مى‌كند و آنگاه روايات را بر اساس منابع فريقين مى‌آورد و سپس به تأويل آيات مى‌پردازد. در نقل مطالب و حقايق به تفسير مجمع البيان، كشاف، تأويلات ملا عبدالرزاق كاشانى معروف به تفسير ابن عربى و بحر الحقايق نجم‌الدين دايه تكيه مى‌كند و در ژرفانگرى و استحكام مطالب، سنگ تمام مى‌نهد. وى كتاب را بر اساس توضيحى كه در مقدمه آورده در هفت جلد سامان داده است و بر مجموع آن پيش‌درآمدى مفصل در هفت بخش نگاشته است كه ضمن آن از تفسير و تأويل و وجوب نقلى و عقلى آن و فرق آن دو با هم، آيات آفاقى و تطبيق آن با آيات قرآنى، حروف آفاقى و تطبيق آن با حروف قرآن، كلمات آفاقى و تطبيق آن با كلمات قرآن، كتاب آفاقى تفصيلى و تطبيق آن با كتاب الهى و قرآن اجمالى، تبيين شريعت، طريقت و حقيقت و بيان توحيد و اقسام و مراتب آن، سخن به ميان آورده است. تمام اين مطالب را در مقدمات هفت‌گانه مطرح نموده و سپس به تفسير قرآن از سوره فاتحه تا آخر قرآن (سوره ناس) پرداخته است. برخی از موضوعاتی که در جلد اول به آن پرداخته شده است عبارتند از: شناخت صفات الهی، اسباب نزول قرآن، آیات امامت امام علی علیه السلام، آیات فضایل امام علی علیه السلام و...

مقدمة تفسیر البرهان المسماة بمرأة الأنوار و مشکوة الأسرار از شیخ ابوالحسن (م ح ۱۱۴۰ ق) فرزند شیخ محمدطاهر عاملی اصفهانی، از علما و محدثین شیعه می‌باشد. این تفسیر به شیوه روائی است دارای مقدمه مبسوط در علوم قرآن که بین تفسیرها کم نظیر است و شامل سه مقدمه و هر مقاله دارای چند فصل است. فصل اول در بحث اینکه قرآن دارای بطون و آیات قرآنی دارای تاویلاتی است. فصل دوم در بطون قرآن و تاویلات آن. فصل سوم تناسب ظواهر یا بطون. فصل چهارم وجوب ایمان به ظاهر قرآن. فصل پنجم در بیان علم قرآن که نزد اهل بیت (علیهم‌السّلام) است.

کتاب آیات الصفات و منهج ابن جریر الطبری فی تفسیر معانیها مقارنا بآراء غیره من العلماء توسط حسام بن حسن صرصور به رشته تحریر درآمده است. در قرآن آیاتی وجود دارد که در آن صفاتی به خداوند نسبت داده است و به خاطر این آیات، برخی از مذاهب اسلامی از جمله وهابیت قائل به تجسیم خداوند شده اند. نویسنده این کتاب در صدد بررسی آیات صفات بر اساس تفسیر طبری و بررسی روش وی در تفسیر این آیات است. این کتاب شامل مقدمه و پنج فصل می باشد. فصل اول درباره زندگی ابن جریر طبری و دو کتاب مهم وی «التفسیر» و «صریح السنه» می باشد. فصل دوم راجع به تأویل و تفویض در برخی آیات از جمله آیات صفات می باشد. فصل سوم درباره مسئله محکم و متشابه است. فصل چهارم به صورت تفصیلی صفات خداوند را بیان می کند. فصل پنجم آراء طبری در زمینه آیات صفات بررسی می کند و آراء علماء موافق و مخالف وی را بررسی می کند. همچنین در انتهای کتاب متن رساله «صریح السنه» ابن جریر طبری به طور کامل آمده است. نویسنده پس از بررسی آیات صفات و تفسیر طبری در این زمینه به این نتیجه می رسد که طبری از مشبهه نیست و وی آیات صفاتی را که برخی به معنای جسمیت خداوند دانسته اند، از آیات متشابه دانسته که نیاز به تأویل دارند.