آثار مرتبط با شخصیت ها | کتابخانه مجازی الفبا

بازگشت مسیح یکی از آموزه­های مهم الاهیاتی در مسیحیت است که بخش زیادی از فرجام‌شناسی مسیحی را به خود اختصاص داده است. در طول تاریخ مسیحیت، همواره قاطبة مسیحیان باور داشته‌اند که مسیح در آخرالزمان در کمال شکوه و جلال باز خواهد گشت تا عمل نجات‌بخش خویش را که با ظهور اولیه‌اش بشارت داده شده است، به انجام برساند و ملکوت الاهی را در شکل کاملش برقرار سازد. البته این مسئله به این معنا نیست که همة مسیحیان تلقی و فهم یکسانی از این آموزه داشته‌اند یا دارند؛ بلکه در شرایط زمانی و اجتماعی متفاوت و یا در بستر گرایش‌های مختلف فکری، تفاسیر گوناگونی از این آموزه مطرح شده است. برخی با تمسک به معنای ظاهری آیات مربوط به این واقعه، به بازگشت و رجعت جسمانی و فیزیکی مسیح و سلطنت ظاهریِ هزارسالة او معتقد بوده­اند و برخی دیگر با رویکردی تأویلی، به روحانی‌سازی این آموزه دست یازیده­اند. در این نوشتار ضمن آشنایی با مفهوم بازگشت مسیح، بررسی تفاسیر مختلف این آموزه را در برهه‌های خاصی از تاریخ مسیحیت پی می‌گیریم؛ این مقاطع عبارت‌اند از دورة عهد جدید، دورة آبای کلیسا، قرون وسطا، و (تفاسیر کاتولیکی و پروتستانی) در دورة مدرن.

عيسى المسيح عليه‌السلام في الأحاديث المشتركة بين السنة و الشيعة، اثر مهدى منتظرالقائم، کتابى است به زبان عربى كه به بررسى احاديثى كه از طريق اهل سنت و نيز شيعه در رابطه با حضرت مسيح عليه‌السلام در منابع اسلامى درج گرديده است، مى‌پردازد. کتاب مشتمل بر مقدمه‌اى به قلم ناشر (مجمع تقريب) و سيزده باب مى‌باشد. در منابع مختلف اسلامى درباره شخصيت حضرت مسيح و مادر پاك ايشان حضرت مريم عذراء عليهماالسلام مطالب متنوعى آمده كه نشان از جايگاه اين دو شخصيت ارزشمند در دين اسلام دارد. نويسنده در اين کتاب به تنظيم و دسته‌بندى رواياتى كه در اين زمينه در منابع اسلامى، اعم از منابع شيعى و اهل سنت، آمده پرداخته است كه از موضوع ميلاد حضرت مسيح آغاز و با بررسى سيره و اقوال حضرت و نيز جريان عروج آن حضرت به آسمان و نيز نزول ايشان در آخرآلزمان ادامه مى‌يابد. بيشتر رواياتى كه در كتب شيعه و اهل سنت درباره حضرت مسيح(ع) آمده از جهت لفظ و يا لااقل از جهت معنا با هم اشتراك دارند و تنها تفاوت قابل مشاهده، تفاوت در طرق روايات است. با توجه به اين موضوع و با اهتمام به لزوم وحدت بين مسلمانان، مؤلف به گردآورى و تنظيم اين دسته از روايات با استفاده از كتب فريقين پرداخته است. موضوعاتى كه در ابواب مختلف کتاب حاضر بدان‌ها پرداخته شده، عبارتند از: ميلاد عيسى مسيح(ع)، ويژگى‌هاى ظاهرى و اخلاقى وى، اوصياء و حواريان عيسى، بنى اسرائيل(جريان مائده بنى اسرائيل، اختلاف و پراكندگى بنى اسرائيل، غلوّ و گمراهى ايشان و نيز رهبانيت آن‌ها)، رفتن عيسى به آسمان و فرود آمدنش به زمين در آخرالزمان، مسيح در روز قيامت، زهد عيسى(ع)، دعاها و مناجات‌هاى حضرت مسيح، سيره وى در ميان مردم، برخى از آن چه كه از جانب خداوند بر وى وحى گرديده است، پاره‌اى از سخنان گهربار ايشان و در پايان گزيده‌اى از انجيل صحيح و تحريف ناشده. اين کتاب تحت نظارت آيت‌الله شيخ محمدعلى تسخيرى، رئيس مجمع جهانى تقريب مذاهب اسلامى منتشر شده و مشتمل بر پاورقى‌هايى به قلم مؤلف و فهرست مطالب و منابع مى‌باشد.

عقل، به عنوان یک منبع معرفت و شناخت، در تاریخ الهیات مسیحی فراز و فرودهای زیادی را پشت سر گذاشته است. هر چند در تعالیم و سخنان حضرت مسیح موارد زیادی را می‌توان یافت که آن حضرت از براهین عقلی بهره جسته است، اما از روزگاران آغازین مسیحیت پولسی بعد از حضرت مسیح، به طور کلی چهار دوره را می‌توان برای تاریخ تطور عقل در الهیات مسیحی در نظر گرفت که عبارت‌اند از: دوره آباء، قرون وسطی، عصر رنسانس و عصر روشنگری، در تمام این دوره‌های مختلف، در الهیات مسیحی دو نگاه متفاوت نسبت به عقل به چشم می‌خورد. برخی متألهان از مقام عقل دفاع نموده و آن را ابزار خوبی برای پیشرفت دین تعریف نموده‌اند. در مقابل، گروه دیگری از متکلمان و الهی‌دانان مسیحی، با عقل‌گرایی در حوزة اعتقادات دینی به شدت مخالفت و آن را انکار کرده‌اند. از این‌رو، جایگاه عقل در قلمرو دین و الهیات؛ حالت ثبات نداشته، همواره بهره‌گیری از آن برای توضیح، تبیین و دفاع عقلانی از آموزه‌های دینی با مخالفت متفکران و متألهان مسیحی روبه‌رو بوده است، هر چند در هر مقطع زمانی خاصی موافقانی هم داشته است.از قرن هجدهم به بعد، جایگاه عقل به عنوان یک منبع مهم در الهیات مسیحی کاملا تثبیت می‌گردد، به گونه‌ای که آیین مسیحیت را عقلانیت می‌بخشد و دین رنگ عقلانی به خود می‌گیرد. این نزاع و تخاصم دیرینة عقل و وحی در اندیشة کلامی و الهیاتی مسیحیت، از قرن هجدهم به این سو، تا آنجا پیش می‌رود که به عقل، جایگاه برتری می‌دهد و دین را در حاشیه می‌راند، که در این فرایند، در میان عقل‌گرایان سه نوع نگاه و نگرش را نسبت به عقل شاهد هستیم که عبارت‌اند از: عقل‌گرایی حداکثری، عقل‌گرایی انتقادی و عقل‌گرایی معتدل. "حال در اینجا این پرسش به ذهن می‌آید: با قطع نظر از دیدگاهها و گرایشهای متفاوت متفکران و متکلمان مسیحی در طول تاریخ مسیحیت، آیا در سخنان و تعالیم حضرت مسیح که در اناجیل چهارگانة مسیحیان انعکاس یافته، عقل و خرد مورد بهره‌برداری قرار گرفته است یا خیر؟ آیا آن حضرت در تعالیم خویش از براهین عقلانی سود برده است یا نه؟ برای پاسخ به این پرسشها می‌توان گفت که خوش‌بختانه جواب مثبت است و با مراجعه به کتاب مقدس و عهد جدید، می‌بینیم که حضرت عیسی در موارد مختلف از برهان عقلی استفاده کرده و با بهره‌گیری از راهکار و رهیافت عقلانی اهداف الهی و وحیانی خویش را پیش برده است. وی منبع و خاستگاه الهیات مسیحی را کتاب مقدس می‌داند؛ از این‌رو تفسیر عقلانی و بهره‌گیری از فلسفه را در جهت تبیین آموزه‌ها و گزاره‌های دینی بر نمی‌تابد (مگ گراس، 1384: 40)، به گونه‌ای که چنین رویکردی را احمقانه تلقی می‌کند و کسانی را که از منظر و دریچة عقل، به دین بنگرند، بدعت‌گذار می‌داند و ارسطو را که راه بهره‌برداری از عقل و نیروی خرد و به کارگیری از برهان و استدلال عقلانی را برای انسانها هموار ساخته، سزاوار لعن و نفرین معرفی می‌کند: این بدعتها، تعلیمات بشری و شیطانی هستند و به وسیلة حکمت دنیوی که خداوند آن را حماقت نامید، برای گوشهایی که می‌خارد پدید آمده است. بدین‌سان است که می‌بینیم متکلمینی چون کلمنت اسکندرانی، در پرتو بهره‌گیری از همین هماهنگی و همسویی برخی آموزه‌های موجود در مکتب افلاطون و کتاب مقدس، اندیشة، کلامی و الهیاتی خویش را بر این تفکر فلسفی و عقلانی بنیان نهاد و بر امکان دفاع عقلانی از دین تأکید نمود و بهره‌گیری از عقل را در کنار کتاب مقدس به عنوان یکی از منابع معرفتی در ساحت الهیات معرفی کرد (توماس میشل،1387: 117؛ باغبانی و رسول‌زاده، 1384: 188)."

شیطان پرستی مدرن فرقه ای است که در سال 1966 در سانفرانسیسکو آمریکا توسط شخصی به نام آنتوان لاوی تاسیس شده است .شیطان پرستی مدرن در بستر تاریخی خود دیرینه ای در تاریخ جادوگری و ارتباط باشیاطین دارد .به ویژه جادوی سیاه که در رنسانس شکل می گیرد و هدفش مبارزه با مقدسات ادیان به ویژه مسیحیت است .آئین های انحرافی نظیر میترائیزم و عملکرد ناصحیح کلیسا در قرون وسطی و فضای فکری دوران رنسانس و مدرن، بستر های حاصلخیز پیدایش این فرقه هستند .اما در نگاهی عمیق تر، طرح شیطان پرستی به عنوان یکی از نشانه های ظهور مسیح، مهره ای در بازی شطرنج بزرگتر به نام اپوکالیپس یا آخر الزمان است که امروزه در آمریکا، توسط ایوانجلیست ها تبلیغ می شود.همچنین استفاده های سیاسی و فرهنگی از این فرقه ضاله، از جمله اهداف طراحان این فرقه است.